Morgunblaðið - 18.03.1943, Blaðsíða 4

4
MOR.GUNBL AÐIÐ
Fimtudagur 13. mars 1943.
THkvnning
Á fundí bæjarstjórnar Reykjavíkur 4. þ. mán. var sam-
þykt eftir tillögu heilbrigðisnefndar:
Að banna öllurn mjólkursölubúðum að nota trektir við
mælingu mjólkur og rjóma, og krefjast, að mjólk og rjómi
sje einungis afhent í ílát, sem ekki þurfa að snerta mjólk-
urmáiin.
Að fyrirskipa, að afgreiðslustúlkur í mjólkur- og
hrauðabúðum noti kappa, sem skýli hárinu til fullnustu
meðan á afgreiðslu stendur.
Ákvæði þessi ganga í gildi 1. apríl n.k.
Þetta tilkynnist öllum þeim, sem reka mjólkur- og
brauðsölubúðir hjer í bænum.
Lögreglustjórinn í Reykjavík.
Við tökum að okkur
að hreinsa notaða smurningsolíu fyrir skip og frysti-
hús. Kaupum einnig notaða smurningsolíu frá skip-
um og frystihúsum. Seljum hreina smurningsolíu.
Öll sú olía, sem hreinsuð er, er rannsökuð á Rann-
sóknarstofu Háskólans.
Olíiihreinsunarsffinio
Sætún 4. Sími 2587.
•y ♦%
f
1
I
Tökum upp í dag margar tegundir af amerískum
h
Karlmannaskóm
þar á meðal hina góðkunnu JARMAN-SKÓ.
Skóverslun Þórðar Pfel«ars8«oiiar
Bankastr. 4.
<^^í_í^„j..»x«:«:-:-x-x-x-x-x-x-:-:-x-x-x-x-:-X“X-x-x-x-fr««^««H
SIGLINGAR
milli Bretlands og íslands halda áfram,
eins og að undanfömu. Höfum 3—4
skip í förum. Tilkynningar um vöru-
sendingar sendist
Culliforð’s Associated Lines, Ltd.
26 LONDON STREET,
FLEETWOOD
MólaHmbur
Nýtt eða notað timbur óskast keypt.
TSlboð merkt: „Mótatimbur“ sendist afgr. Morgunblaðsins.
Hin mannskemmandi áhrif
styrkjastefnunnar
II. grein Sigu ðar á Laugabóli
T eg er ekki hrifinn af þeirrj
" styrkjapólitík, sem rekin
hefir verið, meðal annars fyrir
bændur og tel hana meira og
minna mannskemmandi.
Það er ekki vegsauki fyrir
sjálfstæða og hrausta menn að
láta greiða sjer fje fyrir að
koma upp húskumbalda fyrir
sjálfa sig eða fyrir að sljetta
túnblett sem endurgreiðir sig
sjálfur á stuttri stund. Slíkir
styrkir skapa minnimáttar kend
og lítilmannlega vantrú á eigin
mátt og röskleika. Þeir skapa
virðingarleysi annara fyrir svo
lágsigldri stjett, er slíks er álit-
in að þarfnast og veita pólitísk-
um flokkum aðstöðu til hvers-
konar vansæmandi íhlutunar um
málefni þeirra manna, er frjáls-
astir gætu verið allra íslenskra
þegna, stórlátra, fjársterkra og
gersamlega óháðra óðalsbænda,
er engum stjórnmálaflokki væri
fært að nota sem viljalaus verk-
færi, svo sem verkalýðurinn hef-
ir verið misnotaður.
17. gr. jarðræktarlaganna á að
fá hinn hræðilegasta dauðdaga,
hún á að verða sjálfdauð á þann
hátt, að enginn bóndi leyfi mæl-1
ingar á framkvæmdum sínum eða
taki við styrk fyrir þær.
Og nú er eitt allra glæsilegasta
afkvæmið að fæðast, frumvarp
Hermanns Jónassonar um ferða-
styrk fyrir sveitamenn, sem ekjki
má vera minni en tíu krónur á
heimili.
Eruð þjer ekki stoltir bændur
!yfir rausninni og væntanlegu
lögfestu mati á stórlæti yðar inni
á sjálfu Alþingi? Haldið þjer1
ekki að þjer verðið svolítið
hnakkakertir í söðlinum á kom-
andi sumrí, er þjer hafið fleygt
frá yður orfinu eða sláttuvjelinni,
stigið á bak færleiknum og hleyp
ið eins og hvirfilbylur milli hjer-
aða, með tíu króna ávísun frá'
ríkissjóði í pyngjunni?
Nei, þótt aðrar stjettir hafi
orðið sjer til skammar á þennan
hátt, þurfa bændur ekki að verða
það líka. Það á engum manni að
greiða kaup fyrir að skemta sjer,
hann á að bera þann kostnað
sjálfur.
Þessi ókarlmannlega, siðspill-
andi og skríðandi kjósendaversl-
un á að hverfa þegar í stað.
Hún er andstyggileg og ósamboð-
in íslenskum mönnum. Það er
verið að reyna til þess að ala
upp kynslóð, guðsvolaða aum-
ingja, sem á endanum trúi því
að þeir megni ekki að ganga
örna sinna, nema þeir fái til þess
„styrk" eða „kjarabætur“. ,
Það á að þurka út allar ónauð-
synlegar styrkveitingar en ekki
auka þær.
