Morgunblaðið - 08.11.1938, Blaðsíða 6

6
MORGUNBLAÐIÐ
Þriðjudagur 8. nóv. 1938.
Sfúlka
§(órsla§ast
í bilslysi
Hún hefir verið með-
vitundarlaus síðan
á laugardagskvöld
Um miönætti á laugardags-
kvöld ók bíll á stúlku á
Barónsstíg og slasaðist stúlkan
svó ilia, að hún hefir ekki kom-
ist til meðvitundar síðan og er
vart hugað iíf. Stúlkan er 29
úra gömul og heitir Guðrún
Guðbrandsdóttir, ættuð úr Ól-
afsvík. Hún á heima á Baróns
stíg 53.
Ungur stúdent, Oddur Ólafs-
son, Leifsgötu 9, ók bílnum R28
suður Barónsstíg. Hafði hann
fengið bílinn að láni. Er hann
kom á móts við húsið nr. 51 á
Barónsstíg, lenti bíll hans á
Guðrúnu, svo hún fjell við á í
götuna. Annar bíll var í sömu
mund að aka norður Barónsstíg.
I þeim bíl var Helgi Tryggva-
son verkfræðingur. Hjálpuðust
þeir að því að flytja Guðrúnu á
Landspítalann. Við rannsókn
kom í ljós að hún hafði lær-
brotnað á vinstra læri og var
brotið opið. Einnig hafði hún
fengið heilahristing og hætta
talin á að blætt hafi inn á heil-
ann.
Með hvaða hætti slysið vildi
til,er þetta vitað:
Guðrún varð fyrir vinstra
framhorni bifreiðarinnar og
hefir aurbretti bifreiðarinnar
dalast þar.
Á bílnum, sem Oddur ók, er
stýrið hægra m'hfeífl, en hann ’ þgfgj
vanur vinstri handar stýri. —
Þurkarinn á skygnisrúðunni
vinstra megin var í ólagi. Úða-
rigning var og^því móða á allri
fúðunni nema á þeim bletti,
þar sem þurkarinn hægra meg-
in þurkaði. Oddur segist ekkj
hafa orðið stúlkunnar var fyr
en bíllinn ók á h$na og kveðst
hann hafa ekið hægt. Segir
hann að ljósin frá bílnum, sem
kom á móti honum hafi truflað
hann. t
’ Bílstjóri hins bílsins segir að
hann hafi sjeð stúlkuna rjett um
það leyti, sem hann ók fram
hjá R 28. Ber hann að R 28
hafi verið ekið með hæfilegum
hraða.
Dauðadómur yfir
Alþýðuflokknum
A(kvæðagreið§Ian
A
i Dag§brún
tkvæðagreiðslunni í Dagsbrún var lokið kl. 9
á sunnudagskvöld. Höfðu þá alls 1247 greitt
atkvæði. Úrslit urðu þessi:
Lagabreytingarnar, um að Dagsbrún skyldi vera óliáð stjórn-
málaflokkum, voru samþyktar með 735 atkv. gegn 476. Auðir seðlar
voru 19 og ógildir 17.
Krafan um aukinn innflutning á byggingarefni og aukna at-
vinnubótavinnu var samþykt með 902 atkv. gegn 285. Auðir seðlar
32 og ógildir 28.
Haustmót
Taflfjelagsins
Níunda umferð á Haustmóti
Taflfjelags Reykjavíkur
var tefld á sunnudaginn. Úrslit
urðu þessi: Sæmundur vann
Sturlu, Ásmundur vann Jón. Bið-
skákir; Guðmundur og Hermann,
Bgnedikt og Steingrímur, Baldur
og Einar. Fjarverandi voru Gilfer,
sem átti að tefla við Magnús G.
og Hafsteinn, sem átti að tefla
við Snævarr. — Biðskákir tefldar
um helgina: Snæavrr vann Magn-
ús G. Baldur vann Einar, Einar
vann Snævarr, Magnús G. vann
Sturlu.
