Morgunblaðið - 21.09.1946, Blaðsíða 5

Laugardagur 21. sept. 1946
MORGUNBLAÐIÐ
5
Fjögur fjelög ungra Sjálfstæðis
manna stofnuð á Austurlandi
UNDANFARNA mánuði hafa
ungir sjálfstæðismenn á Aust-
urlandi eflt stórlega fjelagssam
tök sín. Fjögur fjelög ungra
sjálfstæðismanna hafa verið
stofnuð með samtals 350 með-
limum. En þetta er aðeins byrj-
unin, ungir sjálfstæðismenn
austur þar undirbúa stofnun
enn fleiri fjelaga. Austfirsk
æska hefir snúið bakinu við
rauðu flokkunum og skipar sjer
nú í hinar stöðugt vaxandi fylk
ingar Sjálfstæðisæskunnar um
land allt, er berst fyrir bætt-
um efnahagslegum kjörum og
þjóðlegri menningu.
Ungir Sjálfstæðismenn um
land allt munu fagna því af
alhug, hversu flokksbræðrum
þeirra á Austurlandi hefir tek-
ist að efla fjelagssamtök sín og
vona að það beri þann árang-
ur, að áhrifum rauðliða í Aust-
firðingafjórðungi verði sem
fyrst verulega hnekkt og að
Sjálfstæðismönnum takist að
ná þar forustunni sem og ann-
ars staðar á landinu til bættra
hagsmuna landi og lýð.
Fjelög ungra Sjálfstæðis-
manna er stofnuð hafa verið á
Austurlandi eru þessi:
Fjelag ungra Sjálfstæðismanna
á Hjeraði.
Þorsteinn V. Snædal, Skjöldólfs
stöðum, formaður.
Meðst j órnendur:
Guttormur Þormar, Geitagerði.
Olafur Jónsson, Urriðávatni.
Jón E. Sveinsson, Egilsstöðum.
Skjöldur Eiríksson, Húsey.
Fjelag ungra Sjálfstæðismanna
Norðfirði.
Gunnar Guðmundsson, form.
Meðstj órnendur:
Trausti Björnsson.
Reynir Zoega.
Anna Jóhannesdóttir.
Vilborg Dagbjartsdóttir.
Fjelag ungra Sjálfstæðismanna
á Seyðisfirði.
Jón Gestsson, form.
Meðstjórnendur:
Guðlaugur Jónsson.
Guðmundur Gíslason.
Guðbjörg Þorsteinsdóttir.
Guð.rún Sigfúsdóttir.
Carl Nielsen.
Lára Jónsdóttir.
Fjelag ungra Sjálfstæðismanna
Eskifirði.
Gunnar Björgvinsson, form.
. Meðstjórnendur:
Eiríkur Þorkelsson.
Ragnar Björnsson.
Þorvaldur Friðriksson.
Jón Þorkelsson.
Þessi fjelög hafa ákveðið að
Stofna með sjer samband fjelög
unum til aukins styrktar, mun
Fjelög þessi
tals 350
stofnun þess fara fram í þess-
um mánuði. Fjelagsstarfsemi
Sjálfstæðismanna á Austur-
landi hefir verið fremur lítil
hingað til, þótt Sjálfstæðis-
flokkurinn hafi átt þar marga
dugmikla baráttumenn er mik-
ið hafa á sig lagt málefnum
Fyrir nokkru voru birt hjer
á SíðUnni nokkur „spakmæli“
kommúnista er birtust í Verka-
lýðsblaðinu 1932.
En slík ummæli þykir ung-
kommúnistum víst ekki móð-
ins nú til dags, því við þetta
urðu þeir viti sínu fjær af
reiði, ef hægt væri að tala um
vit hjá þeim söfnuði, svo að
allt sem ltomið hefir frá þeim
síðan á prenti hefir runnið sam
an í blót og formælingar, svo
ekki sjest þar glóra í nokkra
skynsemi.
Annars er þetta síðasta vit-
leysiskast þeirra ung-gæðing-
anna ekkert óþekt fyrirbrigði á
þeim vígstöðvum, yfirleitt hafa
öll skrif ung-kommúnista hing-
að til verið með þeim hætti, að
með endum má kalla, ef eitt-
hvað hefir komið frá þeirra
eigin brjósti þá hafa það verið
skefjalausar skammir og ill-
mæli um menn og málefni, en
mest hafa þeir þó fyllt upp síðu
sína í Þjóðviljanum með end-
ursögðum langlokum úr ýms-
um kommúnistiskum sorpblöð-
um hingað og þangað að úr
heiminum.
