Morgunblaðið - 22.12.1946, Blaðsíða 8

Sunnudagur 22. des. 1946
B
MORGUNBLAÐIÐ
Útg.: H.f. Árvakur, Reykjavík.
Framkv.stj.: Sigfús Jónsson
Ritstjórar: Jón Kjartansson,
Valtýr Stefánsson (ábyrgðarm.)
Frjettaritstjóri: ívar Guðmundsson
Auglýsingar: Árni Garðar Kristinsson.
Ritstjórn, auglýsingar og afgreiðsta,
Ausxurstræti 8. — Sími 1600.
Áskriftargjald kr. 10.00 á mánuði innanlands,
kr. 12,00 utanlands.
2 lausasðlu 50 aura eiiitakið, 60 aura með Lesbók.
Fjármálastefna
Framsóknar
FRAMSÓKNARFLOKKURINN liefur undanfarið
deilt mjög á fjármálastjórn Sjálfstæðismanna, talið hana
glæfralega og miða að fjárþroti ríkisins.
í þessu sambandi er fróðlegt að athuga framkomu Fram
sóknarmanna á Alþingi í gær, er greitt var atkvæði í
Neðri deild um frumvarpið um ábyrgð á afurðasölu út-
vegsins.
Þar greiddu þeir ekki aðeins atkvæði með því að ríkis-
sjóður ábyrgðist verð sjávarafurða heldur gegn því að
hann aflaði sjer nokkurrar tryggingar með verðjöfnun á
milli bátafiskjarins og síldarafurðanna, sem líkur eru til
að seljist við mjög hagstæðu verði. En Framsókn ljet ekki
þar við sitja. Hún flutti einnig tillögu um-verðuppbætur
úr ríkissjóði á útfluttar landbúnaðarafurðir, sem ekki er á
þessu stigi málsins vitað um hvað miklar verða. í f jórða
lagi fluttu svo sömu menn tillögu um að ríkissjóður skuli
íramvegis greiða niður dýrtíðina í landinu, hver sem hún
verður!
Það er sannarlega ekki að furða þótt þessir herrar víti
aðra fyrir gálauslega stjórn á fjármálum ríkisins.
Ánnars mun það sanni næst að sjaldan hafi nokkur
flokkur hagað sjer jafn gjörsamlega ábyrgðarlaust í af-
greiðslu Joingmáls og Framsóknarmenn á Alþingi í gær.
Nutu þeir að vísu góðs stuðnings kommúnista í Nd. í
glundroðapólitík sinni og tilraunum til þess að spilla fyr-
ir skynsamlegri lausn á vanaamálum útvegsins. En af
þessu má marka að Framsóknarmenn telja sig fjárhag
ríkissjóðs litlu skifta þegar þeir eygja möguleika til þess
að kynda eld upplausnar og vandræða.
Mistökin á Keflavíkur-
flugvellinum
ÞAU ATVIK hafa gerst undanfarna daga suður á Kefla
víkurflugvelli að amerískir hermenn hafa tvívegis skotið
á íslenska bifreiðastjóra, sem voru að starfi sínu þar. Sem
betur fer varð þó ekki slys að þessari skothríð í hvorugt
rkiftið.
Vissulega er hjer um mistök að ræða, sem ekki er hægt
að þegja við. Það er fullkomin ósvinna að skotvopnum
skuli vera beitt gegn friðsömum-íslenskum borgurum,
sem eru að gegna störfum sTnum í sambandi við íslenska
samgöngumiðstöð á friðartímum. Að vísu er hinum er-
lendu hermönnum heimilt áð bera vopn þar til flugvallar-
samningurinn er endanlega kominn til framkvæmda, þ.e.
alt herlið flutt burtu, en það á að gerast innan 6 mánaða
frá gildistöku samningsins. En íslenskir löggæslumenn
hafa þegar tekið upp eftirlit á flugvellinum og um það
hefur verið gert samkomulag að þeir hefðu fyrst og fremst
afskifti af ferðum íslendinga, er þar eiga leið um.
Það verður að fara fram tafarlaus rannsókn á tildrög-
um þessara atvika. Hver sem þau eru verður ekki sjeð að
rjettlætanlegt hafi verið að beita skotvopnum gegn bif-
reiðastjórum þeim, sem hinir amerísku hermenn töldu
sig þurfa að hafa afskifti af.
Nauðsyn- ber til þess að samvinnan um rekstur Kefla-
víkurflugvallarins verði sem best og árekstraminst. Ann-
að væri mjög illa farið. íslendirfgar fagna því að hafa
náð samningum um bfottför alls hins erlenda herliðs úr
landi sínu. En það er ekki nóg að hafa gert slíkan samn-
ing. Það má ekki henda að slíkir atburðir, sem þessir,
endurtaki sig. Það verða bæði íslensk stjórnarvöld og hin-
ir amerísku starfsmenn á flugvellinum að sjá um. Við
annað verður ekki unað.
Far:
ÚR
uerii ilrij^a
DAGI.EGA
LÍFINU
Birlir á ný.
