Morgunblaðið - 08.12.1942, Blaðsíða 8

Þriðjudagur 8. des.
— Já, safði Bclen allt í einu,
-— Það -hlýtur að hafa verið Noel.
Creda hefir verið að skrifa hon-
ubl og:Segja honum að, að myrða
með köJdu blóði væri of mikið og
afi------þú vissir. Hún hlýtur að
b afa byrjað að skrifa „Jim trúðu
riQer“' vitað eitthvað og þeir — —
viE öll Jásum það þannig, að hún
væri að ávarpa þig. Noel hefir
hlottið að ná því úr vasa mínum
og- bætt við það nægilega miklu
tix þess að grumir fjelli á þig.
Hann tók fastar utaii um harra
íyfti henni, svo að höfuð henn-
ar lá faíst upp að öxl hans.
—1 Þú trúðir því ekki, sagði
bánn, beygði höfuðið niður að
andliti hennar. — Talaðu ekki,
Kden. I raurt og veru skiptir ekk-
ert mélií nú ncraa þú — við.
Rödd ÖUfans. sem nú rauf þögrr-
iua? virifcisf koma úr öðnim heirni.
Ilún vár þreytuleg en liiirð og
jafnvel. dáKtið æst.
— Á jeg að seuda eiji livern eftir
bíl handa ykktrr!
• —Nei við kommn — seinna,
sváraði Jim
Eden opna.ði augun og reyndi
að líta uþp, eri Jim þrýsti henni
enn fastar að sjer svo að húu gat,
eícki sjeð
*-— Þetta ;r allt liðið, Kderi,
sagði haWu — Líttu ekki upp,
hugsaðu ’jíifnvel ekki. Þeir eru
allir farnii hjeðan, bætti harm við
uiu leið og hann lækkaði röddina.
Eftir stutta, stund leggjum við af
stað heirn að húsinu. Sloarie þarf
að spyrja þig um, hvað ykkur
Noel fór > milli. En talaðu ekki
rrúna. Nemn .--agðii mjer — segðu
að þú
Hann lauk ekki við setning-
urra, en t sfcað þess sagði hann um
leið og' hítrín brosti til hennar: —
Eigum við ;tð fara heim,
Hann hjálpaði heimi til þess
að rísa á. fætur. Það sló erm gullrt-
um roða ;i sólina, himininn var
blár. Fiugv.idin, sem glitraði öll
í sólskinini breiddi vængi sína
út fyrir ofiin þan. Langt í burtu
virtist hirí bláa fjallarönd rísa upp
eins og veggur. Flugvjelin skygði
n, svo að jia.ó sáu ekki baðmullar-
trjen eða rieim að húsinu. Jim
léit niður -tð henni, tók hana í
fáng sjer og kvsti hana kysti
tana mjög iengi og ákaft og virt-
ist aldrei œfcm að hætta.
En hann
hana án j:;
lökurri tók
þau lÖgðu
husinu.
Þessa riótt ítti Bden langt sam-
tál við ’Sloane. Það var samtal,
afinahringingar. bílar komu og
fórti. Lögreglustjórinn kom. ert
kXjjjkkutíma seinna eða um það bii
fór hanri aft.ur. Það skvölti hátt í
bílnum hans. svo það bergmálaði
í fjöllunjirri r hálfrökkrinu.
Hún hafði sagt Sloane allt, sem
hún vissí [íún gerði ráð fyrir að
ITorothy hefði áðnr verið búin að
tala við leynilögreglumanninn, af
þ‘ví að húri sá, hana koma 'frá
fÉrrifstofu hans rjett áður og and-
66. dagtir
lit, iiennar var hvítt sein mjöll.
Averill beið og talaði mikið. Hún
virtist mjög fullvissandi og á-
kveðinn. Húu. spurði Jim að því,
hvort hann hjeldi að það myndi
'vera Biain fjelaginu til nokkurs
tjóns ef þetta yrði gert heyrum
kunrmgt.
— Þegar öllu er á botniim
hvolft, sagði hún, var Noel vara-
forstöðumáðuf og meðeigandi.
Hún rykkti höfðinu til. -fég get
ekki skilið þetta. Hann gat aldrei
graút mikið fje, það er sannleikur.
