Morgunblaðið - 05.01.1943, Blaðsíða 8

8

Þriðjudagur 5. janúar 1943*.
Tveir nýir Nstionai peoing«,kassar
til sölu, stimpla inn 1000 kr. Upplýsingar í síma 1733
kl. 914 fyrir hádegi og kl. 12.
/ iviUíé+tin
J «
JÓLATRJES-
SKEMTUN
heldur K. R. laug
ardaginn 9. jan. kl.!
4 síðd. í Iðnó. Börn úr dans-J
skóla frú Rigmor Hanson sýna ■
ýmsa dansa. Aðgöngumiðarj
cru seldir í dag kl. 2
á skrifstofu
Tryggvagötu.
I. o G. T.
VERÐANDI NR. 9.
Fundur í kvöld kl. 8k*> (niðri).
1. Inntaka nýliða.
2. Áramótahugleiðingar
(æðstu templarar).
3. Brynleifur Tobíasson er-
indi: Líðandi stund.
APiNA FARLEY
f), dayiir
get jeg sagt henni
ÁRMENNINGAR!
Gleðilegt nýár! og
þökk fyrir þa'ð liðna.
Mætið nú öll strax á
fyrstu æfingunum á árinu. —
Stjórn Armanns.
ST. EININGIN
AFMÆLAFUNDUR
6 e. h. [ annað kvöld. kl. 8 stundvíslega
Sameinaða í til heiðurs nokkrum Einingar-i
Stjórn K. R. fjelögum, sem átt hafa merkis-
rifmæli á s. 1. ári. — Að fundi
loknum sameiginleg kaffn
drykkja. — Alfreð Andrjes-
son skemtir. Helgi Helgason
les upp, og að lokum dans.
JÓLATRJES-
SKEMTUN
glímufjelagsins Ár-
mann verður haldin
í Oddfellowhúsinu miðviku*-
daginn 6. jan., Þrettándakvöld
Id. 4(4 síðd.
KI. 10 verður jólaskemti-
fundur. — Aðgöngumiðar að
báðum skemtununum iverða
seldir í skrifstofu Ármanns í
íþróttahúsinu í dag þriðjudag,
5. jan. kl. 8—10 síðd.
v *

STÚLKA
óskar eftir atvinnu helst á ís-<
lensku skipi eða kokkur á tran-
sportbát. Uppl. í síma 6271
frá 5—7 í dag.
SKRIFSTOFUSTARF.
Ábyggilegur og þaulvanur
bókhaldari óskar eftir fastri
stöðu. — Tilboð merkt „Skrif-
stofa“ sendist blaðinu.
BÓKHALD
Annast bókhald og uppgjör.
Sími 5908.
2 MENN
vanír múrverki óska eftir vinnu
við múrhúðun. Tilboð merkt
„777 leggist inn á afgreiðslu
Morgunblaðsins fyrir kl. 3 á
miðvikudag.
ÁRAMÓTAFAGNAÐ
heldur st. Freyja nr. 218 í
G. T.- húsinu, niðri, á Þrett-
ándanum, miðvikudaginn 6.
þ. m. — Fagnaðurinn hefst
með hátíðlegum stúkufundi kl.
814 stundvíslega. — Fundar--
efni: Inntaka nýliði, skýrsla
vinnunefndar, o. fl. Hagatriði
annast s. Guðný Guðmunds-
dóttir Hagalín: Upplestur og
br. Helgi Sveinsson ræða: Ára-
mótin. Fjölmennið á fund«
inn, fjelagar góðir og færið
málefni voru nýja liðsmenn.
Ánægjulegt væri að fá heim-
sókn regluf jelaga, því fleiri,
því hátíðlegra. Salurinn verð-
ur fagurlega skreyttur og jóla-
trje Ijósum prýtt. — Dansleik-
ur hefst að loknum fundi kl.
kl. 11 til kl. 2 e. m. Góð hljóm-
sveit, gömíu og nýju dansarnir
Aðgöngumiðar á dansleikinn
fyrir stúkufjelaga og gesti
þeirra, svo og aðra templara
og þeirra gesti verða seldir í
G. T.- húsinu frá kl. 8 e. h.
á miðvikudaginn.
Æðstitemplar.
*r
BARNAKERRA
til sölu á Laugarnesvegi 81,
kjallaranum.
NÝR OTTOMAN
-til sölu. Uppl. í síma 4005.
DUGLEG STULKA __________
og ábyggileg óskast til af- j,A£> ER ÓDÝRARA
greiðslu. Uppl. Vesturgötu 45. |ag pta heima. — Litina selur
SOKKAVIÐGERÐIN I Hjörtur Hjartarson, Bræðra-
gerir við lykk.iuföll í kven- borgarstíg *• Sími 4256~___
sokkum. Sækjum. Sendum. SÓÐINN BLÓÐMÖR
Hafnarstræti 19. Sími 2799, — j lyfrarpylsa, hangikjöt, og svið.