NTJ FER AÐ biría á ný hjá
okkur á íslandi. í gær var
stysti dagur ársins. Skamm-
degið verður að víkja fyrir
hækkandi sól. Og um leið og
sólin hækkar á lofti verður
lundin ljettari og menn alment
bjartsýnni. Bjartsýni, í hófi þó
— er okkur íslendingum nauð
synleg. Okkur hættir við að
vera nokkuð svartsýnir á köfl-
um. En aldrei hefir verið minni
ástæða til þess en einmitt nú.
í dag eigum við bjartari fram-
tíð, en nokkru sinni fyr í sögu
þjóðarinnar. Við erum að eign-
ast fullkomnari og stórtækari
vinnuvjelar og framleiðslu-
tæki en þekkst hafa hjer á land*
áður. Meira fjármagn er fyrir
hendi en áður. Nú vantar ekki
annað en samstiltar hendur,
sameiginlegt átak til að lyfta
Grettistaki þeirra erfiðleika,
sem á vegi okkar kunna að
verða.
Það er aðeins tvennt, sem
getur komið okkur í koll og
eyðilagt fyrir okkur tækifær-
in i framtíðinni, það er sund-
urlyndi innbyrðis og svartsýni.
Með hækkandi sól eigum við
að rjetta úr okkur. Leggja *ó,-
merkileg deilumál á hilluna,
taka höndum saman og vinna
sem einn maður að sameigin-
legu áhugamáli, framtíð ís-
lands, okkar sjálfra og barna
okkar.
Þeir sem skerast úr leik og
láta önnur sjónármið, en bag
og heill þjóðarinnar sitja í fyr-
irrúmi, verða að vera utan-
veltu. Island þarf á þeim ad
halda, en vonandi að þeir verði
svo fáir að það sje líka hægt
að vera án þeirra.
Velkomið hlje.
ÞAÐ ERU nú aðeins 2 %
dagur tiþ jólanna. Margir eru
orðnir þreyttir eftir mikið og
erfitt starf. Dagurinn í dag er
því velkomið hlje í jólaönnun-
um. Á morgun er síðasta stór-
átakið og á aðfangadag er enn
gefið örlítið tækifærf til þess
að lúka því, sem gleymst hefir.
En best er að geyma ekkert
til morguns sem hægt er að
gera i dag, eins og þar stendur.
Mörgum finst að alt of mik-
ið sje gert úr undirbúningi
undir jólin. Það sje ekkert vit
í að láta svona. En ekki er jeg
á þeirri skoðun. Jólin er mörg-
um hvatning og takmark. Það
er kepst um að lúka þessu eða
hinu fyrir jól og menn fá á-
hugamál að vinna að svo þeir
gleyma skammdeginu og
myrkri vetrarins.
•
Líknarstarfsemi.
LÍKNARSTARFSEMI er meira
rædd meðal manna um jóla-
leytið en endranær og í öðru
lagi hefir verið seilst dýpra
niður í pyngju íslendinga í
þesum efnum nú, en nokkru
sinni áður. Margur hollur og
góður fjelagsskapur gengst
fyrir söfnun til bágstaddra. En
það eru svo mörg fjelög, sem
að þessu standa, að menn rugl-
ast í hver þau eru og hver til-
gangur þeirra er.
Það er sjálfsagt og rjett, að
þeir, sem það geta, gefi í guðs-
kistuna. En það er ekki hægt
að mjólka endalaust. Senni-
legt að best væri, að setja alla
líknarstarfsemi í bænum undir
einn hatt — eina stjórn. Það
mætti stofna eina allsherjar
vetrarhjálp. í stjórn hennar
gætu svo verið forystumenn
ýmissra fjelaga, sem nú starfa
á líkum grundvelli. En með
því fyrirkomulagi, að hafa að-
eins eina vetrarhjálp myndi
almenningur véra fúsari að
láta eitthvað af hendi rakna.
Núverandi fyrirkomulag ger
ir ekki annað en að spilla fyr-
ir líknarstarfseminni yfirleitt.
•
Tillaga.
MENN HAFA áhyggjur út
af því, að ekki skuli vera búið
að mynda nýja stjórn og hafa
í því sambandi margskonar til-
lögur, eins og eftirfarand 'brjef,
sem mjer barst í gær, ber með
sjer:
„Mig langar til þess að biðja
Víkverja að gera svo vel að
koma eftirfarandi grein inn í
stjórnarskrá lýðveldisins ís-
land:
„Nú geta þingflokkar eða
einstakir þingmenn ekki mynd
að stjórn áður en einn mánuð-
ur er liðinn frá því, að frá-
farandi ríkisstjórn sagði af
sjer. Skal þá Alþing rofið á 31.
degi og efni til nýrra kosninga.
Við þær kosningar eru frá-
farandi alþingismenn eigi kjör
gengir“.“
Því miður get jeg ekki gert
í þessu máli, nema að þakka
traustið, sem brjefritari sýnir
mjer. En þó brjefið sje vafa-
laust skrifað í gamni, þá fylgir
vafalaust nokkur alvara og vit-
lausara hefir heyrst en þessi
tillaga.
