Morgunblaðið - 16.05.1944, Blaðsíða 7

Þriðjudagur 16, maí 1944
MORGUNBLAÐIÐ
1
99
Leland B. Morris sendiherra segir:
i*AÐ ER GOTT AÐ BIJA Á ÍSLANÐI
44
Eftir ívar GuSmundsson.
AMERÍSKI sendiherrann
Leland B. Morris og frú
hans, eru að hverfa hjeðan
af landi einhvern æstu daga.
Sendiherrann hefir dvalið
hjer um 18 mánaða skeið og
aflað sjer mikilla vinsælda
allra þeirra, er honum hafa
kynst og þeim hjónum. —
Sendiherrann fer, eins og
kunnugt er af frjettum til
Teheran í Iran, en þar verð-
ur hann ambassaaor Banda-
ríkjanna. Morris sendiherra
er þar með fengin hin á-
byrgðarmesta staða og mik-
ill virðingarsess, enda nýtur
hann mikils álits hjá stjórn
sinni sem reyndur stjórnar-
fulltrúi og hefir gegnt mörg
um ábyrgðarmiklum störf-
um fyrir ríkisstjórn sína.
Morris sendih. var t.d. sendi
fulltrúi í Berlín, fyrstu
stríðsárin og þangað til
Bandaríkin komu í styrjöld-
ina. Hafa amerískir blaða-
menn, sem bækur hafa
skrifað frá veru sinni i Ber-
lín á þessum árum, getið
þess, hve mikils virði það
var fyrir Bandaríkin og
Bandaríkjaþegna að hafa
hann í sendifulltrúaátöð-
unni.
Samtal við scmlihcrrann.
Það hefir verið okkur íslend-
ingum mikill styrkur og ómet-
anlegt gagn, hve til okkar hafa
valist góðir sendiherrar frá
þeim erlendu ríkjum, sem hing-
Samtal við ameríska
sem nu er a
Leland B. Morris seixdiherra.
hefi mætt skilningi og samvinnu ferðamenn til að hitta Vina sína,
hug þeirra. Ennfremur hefi jeg sem þeir hafa eignast hjer á
haft tækifæri til að kynnast landi.
mörgum borgurum Reykjavík- | „Frá eigin brjósti vil jeg
urbæjar, sem hafa boðið mjer bæta því við, að af þeim mörgu
og konu minni á heimili sín af stöðum, sem jeg hefi dvalið í
mikilli vinsemd. Jeg er viss um, minni löngu þjónustu i utanrík-
að meðal þeirra hefi jeg eign- . ismálaráðuneytinu, hefir mjer
hvergi fundist eins auðvelt að
kynnast vingjarnlegu fólki.
Mjer finst ekki jeg hafa ver-
ið meðal ókunnugra, heldur
ast einlæga vini“.
Heimsókn til Akureyrar.
Fyrir skömmu fóru amerísku
að hafa sent menn til að gæta 'sendiherrahjónin ásamt öðrum
hagsmuna sinna. Morris sendi-!erlendum fulitrúum til Akur- miklu fremur meðal elSm ætf-
herra er einn af þeim. Hann eyrar. Morris sendiherra Ijet
skildi fljótt aðstöðu okkar ís- lvel yflr þeirri för og í því sam-
lendinga, kosti þjóðarinnar og i,andi ijet hann orð falla á
galla. Það er okkur mikils þessa ieið:
virði að vita álit merkra er- „Nýlega veittist mjer sú á-
lendra manna á landi okkar og nægja ag ferðast til Norður-
þjóð og ekki síst manna, sem lands? til. Akureyrar og um-
hafa gert sjer far um að kynn- . hverfis. Þar kyntist jeg öllu því
ast landinu og þjóðinni, eins og
ameríski sendiherrann hefir agrir Bandaríkjamenn,
gert. | þangað hafa ferðast, höfðu sagt hýnn hefir dvalið hjer, hafi orð
Það gladdi mig þvi að fá tæki mjer fra jeg hafði mikla á-
manna, sem hafa boðið mjer
og konu minni að dvelja við
sína arinelda.
Framfarir á íslandi.
j Talið barst nú að þeim fram-
j förum, sem orðið hafa hjer á
i landi hin síðari ár. Morris sendi
sendiherrann,
förum
ing í framtíðinni milli þjóða
okkar beggja“.
„Jeg er þeirrar skoðunar, að
það hafi verið sjerstaklega
heppilegt fyrir Bandaríkja-
þjóðina, að hafa fengið tæki-
færi til þess af eigin reynslu að
komast í kynni við svo virðu-
legan fulltrúa Islands og ís-
lenskrar menningar. Ferðalag
Sigurgeirs Sigurðssonar bisk-
ups mun eingöngu hafa góð á-
hrif á sambúð beggja þjóð-
anna“.