J Kjötbúðin Grettisgötu 64. —
■ Reykhúsið Grettisgötu 50.
Sufuui- fitruLtS

ue
ÓSKILA TRYPPI
Rautt mertryppi 2 eða 3
vetra, ómarkað, er í óskilum BETANÍA
í Eyjum í Kjós.___________i Samkoma kl. 8,30 og næstu
SEÐLAVESKI daga á sama tíma. Ræðumenn:
hefir tapast með peningum o. Gunnar Sgurjónsson cand.theol.
fl. — Skilist á bifreiðastöð og Ólafur Ólafsson, kristniboði.
Steindórs. Allir velkomnir!
Skáldsaga efíir Gt*y Fletcher
„Hvenær
það?“
„Nú þegar“.
„Jeg er hrædd um, að það valdi
henni mikilla vonbrigða“.
„Hún verður að taka því með
ró“.
„Já, jeg býst við því. En hvern-
ig á jeg að fara að því að vinna
fyrir okkur báðum?“
Sybij hngsaði sig um stundar-
korn. „Anna“, sagði hún loks. „Jeg
er á því, að þú hafir ekki tekið
einn möguleika ívegilega til at-
hugunar. Þú verslaðir mikið við
ýmsar stórverslanir hjer í borg-
inni. Heldurðu að þú gætir ekki
notað þjer það? Þú gætir unnið
þig upp, þótt þú byrjaðir sem búð-
arstúlka. Verslaðir þú ekki mikið
við Maxton s?“
„Maxton’s?“ sagði Anna hugs-
andi.
„Þekkirðu ekki einhvern for-
stjóra þar?“
Ilvort hún þekti. Anna mundi
greinilega eftir xirræðagóða og
hjálpfúsa unga manninum.
„J11, allsæmilega“, sagði hún
kímileit.
„Hversvegna skrifarðu honum
ekki?“ | Og Anna h.jálpaði þeim einnig, því að þeinx viðskiftum hlýtur nús
-,Jeg er ekki viss um, að hann þakklát fyrir gestrisnina, og mint- að vera lokið.
muni eftir mjer. Jeg kom af staðúst þess oft, að þetta var einnútt .Jog misti föður minn snögg-
uppistandi í Maxton vöruhúsinu j fólk, sem aldrei hafði þáð neina lega nú nýlega, og verð því að
nýlega. Ilann kipti málunum í h.jálp af Tim. fá m.jer einhverja atvinnu, þótt
lag“. tíletnisglampa brá fyrir • íj Og á kvöldin gengu þær Sybil jeg hafi auðvitað enga reynslu,
augum hennar: „Hann kærði sig út í garðinn niðursokknar í æsku- sem starfandi stúlka, vona jeg, að
ekki um að verða af viðskiftum' drautna sína. jeg hafi einhverja hæfileika til
mínum — jeg er hrædd um, að j Sybil hjelt því frain, að hvað þess. í meira en þrjú ár rak jeg.
hann sje búinn að missa þau nú.'sem öðru liði, hlyti altaf einn mað- Marlliill fyrir föður minn.
M.jer geðjaðist vel að honum —'ur að hafa áhrif á líf hverrar Ef þ.jer haldið, að jeg geti kom-
og |»að getur vel verið, að honurn stúlku. ið að nokkru gagni hjá Maxton,
liafi lieldur ekki geðjast neitt illa „Jeg hefi ekki fuiidið þann vilduð þjer þá gera svo vel aS
að mjer“. rnann ennþá“, sagði Anna. „En veita mjer viðtal einhverntíma S.
Sybil stóð upp og sagði áköf:|þú/‘ næstu viku.
,,l»að er augljóst mál, að |>ú þarft „Nei, og jeg hefi það a tilfinn- Anna Farlév ‘.
'mtcT 'mo'lcjjuunkcí||Wli I
ekki annað en skrifa honum.
Hver er haun?“
„Derek Maxton. Stjórnar ásamt
föður sínum“.
„Nú, ]»á held jeg þjer hljóti að
vera borgið“.
★
Dalton, heimili tíreenwood-
fjölskyldunnar, reyndist Onnu nxx
betur en uokkuð heilsuhæli, og
samt hafði henni altaf dauðleiðst
þar áður. Ef til vill var það vegna
þess, að kyrð og ró höfðu aldrei
fyrr verið mikils metið af henni.
Hafði hún ekki forðast það hing-
að til? Ilún hafði altaf haft nóga
skemtun og áhuga allau daginn.
En mi naut hún kyrðarinnar í
ríkurn mæli. Garðurinn blómstr-
aði ár frá ári í dálítilli fjarlægð
frá húsinu og þar heyrðist ekkert
hljóð nema söngur fuglanna.
Þarna var ekkert óhóf — engir
peningar til að eyða í óhóf. Sybil
annaðist heimilið, stundaði veikl-
aðan föður sinn með mestu alúð
og hughreysti þreytta móður sína,
skipaði einu þjónustustúlku heim-
ilisins fvrir verkum, annaðist garð
inn — ok altaf brosandi.
ingunni, að jeg finni hann aldreL
— — Þú varst ekkert hrifin af
Skete?“
„Nei“.
