Morgunblaðið - 28.10.1943, Blaðsíða 8
8
MORGUNBLAÐIÐ
Fimtudagur 28. okt. 1943
Áttræð: Karolína S. Jóhannesdóttir Ingeborg Mogensen
80 ÁRA er í dag merkiskonan
Karólína S. Jóhannesdóttir frá
ísafirði, nú til heimilis á Fjöln-
isveg 6 hjer i bæ. Hún er sjálf-
sagt ekki víða þekt, því að hún
hefir aldrei kært sig um að láta
bera mikið á sjer, og hún hefir
heldur ekki valið sjer alla að
vinum, en hún hefir líka verið
tryggur og góður vinur vina
sinna og altaf reiðubúin að rjetta
hjálpar- og líknarhöndina hverj-
um þeim, sem bágt átti, og glaðst
af því að geta frekar miðlað af
litlum efnum en að þiggja af
öðrum. Það er máske stolt, en
það er stolt, sem hverjum er
heiður að, að neita sjer heldur
um þægindin og bjargast af eig-
in ramleik á erfiðleikatímum, en
þó mun trúin og traust hennar
á góðum Guði hafa verið henni
mestur styrkur í raunum henn-
ar, er hún á svo sviplegan hátt
misti sinn ástkæra eiginmann
frá 3 ungum börnum.
Það voru ekki há daglaunin í
þá daga, en með sjerstakri spar-
semi, fyrirhyggju og eljusemi
tókst þessari vel gerðu og
greindu konu að sjá þeim far-
borða án aðstoðar annara.
Yngsta barn sitt misti hún á
unga aldri og mun það áfall hafa
gengið mjög svo nærri hennar
blíða móðurhjarta, en hinum
börnunum 2 kom hún vel til
manns og njóta þau virðingar og
trausts allra þeirra, er til þekkja,
enda hlotið að erfðum góða hæfi-
leika beggja foreldra sinna. Sam-
viskusemi og heiðarleiki í hví-
vetna hafa auðkent alt líf gömlu
konunnar og aflað henni trausts
og virðingar allra þeirra, sem
kynst hafa henni.
Það er langur vinnudagurinn,
sem liggur að baki gömlu kon-
unnar, sem alla tíð frá blautu
barnsbeini hefir verið sívinn-
andi, og þó oft af veikum mætti,
sjerstaklega þó nú upp á síð-
kastið, er heilsa og líkamskraft-
ar eru svo mjög far iir að bila,
en þótt líkaminn sje farinn að
hrörna, er viljakrafturinn og
sálarþrekið óbilað, hún gæti vafa
laust sagt frá mörgu, sem unga
fólkið hefði bæði gagn og gaman
Karolína S. Jóhannesdóttir.
af að heyra, en um sjálfa
vill hún lítið segja.
Jeg veit, að margir kunningj-
arnir munu hugsa hlýtt til gömlu
konunnar við þetta tækifæri og
minnast með þakklæti margra
liðinna samverustunda og óska
henni af alhug til hamingju með
afmælisdaginn. Vinur.
Japanar gera áhlaup
við Finshafen
London í gærkveldi.
JAPANAR halda áfram
áhlaupum sínum við Fins-
hafen á Nýju-Guineu, og
hafa bardagar verið geysi-
harðir þ,ar undanfarna sólar
hringa. Hefir öllum áhlaup
um Japana þarna verið
hrundið, flestum með að-
stoð flughersins, sem hefir
þaft sig mikið frþmmi.
Fregnritarar álíta að Jap-
anar sjeu ekki enn hættir
við þau áform sín að taka
Finshafen (itftur, þótt þeir
hvvfi goldið mikið afhroð
í þessum tilraunum.
Reuter.
t
X
STULKA
óskast. Upplýsingar í
91
lAmþílESSA
X
Grettisgötu 3.
*I**?*WKMI‘*X‘\M!*4XHXMWMX****,!“XMI**X*‘tH*MI”I*v,IK*****iM!MI**IMi**I**X,*I*,I*4X**X**I*
Minning
í DAG verður lögð til
hinstu hvíldar frú Ingeborg
Mogensen, sem andaðist
þann 21. okt. s.l.
Þegar við eigum á kak
að sjá vini eða ættingja,
sem, oss hefir þótt innilega
vænt um, þá koma endur-
minningarnar og vjer minn
umst alls hins góða, sem
vjer höfum .notið í návist
þess, sem horfinn er. Þess
minnist jeg nú við lát þess-
arar ágætiskonu, |að jeg
kom ungur í hús hennar
með skólabróðír mínum,
syni þeirra hjónanna, og
óteljandi eru þær gleði-
stundir sem jeg átti á því
yndislega heimili, þar sem
húsmóðurin breiddi yl og
ljós yfir alt. Glæsileg og
göfuglynd kona \jar hún,
enda inti hún mikið hlut-
verk af hendi iað stýra höfð
inglegu heimili og ala upp
stóran barnjahóp. Hún
var móðurleg og umhyggju
söm við okkur unga fólkið,
sem vorum dlaglegir gestir
þar heima.
Þegar jeg hugf^a um frú
Mogensen, þá koma mjerr
þessi orð í hug:
„Þar sem góðir menn
fara, þar eru guðs vegir“.
Jeg kveð hana með inni-
legri hjartlans þökk fyrir
alt, sem hún hefi'r gjört
fyrir mig.