Einn er sá gróður í þessu
| landi, er hefir náð skjótari og
hærri verti en annarsstaðar á
jörðinni. Það eru skattarnir.
Stendur þar líklega engin stór-
þjóð oss á sporði ef hún á ekki
: í ófriði. Hjer er alt skattlagt
nema andrúmsloftið, Það hefir
verið skattfrjálst til þessa dags.
, Dæmi munu vera til þess að all-
ar nettotekjur duglegra fjáröfl-
unarmanna hafi ekki hrokkið til
þess að greiða með þeim saman-
, lögð gjöld til ríkis og bæjarfje-
laga og er þá lítið eftir fyrir
öðrum nauðsynjum þeirra manna
I Getur það heitið rjettlæti, að
taka það fje er nauðsynlegt þyk-
ir að krefja inn með slíkri hörku
og nota það eins og hálfgerðar
mútugjafir til heilla stjetta?
Bændur eru keyptir til þess að
húsa og bæta jarðir sínar og
verkalýðurinn er keyptur til þess
að gera ekki neitt. Það er sótt
um fyrir hann og veittur*atvinnu
leysisstyrkur þegar verð það sem
honum hefir verið skipað að taka
fyrir vinnu sína er orðið svo
hátt, að framleiðslan í landinu
getur ekki greitt það, enda þótt
h.ann mundi fá næga vinnu fyrir
lægra gjald. Jeg efast um að
bændur eða verkamenn hafi ósk-
að eftir þessari hringrás ríkis-[
fjár. Jeg veit að fjölmargir mennj
í báðum þeim stjettum hafa ekki
skap til þess að þiggja þetta
fje þótt að þeim kreppi. Hitt er
svo annað mál að það mun þykja
vænlegt til kjósendafylgis fyrir
suma stjórnmálaflokka að við-
halda slíku öfugstreymi. Og því
Yniður hefir sá reikningur reynst
rjettur.
Það verður ekki komist fram
hjá því lengur að færa stórlega
niður vinnulaun og verð á inn-
lendum neysluvörum, hvað sem
hver segir við því. En það á að
finna út rjettlát hlutföll milli
kaupgjalds og verðlags, þótt það
kosti fyrirhöfn, svo að hvorugur
aðili þurfi að grípa til örþrifa-
ráða til þess að rjetta hlut sinn.
Verði þetta ekki gert, þá er oss
öllum augijóst hvert leiðin ligg
ur. —
Jeg vil svo ljúka máli mínu aS
sinni með eftirfarandi, vinsam-
legum bendingum til forustu-
manna hinna vinstri flokka, í
sambandi við ölmususkraf það
er þeir tileinka bændum einum.
Það þykja eigi hæfilegir manna
siðir, að fjölyrða um snöru í
hengds manns húsi. Það eru víð-
ar ölmusumenn en í bændastjett,
ef því skai skipta.
Það er ölmusa, þegar verka-
lýðnum er greitt fje fyrir að
stinga höndum í vasa. Það
er ölmusa, þegar bæði þeim
mönnum oð öðrum er greitt f je
fyrir að skemta sjer, ekki tekju-
lægri en menn eru yfirleitt nú.
„Kjarabæturnar“ eru að nokkru
leiti ölmusa, þó hún sje ekki
greidd úr ríkissjóði. Það er öl-
musa, þegar maður fær styrk af
ríkisfje, sem varið hefir aliri
æfi sinni til þess að skrifa heil-
ar bækur af ótrúlegum kynja-
sögum um alþýðu manna í sveit-
um landsins, sem helst lítur út
fyrir að verið sje að gera til-
raun til að selja fyrir peninga
með því að gera hana á pappírn-
um að aumasta úrkasti veraidar,
kallar sjálfan sig skáld og þessa
framleiðslu skáldskap, enda þótt
hún sje ekki fullkomnari verslun-
arvara en það, að það þurfi að
verðbæta hana eins og t. d. dilka
kjöt. En það er stærsta og dýr-
asta ölmusan, sem þjóðfjelagið
hefir ennþá veitt, að leyfa komm
únistaflokki tilverurjett í þessu
landi, í stað þess að leysa hann
upp með lögum.
★
En við yður bændur vil jeg
segja þetta: Þjer eigið að eins
að eignast einn einasta styrk, en
hann er ekki veittur úr ríkis-
sjóði. Það er andlegur styrkur
til þess að hrinda af yður hvers-
konar socialisma 'og hverjum
þeim manni, er til yðar kann að
koma í bónorðsför í hans nafni,
hvort heldur hann birtist yður
ógrímuklæddur og nakinn og læt-
ur skína í tennurnar, eða íklædd-
ur yfirhöfn sauðkindarinnar, —
gærunni.
15. febr. 1943.
OOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOí
Sútunarverksiniiðjaii h.f.
Veghúsastíg 9. Sími 4753.
Seljum í heildsölu og smásölu: Gærur (hvítar og
mislitar). Svefnpoka, kerrupoka, vesti og sokka úr
sútuðum gærum. Höfum einnig lambskinn og kan-
ínuskinn o. fl.
Kaupum lambskinn, kanínuskinn, selskinn og gærur.
Menn naga sig off ■ handarbökin góða bók meðan hún fæsf
Sfðustu eintðkin af bðkinni Vinsældir og áhrif,
i bandl ern nú í bókabútluua. Bókln er elnnltf A þrofum óbundln.