Þátttaka Islands í
UNNRA mikilsverð.
Morris sendiherra fór ekki
dult með, að það er litið á þátt-
töku íslands í samvinnu hinna
sameinuðu þjóða í endur-
reisnar og hjálparstarfseminni
(UNNRA) sem hið þýðingar-
mesta*spor. Um þátttöku Is-
lands í þingi því, sem nýlega
var haídið í Ameríku um þessi
mál, fórust honum orð þann-
|íg;
I „Þátttaka íslands í þingi
UNNRA mun hafa hina mestu
þýðingu. Island sendi þangað
hæfan fulltrúa, sem var Magn-
ús Sigurðsson bankastjóri“.
í „Þátttaka íslands sannaði m.
,a„ að Islendingar eru reiðubún-
|ir og hafa góðan hug á að taka
þátt í sköpun nýs og betri
heims, með öllum þeim ráðum
og kunnáttu, sem þeir hafa yfir
að ráða og innan þeirra tak-
marka, sem geta þeirra leyfir.
|Þetta er takmark, sem við allir
| höfum sett okkur og það er
'sannarlega gleðilegt, að ísland
skuli vera þar virkur þátttak-
andi“.
Verslunarsambend milli
land, sem kona min og jeg vilj-
um sannarlega sjá aftur og
heimsækja“.
Það mun gleðja hina mörgu
vini og kunningja sendiherra-
hjónanna, að þau skuli hafa
hug á að heimsækja landið aft-'
ur og þau verða ábyggilega boð
in veikomin af mörgum.
rí
íýðveidi"!
góða, sem menn úr hernum og herra kvaðst hafa veitt því eft‘ - , „
irtekt, að þanrj stutta tíma, sem Islands og Bandankjanna.
Er jeg spurði Morris sendi-
ierra cn álit ha.is á því, hvort
sem
; ið miklar framfarir á ýmsum
færi til að tala við sendiherr-
nægju að kynnast hinu þjett-
sviðum.
vei'slunars&mböndin, sem kom-
Vildi sendiherrann þakka þær ið hefir verið á hin síðari ár
ann á heimili hans á dögunum lynda fólki á Norðurlandi og ,
í þeim tilgangi að ræða við kyntist mjer til mikillar gleði framfarlr dugnaði íslensku þjóð milli Bandaríkjanna og íslands,
hánn um dvöl hans hjer á landi. ' hinum góðu og sterku lyndis-!arinnar’ framsFni hennar og myndu haldast í framtíðinni,
Moyris sendiherra er, eins og ^einkunnurr^ 0g framfarahug , lla5fileikum íslendinga til að til 'svaraði hann:
þeir vita, sem honum hafa manna á þeim slóðum, sem er
kynst sjerstaklega viðmótsþýð- 1 svo einkennandi fyrir alla ís-
ur maður og fróður vel um lenskil þj0gina.
flesta hluti.
Hefði viljað dvelja
hjer lengur.
„ÍTeg hefði sannarlega viljað,
einka sjer hið góða, sem lifið
hefir upp á að bjóða.
„Það er gott að búa á Is-
landi“, sagði sendiherrann, ,.og
jeg mun með ánægju láta þá
staðreynd í Ijós við landa mína
Batnandi sambúð.
Um sambúðina milli Islend-
inga og Bandaríkjamanna hafði og agra þa. sem jeg kann að
sendiherrann einnig gott eitt kynnast í framtíðinni”.
að við hjónin hefðum getað að segja. Hann sagði, að sjer |
dvalið hjer lengur, helst fram hafi orðið það óblandin gleði Vesturför biskupsins.
á haustið. Mjer hefir verið tek- j að fylgjast með þeim framför- j Það mátti heyra á ameríska
ið svo vel hjer á landi og sam- ' um, sem orðið hefðu í sambúð- sendiherranum, eins og öllum
vinna við ríkisstjórnina hefir inni, sem farið hefði stöðugt öðrum Bandaríkjamönnum, sem
verið hin ákjósanlegasta þá 18 batnandi frá beggja hálfu. því máli eru kunnugir, að hann
mánuði, sem jeg hefi dvalið á Framfarirnar á þessu sviði eru leggur mikið upp úr þeirri för
íslandi“, sagði sendiherrann. 1 greinilegar og sannar, og það, og taldi hana hina þýðingar-
„Jeg minnist einstakrar góð- sem mest er um vert, hafa kom mestu fyrir framtíðarsámbúð
vildar í minn garð frá hendi ið af sjálfu sjer- frá beggja og samvinnu Bandaríkjamanna Ætlar að koma aftur
íslensku stjórnarinnar frá þeirri hálfu, sagði sendiherrann og og íslendinga. Um' vesturför til Islands.