Það, sem máli skiftir í sam-
bandi við þessa atkvæðagreiðslu
er vitanlega atkvæðagreiðslan
um lagabreytingarnar. Þar voru
verkamenn um það spurðir,
hvort þeir vildu losa fjelag sitt,
Dagsbrún, undan oki Alþýðu-
flokksins.
Alþýðublaðið lagði höfuð-
áhersluna á það, að úrslit þess-
arar atkvæðagreiðslu yrðu nei-
kvæð, þ. e. a. s., að þeir yrðu
fleiri verkamennirnir, sem vildu
vera áfram kyrrir undir vernd
og valdi Alþýðuflokksins. Og
það mátti sjá það á Alþýðublað-
inu síðustu dagana, að blaðið
vonaðist eftir sigri Alþýðu-
flokksins við þenna þátt at-
kvæðagreiðslunnar. — Blaðið
minti nokkrum sinnum á, að
atkvæðagreiðsla hefði farið
fram í sumar um sama, og þá
meirihluti verkamanna
fylgt Alþýðuflokknum. Þetta er
rjett, ofr því hlaut það að verá-í
enn meiri ósigur fyrir Alþýðu
fTökkinn, ef á annan veg skyldi,.
fara nú. Það gat ekki skilist
öðru vísi en sem áframhaldandf
flótti verkamanna frá Alþýéur
flokknum. tf
Það leyndi sjer ekki fyrir
þessa atkvæðagreiðslu, a§
broddar Alþýðufl. voru hrædd-,
ir um að atkvæðagreiðsl^
an sýndi rjenandi ,vald þeirra#
En hitt er þó víst, að þeim datt
aldrei í hug að úrslitin yrðu
sá dauðadómur yfir Alþýðu-
flokknum, sem raun ber vitni
um.
, Allir, sem fylgst h$fa iþeð,:
Alþýðjjblaðinu í sumar vita, að
rík áhersla hefir verið lögð áj'.
að sanna það, að við fyrri at-
kvæðagreiðsluna (í suihar) hafi
flokkurinn sigrað upp á eigin
eindæmi. En því harðari verður
dómurinn nú, þar sem flokkur-.
inn fær aðeins 476 atkvæði, en.
á móti eru 735 atkv.
gamla áhugamáli, að losa Dags-
brún undan áhrifavaldi and-
stæðinganna í stjórn Alþýðu-
sambands íslands, gátu þeir
samt ekki sætt sig við að mæta
við kjörborðið í fylkingu með
Moskvaliðinu undir stjórn Hjeð-
ins Valdimarssbnar. Þessvegna
sátu nú margir Sjálfstæðismenn
heima. Ef allir þessir menn
hefðu mætt, þá hefði ósigurinn
orðið enn gífurlegri.
En svo hefir líka Alþýðu-
flokkurinn beðið annan ósigur
í þessari atkvæðagreiðslu. Bæði
verkamönnum í Dagsbrún, sem
Alþýðuflokknum fylgja og ekki
síst biðlunum svokölluðu, var
það ljóst, að ef Alþýðuflokkur-
inn yrði undir í atkvæðagreiðsl-
unni myndi það'1 mjög draga
úr kjarki vinstri (sósíalista)
fylkingarinnar í liði Framsókn-
ar til að taka a sig ábyrgðina á
stjórn landsins með hinu vesæla
flokksbroti Stefáns Jðhanfis.
Þessvegna er það, að þegar
litíð er á alt þetta,1 má segja að
úr slit þessarár atkvæðgreiðslu
sje hreinn dauðadómar
kveðinn
(auöadomtir upp /—>
yfir Álþýðuflokknum.
Nobels-
verðlaunin
d;
Khöfn f gær. FU.
sku skátafjelógín hnfrt lagt það
til, að Baden Powell Iávárði véltt
íi rðaréeí<5lauii 1‘ Vóbelsiráð þessu sinni
og skora þau1 á skátafjefágsskap í öll-
um löndutti, að'stýSjá' þáfesa ttiálaleitan.