Fáir munu nú sem betur fer
heimska sig á að lesa þennan
þvætting kommúnista, er virð-
ist fara versnandi með hverri
vikunni sem líður, en vorkunn
er þeim unglingum er gerst hafa
þannig leiksoppar erlendrar
yfirráðastefnu og gera sjer leik
að því að sniðganga allan sann-
leika í skrifum sínum.
Árið 1937 spáði einn aðal-
foringi kommúnista hjer á landi
því, að eftir tíu ár þ. e. 1947
yrði hjer orðinn aðeins einn
flokkur, sameinaður úr Alþýðu-
flokknum, Kommúnistaflokkn-
um og Framsóknarflokknum en
Sjálfstæðisflokkurinn horfinn
og nokkrir af forsprökkum
hans gerðir landrækir, en leyf-
arnar af flokknum leystar upp.
Þetta var og sjálfsagt er
telja sam-
fjelaga
flokksins til framdráttar hefir
árangur stundum orðið minni
enn skyldi vegna þess að skort
hefir fjelagslegt samstarf, úr
þessu hefir nú verið bætt og
árangurinn mun óefað fljótt
koma í Ijós.
draumur flestra kommúnista;
aðeins einn flokkur leyfilegur,
pólitískum andstæðingum út-
rýmt á miskunnarlausan hátt.
Þetta er það ,,lýðræði“, sem nú
er ríkjandi í þeim löndum er
kommúnistar hafa brotið und-
ir sig, svo sem Póllandi, Tjekkó
slóvakíu og Júgóslavíu o. fl.
löndum.
Það er og þetta „lýðræði“,
sem kommúnistar hjer bjóða
íslensku þjóðinni, vonandi ber
hún gæfu til að hafna slíku
boði.
Fjölmennl hjeraðs-
méf á Snæfells-
nesi
Samband ungra Sjálfstæðis-
manna í Snæfellsnes- og
Hnappadalssýslu efndi til
hjeraðsmóts að Hofgörðmn,
síðastliðinn sunnudag. Vrar
margt manna saman komið,
300—400 manns, og meirihlut-
inn ungt fólk.
Þetta er fyrsta samkoma, sem
fjelagssamtök ungra manna í
sýslunni gangast fyrir, en sam-
bandið var stofnað í júní-mán-
uði nú, í sumar.
Þráinn Bjarnason í Böðvars-
holti setti mótið með ræðu. Þá
fluttu þeir ræður alþingismenn
irnir Gunnar Thoroddsen og
Jóhann Hafstein. Pjetur Jóns-
son, operusöngvari, skemmti
með einsöng við ágætar undir-
tektir. Árni Ilelgason frá
Stykkishólmi söng gamanvís-
ur, er þótti besta skemmtun að.
Að lokum var dans stiginn.
Mótið fór hið besta fram.
Unga fólkið setti svip á sam-
komuna og er myndarlega af
stað farið af hinu nýstofnaða
sambandi ungra Sjálfstæðis-
manna, er gekkst fyrir sam-
komunni.
Ooðskapur Komniúnista
Sjálfstæðisflokkur berst íyrir
betri efnahagslegri afkomu
þjóðfjelagsþegnanna
FLESTUM er það Ijóst, að fá-
um þjóðúm hefir tekist á jafn
skömmum tíma og íslendingum
að byggja upp efnahagslegt
sjálfstæði sitt og komast í röð
fremstu þjóða hvað fram-
kvæmdir snertir á sviði athafna
lífsins, þegar miðað er við
stærð þjóðarinnar.
Það má heita aðeins örfá ár
síðan þjóðin fjekk frelsi til að
ráða málum sínum sjálf og á
þeim tíma hefir hún svo að
segja þurft að reisa allt frá
grunni.
Eins og kunnugt er, þóttust
Danir allt af tapa á viðskipt-
um sínum við íslendinga. ís-
land átti að vera þeim byrði.
Þetta var prjedikað af svo mik-
illi kostgæfni, að jafnvel marg-
ir íslendingar fóru að efast um,
að þjóðin gæti staðið á sínum
eigin fótum. En sem betur fór
urðu þeir menn er þannig hugs-
uðu í miklum minnihluta hjá
þjóðinni. Þrátt fyrir alla erfið-
leika og lamandi áþján í alda-
raðir trúði meirihluti þjóðar-
innar samt á mátt sinn og ól
í brjósti trúna á betri og bjart-
ari tíma.
