Morgunblaðið - 01.03.1941, Blaðsíða 8

IttðtBttssMafttft
Laugardagur 1. mars. 1941,
“J'jelayzlít |
HAMINGJUHJÓLIÐ
ÍÞRÓTTAFJELAG
|>]| REYKJAVlKUR
fer í skíðaferðir, ef veð-
ur leyfir í kvöld klukk-
|an 8 og í fyrramálið kl. 9. —
Þátttaka í kvöldferðinni til-
fqmnist fyrir klukkan 4 í dag
í Gleraugnabúðina, Laugaveg
p. Farseðlar á sama stað.
JfaupA&apuc
BLANKO ~
ifasgir alt. — Sjálfsagt á hvert
heímili.
Hin vandláta húsmóðir notar
BLITS
i stórþvottum.
NÝR FISKUR
þeldur við Bræðraborgarstíg. -
lísa, þorskur, lúða, einnig salt-
teíld í stykkjatali. Upplýsingar
á síma 4040. ÍJafet Sigurðsson.
S LAMPA TELEFUNKEN
tíl sölu. Upplýsingar í síma
IÍ926 frá klukkan 9—12 og
l»374 frá kl. 5 —7.
GÓÐUR TENÓR SAXÓFÓNN
til sölu nú þegar. Tækifæris-
verð. Upplýsingar í síma 9257.
ÍSLENSKT SMJÖR
nýkomið. Þorsteinsbúð, Grund-
arstíg 12, sími 3247. Hring-
braut 61, sími 2803.
, MEÐALAGLÖS og FLÖSKUR
keypt daglega. Sparið millillð-
Ina og komið til okkar, þar sem
fejer fáíð hæst verð. Hrlnglð í
feíma 1616. Við sekjum. Lauga-
vegs Apótek.
09. dagur
Eleanor var undarlega órótt inn-
anbrjósts. Hún gerði sjer ekki
grein fyrir af hverju það stafaði,
en hitt var henni ljóst, að heim-
koma Kesters hafði ekki verið eins
ánægjuleg og hún hafði búist við.
Hann hafði ekki sagt eða gert
neitt, sem sýndi ánægju. En þann-
ig var það nú samt. Hún gekk
hægt niður stigann.
„Þegar maður býst við einhverju
yndislegu, verður maður altaf fyr-
ir vonbrigðum“, hugsaði hún, er
hún staðnæmdist fyrir neðan stig-
ann. , Jlonum liggur svo margt á
hjarta, að hann hefir ekki komið
orðum að því ennþá. Það er alt
og sumt. Jeg er orðin hálf ímynd-
unarveik“.
Rjett í þessu laut Kester yfir
handriðið og kallaði;
„Eleanor! Hefir þú boðið nokkr-
um gestum hingað í kvöld “
„Nei“, svaraði hún og leit upp.
„Það hefi jeg ekki gert“„
„Símaðu þá til þeirra — Neal,
Bob, Violet. — og allrar klíkunn
ar. — Mig langar til þess að sjá
þau“.
„Eins og þú vilt“, svaraði Elea-
nor. En hún varð fyrir vonbrigð-
um. Hafði búist við, að hann vildi
helst vera með henni einni fyrsta
kvöldið sem hann var heima.
Kester gekk blístrandi inn í her-
bergi sitt aftur. En Eleanor hristi
höfuðið., Hún hafði það einhvern-
veginn á tilfinningunni, að sjer
hefði verið sagt til syndanna á
hæverskan liátt.
2.
Og hún losnaði elcki við þessa
Eftir GWEK BKISTOW
KAUPUM FLÖSKUR
fetórar og smáar, whlskypela,
rlös og bóndósir. FlöskubúCin,
íergstaöastræti 10. Síml 5395.
lekjum. OpiS allan daginn.
KAUPUM FLÖSKUR og GLÖS
háu verði. Sækjum samstundis.
Sími 5333. Flöskuversl. Kalk-
ofnsvegi við Vörubílastöðina.
KÁPUR og FRAKKAR
fyrírliggjandi. Guðm. Guð-
mundsson, dömuklæðskeri - -
jKirkjuhvoli.
TUSKUR.
fCaupum hreinar ullar og bóm-
tallartuskur, hæsta verði. Hús-
Kagnavinnustofan, Baldursg. 30
&t£&tfnninqav
K. F. U. M.
Fórnar samkorna annað kvöld
jkl. 814. Jóhannes Sigurðsson
ttalar. Allir velkomnir.