BókméútíáverSláúnum Nobélsf verSur
iúthlutáð' tt:'k. fimtinteg.1 Eftir því, sem
sænsk blöð herma, hafa þeir Sillanpáá1,1
sem er alþektur fitteltáttf'vtthöfundur og
C'apek, sem er'tjekkheskur-rithöfundur
niesta rniiguleika til að korna til greina.
Báðir eru íslendingum að nokkru kunn-
jr, annar áf skáldfeögunni Silja, sem
þýdd hefir verifö á íslensku. Hinn af
lrikritinu „Gerfim'ennsem leikið hef-
Ið verið í Reyk.javík, þá er og talið
að norski rithöfundurinn Johan1 Falkv
Maður ræður
sjer bana ð 8erg>
staðastræti
UNGUR maður rjeði sjer
bana á sunnudagskvöld
fyrir utan húsið nr. 12, við
Bergstaðastræti. Skaut hann
skammbyssukúlu í höfuð sjer
og Ijest um klukkustund síðar
á Landsspítalanum.
Maður þessi var 25 ára að
aldri og hjet Sveinn Ingólfur
Guðjónsson, málari að iðn, og
átti heima á Barónsstíg 59.
Lögreglunni var tilkynt þetta
á sunnudagskvöld kl. 10. Maður
sem býr á Bergstaðastræti 12,
heyrði skothvell og leit út um
gluggann hjá sjer. Sá hann þá
hvar nmðurinn lá. Tilkynti
hann strax lögreglunni atburð-
inn í síma,sem kom von bráðar
og flutti hinn deyjandi mann á
Landspítalann.
í herbergi Sveins fann lög-
reglan brjef, sem stílað var til
vina hans. I brjefi þessu gerir
Sveinn fulla grein fyrir hvers-
vegna hann ætli að ráða sjer
bana, en það var út af ásta-
málum.
Skamlhbyssuna fekk hann
lánaða hjá kunningja sínum, og
sagði honum, að hann ætlaði að
leika sjer með hana.
Gullbrúðkaup
En ósigur Alþýðuflokksins er,
enn meirí en fram kemur í þess-'
um atkvæðatölum. Það er að Rftr<ret kunni að koina til greina
vísu staðreynd, að það eru
verkamenn í Dagsbrún, sem
fylgja Sjálfstæðisflokknum að
málum, sem rjeðu þessum úr-
slitum. En hitt er engu að síður
víst, að fjöldi Sjálfstæðismanna
sátu heima nú, því að enda þótt
> ullbrúðkaup áttu hinn 13.
okt síðastþ þau Sigur-
björg Jónsdóttir og Guðmund-
ur Jónsson að Urriðakoti í
Garðahreppi. Sigurbjörg er
dóttir Jóns, er lengi bjó að Set-
'bergi, sem er næsti bær, en
Guðmundur er sonur Jóns Þor-
varðarsonar. Guðmundur bjó
lengi á hálfri jörðinni Urriða-
koti móti föður sínum, en síðar
■ |’á henni allri, fyrst sem leigu-
liði en síðar sjálfseigBarbóndi,
eða alls um 50 ár. Hefir Guð-
mundur bætt jörð sína svo, að
nú má hún heita höfuðból í
samanburði við það, sem áður
var.
: Guðmundur hefir gegnt ýms-
um störfum í þágu síns hrepps-
fjelágs og hefir hann int þau af
liendi með mestu kostgæfni, sem
\\ ^nnað. Eigi hefir Sigurbjörg
látijð sinn hlut eftir liggja í bú-
Skapnum og barnauppeldinu.
Þau hjónin hafa átt margt
barna, sem eru hin mannvæn-
legustu.
