Morgunblaðið - 29.12.1943, Blaðsíða 7

Miðvikudagur 29. des 1943.
MORGHNBLADIÐ
7
ÞJÓÐVERJAR GETA
HEIMINUM
Eftir Ferdinand
FARI maður eftir því sem
blöðin skrifa og almenning-
ur talar, þá hafa nú banda-
menn einkarjett á því að
láta andstæðingana geta
upp á, hvað þeir ætli að
gera næst. Myndin, sem
brugðið er upp af ástand-
inu í Evrópustyrjöldinni, er
af Þjóðverjum á harða
hlaupum frá einum stað í
hinu mikla Evrópuvirki
sínu til annars, til þess að
djarflegt högg hjer eða þar
verði þeim ekki að fullkomn
um ósigri. Þjóðverjarnir fyr
ir sitt leyti uppljóma þessa
mynd með því að vera alt-
af að segja frá, hvað sjeu
sjerstaklega hættulegir stað
ir fyrir þá sjálfa. Þannig
nefndu Berlínarblöð nýlega
opinberlega þrjú svæði, sem
þau kölluðu hættuleg, hvað
viðveik innrás bandamanna
og eitt af þeim í fvrsta
skifti. Það er Landes-strönd
in, 110 mílna löng sand-
strönd frá Arcachon niður
til Bayonne í Frakklandi.
Þjóðverjar segja, að þrátt
fyrir hina þjettu skóga, þá
sjeu þarna sljettur, sem nái
þvínær 60 mílur inn í land-
ið, og að þar væri hægt að
reyna mikla innrás, annað
hvort frá Suðvestur Eng-
landi, eða Azoreyjum.
Hnir tveir hættulegu stað
irnir, sem stöðugt er verið
að ræða um, eru hin sljetta
strönd milli Marseilles og
Pyreneafjallanna. (Ferða-
menn segja að þar hafi Þjóð
verjar mikinn her) og
strönd Balkanskagans, gagn
vart ,,hælnum“ á Ítalíu.
Þjóðverjar segja, að þeir
.sjeu þar sjerstaklega á verði,
vegna þess að bandamenn
segist ekki geta lagt út í
vetrarhernað á Balkan-
skaga. Jafnvel er gefið í
skyn, að sjerfræðingar í
Berlín hafi sagt að þeir haldi
að allmikill hluti bresk-
ameríska hersins sje nú á
leiðinni frá Norður-Afríku
til Rússlands um Persíu, og
að höggið, sem riði að Balk-
anskaganum, geti komið úr
austri.
Óvæntir atburðir
í vændum.
Ein áhrif af viliandi frá-
sögnum af þessu tagi eru
þau, að þær geta dregið at-
hyglina frá óvæntum högg-
um, sem Þjóðverjar væru
að búa sig undir að greiða
óvinum sínum. En skoðun
almennings er sú, að Þjóð-
verjar sjeu alls ófærir um
slíkt og þvílíkt, eins og nú
er komið málum, ef nokkuð
' er þá yfirleitt rætt um
þessa möguleika. Samt get-
ur það einmitt vel verið, að
einmitt nú sje tíminn til
þess að Þjóðverjar reiði til
óvæntra og stórra höggva,
einmitt vegna þess hvernig
ástandið er í styrjöldinni
vfirleitt. Því ef Hitler hef-
ir altaf fundið upp á ein-
hverju á veturna, ef hann
hefir getað það fyrir Rúss-
unum, hversu miklu meiri
þörf hefir hann ekki fvrir
það þenna fimta og dimm-
asta vetur, sem enn hefir
komið yfir hann? Ef maður
tekur nokkurt mark á orð-
um hans, þá sjer maður það
á öllum sólarmerkjum, að
hann er að hugsa um að
koma heiminum enn einu
sinni á óvart.
Hvað ætlar Hitler
sjer að gera?
í ræðu þeirri sem hann
hjelt í Múnchen í nóv. s. 1.,
ræddi hann mikið um þörf
þess að framkvæma ,,hið
ómögulega“ og „það sem
gagnstætt væri allri skyn-
semi“, og að minsta kosti
Dietmar hershöfðingi var
viss um að Hitler hefði þar
ekki átt við heimavígstöðv-
ar einar, því hann sagði þeg
ar í næsta útvarpserindi
sínu, að foringinn hefði enn
ráð til þess að vinna stríðið,
og hann færi ekki hinar
venjulegu leiðir. Vissulega
fór Hitler ekki hinar venju
legu leiðir, t. d. 9. apríl
1940, þegar hann kom öll-
um mönnum á óvart milli
Flensborg og Narvik, og
hefir nútíma stríð aldrei
sjeð neinn líka þess fyrir-
tækis. Er þá ólíklegt að
hann kunni að grípa til hins
óvænta, er að kreppir?
Hvað þarf Hitler
að gera?
Það er þægilegra að byrja
á að telja upp þau hernað-
arlegu verkefni, sem Hitler
virðist sjálfsagt verða að
leysa af hendi. Þau geta
varla talist færri en fjögur:
Að halda Rússum í hæfi-
legri fjarlægð.