„•Jeg hjelt altaf, að hann myndi
biðja þín“.
„Það gerði hann líka — nótt—
ina sem Tim dó. Þessvegna hefi
jeg hálfgaman að því, að hann og:
Louise hafa verið óaðskiljanleg
síðan þá“.
Og á kvöldin, þegar hún var-
háttuð í litla, vistlega gestaher-
berginu, sem hún hafði til urnráða,,
hpgsaði hún um framtíðina.
Sybil hafði rjett fyrir sjer. IIúu.
varð að láta Jill yfirgefa dýra
heimavistarskólann, sem h ún var
í, í lok skólamisserisins.. Jill varð
að skilja það. Og síðan varð húa.
að skrifa Derek Maxton.
Eitt kvöldið gerði hún alvörœ
úr því.
„Kæri hr. Maxton.
í nokkur ár skifti jeg töluvert
við yður, og fyrir fáum vikum,
þegar jeg hitti vður að máli, sögð-
ust þjer meta þau viðskifti mik-
ils. Þetta segi jeg aðeins til þess,
að þjer munið frekar eftir mjer.
VARKÁR DYR'AVÖRÐUR. „Ilvað langar þig í.
Mr. MacAlister var að fara út spurði haun.
úr klúbbimm. Dyraviirðurinn rjetti „Hálfpott af bjór“,-
honum regnhlíf. | „Og þig, Sally?“
„Kærar þakkir“, sagði Mae „Líka háifpott af bjór“.
Alister‘„ þjer eruð athugull ná- „Og vðtir, frú Jones?”
ungK Hvernig fóruð þjer aunars Frú Jones var heldur en ekki
María?“' Til þess að fá hann til þess að
hiBtta þessu ljet kennarinn hanifc
sitja eftir og skrifa luindrað sijin-
um orðin : „jeg hef skrifað“.
Kelinarinn fór heim til sín ogf
gleymdi strákuum um. stund. Eu
þegar liann kom aftur faun hann
að vita að þetta var regnhlífin holdug kona, og lienfni fannst hún miða á kennaraborðinu; miða með
xníxi,., vera upp yfir liitt fólkið hafin. þessum orðum,- Kæri kennari. Jeg.
„Jeg vissi ekki að þetta var IIÚ11 sagði með merkissvip: „Já, hef skrifið „jeg hef skrifað“ hundr
regiihlífin yðar, herra“, sagði dyra jeg er nú mjög lítið fyrir að borða að sinnum og jeg hef fórið heim.“'
vörðurinn -rólega.
eða drekka. En kannske að jeg
„Ilvað kom yður þá til þess að fái einn sopa af bjór —'
fá mjer hat)a,“ spurði MacAlister
undrandi.
„Jú, herra. ]>etta var regnhlíf-
in, sem jxjer komuð með“.
★
Það mættust tveir menn á reið-
hjólum. Annar þeirra var áberandi
AUGLYSING.
Utsala. Stendur yfir í 8 daga.
Karlmannsföt sehl á 18 shillinga. |
rangéygður. En það vildi svo ó- j parið ekki annað til þess að láta
h^ppilega til að ]»eir rákust á Ogjpr,.tta vður. tíerið svo vel að líta
lentu liver um annan þveran í jnn.
forarpoll, sem var á veginum.
„Því í a . . . . . . horfirðu
ekki í þá átt, sem þú ferð,“,
spurðj sá rangeygði reiðilega.
„Ilversvegna ferðu ekki þangað.
sem ]»ú horfir“, var hið skjóta en
bitra svar.
Þrjár stiilkur og einu karhnað-
ur voru’ á ferðalagi uppi í sveit.
Þau komu að krá og karhnaðurinn
fór iit úr bílnum og bauðst til að
sækja eiuhverja hressingu iianda
stúlkúnuni.
Skoti nokkxxr var vanur að
,.Nci. t'ru mín góð, þjer faið að ganga með loðhúfu dregna niðup
eins hálfpott eins og liinar og ekki fyrir eyru allan ársins hring. Erit
einn dropa þar fram yfir“. | a]]t í einu hætti hann því. Vinur
ik ’ ! hans spurði hann af hverju þetta
stafaði.
Skólastrákur sagði altaf og
skrifaði „jeg hef skrifið“ í stað
iun fvrir ,,jeg hef skrifað“.
„Jeg hef ekki sett upp loðhúf--
una síðan jeg varð fyrir slysinu"..
„Ilvaða slysi ?“ spurði vinur
hans. „Jeg hef ekki heyrt, að þú
hafir orðið fvrir neinu slysi“.
,,.7eg skal segja þjer, hvernig
]>að varð“, sagði Skotinn mæðu-
lega: „Maður nokkur bauð mjer
suaps, og jeg heyrði ekki til
hans“.
Skrilstofa skógræktarstjóra
werður lokufl i hálfan
mánuff.