Morgunblaðið - 03.09.1940, Blaðsíða 8

9

Þriðjudagur 3. sept. 1940.
'fjelagslíf
I. O. G. T.
ST. VERÐANDI NR. 9.
Fundur í kvöld kl. 8:
1. Inntaka nýliða.
2. Erindi: Spádómur pýramíd-
ans mikla. Ámi Óla.
3. Upplestur: G. K.
4. Bindindisþáttur: P. Z.
5. Sjálfvalið: Frú Inga Rósen-
kranz.
PERSIL
kr. 0,80 pk. Fiks 0.55 pk. Blaut
sápa 1.00 pk. (besta tegund).
Sun-Maid sápa 1,15 stöngin.
Versl. Selfoss. Vesturgötu 42.
Sími 2414.
TRYPPAKJÖT
kemur í dag kl. 4—5. Von.
Sími 4448.
KÁPUBOÐIN
Laugaveg 35. Úrval af kápum
og Swaggerum. Einnig fallegar
kventöskur.
FRAKKAR og SVAGGERAR
íyrirliggjandi í miklu úrvali.
Guðm. Guðmundsson, klæð-
skeri. Kirkjuhvoli.
MEÐALAGLÖS og FLÖSKUR
Jkeypt daglega. Sparið millilið-
ma og komið til okkar, þar sem
þjer fáið hæst verð. Hringið í
»íma 1616. Við sækjum. Lauga-
vegs Apótek.
KAUPUM FLÖSKUR
»tórar og smáar, whiskypela,
glðs og bóndósir. Flöskubúðin,
Bergstaðastræti 10. Sími 5395.
Ssekjum. Opið allan daginn.
SUMAR KJÓLAR
eftirmiðdagskjólar, blússur og
pils altaf fyrirlgigjandi. Sauma
stofan Uppsölum. Sími 2744.
SPARTA-DRENGJAFÖT
Laugaveg 10 — við allra hæfi.
HARÐFISKSALAN
Þvergötu, selur góðan saltfisk.
Hímí 3448.
ÞAÐ ER ÓDÝRARA
að lita heima. Litina selur
Hjörtur Hjartarson, Bræðra-
borgarstíg 1. Sími 4256.
KAUPUM
tóma strigapoka, kopar, blý og
aiumjnium. Búðin, Bergstaða-
etraeti 10.
FLÖSKUVERSLUNIN
A Kalkofnsvegi (við Vörubíla
stððlna) kaupir altaf tómar
flöskur og glös. Sækjum sam-
atundis. Sími 5333.
HÆNSNAEIGENDUR!
Með núverandi eggjaverði borg-
ar sig ekki að spara kraftfóður
við hænsnin. En notið þá aðeins
það besta. Okkar viðurkenda
varpmjöl fæst í helstu verslun-
um, eða í heildsölu í verk-
smiðjunni H/F Fiskur,sími 5472
B«ai &8 MQÍýsa
2
Ferð til Kanaríeyja
25. dagur
„Enginn hefir grætt á því að
opna munninn of mikið“. Hann
gaut augunum í leyni á Harvey.
En þú ert vinur minn, er ekki
svo? Mjer er sama þó jeg segi
þjer hvað jeg hefi í sigtinu“.
„Einhverntíma seinna. Jeg er
ekki í skapi til þess að hlusta á
trúnaðarmál nuna“, flýtti Harvey
sjer að segja.
„Alt í lagi, alt í lagi“, sagði
Jimmy og fjekk sjer í nefið. „Alt
á sínum tíma, eins og þú segir.
En þú kemur í land með mjer í
Santa Cruz og hittir prófessorinn,
eða jeg heiti ekki lengur Jimmy
Coreoran' *.
Nú varð þögn. Jimmy lagði
hlustirnar við.
„Heyrir þú í honumf ‘ Hann
brosti. „Hann er eins og belja á
svelli“.
Fyrir aftan stýrishúsið heyrðu
þeir fótatak Roberts Tranters.
Hann raulaði með sjálfum sjer —
sem var irverki um óróleika hans.
Þegar efasemdin heltók huga prje-
dikarans, raulaði Tranter.
„Það veit sá sem alt veit, að
2—3 HERBERGI
og eldhús óskast í eða við vest-
urbæinn. Barnlaust fólk. Tilboð
merkt: D. V. leggist inn á af-
greiðslu blaðsins fyrir miðviku-
dagskvöld.
Eftir A. J. CRONIN
NÁMSMAÐUR
óskar feftir litlu herbergi í Vest-
urbænum, helst með klæðaskáp.
Fyrirfram greiðsla. — Uppl. í
síma 2752.
Hafnarfjörður:
MENTASKÓLANEMANDI
óskar eftir herbergi sem fyrst.
Sími 5370.
í HAFNARFIRÐI
óskast til leigu 2 herbergi og
eldhús. Uppl. í síma 9226.
FORSTOFUHERBERGI
til leigu Austurgötu 23, Hafnar-
firði.