Að borga Bretum fyrir
sprengjuárásir þeirra á
Þýskaland.
Að verjast að minsta
kosti, helst að koma í veg
fyrir innrás.
Að halda Balkanskaga og
halda bandamönnum í eins
mikilli fjarlægð frá Ploesti-
olíulindunum og hægt er.
Hvaða óvænt högg gæti
svo Hitler haft í hyggju til
þess að ljetta undir þetta
ferfalda starf?
Svo langt sem mögúlegt
er að sjá, virðist ekki ástand
ið á Austurvígstöðvunum
vera slíkt, að þar sje rúm
fyrir nokkra óvænta at-
burði. Það sem yfirher-
stjórnin þýska vill heldur
en nokkra endurvinninga
lands, er að fá varalið svo
um muni. Verður það tek-
ið frá Noregi, þar sem eru
12 herfylki, og frá Finn-
landi, þar sem þau eru á-
litin 5? Það myndi ekkert
vera einkennilegt, ef á all-
ar aðstæður er litið, þótt
Þjóðverjar flyttu meiri
hluta liðs síns frá Finn-
landi, en vissulega einkenni
Jegt, ef þeir skyldu ekki
eftir að minsta kosti 6 her-
fylki til að verja Noreg.
„Hið dæmalausasta
af öllu“.
Hið dæmalausasta og „ó-
hugsanlegasta" af öllu sem
Hitler gæti gert, væri að
ná forvígi (rangnefnt „brú-
arsporður“) í Bretlandi.
Hugsið yður aðeins áhrifin
af slíku. En endirinn mvndi
líka auðsær. En vel undir-
búin og óvænt innrás í
Bretland væri alls ekkert
óhugsanleg. Hún var í raun
inni það, sem Churchill
hafði í huga, er hann fyrir
skemstu varaði við „mögu-
leikanum á nýjum tegund-
um árása á þessar evjar“.
Hræddur er jeg um að
stundatafla bandamanna
myndi ekki aflagast lítið
við það, ef eftirfarandi at-
riði yrðu framkvæmd í
einu gegn Bretlandsevj-
um:
Harðar en máske ekld
langvinnar loftárásir, þar
sem notaðar yrðu smærri
en kröftugri sprengjur eo
tíðkast hefir, ásamt fljót-
andi eidkveikiefni. Nú hafa
Þjóðverjar sprengjuflug-
vjelar, sem geta borið hálfa
fjórðu smálest af sprengi-
efni og flogið með 575 km.
hraða á klukkustund í
20.000 feta hæð.
Skothríð á Lundúnaborg
og fneiri hluta Suður-Eng-
lands með rakettutækjum
frá Frakklandsströndum —
Þetta er það leynivopnið,
sem flestir halda að eitthvað
sje satt um, og ekki hefir
komið fram nein tilhneig-
ing til þess að neita því, að
ægilegar skemdir og mikil
áreynsla fyrir íbúana geti
hlotist af slíkri skothríð, ef
Þjóðverjar hefðu nægilega
mikið af þessum vopnum til
þess að halda uppi skothríð-
inni til langframa, bæði dag
og nótt.
Þá gæti vel verið að spell
virkjasveitir yrðu látnar
síga niður í fallhlífum, eða
settar af smáskipum á land.
Við vitum það vel, að Hitl-
er þyrfti aðeins að segja eitt
orð og þúsundir ungra of-
stækismanna myndu hlaupa
til slíkra verka, þótt enginn
kæmi aftur, ef þeir aðeins
gætu eyðilagt hernaðar-
stöðvar og annað og þar með
seinkað innrás banda-
manna.
En aðalástæðan til þess
að það er heimskulegt að
gera lítið úr árásum með
nýjum aðferðum, er sú, að
ekkert myndi betur lífga
upp kjark þýsku þjóðarinn
ar. Of seint orðið? Haldið
þjer raunverulega, lesandi
góður, að vjer höfum feng-
ið lokasvarið við því, hvers
vegna loftflotinn þýski heí-
ir haft svo lítið um sig hjer
yfin Bretlandi síðan í mát
1941; og við hinu, hve lítið
Hitler hefir notað alla her-
ENN KOMIÐ
Á ÓVART
Tuohy
skara sína af fallhlífarher-
mönnum?
Innrásinni seinkað.
Þá hlýtur Hitler mjög að
brjóta heilann um það,
hvernig hann geti greitt
högg sem annað hvort
seinki eða geri ómögulega
innrás bandamanna í Vest-
ur-Evrópu. Ef hann bara
gæti hindrað að hún vrði
gerð næsta vor og sumar,
mun hann hugsa. Þá myndi
nú heldur fara að fara um
Rússa, hvað skyldu þeir þá
hugsa um hina bresku og
amerísku bandamenn sína,
hernumdu þjóðirnar mvndv’
missa kjarkinn, og stríðs-
þreytan fara að gera vart
við sig í Bretlandi, baráttu-
þrek amerískra hermanna
myndi minka, en Þjóðverj-
ar segja að þeir hugsi um
það eitt, að komast sem
fyrst til metorða í hernum,
og hljóta sem minst mann-
tjón, og hve amerískir bing
menn myndu hrópa um það,
hversu mjög drægist að
leggja út í úrslitabaráttuna
við Japana.