Síðan frelsið fjekkst hefir
svo verið unnið að uppbygg-
ingunni. Að vísu verður því
ekki neitað, að stundum hefir
mis'jafnlega tekist um ýmsar
framkvæmdir, en oftast mun
það fremur hafa stafað af
þekkingarskorti heldur en vís-
vitandi ásetningi. Atvinnuveg-
ir þjóðarinnar áttu mjög erfitt
Uppdráttar í nokkur ár fvrir
síðustu heimsstyrjöld. Fjárhag-
urinn var mjög erfiður, svo
ekki voru efni til mikilla fram-
kvæmda. Ríkið reyndi að halda
atvinnuvegunum gangandi með
lánum og styrkjum og fram-
leiðendur, þeir er ekki gáfust
algerlega upp, söfnuðu stór
skuldum. Við þetta drógst at-
vinnan svo saman. að hundruð
mann af okkar fámennu þjóð
gengu atvinnulausir. Allir
hugsa með hrvllingi til þessara
hörmungar ára og vona að slík-
ir tímar komi aldrei aftur yfir
þjóð okkar. Og þegar þjóðin
hafði aflað nokkurs fjár á
stríðsárunum, fóru menn að
hugsa um, hvernig hægt væri
nú að vígbúast gegn slíkri
kreppu. Flestum var það Ijóst,
að hefjast varð sem fyrst handa
ef þjóðin biði mundi fjársjóð-
unum verða fljótlega eytt til að
halda gangandi hinum úrsjer
gengnu atvinnutækjum og hvar
ætti þá að taka fje til kaupa á
nýjum tækjum? Sporið var því
stígið. Undir forustu Sjálf-
stæðisflokksins hófst baróttan
til að tryggja framtíðina.
Sumir hafa sagt, að það hefði
verið betra að bíða svolítið
lengur. Hvað segja staðreynd-
irnar? Með degi hverjum hækk
ar verð allrar innkeyptrar
vöru. Það er ekkert ótrúlegt, að
ef beðið hefði verið með ný-
sköpunina þó ekki hefði verið
nema í nokkra mánuði, hefði
allt orðið mun erfiðara í fram-
kvæmdinni og sennilega miklu
dýrara.
Því miður bar einn stjórn-
málaflokkinn ekki gæfu til að
vera með í þessari viðreisn,
enda hefir hann nú að mak-
legu fengið sinn dóm fyrir og
á sennilega eftir að gjalda þess
meira.
Hinar auknu framkvæmdir
veita þjóðinni möguleika, en
skapa henni um leið skyldur,
reynslan ein mun sýna hvernig
henni tekst að leysa þær.
Hringsnúninpr
lAmmnnifh
nýH?ssiatmi.s:ía
KOMMÚNISTAFLOKKUR-
INN hefir upp á síðkastið látið
mikið af tryggð sinni við allt,
sem íslenskt er og sjerstak-
lega allt, sem snertir frelsi
landsins. Hafa þeir jafnvel
prentað 1 því tilefni ræðu Ein-
ars Þveræings um Grímseyjar-
gjöf og birt myndir af Jóni
Sigurðssyni við hliðina á Stalín
og Molotov. Þessi þjóðrækni á
sjer þó skamman aldur. Fyrir
15 árum er flokkurinn byrjaði
starf sitt, var merki Rússa
hvarvetna borið fyrir liðinu en
ekki íslenski fáninn. Þá þótti
allt fánýtt sem íslenskt var.
Bylting að rússneskum sið var
boðuð, bylting er skola átti
burtu Alþingi, ríkissíjórn, eigna
rjettinum og persónufrelsi
manna. Á þessum árum fóru
leiðtogar kommúnista ekkert
dult með það, að þeir álitu sig
fyrst og fremst þegna í al-
þjóðaríki kommúnista.
Eitt af því, sem allir kommún
istar á Islandi voru þá sam-
mála um, var að fordæma
Hitler og Þýskaland. En þetta
snjerist við 1939 þegar Stalín
og Hitler tókust í hendur, þeg-
ar þeir herrar skiptu Póllandi
á milli sín „þegjandi og hljóða-
laust“, eins og íslenskir kom-
múnistar orðuðu það. Án þessa
bandalags við Rússa gat Hitler
ekki hafið stríðið, því ef Rúss-
ar hefðu þá staðið með Bretum
pg Frökkum hefði Hitler aldrei
Frh. á bls. 12.