Vinur.
— Rússar og Japanar
Framhald af bls. 7
Rússa er leyndardómsfullur
hershöfðingi, Stern að
nafni. Þegar sókn Timoshen
kos fór út um þúfur í Finn-
landsstyrjöldinni 1939—40,
var Stern kvaddur á vett-
vang. Hann skipulagi árás-
ina yfir ísinn við Koivisto,
sem í rauninni batt endir á
styrjöldina, og hvarf síðan
aftur til Síberíu.
Það er vert að hafa þessa
ísárás í huga. Höfnin í Vla-
divostok er ísi lögð 110 daga
ársins og sama er að segja
um Japanshafið við strend-
ur Japans. Ef til vill hefir
herförin yfir ísinn í Finn-
landsstyrjöldinni verið und
anfari enn stórkostlegri að-
gerða á þessu sviði.
Loftárásirnar.
Það hefir mikið verið
rætt um loftárásir á japansk
ar borgir frá Vladivostok, er
liggur í sex hundruð mílna
fjarlægð. En Japanir hafa
yfir 100 flugvelli í Manchu-
kuo, svo að rússnesku flug-
vjelunum mun ekki verða
hægt um vik.
Sú hugmvnd, að amer-
ískar flugvjelar gætu flog-
ið til Vladivostok og stutt
árásir rússnesku flugvjel-
anna, styðst ekki við veru-
leikann.Rússnesku sprengju
flugvjelarnar eru miklu
minni en hinar stóru
sprengjuflugvjelar vorar,
Virkin fljúgandi og Libera-
tors, og bera miklu minni
sprengjufarm. Rennibrautir
flugvallanna voru því ekki
bygðar til þess að geta bor-
Húsasmiðir
Oss vantar um 15 húsasmiði nú þegar, í
úti- og innivinnu. Löng vinna framundan.
Nánari upplýsingar á skrifstofunni Geirs-
götu, sími 3807 og síma 2862 eftir kl. 7 e. h.
Byggingafjelagið h.f.
■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■«■■■■■■■■■■■■■
■■■■■■■«■■
ið svo mikinn þunga. Flug-
skýli neðanjarðar eru líka
einungis miðaðar við stærð
rússneskra flugvjela. — í
stuttu máli sagt, eru ehgin
skilyrði fyrir hendi til þess
að veita amerískum flugvjel
um móttöku.
Hvenær sýður upp úr?
Ekki fyrr en annar hvor
aðilinn telur sig geta grætt
á því. Rússar gleðjast yfir
því að Bandaríkin, Bretar
og Kínverjar skuli berja á
Japönum, en sjá enga
ástæðu til þess að gerast
virkir þátttakendur í þeim
leik. Þeir finna alvarlega til
þess að þeir bera hita og
þunga stríðsins í vestri og
því ættu þeir einnig að gera
það í austri?
Auk þess hafa Banda-
menn ekki myndað neinar
verulegar vígstöðvar á landi
gegn Japönum. Kínverjar
berjast vonlausri baráttu
vegna vopnaskorts. Ef Rúss
ar rjeðust á Japani, mvndi
afleiðingin verða sú, að
mestur hluti baráttunnar
myndi lenda á þeirra herð-
um eins og í Evrópu. Þeir
vilja láta ganga milli bols
og höfuðs á Japönum, en ef
aðrir tjá sig fúsa til þess að
vinna þetta verk, því ættu
þeir þá að úthella blóði sínu
við það?
Rússar munu ekki rjúfa
rússnesk-japanska ekki-á-
rásarsáttmálann. Ef rúss-
neska stjórnin telur tímann
kominn til þess að láta til
skarar skríða, mun hún
neita að endurnýja fisk-
veiðasamninginn, eða ef til
vill veita oss bækistöðvar
fyrir flugvjelar vorar. Jap-
anir munu síðan gera það,
sem á vantar. — En ekkert
slíkt er enn sýnilegt.
Bretar og Bandaríkja-
menn ættu að gera sjer
þetta vel ljóst. Rússar eru
óvirkur þátttakandi í Aust-
ur-Asíustyrjöldinni. En þeir
vinna oss óbeint gagn með
því að binda allstóran her-
styrk við landamæri Síber-
íu.
/OOO^ÞbOOÞO^XX^OOO^Í^^OO^XXXXXX^O^XX^^XXXÞO^XXXXXÞOOOOOOCKXKXXXXXXJOOOOOOOOOOOOOOOOOOO^OO/
X - 9
Eftir Robert Storm
/<><><><><><><><><><><><><><><><><><><><><><><><><><><>
OOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOO /
' OUeSVON Iby ;
7 7 t-v, £ Hír A*b i
TNE
&LL
LITTLE COZPCZAL 2
&L.OA c <zc*6 ohp
X-9: — Spurningin er: Hvar er Litli Corporal? Bill:
— Við vitum ekki annað en að Gilda og hann óku burt
saman í bíl.....Nú hringir siminn.
BiJl: — Þið hafið fundið bílinn hans Litla corpor-
al? Hvar? Lögreglumaðurinn í símanum: í bílskúr í
hænsnabúi, sem Litli corporal á.
— En Litli corporal og Gilda eru íarin! Við höfum
ekki hugmynd um, hvert þau haía farið.