Er til varalið?
Meðan" Þjóðverjar hafa
haldið opnum undanhalds-
leiðum sínum í Rússlandi,
er haldið að þeir hafi bygt
upp her í vestur Evrópu,
sem sje um 100 herfylki alt
• alt, eða um 2 miljónir
manna, þar við bætast svo
30 herfylki Búlgara og Kró-
ata, sem eiga að hafa með
höndum varnir Balkánskag
ans. Aðeins ellefu af hinum
100 þýsku herfylkjum eru
í stríðinu við bandamenn á
Ítalíu. Meiri hlutinn er í
setuliðsstöðvum og sumir
enn ekki fullþjálfaðir. Samt
sem áður væri það fljót-
færni ein að telja það ó-
mögulegt að Hitler gæti tek
ið 15—20 herfylki til þess
að gera árás einhversstaðar
í Vestur-Evrópu, ef honum
þætti þess vert að leggja
slíkt í sölurnar.
Innrás á Suður-Italíu.
Það, að ná aftur flugvöll-
unum miklu umhverfis
Foggia, væri vel þess vert
að fórna til þess nokkru.
Kesselring segir nú að hann
sje að fá miklu meira flug-
lið. Verið gæti að Þjóðverj-
ar reyndu innrás á Suður-
Ítalíu, annað hvort frá sjó,
frá Albaniu, eða úr lofti, fyr
ir aftan víglínur okkar.
Gætu þeir þá fengið stuðn-
ing frá fasistum þeim, sem
enn vaða uppi í Bari- og
Apuliahjeruðunum.
Svona árás á þýðingar-
miklar stöðvar geta náttúr-
lega sumum fundist draum-
'órar einir. En- jeg fór að
hugsa mjer það sem Hitler
gæti gert, til þess að Ijetta
undir hin fjögur vandamál
vetrarins, og varla er nokk-
uð eins freistandi fyrir
hann og einmitt þetta. Hugs
ið yður, hver áhrif það gæti
haft að missa Foggia-flug-
vellina, þó ekki væri kann-
ske meira. Þessir flugvellir
fara nú að verða tilbúnir
sem bækistöðvar fyrir loft-
árásir á Balkanskaga og
jafnvel Rúmeníu og Ung-
verjaland. Og hvað við höf -
um verið montnir af því að
hafa þessa flugvelli. Ef
Þjóðverjar næðu þeim, þá
myndi ekki verða lítið um
dýrðir í þeim löndum, sem
við ætluðum að ráðast á
þaðan. Og þar að auki mvnd
um við missa forvígi okkar
til þess að ráðast yfir Adría
hal'ið.
Og fleira er til.
Hitler gæti tekið Sviss,
hann myndi græða á því
nýjar samgönguleiðir suður
á Ítalíu, ásamt fleiru. Og
látum oss nú líta á Frakk-
land.
Þegar maður gerir það, þá
minnist maður þess ósjálf-
rátt, hvernig Þjóðverjar
sneru á bandamenn árið
1917, með því að hörfa til
Hindenburg-varnarstöðv-
anna svonefndu, nema hann
kvnni að taka upp á því að
semja frið við Laval og hans
menn og fara síðan úr nokkr
um hluta landsins með lið
sitt, þegar sjeð verður, h\-ar
bandamenn _gera innrásina.
Þessir órevndu herir, sem
Þjóðverjar eru handvissir
um £-5 sigra, sjeu þeir ekki
þeim mun mannfleiri en lið
þeirra sjálfra.
Og hjer er eitt, sem að-
eins er mögulegt, að Þjóð-
verjar taki Korsiku aftur,
ekki aðeins til þess að tet'ja
innrás að sunnan, heldur
einnig í sambandi við alls-
herjar-árás á skipalið banda
manna í Miðjarðarhafi
Örlagaþrungnir dagar —
örlagaþrungin ráð. Jeg enda
þessa hugaróra mína hjá
Tyrkjum. Ef Hitler fengi að
vita það með vissu, að Tyrk
ir hefðu í huga að lána
bandamönnum bækistöðvar
fyrir innrás á Balkan,
myndi það þá vera öeðlilegt
þó Hitler rjeðist á þessar
stöðvar, þó ekki væri nema
jtil þess áð eyðileggja þær,
og gæti hann þá að miklu
leyti notað hinn óþrevtta
búlgarska her, og Tvrkir
eru líklega eina þjóðin, sem
líklegir eru til að kveikja
bardagahug í Búlgörum. —
Já, margt getur skeð, og
fleira en þetta.
ítalir berjast með
Þjóðverjum
ÞÝSKA frjettastofan segir
frá því, að fyrstu sveitirnar af
lýðveldisher Mussolinis sjeu
nú farnar að berjast með Þjóð-
verjum á Italíuvígstöðvunum,