Morgunblaðið - 17.01.1945, Qupperneq 7

Morgunblaðið - 17.01.1945, Qupperneq 7
Miðvikudagar 17. janúar 1945 MORGUNBLAÐIÐ .7 ÞEGAR ANTONESCU VAR STEYPT AF STÓLI MICHAEL konungur Rúm- ena hefir eigi alls fyrir löngu skýrt Joseph Morton, frjetta- ritara Associated Press frá því, hvernig Nazistavininum Ant- onescu var steypt af stóli. Frá því snemma á árinu 1942 hai'ði konungurinn og hinir ungu aðstoðarmenn hans sjö sinnum tekið saman ráð sín um að svifta einræðisherrann og marskálkinn Ion Antonescu völdum. Sjö sinnum höfðu þeir hætt við ráðabruggið. Eftir kvöldverð þann 23. á- gúst s.l. sendi Michael eftir Antonescu. Eins og vanalega Ijet einræðisherrann konunginn bíða eftir sjer og kom klukku- Stund of seint. Hann steig út úr brynvarinni bifreið sinni i hall argarðinum. Bifreiðin var gjöf frá Hitler. Fleiri bifreiðar stönsuðu skamt frá. Þær voru þjettskipaðar lífverði mar- skálksins. Konungurinn beið í skrif- stofu sinni í höllinni. Hjá hon- um var aðstoðarherforingi hans, núverandi forsætisráð- herra, Constantin Sánatescu hershöfðingi. í næsta herbergi biðu hirðmarskálkurinn, Ion Mocsony-Styrcea barón og Grigore Niculesti-Buzesti, góð- j vinur konungsins og núverandi utanríkisráðherra hans, og enn fremur ritari hans, Mirce Iion- nitiu. í þriðja herberginu beið foringi ásamt þremur mönnum úr hallarverðinum og biðu þess, að merki væri gefið. Það, sem fór á milli þeirra. Antonescu gekk inn og heils- aði konunginum með handa- bandi. Síðan — Michael: Jeg hefi fengið skeyti frá vígstöðvunum, og á- standið virðist mjög ískyggi- legt. Hvað ætlið þjer að gera? Ætlið þjer eða ætlið þjer ekki að semja um vopnahlje? Antonescu: Jeg ætla að gera það, en það verður að uppfylla nokkur skilyrði. Jeg verð að fá Uyggingu frá bandamönnum fyrir því, að þeir taki þátt í hertöku Rúmeníu og verndi okkur gegn Rússunum. Michael: Það er ekki ómaks- íns vert að ræða um slíka fjar- stæðu. Hvemig getið þjer bú- íst við, að bandamenn verndi oss gegn þeirra eigin banda- mönnum. Antonescu: Jeg mun ekki ganga að öðrum kostum. Ef nauðsyn krefur, mun jeg leita til Transsylvanxu og berjast þar. Michael: Þjer verðið annað- hvort að semja vopnahlje eða láta af embætti. í þetta skifti hafið þjer gengið of langt. Styrce og Ionnitu, sem báðir eru afburða skyttur, tóku upp skammbyssur sínar og tóku sjer stöðu við dyrnar. Michael: Mjer þykir þetta mjög leitt, en jeg hefi skýrt á- standið fyrir yður, og þjer verð íð að velja. Antonescu: Jeg mun ekki láta af embætti, og jeg mun ekki selja þetta land í hendur þjóðar, sem jeg treysti ekki íyllilega. lokkaði konungurinn og sam- særismenn hans aðal samverka menn Antonescus í gildruna. Þeir hringdu í þann fyrsta, og þegar hann kom til hallarinn- ar, neyddu þeir hann til þess að stefna til sín öðrum. Fjórir eða fimm komu, meðal þeirra hermálaráðherrann og lögreglu stjórinn. Allir voru þeir tekn- ir til fanga og gevmdir í höll- inni. Þessa nótt lýsti Michael yfir uppgjöf Rúmeniu og frá- vikningu Antonescus..... Michael hittir móður sína. Helenu drotningu, móður konungsins, voru símuð tíðind- in, og flýtti hún sjer frá sum- arhöll konungsfjölskyldunnar í Sinaia, sem er fyrir