Ef enginn þegn þjóðfjelags-
Skeirtifund heldur Glímufjelag
ið Ármann í Oddfellowhúsinu :
kvöld kl. 9 og hefst með sameig-jins væri Þeim hjónunum Sigur-
iníegrí v kaffidrykkju. Þá, verður ihjörgu og Guðmundi síðri að
verðlaunaafhending, síðau sýndur | dáðum og dugnaði, þá væri
steppdans og fTélra. Húsinú verð- vel.
hjer væri nú barist fyrir þeirra úr lokað Iri. 11. i J. H.
Heimilisrækt
Eitt af ;aðalskilyrðum til að
þjóðinni megi vegna vel og
hún verði langlíf í landinu er það,
að vinnusemin og jíá jafnframt
heimilisræktin sje í hávegum höfð
með þjóðinni á allar lundir.
Því ber að hlúa að allri við-
leitni, er miðar í þá átt að hvetja
unglingana til meiri vinnusemi á
heimilum, því það ungur nernur,
gamall temur.
.Ilúsmæðrafjelag lleykjavíkur
hefir sett á fót nániskeið fyrir
ungar stúlknr, er veitir ókeypia
kenslu í hverskonar útsaumi,
prjóni, hékli og einnig í dönsku.
Hefir þessi tilraun fjelagsins
mælst ákaflega vel fyrir, og hafa
fleiri viljað færa sjer þessa keiíslu
í nyt en hægt er að taka á mótn
En aðsóknin sýnir ljóslega, hvér
vilji stúlknanna er í þessum efn-
um ef tækifæri býðst.
Það er auðvitað, að svona nám-
skeið getur ekki nema að mjög
litlu leyti bætt úr þeirri brýnu
þörf, að hlúa sem best að heimil-
isræktinni, því þá þvrfti .það að
vera miklu víðtækara, en fjelag-
ið skortir fje til þess, að það geti
orðið. En þessi tilraun eöa nám-
skeið sem önnur heimilisiðnaðar-
námskeið eru spor í rjetta átt til'
heimilisræktunar og vinnusemi.
Og verða þá einnig húsmæðurnar
s.jálfar að koma þar til hjálpar,
með því að leggja þar hönd á
plóginn meir en hingað til. Þær
eiga sem flestar sjálfar að sjá
sóma sinn og skyldtt gagnvart.
heimilinu með því að vera færar
nm að veita stúlkum sínum og,
dætrum, ef fyrir eru, tilsögn $
hverskonar handa- og heimilis-
vinnu svo fljótÚ sem unt er. Þær
munu áreiðanlega fá það endur-
goldið með því, að þeiin mun hald-
ast betur á þeim> heima fyrir en
nú á sjer stað víða. En: að því ber
að keppa.
Hver og einn metur meira þá,
vinnu, er hann sjálfur hefir unu-
ið að, og þyrstir tí að hjálpa.sjef;
sjálfur, ef hugarfarið er luulb.rigt.
Frú Anna Ásmundsdóttir hefir
vakið lofsverðan áhuga ,_fyrir kost-.
um íslensku ullarinnaí:, bent á
hversu fituauðug hún yæri og þar
af leiðandi hlý og mjúk viðkomu.
En fyr en húsmæðurnar sjálfar
gera sitt til að vinna og láta vinna
úr lienni, næst ekki tilætlaður ár-
angur, sem er að búa sem best að
sínu.
Prjónles hefir mikið farið í vöxt.
seinustu árin, enda mikið í tísku,.
og er það vel farið. T. d. skrifar
systir mín, sem er búsett í Frakk-
landi, mjer nýlega um það, afi
aldrei hafi prjónamenskan veriðd
þar á hærra stigi en nú. Hún hef-
ir einnig skýrt, mjer frá því, að
frá ómuna tíð hafi þar í landi
verið sú venja, og það jafnvel á
fátækum heimilum, að mæðurnar
kendu strax dætrum, sítnim eftir
fermingu að sauma í þúið, sem
svo er kallað, eina og eina flík
eða sængurklæðnað smám saman..
En safnast þegar saman kemur,
auk þess sem það temur ungling-
um vinnusemi og heimilisrækt.
FRAMH. Á SJÖUNDU SÍÐU.