Corn Flaket
All Bran
Cocomall
VÍ5SR
Laugaveg 1. Fjölnisveg 2.
undarlegu tilfinningu næstu vik-
urnar.
Kester reið með henni út á akr-
ana og dáðist að, hve alt væri í
góðu ástandi. En hann 1 jet aldrei
í ljós þá gleði, sem hún liafði' bú-
ist við. Það var eins og hann væri
annars hugar ,og það var ekki
honum líkt. Er híin var í miðju
kafi að lýsa fyrir honum, hvernig
dráttarvjelarnar unnu, hvarflaði
hann kannske augunum út á fljót-
ið. Og þegar liún sýndi honum
nýtt tæki, til þess að dreifa með
áburðinum, svaraði liann með orð-
um, sem hefðu verið ágæt á prenti,
en sýndu ekki sjerlega mikla
hrifningu í mæltu máli.
Það var ekki líkt Kester að yera
utan við sig. Einn af allra skemti-
legustu eiginleikum hans var ein-
mitt það, að ganga með lífi og sál
upp í því, sem hann var að sinna,
þá og þá stundina. Hún vissi, að
hann elskaði hvern blettt á Ar-
deith, og bafði því bviist við, að
hann myndi vilja sjá alt, skoða
hvern akur með eigin augum og
bómullina. En það gerði hann ekki.
Hann fylgdi henni kurteislega og
hrósaði henni hlýlega, en innilega
gleði sýndi hann aldrei.
Eleanor frjetti um ýmsa menn,
sem kornið hefðu heim frá Frakk-
landi, algerlega taugabilaðir, svo
að þeir gátu ekki sint daglegnm
störfum eins og áður. En hún
þóttist viss um, að ekkert í þá
átt gengi að Kester. Hann hafði
ekki sjeð mikið af hinum mestu
skelfingum stríðsins og talaði
blátt áfram um ýmsa atburði, sem
fyrir hann höfðu horið. En með
Saumastúlkur !
helst vanar jakkasaum, geta strax fengið fasta vinnu. 2
Klæðaverslun Andrjesar Andrjessonar h.f. 2
ABALFONDUR Skaftfellingafjelagsins
verður haldinn á Hótel Island föstudaginn 7. mars n.k.
og hefst kl. 814 stundvíslega.
Dagskrá samkvæmt fjelagslögum.
SÖNGUR OG DANS. — Dansinn hefst kl. 10.
Allir Skaftfellingar velkomnir á fundinn!
Fjelagsstjórnin.
9
Sölufirma
i
Heildsölufirma hjer í bænum vill gjarnan |
gerast sölufirma fyrir eitthvert hjerlent |
framleiðslufyrirtæki. Þeir sem vildu sinna j
þessu leggi nöfn sín inn á afgreiðslu blaðs- j
ins fyrir 20. mars, merkt „SÖLUFIRMA‘\ |
Nefna skal þá vöru, sem um ræðir og j
væntanlegt magn hennar.
.........................................................
sinni venjulegu prúðmensku var
hann fljótur að finna, ef fólki oi-
bauð og sneri talinu að öðru og
sagði: „Æ, við skulum ekki' tala
um stríðið. Allir ern orðnir leiðir
á þ\ú“.
Og kunningjarnir sögðu: „Altaf
ei Kester jafnyndislegur. Hverni'g
höfum við getað án hans verið
svona lengi?‘‘ *
Og Eleanor brosti, til þess að
dylja óró sinn og kvíða. Víst var
Kester yndislegur. Og hann var
jáfn vndislegur, er engir aðrir
voru viðstaddir, — og jafn yfir-
borðslegur.
Kester var ekki ánægður með
hana. Hún fann það, þó segði hann
það ekki bernm orðum. Hann tal-
aði mikið, og það var auðheyrt,
að hann liafði saknað síns hesta
áheyranda. En að vera með Kester
nú var alt öðruvísi en áður fyr.
Það var eins og að vera í veislu,
þar sem maturinn var ágætur, vín-
ið bestu tegundar og sessunantur-
,inn viðbúinn að geta sjer til um
og uppfylla allar óskir hennar, en
allur tiltrúnaður druknaði í veislu-
, látunuin.
