Morgunblaðið - 27.10.1945, Blaðsíða 7

laugardagur 27. október 1945
MORGUNBLAÐIÐ
7
Síða sambands ungra Sjálfstæðismanna.
Ritstjórn: Sambandsstjórnin.
Mænakvak M*jó&viljans
Kommúnistar vilja að stefna þeirra sje
ekki rædd við bæjarstjórnarkosningarnar
Óttast afhjúpun „ráð-
stjórnarlýðræðisins"
SIGFÚS SIGURHJARTAR-
SON, bæjarfulltrúi kommún-
ista, hefir verið mjög áhyggju-
fullur út af því, í Þjóðviljan-
um, að kommúnistar yrðu að
koma í veg fyrir, að í hönd far-
andi bæjarstjórnarkosningar
hjer í Reykjavík yrðu látnar
snúast um Rússa eða stjórnar-
hætti Sovjetlýðveldanna.
Hverjir eru það, sem hafa
viljað láta íslensk stjórnmál
snúast um rússneskar fyrir-
myndir í kommúnistiskum
dúr?
Og hverjir eru nú orðnir
hræddir við umræður um þess-
ar áður dáðu fyrirmyndir?
Sannleikurinn er sá, að hin-
ir íslensku kommúnistar hafa
altaf sí og æ verið að lofa og
dásama hvað eina, sem í austr-
inú gerðist. Þeim gafst sjerstak
lega gott tækifæri til að dá-
sama þetta, meðan styrjöldin
stóð sem hæst, og vesturveldin
og Rússar voru í hernaðarbanda
lagi. Þá þótti vænlegt að
blanda saman hernaðaraðgerð-
um og stjórnmálum. Ef rússn-
eskir herir unnu sigra, þá var
kommúnisminn hafinn til skýj
anna. Margskonar hernaðarleg
ur áróður vesturveldanna fyrir
bandamönnum þeirra, fyrir
Rússum, var af kommúnistum
hjer hafinn til skýjanna sem
pólitískur áróður þeim í vil. Á
þessum tíma þótti gott að
blanda rússneskum áróðri inn
í íslensk stjórnmál, og það var
slíkur rússneskur áróður, sem
kommúnistar hjer um fram alt
lögðu kapp á að blanda inn í
síðustu kosningar, sem fram
fóru hjer á landi 1942, bæði
bæjarstjórnarkosningar og
tvennar þingkosningar. Og því
er ekki hægt dð neita, að í þess
um áróðri hafi þeim orðið nokk
uð ágengt.
Eftir styrjöldina átti þessi
iðja að halda áfram. Eitt dæmi
þess gaf að líta, þegar tíðinda-
maður íslenska ríkisútvarpsins,
Björn Franzson, tók sjer fyrir
hendur að sannfæra hlustend-
ur útvarpsins um það, að í
Rússlandi væri svo dásamlegt
lýðræði, undir handarjaðri
kommúnista, að það ekki ein-
ungis uppfylti „öll einkenni
hins vestræna lýðræðis“, held-
ur væri það einnig ennþá full-
komnara, þar sem þar væri
einnig efnahagslegt lýðræði,
sem á skorti í hinum vestrænu
löndum.
En kommúnistum þótti ekki
nóg um dásemdirnar. Farið var
í smiðju til Jóhannesar úr
Kötlum til þess að velja þeim
skáldlegan og rómantískan bún
ing. Hann hefir að undanförnu
verið að vegsama hinar rússn-
esku fyrirmyndir og kommún-
istiska stjórnskipulag, í Þjóð-
viljanum, og lýsir að lokum
kommúnismanum sem tak-
marki „þar sem hin grimmu
og viðbjóðslegu átök manna
um fullnægingu líkamsþurfta í
þessum heimi allsnægtanna,
munu snúast upp í fagran leik
að andlegum viðfangsefnum,
leik göfugs lífernis og hárra
Iista„og djúpsærra vísinda“. —
Þvílík himnesk stássstofa!
Þegar menn voru búnir að
fá nóg af öllum þessum fagur-
gala, og fram hefir komið nokk
ur gagnrýni á boðskap beggja
þessara góðu manna, fer
kommúnistum að verða ljóst,
að þessi boðskapur þeirra og
,,taktik“ þolir ekki gagnrýni.
Islenska þjóðin lætur ekki
segja sjer, að þar sje lýðræði,
sem allir stjórnmálaflokkar eru
bannaðir nema kommúnista-
flokkurinn. Þar sem pólitískar
hópaftökur fara fram með naz-
istiskum og fasistiskum hætti.
Þar sem ekki aðeins pólitískt
valjl í þjóðfjelaginu er í hönd-
um fárra valdamanna hins
ríkjandi kommúnistiska flokks,
heldur alt vahl í efnahagsmál-
um einnig, fjármálavaldið,
með þeim allsherjar yfirráð-
um, sem ríkið hefir tekið sjer
með þjóðnýtingu allra fram-
leiðslutækja.
En það er best, að kommún-
istarnir viti það strax, að það
er of seint nú að biðjast vægð-
ar. Þeir hafa átt upptökin að
því að blanda hinu rússneska
„fyrirmyndarríki“ sínu inn í
umræðurnar um íslensk stjórn
mál. Þeir hófu umræðurnar
um hið „austræna“ og vest-
ræna lýðræði, og það er best
að þeir fái nú að standa í fyr-
irsvari fyrir hina austrænu
lýðræðisdásemd.
Það er of seint fyrir komm-
únista að biðjast undan þvl, að
stefna þeirra verði rædd við í
hönd farandi bæjarstjórnar-
kosningar. Kommúnisminn
verður ræddur, stjórnarhættir
hans gagnrýndir og lýðræðis-
blekkingar kommúnista afhjúp
aðar jafnóðum og þær eru fram
settar.