Vitanlega ætti sú sama regla
að gilda um alþingsmenn, sem
aðra starfsmenn í hvaða starfi,
sem er, að ef þeir geía ekki
leyst þau störf af hendi, sem
þeim er ætlað, eða þeir taka
að sjer, þá á að reka þá úr
vinnunni.
4” "" w — —.i m -—“ ■—.■<— .«-*|<
I MEÐAL ANNARA ORÐA . . . . I
*
mm læknar íólk tímm
ÞAÐ FER fjarri að undra-
lækningar sjeu sjerkennilegt
fyrirbrigði fyrir ísland. Svona
er þetta ,,um allar jarðir“. Því
alstaðar hafa menn komist að
þeirri niðurstöðu, að fleira sje
milli himins og jarðar en al-
menningur skilur og skynjar.
Sagt yar frá því nýlega í
dönskum blöðum, að í Álaborg
eða þar í grend, sje maður er
leggur stwad á englalækning-
ar. Ekki svo að skilja, að hann
Iækni engla, heldur fær hann
þessar góðu verur til að lækna
bæði menn og skepnur. Hann
tekur 10 krónur fyrir að lækna
menn, en skepnur læknaði hann
fyrir hálfvirði.
í Bergen-blaði einu er sagt
frá manni, sem , læknar fólk
með steinunum. Hann er um
áttrætt, hefir verið verkamað-
ur við pappírsverksmiðju. En
er hann hætti að geta stundað
þá atvinnu, og var kominn á
eftirlaun, tók hann að lækna
fólk. Er mjög mikil aðsókn að
þessum lækningum hans,—eftir
því sem blaðamaður einn segir
er kom til „steinalæknisins",
en svo er hann oft nefndur í
daglegu íali.
Steinalæknirinn hefir aðset-
ur í bænum Greaker. Læknis-
dómar hans eru allskonar smá
steinar,. er hann safnar úti á
i viðavangi, Segist hann hafa
mikið fyrir að safna steinun-
um, því hann verði oft að leita
lengi áður en hann finni nokk-
urn stein, sem gagn er að. En
með því að taka steinana í
hönd sjer, geti hann fundið,
hxiaða sjpkdóm hver steinn geti
læknað.
Hann hefir stóra biðstofu,
sem að jafnaði er fullskipuð,
þegar steinalæknirinn er við-
látinn. Fólk er flutt til hans
er getur ekki staðið á fótunum.
Þangað leita bæði karlar og
konur á öllum aldri með alls-
konar sjúkdóma.
Eftir að steinalæknirinn hef-
ir spurt þá, sem til hans leita,
hvernig sjúkdómurinn hagar
sjer, og hvar þeir kenni til, þá
leitar hann uppi einhvern þann
stein, er hann hefir í safni
sínu, sem gæti átt við þann
sjúkdóm. Er sjúklingnum síð-
an ráðlagt að bera steininn á
sjer, á þeim sjúka stað lík-
amans. Og þá þykjast margir
hafa fengið af því langþráða
lækningu.
• Blaðamaðurinn, sem heim-
sótti steinalæknirinn, hafði tal
af mörgu fólki, er var statt í
hinni rúmgóðu biðstofu hans.
Það sagði honum, að sjúklingar
frá öllum lándshornum Nor-
egs leituðu til steinalæknisins.
Einn hafði fengið bót á lang-
virinri gigt, annar hafði fengið
bót á hálsmeini. Kona var þar
með lítinn dreng sinn, er var
mjög taugaveiklaður. Hún ætl
aði að fá stein til þess að styrkja
taugarnar í drengnum, því
sjerstakt orð ljek á því, að
steinalæknirinn gæti læknað
taugaveiklað fólk.
Eftir að blaðamaðurinn hafði
haft tal af steinalækninum,
spurði hann forstjóra heilbrigð
ismálanna að því, hvort það
stríddi ekki gegn norskum lög
um, að reka lækningar sem
þessar. En fjekk það svar, að
það væri almennur misskiln-
ingur, að lögin um skottulækn-
ingar útilokuðu alla starfsemi
af þessu tægi.
Forstjórinn sagði ennfremur,
að enn væri mikið um það að
almenningur í Noregi tryði á
slíkar lækningar og yfirnátt-
úrlegan lækningarkraft eins
og víðar. En sem betur færi,
virtist sú trú manna þar í landi
vera í nokkurri rjenun.
Undralæknar koma upp við
og víðar. En sem betur færi,
er það langan tíma, sem sömu
menn geta fengið mikinn fjölda
tiLþess að hlíta ráðum sínum.
ÞJÓÐVERJAR HANDTEKNIR
HAMBORG: — Fjörutíu og
sjö Þjóðverjar hafa verið hand-’1
teknir í ■ Wurtenberg-Badeh
fyrir að versla á svörtum mark
aði. Þeir seldu matvöru, mótor-
hjól, bifreiðar, fatnað og gull-
peninga.