norðvest- an Ploesti, á fund sonar síns, Allan tímann. meðan hún ferð- aðist gegn um landsvæði, sem var hernumið af Þjóðverjum, hjelt hún á skammbyssu sinni, ákveðin að skjóta fyrsta óvin- inn, sem reyndi að stöðva hana. Konunsmrinn skundaði í bif- reið frá Bucharest til móts við móður sina. Eftir tvær stundir beygði hann út af veginum hjá bensínstöð. Þýskir hermenn á bifhjólum komu í Ijós. Konungs Konungshöllin í Budapest, þar sem Antonescu var handtekinn. Konungurinn ætlaði að stíga á hnapp, sem falinn var undir gólfteppinu, og gefa vörðunum með því merki. En áður en hann hefði tíma til þess, þrömmuðu þeir inn. Tekinn höndum. Hermennirnir skipuðu An- tonescu að ganga upp stigann og settu hann í litið, eldtraust herbergi, sem Carol konungur mæðginin stukku inn í bifreið- ljet eitt sinn búa út fyrir frí- ina og flýttu sjer af stað um merkjasafn sitt. Þar lokuðu leið og Þjóðverjarnir hófu skot þeir hann inni. hríðina. Kúlurnar flugu alt í Lífvörðum Antonescus var kringum þau í nokkrar mínút- boðið inn til kaffidrykkju. Þeg ur, áður en tækist að koma bif- ar þeir lyftu bollunum, drógu reiðinni út fyrir hættusvæðið. þjónarnir upp skammbyssur og j Konungurinn og móðir hans tóku þá til fanga. Á meðan sluppu heil á húfi. Til hammgju meS sigurinn Mafíia fer aftur á stúfana Eítir Maynard Nichols ÞESSI mynd var tekin af Roosevelt forseta er þár varð kunn- ugt, að hann hefði unnið glæsilegan sigur í forsetakosningunum í fjórða sinn. Situr forsetinn á svöíum á sveitaheimili sínu, Hyde Park. Konan, sem stendur til vinstri við forsetann, er dóttir hans, gift John Boettiger. MAFFIA, gamli italski leyni- fjelagsskapurinn, sem gefur sig að morðum, fjárkúgun, sprengjutilræðum og þjófnaði, hefir aftur tekið til óspilltra málanna á Sikiley, 16 árum eftir að Benito Mussolini lýsti yfir því, að fjelagið væri upp- rælt með öllu. Ofsækið og heift in í þessum nýja glæpafaraldri mrnnir á ógnaröldina, sem gekk yfir New York frá 1899 til 1916, eftir því sem fregnir frá Palmero herma. Glæpafar- aldurinn í New York átti ræt- ur sinar að rekja til Maffios- anna eða fjelags. er hallaði sig „Svörtu hendurnar“, sem of- sótti hina 600 þúsund ítölsku innflytjendur borgarinnar. Fjeiagsskapurinn teygði klær sínar til New York árið 1899, þegar Ignazio Saietta, er einn- ig gekk undir nafninu Ignazo Lupo eða „Úlfurinn“„ flýði þangað eftir ao hafa myrt mann á ítaiíu. Þessi maður stofnaði ameríska Maffiu-fjelagsskap- inn. Ekki leið á löngu þar til yfir borgina gektt ninn skæð- asti faraldiir morða, sprengju- tilræða og fjárkúgunar i sögu þjóðarinnar. Á árinu 1913 einu saman voru 120 morð eignuð þessum þorpurum. Daglega var sprengj um varpað á íbúðir ítalanna og hótunarbrjef „Svörtu hand- anna“ voru óteljandi. Lögregl- an var svo að segja ráðþrota, því að fórnardýrin þorðu ekki að bera vitni vegna hræðslu við limlestingar eða dauða. — Það var ekki fyrr en á árinu 1916, þegar Arthur \Vood var lög- reglustjóri, að faraldurinn fór heldur að rjena. Nokkru síðar lýsti lögreglan yfir þvi, að henni hefði tekist að ráða nið- urlögum Maffia-fjelagsins. Erfítf að uppræta íögresiÓ. EN þrátí fyrir þetta kom það upp úr kafinu, skömmu