Ekkert samanborið við það, sem
hann hafði éinu sinni, en hann
hafði nógu mikið til þess að sjá
fyrir sjer að ininnsta kosti svo
lérigi, sem hann hugsaði ekki um
áð kaupa sjer skemmtiferðaskip
eða ,,polo“-hest og-------
Jim greip franr í fyrir henni:
En þetta vorn hliitir. sem
hann varð að eignast. Eða að
minsta kosti, ef að andvirði vj.el-
inaar .Ieyfði honurtr slíkt. Þú veist
það sjálf, AverilJ, hann var aðeins
stórt núll. Hann gerði það sem
houum var sagt, það er allt og
suint. Ilarm — jeg held að það
hafi gengið lengra, ef til vill, jafn
vel græðgi. Meðan hann var ríkur
var hann nokkurs virði. Ilann var
ríkur allt sitt líf, þar til allt, í
einu að hann missti allt sitt fje.
Hann vissi ofur vel um, lrve mik-
ils — eða rjettara, hve lítið — við
virtom harnr. Þegar Dorothy sýndi
honum brjef, þar sem peningar
voru í boði fyrir upplýsingar mun
| Kann. hafa farið að íhuga rnálið.
Hann hafði komið auga á mögu-
leika til þess að útvega sjer fjár,
hann varð að koma í veg fyrir
að Pace gæti keypt vjelina sjálfa,
því að þá gæti hann selt upp-
drættina hæstbjóðanda. Haun hlý.t-
ur að hafa unnið mikið og hratt.
Ef að hann hefir munað númerið
á pósthólfinn mun það hafa gefið
honum bendingu um, hvar hann
gæti fuiidið kaupanda. Þar að
atrki er mjög auðvelt að finna
kaupendur af þeirri tegund á
þessum tímunr.
w&L Izjmmm
NÝR PELS
til sölu með tækifærisverði.
Uppl. í síma 5233.
VETRARFRAKKI
á lítinn og grannann mann er
til sölu. Ennfremur barnarúm.
Hátúni 25.
NOKKRA GÆSIR
tll sölu. — Guðm. Theódórs,
Hótel Vík.
GULLARMBANDSÚR
(dömu) og útskorinn skrifborðs
stóll til sölu. Uppl. í síma 3244
(Ármann).
'fjeiagnlíf
f'V ÆFINGAR f KVÖLD:
h] Kl. 8—9 Drengir sjer-
\ry staklega beðnir a®
koma í kvö.ld.
Kl. 9—10 Handbolti karls"
Handknattleiksæfing karla &
kvöld kl. 10.
HANGIKJÖT
ódýrara í heilum lærum og
frampörtum. Reykhúsið Grett-
isgötu 50.
M ATROSAFÖT
á 5—6 ára dreng til sölu t
Tjarnargötu 34. \
SYSTRAFJELAGIÐ
,alfa;
heldur sinn árlega basar t11
styrktar líknarstarfi sínU, í ^
templarahúsinu niðri, á raoTg'
un (mðivikudaginn 9. des.) k"
2 e. h. —
Allir velkomnir meðan
rúm leyfir. Aðgangur ókeýP1^
SAMKVÆMISKJÓLAR
í miklu úrvali. Saumastofa Guð
rúnar Arngrímsdóttur, Banka-
stræti 11.
ÞAÐ ER ÓDÝRARA
að lita heima. — Litina selur
Hjörtur Hjartarson, Bræðra-
borgarstíg 1. Sími 4256.
SOÐINN BLÓÐMÖR
lyfrarpylsa, hangikjöt, og svið.
Kjötbúðin Grettisgötu 64. —
Reykhúsið Grettisgötu 50,
I. O G. T.
ST. VERÐANDI NR- 9
Fundur í kvöld kl. 8r/4 (afó™’
1. Inntaka.
2. ísleifur (Jónsson, erindi-
VN

ætti. hætti og leit á
að seg ia orð. Að I
nn í hönd hennar og
= f stað í áttina að: -
Kennaffrm: Hesturinn og kýr
in er á akrinum. Jæja, María
segðu mjer, hvað er rangt við
þessa setningu.
María: Já, herra kermari. Það
er venja að nefna ungfrúna á
undan. >
★
A leiðinni í vinnuna sneri hatrn
sjer undaii storrninum til þess að
kveikja í pípunni sinni. Síðan
hjelt hann áfram og komst þá
brátt að raun um, að harin var
kominii heim til sín aftur.