Fögnuður þeirra hafði verið mik
ill við fyrstu samfundina, en hann
gat ekki varað að eilífu, og það
vant.aði þessa gömlu fjelagslegu
tilfinningn fyrir því að þau væru
eins og ein persóna með sama
markmið og sameiginlegar óskir.
Þau voru óneitanlega tveir ein-
staklingar og milli þeirra var mik-
ið og stórt bil.
Þau ljeku sjer við börnin og það
var auðsjeð, að Kester hafði yndi
af þeim,
Þau fóru í samkvæmi og lijeldu
samkvæmi á Ardeith og Kester
var kátur eins og áður. En þau
voru sjaldan ein eitt einasta kvöld.
Þessar yndislegu samverustundir,
er þau sátu saman, röbhnðu saman
eða þögðu, spnnnn hina fíngerðn
þræði, er smátt og smátt urðu að
hinum sterku böndum, er knýttu
þau samán, voru horfnar. Kester
var prúður aðdáandi, en það var
ekki Eleanor nóg.
„Hann fer með mig eins og væri
jeg ástmær- hans“, liugsaði' hún
örvæntingarfull. „Ástmær, sem
hann verður að vinna, þóknast og
hrífa, en lieldur í hæfilegri fjar-
lægð. Hvað hefi jeg eiginlega gert
af mjer?“
Hvað eftir annað rejmdi hún að
brúa djúpið, sem var á milli þeirra,
með því að láta sem það væri ekki
til. Hún sagði honum, hvað kunn-
ingjarnir hefðu haft fyrir stafni,
meðan hann var í burtu og hann
hlustaði með hæversklegri athygli.
Hún talaði um planteki'imíí, og"
hann virtist hlýða á með áhuga.
En spyrði hún hann ráða, fijekk;
hún sjaldan annað svar en eitt-
hvað á þá leið: „Það véit jeg sann*-
arlega ekki, góða Eleanor. Alt er-
svo ólíkt, því sem áðnr var. Og-
jeg er hræddur um, að Iiugmyndir
mínar sjeu orðnar nokkuð gamal-í-
dags“.
„Þú veist miklu meira um bóm -
ull, eu jeg mun nokkurntima vita“
sagði Eleanor.
„Sláðu mjer ekki gullliamra,
vina mín. Þú hefir leyst svo mikið
verk af höndum upp á eigiii spýt-
ur, að þú þaft ekki að leita ráðai
til mín“.
Eleanor barðist eins og í blindni-
til þess að komast vfir djúpið,
sem á milli þeirra var, en komst
hvergi'.
„Elskar þú mig, Kesterf;,
spurði hún alt \ eiilu.
„Astin mín! Hvernig spyrðuf'
Veistu ekki, að jeg skildi aldrei
myndina af þjer við mig allan
tímann, sem jeg var í burt-u, nema
meðan jeg sýndi fjelögunumi
hana“.
„Og elskar þú mig extn — jafn
mikið ?“
„Jeg hofi altaf elskað þig, jeg
elska þig nú og jeg mun ávalt
elska þig. Það veistu vel, Elea-
r.or?“
„Já, en #jeg elska að heyra þig ‘
segja það“. Annað gat- hún ekki
sagt.
Hún gat ekki efa.st um, að hann
elskaði hana. Einu sinni bauð hantt
til dæmis vini sínum úr hernum ■
að dvelja á Ardeitli vikutíma. Þeg-
ar liann kom, gekk liann brosandi
til móts við Eleanor og sagði:
„Þjer eruð þá Eleanor! Þjer fyr-
irgefið, að jeg nefni yður með
fornafni. Jeg heyrði Kester aldrei
nefna annað þetta hálfa ár sem
við vorum í Jackson-herbúðunum“.
Framh.
B. S. í.
Sfmar 1540, j>rjár línur.
Góðir bflar. Fljót afsrrexðíU
Flutningur til Islands
Reglulegar hálfsmánaðar ferðir frá vesturströnd Bret-
lands til Reykjavíkur. 3—4 skip í förum. Sjerstaklega.-
hagkvæm flutningsgjöld ef um stærri vörusendingar err
að ræða.
Tilkynningar um vörur sendist
Culliford & Clark Lid
Bradleys Chambers,
London Street, Fleetwood,
eða
Geir O. Zoega
er gefur frekari upplýsingar.
Símar 1964 og 4017,