Og kommúnistar mega vita
það, að ekki aðeins hin aust-
ræna stefna þeirra verður gagn
rýnd og um hana kosið, held-
ur munu þcir einnig verða að
standa í fyrirsvari vegna sinnar
eigin stefnu í bæjarmálum
Reykjavíkur sjerstaklega. Bæj-
arfulltrúi kommúnista, Stein-
þór Guðmundsson, verður að
þola ágjöfina í pappírstogur-
unum. Honum „var alveg
sama“ um það, hvort togara-
útgerðin í Reykjavík ykist
raunverulega eða ekki. Hann
þurfti aðeins að geta flaggað
með pappírstillögum. Og Sig-
fús Sigurhjartarson verður að
sættá sig við hlýjuna í 500
íbúðunum, sem hann vildi
flytja inn erlenda verkamenn
til þess að byggja. Og þegar
hann kemur niður úr skýjun-
um og segist aðeins hafa meint,
að hann vildi að byrjað væri að
undirbúa rannsókn á því á
næsta ári að byggja þessar
íbúðir, þá verður hann einnig
að þola gagnrýni fyrir þess-
konar skrípaleik.
Sjálfstæðismenn, eldri sem
yngri!
' Komandi kosningar munu
snúast um kommúnismann,
stjórnarhætti hans, lýðræðis-
fals og blekkingar kommún-
ista. Þær eiga að snúast um
þetta. Þær mumi einnig snúast
um það, hversu alvörulaus og
gagnslaus þátttaka kommún-
ista í bæjarstjórn Reykjavíkur
hefir verið, og allar aðgerðir
þeirra miðast við það eitt að
sýnast — fyrst og fremst að
sýnast.
Þótt kommúnistar vilji, að
um stefnu þeirra og starfsað-
ferðir vcrði ekki rætt, skulu
þeir ekki hjá því komast, og
samkvæmt því mun dómur
kjósendanna falla.
Málfundur í Stefni
Málfundur verður haldinn næstkomandi mánudag í húsi
Sjálfstæðisfjelaganna í Hafnarfirði.
Fundarefni:
1. Afstaða æskunnar til stefnu ríkisstjórnárinnar,
frummælandi: Páll Daníelsson.
2. Frjáls ræðuhöld. STJÓRNIN.
Hvað segja forvígis-
menn stórþjóðanna
um I vðræði komm-
úmsmans?
KOMMUNISTAR hafa löng-
um lagt upp úr því að rugla
dómgreind almennings með hug
takafalsi og blekkingum.
Síðasta dæmi þessarar iðju
er alt fjas þeirra um „austrænt
lýðræði“ eða „ráf^gtjórnarlýð-
ræði“, eins og þeir kalla það.
Auðvitað er ekkert annað en
helbert fals. að tala um lýð-
ræði, þar sem í rauninni ríkir
harðsvírað flokkseinræði, sem
leyfir ekki starfsemi annara
flokka en kommúnistaflokks-
ins. #
Er ekki ófróðlegt að rifja
upp ummæli helstu forvígis-
manna stórþjóðanna Bretlands
og Bandaríltjanna um lýðræð-
isafstöðu kommúnista:
Þann 16. ágúst s.l. sagði
Winston Churchill eftirfar-
andi í breska þinginu:
Alls átaðar á Balkanskaga
hafa kommúnistisk öfl náð eða
eru að ná einræðisvaldi“.
Hinn 18. ágúst s.l. tilkyeti
utanríkisráðherra Bandarikj-
anna, James Byrnes, Búlgaríu-
stjórn, að Bandaríkjastjórn á-
liti búlgörsku stjórnina ekki
„nægilegan fulltrúa þýðingar-
mestu lýðræðisskoðana“, og
Ijet jafnframt í Ijósi skoðanir
um, að ekki væri örugt, að
fólki yrði, í kosningunum, sem
í aðsigi væru, „leyft að láta
skoðun sína í ljósi með frjálsu
móti, án kúgunar og haið-
stjórnar“.
Tveim dögum síðar, þ. 20.
ágúst ljet Bevin, utanríkisráð-
herra Breta, svo um mælt í
breska þinginu um Búlgaríu,
Ungverjaland og Rúmeníu:
„Af því, sem vjer höfum feng-
ið að vita þárna að austan, virð
ist það helst svo, að í þessum
löndum hafi ein harðstjórn
tekið við af annarri“.
Alt þetta talar nokkuð skýru
máli um hið kommúnistiska
* lýðræði.
Aðalfundur Stefnis:
Stjórnarskrár-
málið rætt
Arni Agústsson endur-
kosinn formaður
AÐALFUNDUR STEFNIS,
fjelags ungra Sjálfstæðismanna
í Hafnarfirði var haldinn síð-
astliðinn mánudag í húsi Sjálf-
stæðisfjelaganna í Hafnarfirði.
Árni Ágústsson, formaður
fjelagsins, setti fundinn, sem
var fjölsóttur. Fundarstjóri var
Páll Daníelsson og fundarrit-
ari Guðmundur Guðmundssön.
Á fundinum mætti Gunnar
Thoroddsen prófessor, og flutti
hann ýtarlega og skörulega
ræðu um setningu nýrrar
stjórnarskrár fyrir íslenska
lýðveldið. Vakti ræða hans
mikla athygli og hlaut bestu
Framh. á bls. 10.
Heimdallar-fundur
Munið fund Heimdallar næstkomandi miðvikudag.
Bjarni Benediktsson, borgarstjóri, frummælandi um bæj-
aitnálefni. Stjórnin.