„Oh“, sagði hann, mn leið og
hann barði úr pípunni sinni, ,.ja.
þessi dagur var fljótur að líða“.
„Héfir ]iað valdið þjer óþæg-
inda, að jeg hefi notað rakhníf-
inn þinn til þess að ydda blýant-
inn.:“ spurði eiginkonan.
„Það hefir tvisvar valdið mjer
óþæginda“, svaraði hinn hrein-
skilni eiginmaður. „Fyrst. þegar
jeg revndi að raka mig með' rak-
hmfmmi og síðar, þegar jeg
reyndi að ákrifa með blýantin-
um“.
„Ástin mín, jeg hefði ekki get-
að hugsað til þess að giftast þess-
um tuiljónamæring, nema aðeiris
vegna hjarta hans“.
„En hvað þetta er rómantískt.
Hann hlýtur þá að elska þig á-
kaflega heitt“. •
„Nei, ástin míu. „Harm hefir
veikt hjarta“.
í samkvæminu.
„Hræðilegt, finst yður það
ekki ?“
„Andst.yggi I egt fólk“.
„Andstyggilegt“.
„Jeg get ekki ímyndað m.jer,
Iiversvegna jeg fór hingað“.
„Jeg ekki heldur“.
„Blessaður góði, reynum þá að
komast í burtu“.
„Jeg get það ekki. Jeg er hús-
ráðandi hjer“.
★
Eiginkonan: I hvert skipti, sem
þú sjerð laglega stúlku, gleym-
irðn því, að þú ert giftur.
Eiginmaðurimi: Þú hefir alls
ekki rjett fvrir ]>jer, góða mín.
Ekkért. í heiminum myndi fá mig
til ]>ess að gleyma þvr.
★
„Voruð það þjer, sem tókuð
áðan á móti skipun minnif“
spurði óþolinmóður maður veit-
ingastúlku á kaffihúsi.
„Já, herra“, svaraði húu mjög
kurteislega.
„Jeg ætlaði aðeins að Jeiðrjetta
misskilning“, útslcýrði hann. „Þjer
áttuð ekki að taka þetfa vsem
dagskipan“.
ílLasmssmm
Eln»r B. öuðmTLudfion
GufiUugur ÞorláknoB.
Austuratræti 7.
Símar 3602, 3202 og 2002.
Skrtfatofntími kl. 10—12 og 1—«
SAMKVÆMISBLÚSSUR
nýkomnar. Saumastofan Upp-
sölum, Sími 2744.
BLÚSSUR
(tricofine) í mörgum litum og
stærðum, nýkomnar. Verð kr,
32.00. Saumastofan Uppsölum.
Sími 2744.
SVEFNJAKKAR
úr silki, nýkomnir. Saumastof-
an Uppsölum.
VANUR TOGARA HÁSETI
óskar eftir plássi helst 1 sigllD^
um. Tilboð merkt „Strux
249“.
ÞúsuDdir wita
að ævilöng gæfa fylgir
trúlofunarhringunum frá
81GCRÞOR.
Hafnarstræti 4.
AUGAÐ hvílist
með gleraugum frá
TYLIj
EF LOFTUR GETUR ÞAÐ
EKKI-----ÞÁ HVER7
HREINGERNINGAR
Pantið í tíma. Sínti 5ó7^-^
STÚLKA ^
vön strauningu óskast. Husn
fýlgir. Uppl. í síma 5ll^__^_
sokkaviðgerðin _
Hafnarstræti 19. Sími 2793» ^
gerir við lykkjuföll í ^ve
sokkum. Sækjum. Sendun1-
þeir, sem eiga var
hjá okkur kjöt, sem korai
með fyrir mánuði til rej 1 ^
ar, eru beðnir að ssekju ^
strax. Reykhúsið Grettisgö^
GRÁR FRAKKI ^
merktur með silfurskildh j
fundist. Vitja rhá að H.ia
Sogamýri.
TAPAST HAFA
seB®
tveir svartir hvolpar. ÞeiU ^
kynnu að hafa orðið varir
þá, vinsamlegast tilkyunI
að Vatnsenda, sími 4939.
Nállk)élar,
Sllklsloppar
Telpakápur
Kfeohanskar, mikið úrva'
Lífslykkfabúðin h.t-
1 Hafnarstræli 11