KENNI
telpum handavinnu. Margrjet
Jónsdóttir, Suðurgötu 15 III. -
Sími 2346.
HRAÐRITUNARSKÓLINN
Kensla byrjuð. Helgi Tryggva-
son. Sími 3703.
V>
9t»na>
OTTO B. ARNAR
löggiltur útvarpsvirki, Hafnar-
stræti 19. Sími 2799. Uppsetn-
ing og viðgerðir á útvarpstækj-
um og loftnetum.
MATSALAN
Vesturgötu 10. Heitur matur
allan daginn. Fast fæði. Ein-
stakar máltíðir. Laila Jörgen-
sen.
hann er þunnur“, hjelt Jimmy
áfram. „Það er alveg rjett hjá
Plato, þegar hann segir að ekki
sje hægt að kenna fólki að vera
gáfað. Svo hlassast hann þarna
um eins og hann væri bergnum-
inn. Systir hans er áreiðanlega
jafn mikils virði og sex hans lík-
ar“. Hann geispaði og teygði sig
og sagði svo eins og af hendingu:
„Jæja, jeg er á niður leið. Heim-
sækja Henningway. Ekkert sak-
næmt; aðeins smávegis tal um
daglega lífið. Sæll á meðan“.
Harvey gat ekki annað en bros-
að yfir fyrirslætti Coreorans.
Hann sneri sjer út að sjónum og
leitaði að þögn næturinnar. En
augnabliki seinna var hann aftur
truflaður. Tranter stóð hjá honum.
„Þjer eruð hugsandi, Leith
læknir. Yndisleg nótt til þess að
athuga stjörnudýrðina. Samt er nú
dálítið heitt og rakt, finst yður
ekki? Jeg segi fyrir sjálfan mig,
að jeg svitna. Allir ættu að vera
uppi á þiljum og fá sjer frískt
Io£t“.
„Fólk ætti að gera það sem því
dettur í hug“, svaraði Harvey
óþolinmóður.
Tranter 'hló, hlátur hans var til-
finningaríkari en ella.
„Ha, ha! Það er rjett hjá yður“.
Hann talaði eins og hann væri að
fullvissa sjálfan sig. „Já, að
nokkru leyti. Jeg áttí aðeins við
að kvenfólkið kynni máske betur
við sig uppi á þilfari“.
Harvey varð? óglatt af að heyra
tal hans og sneri sjer því undan.
„Frú Baynham fór inn í klefa
sinn strax eftir miðdegisverðinn“,
hreytti hann stuttlega út ur sjer.
„Jeg heyrði hana segja að hún
væri þreytt og að hún ætlaði að
fara strax að hátta“. Hann flýtti
sjer að stiganum um leið og hann
sá óljóst að hrygðarsvipur færðist
á andlit Tranters.
Farin, horfin á friðhelgan
griðastað í klefa sínum! — og
eftir að hún hafði lofað — það
var slæmt högg fyrir Tranter.
Bókin við hjartastað hans lá alt í
einu þungt á honum eins og mara.
Hann byrjaði að ganga fram og
aftur, eins og brotinn maður.
Hann raulaði ekki lengur.
Harvey staðnæmdist niðri fyrir
framan ganginn. Atti hann að
fara að hátta % Hann var dauð-
þreyttur, en hvers vegna, gat hann
ekki gert sjer grein fyrir. Hanu
gleymdi ekki svipnum á Tranter.
Hann gekk hægt fram á skip-
ið. Frammi í stafni stóð hún.
Hjarta lians sló örara, þó enga
svipbreytingu væri að sjá á honurn
og hann staðnæmdist hjá henni.
„Jeg fann það á mjer, að þjer
munduð koma“, sagði hún án þess
að líta á hann. „Nú er jeg ekki
hrvgg lengur“. Hún talaði lágt
og án áleitni. „Alt hefir verið svo
undarlegt í dág, að jeg er hálx-
rugluð. Á morgun fer jeg af skip-
inu“.
„Yður langar ekkert til að
fara?“ spurði hann hálf kulda-
lega.
„Nei, jeg vil ekki fara af þessu
skipi. Jeg elska það. En jeg verð
að fara“.
Hann svaraði engu.
„Hefir yður nokkurntíma fund-
íst“, hjelt hún áfram með ein-
kennilegri röddu, „að það væri
eitthvað óþekt, sem hrifi yður
með og þjer væruð tilneyddur að
lialda áfram, eins og straumu:
sem berst?“
Hann reyndi að svara með
hæðnisyrði, en orðin dóu á vör-
um hans.
„Alt mitt líf hefir Verið þann-
ig. Þetta litla skip dregur mig
áfram að einhverju óþektu — og
samt veit jeg hvert. Óljóst veit
jeg/án þess að skilja“.
„Það Italla jeg ósanngirni“.
„Jeg veit, að það er ekki sann-
gjarnt. Þjer hlóguð að mjer, þeg-
ar jeg sagði yður um draum minn.