stundu, er hinn virðulegi for- bætti við: jherra biskupsins sagði sendi-| Að lokum sagði sendiherr-
sætisráðherra sýndi mjer þá j „Jeg fer hjeðan með þá trú, herrann: ann:
vinsemd að koma sjálfur til að að þegar amerískir hermenn j „För hins virðulega preláta j „Jeg ber þá ósk og von í
bjóða mig velkominn, er jeg hverfa hjejjjan af landi burt, hinnar íslensku kirkju, herra brjósti, að jeg geti komið hing-
fyrst steig á íslenska grund. muni þeim veröa tekið vel, er biskupsins, Sigurgeirs Sigurðs- jað aftur og fái þá tækifæri til
Samvinna mín við embættis- þeir koma aftur í heimsókn til sonar, til Bandaríkjanna ný- að dvelja meðal ykkar, sem
menn stjórnarinnar hefir ávalt vina og jeg er viss um, að marg j lega, gefur að minu áliti hinar j„prívát“ maður. Þegar tæki-
síðan verið vinsamleg og jeg ir þeirra raunu koma aftur sem , bestu vonir um aukinn skiln- 'færið bý’ðst, þá er ísland það (Ítalíu nærri Anzio. — Reuter.
„Jeg vona, að þau verslun-
arsambönd, sem komjð hefir
verið á milli okkar, halöist á-
fram til sameiginlegra hags-
muna fyrir báða aðilja, bæði
Islendinga og Bandaríkjamenn.
Islendingar hafa kynst okkur,
verslunaraðferðum okkar og
framleiðslu okkar. Við höfum
á hinn bóginn kynst því sama
á íslandi. Það er altaf hægt að
vona, að slík samvinna halöist,
þó hún hafi komið skyndilega
og óvænt, og komið verði á
hagkvæmum viðskiftum til
frambúðar“.
SAMKVÆMT fregn frá uí-
anríkisráóuneyIinu hefir blað-
ið „Evening Bulletin“ í Phila-
delphia gert lýAveldismálið að
umræðuefni í ritstjórnargrein
og varpað fram þeirri spurn-
ingu hvort Island muni verða
amerískt lýðveldi (þ. e. verði
talið til Vesturálfu, eoa Ev-
rópu). Eftir að blaðið heíir í
stuttu máli sögu sjálfstæðis-
málsins, segir svo:
,,Ef lýðveldi þetta verður
slofnao, verður það þá eitt
lýðveldið í viðbóÞ við hin 21
lýðveldi Ameriku, eða gengur
það S flokk þeirra lýðvelda
gamla heimsins, er afnumið
hafa konungsstjórn? Um þetta
urðu talsverðar umræðúr sum-
arið 1941, þegar forselinn
. (Roosevelí) sendi her til ís-
land. Honum hafði 1940 verið
heijyiiiað að bjóða til herskyldu
gegn því að sá her yrði eigi
settur í þjónustu utan vestur-
hvels, nema á , amerískum
landssvæðum. — Umræðurnar
höfðu ekki hagnýta þýðingu, af
því að forsetinn hafði aörar
hersveitir til reiðu. En þeir, er
telja vildu ísland til nýja
heimsins gátu stuðst við yfit^
lýsingu Walkers fjármálaráð-
herra, þess efnis, að ísland
„tilheyröi vesturhveli jarðar og
væri úteyja frá meginlandi
Norður Ameriku““.
(Hið ameríska blað virðisí
ekki fylgjast vel með tímanum.
Eins og kunnugt er ,voru nokk-
ur vandkvæði á þvi fyrir Roose
velt forseta, að fóðra þao
heima fyrir, að sendur yrci her
út fyrir ameríska meginlandio
og þá var það, að sumir sjórn-
'málamenn fundu upp á því, að
halda því fram, að ísland iil-
heyrði vesturhveli jarðar. Eft-
ir að Bandaríkjamenn fóru i
stríðio og ekki var lengur am-
ast við því,* að amerískir heT-
menn yrðu sendir iil úllanda,
hefir ekki verið minst á það
lengur vestra, að Island væri a
vesíurhveli jarðar, fyr en nú)..
Brasilíwlser til Ítalíu.
London i gærkveldi —: Fyrstu
hersveitir Brasiliumanna eru
nú nýkomnar til Suðujr-Ítalíu.
Eru þetta vjelahersveitir. —
Ekki er getið. hvert hlutverk
bíður þeirra í Ítálíu. — Reuter.
Hersnekkju sökt.
LONDON —: Þjóðverjar til-
kynna, að italskir kafbátar,
sem með þeim berjast, hafi get
að -sökt einni hersnekkjú
bandamanna fyrir ströndum