fvrir árið 1930, að þessi gamli glæpa fjelagsskapur var ekki dauour úr öllum æðum. Fjelagið hafði nú tekið upp nýtisku aðferðir. Því óx fiskur um hrygg og dafnaði undir nafninu Unione Sicilione. Charles „Lucky“ Luci ano, sem nú er að taka út margra ára þrælkunarvinnu í ríkisfangelsi, var talinn foringi bófanna. Almenningur hjelt, að bófunum hefði vérið komið fyrir kattarnef, þegar Thomas E. Dewey, sem þá var opinber þybbinn og slunginn leymlög- reglumaðui, gat sjer mikla frægð í New York á fyrstu ár- um baráttunnar yið Maffia-bóf anna. Svo að segja einn sín.s liðs barðist hann við bófana fra pví 1905, þar til hann var ráð- inn af dögum i launsátri af morðíngjum í Palmero á Sikil- ey arið 1909. Þegar .William McAdoo, lög- reglustjóri, útnefndi Petrosino, foringja itölsku sveitarinnar ár- ið 1905, voru hjer um bil tutt- ugu Maffia-morð framin ár- lega, en á fáum árum tókst Petroeino að lækka þá tölu um helraing. Maffia-fjelagsskapurinn hef- ir sennitega fyrst sprottið upp á Sikiley um árið 1800, þótt sumir sagnfræðingar telji sig geta rákið sögu hans til inn- rásar Normanna árið 1282. — Undir hinni spiltu stjórn Bour- bonanna leigðu stórir landeig- endur glæpaflokka til þesr • að „vernda“ eiginir sínar. — Á skömmum tíma náði þessi glæpalýður valdi yfir hinum skelfdu íbúum. Ogænnþá foeita glæpamenn því bragði að sélja slíka .vernd“. Þorsteiitn sýslu ÞORSTEINI Þorsteinesyni sýslum. og alþm., var sýndur margskonar sómi i tilefni sex- tugsafmælis hans ; en hann varð sextugur ó Þorláksmessu síðast liðinn, eíns og getið var hjer í blaðinu. Á afmælisdaginn heimsóttu Þorstein ýmsir sýslungar iians og færðu honum og konu hans, frú Áslaugu Lárusdóttur gjaf- ir, vandað gullúr hvoru. Voru gjafir þessar frá Dalamönnum, en sýslumannshjónin njóta sem kunnugt er mikilla vinsæla í hjeraðí. Af öðrum gjöfusm sem Þorsteini bárust má nefna fag- urlega útskorið skrín, frá em- bættismönnum í hjeraði. Síðastliðið laugardagskvöM hafði formaður Sjálfstæðisfl., Ólafur Thors og frú hans, boð fyrir þau sýslumannshj ónin. — Sá'tu boðið þingmenn Sjálfstæð isflokksins, miðstjóm armenn og ritstjórar. Var Þorsteini sýslu- manni við það iækifæri afhent sakactómari fylkisins, -kom þ.ví stórt • og fallegt málverk ,eftir Svein Þórartnsson listmálara. Var það gjöf frá Sjálfstæðis- flokknum. Hestar með fíugvjeJum. til leiðar, að Lucrano vár seltur í sleininn og dæmdur- En fjelagsskapurinn gerðraft ur vart við sig á Sikiiey ekái alls fyrir löngu eða i ágúsl s.l., þegar hinn hauknefja og ein- eygði Ernest Rupolo, leigumorð ingi, rauf Omerta þagnarheitið London: — Formaður veð- (en við því liggur dauðarefsing hlaupahestaeigenda í Banda- innan fjelagsskaparins) og rikjunum hefir spáð því, að Ijóstraði því upp við lögregl- Jeftir styrjöldina verði véð- una, að fjögur morð', sem nýlega hlaupahestar fluttir heimsálf- voru framin í Brooklyn í New j anna milli í flugvjelum, til þess York, hafi verið að undirlagi að keppa, og verði þá meiri Maffi a-fjelagsskapai ins. |vinsældir veðreiða en nokkru Joseph Petrosino, liðsforingi, sinni fyrr.

x

Morgunblaðið

Direct Links

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.