Þjer haldið að jeg sje bjáni, eða
jafnvel brjáluð, en jeg get ekki
að þessu gert. Það er eitthvað,.
sem ásækir rnig, Það sveimar yfir
mjer eins og stór fugl og lætur
mig aldrei í friði. Jeg hefi aldreh
komið til þessara eyja áður, em
samt sem áður finst mjer eins. -
og jeg sje að fara þangað aftur.
Jeg hefi aldrei sjeð yður áður —
og samt — jeg hefi sagt yður það'
áður. Mjer er sama hvað þjer
hugsið, þetta er satt — dagsatt. í
dag á flekanum hafði jeg svo
undarlegar tilfinningar. Mjer
fanst jeg þekkja yður betur eu
jeg þekki sjálfa mig“.
Hann neyddi sjálfan sig til að
segja:
„Undarlegar hugmyndir koma,
yfir mann á sjónum, sem hafai
ekki neitt samband við lífið. Eftir
sex vikur eruð þjer aftur í Eng-
landi og þá hafið þjer gleymt
öllu. Straumiðan yðar fer með yð-
ur á nýtísku veitingajiús, í söng-
leikahúsið og í eftirmiðdagsveisl-
urnar, sem þjer vóruð að tala,
um um daginn. Mjög skemtilegt
líf“.
í fyrsta sinni sneri hún sjer nú
við. Það mátti sjá á augum henu-
ar, að hún var sorgmædd.
Framh.
SHIPAUTCERH
Es|a
vestur og norður fimtudag 5. þ-
m. kl. 9 síðd. Flutningi veitt mót-
taka eftir því sem rúm leyfir, 1
dag og fram til hádegis á morg-
un. — Pantaðir farseðlar óskast
sóttir fyrir annað kvöld.
O
o
Franz Jósef fjekk einu sinni
brjef frá gömlum bónda, er Pero
Bati hjet og átti heima í Ung-
verjalandi. Brjefið var á þessa
leið:
„Ilávelborni herra minn og kon-
ungur. Kýrin mín hefir — með
yðar leyfi — drepist. Haglviðrið
hefir spilt öllum jarðargróðri fyr-
ir mjer. Og ólukkans hreppstjór-
inn gengur hart að mjer og er
þó í frændsemi við hann mág
minn. Hann lætur mig enga
peninga hafa, enda eru engir pen-
ingar til hjer í Szanad. Mig lang-
ar til að spyrja yður að, náðugi
herra minn og konungur, hvort
eigi mundi standa svo á fyrir
yður, að þjer gætuð hjálpað mjer
um fáein gyllini, sem þjer kynn-
uð að mega vera án í bráðina.
Jeg skal svei mjer borga yður
það með vöxtum á næsta gjald-
daga. Að endingu óska jeg þess
allshugar, að Guð gefi yður góða
heilsu, náðugi herra minn og kon-
ungur, og láti yður og yðar há-
velborna hyski lengi lifa. Jeg
kyssi í anda hinar fögru hendur
hinnar hávelbornu drotningar yð-
ar og óska henni allrar blessunar.
Yðar elskandi og einlægur þjónn.
Pero Bati“.
★
Eitt sinn var ein Spánardrotn-
ing (kona Karls annars) á skemti-
reið og með henni 43 menn og
konur. Hún fjell af baki og fest-
ist í ístaðinu og varð að hanga
þar alllanda hríð, meðan verið
var að sækja þann aðalsmann, er
einn þótti svo tiginborinn í öllu
ríkinu, að mætti koma við hennar
liátign.
★
Bernhard Shaw er ekki mikill
vinur blaðamanna og vill helst
aldrei veita þeim viðtöl. Þess
vegna var hann ekkert sjerlega
vingjarnlegur, þegar blaðamaður
einn kom í heimsókn og fór fram
á að Shaw teldi upp tólf núlif-
andi rithöfunda, sem að hans
dómi væri þeir færustu sinna tíma.
Shaw neitaði algerlega að svara
spurningunni. En þegar blaðamað-
urinn kom aftur og aftur og var
altaf að nauða á honum, ljet Shaw
tilleiðast að láta honum í tje lista
yfir tólf rithöfunda, sem sköruðtt.
fram úr.
Listinn leit þannig út:
1. Georg Bernhard Shaw. 2. G.
Bernhard Shaw. 3. Georg B. Shaw.
4. Geo B. Shaw. 5. G. B. Shaw.
6. B. B. S. 7. Georg Shaw. 8.
Bernhard Shaw. 9. Georg. 10.
Shaw. 11. Shaw Georg Bernhard.
12. Shaw Bernhard.
Sagan gengur um allan heim
og enski háðfuglinn er dáður fyrir
fyndni sína.
Skemtilegasta við söguna er þó
kannske, að hún er eftir blaða--
manninn sjálfan<
„Nýtt er mjer þetta“, sagði karl'
einn, „að mjer sje borin óráð-
vendni til handa. Það var, ef jeg-
man rjett, einu sxnni í fyrra, tvisv-
ar á árinu áður, þrísvar hitt ár-
ið, einu sinni enn, og sv*o núna
— og nýtt er mjer þetta“‘.