Morgunblaðið - 06.03.1947, Page 10

10
MORGUNBLAÐIÐ
Fimtudagur 6. mars 1947
' i
MINNING
frú Guðrúnar Jóhannesdóttur
„Orðstír deyr aldregi hveim
sjer góðan getr“. Þessi orQ
hafa mjer oft komið í hug'
eftir andlát frænku minnar og
vinkonu Gtiðrúnar Jóhannes-
dóttur, konu— Snorra Sigfús
sonar skólastjóra á Akureyri,
sem Ijest á sjúkrahúsinu þar
17. janúar, eftir þunga og erf
iða sjúkdómslegu.
Orðstír Guðrúnar mun
lengi lifa í hjörtum okkar
skyldmenna herinar og ást-
vina, og allra þeirra sem af
henni höfðu nokkur kynni.
Svo heilstyptri og göfugri
konu kynnumst við ekki oft á
lífsleiðinni. Með söknuði og
sorg i hjarta hugsa jeg til
frænku minnar, sem hefir ver
iQ mjer hinn traustasti vinur
frá því jeg var barn að aldri.
Mjer eru mjög kærar hin-
ar mörgu minningar frá okk
ar samverustundum. Jeg
minnist hennar fyrst, sem
hinnar ungu og gáfuðu konut
þegar hún dvaldi á æskuheim
ili mínu og kendi okkur börn
unum. Hún hafði þá nýlokið
n-tmi við kvennaskólann á
Blönduósi. Hún hafði frá
mörgu að segja frá námi sínu
þar og skólaveru, sem okkur
fanst alt mjög æfintýralegt og
opnaði fyrir okkur börnunum
nýja heima sem þektum og
vissum lítið fyrir utan það
sem gerðist í okkar fámennu
0g afskektu sveit. Sú skóla-
ganga hefur mjer altaf og mun
yerga ógleymanleg. Námsbæk
urnar sem við lásum og hún
útskýrði fyrir okkur voru nýj
ir og dásamlegir heimar. Oft
spilaði hún á orgelið sitt og
kendi okkur lög með ölium
röddum sem við sungum svo
fyrir heimilisfóikið.
Glæddi þetta hjó okkur ást
á söng og hljóðfæraslætti og
veitti okkur mikinn unað, sem
jeg mun ætíð minnast með
þakklæti.
Næst minninst jeg hennar,
sem hinnar ungu húsmóður í
litla húsir^u á Flateyri við Ön
undarfjörð. Þar var maður
hennar nýorðinn skólastjóri
við barnaskólann og naut mik
illa vinsælda og álits í hjerað
inu. Nú höfðu þau hjónin
eignast 3 drengi og undu vel
hag sínum, þó efni væru ekki
mikil. Laun kennara voru
ekki há á þeim tímum.
. Jeg hef oft spurt sjálfa mig
að því, hvað það var sem
gerði þetta heimili svo sjer-
stætt og unaðslegt, að mjer
hitnar ætíð um hjartarætur
er jeg minnist veru minnar
þar. Lítið var þar um. dýr hús
gÖgn nje annan munað, sem
fólk nú á tímum telur til lífs-
nauðsynja. Yfir þessari björtu
litlu stofu hvíldi friður og
hreinleiki sem snart mig djúpt
og jeg mun ætíð minnast. En
þessi einkenni hafa ætíð
fylgt heimili Guðrúnar
frænku minnar hvar sem
þau hafa verið. Friður og
hreinleiki fylgja þeim sem
hafa hreint hjarta og það
hafði þessi kona. Heimili
þeirra hjóna á Akureyri er
ólíkt ríkmannlegra en litla
heimilið við Önundarfjörð, en
jeg er sannfærð um það, að
aljir vinir þeirra sem hafa
notið gestrisni Snorra og Guð
rúnar, og þeir eru margir,,
munu vera mjer sammála um
það, að yfir báðum þessum
heimíium hvíldi hinn sami
andi, sem verður til fyrir á-
hrif hinnar góðu konu, sem
telur heimiii sitt helgan stað.
Hún elskaði mann sinn, börn
og heimili. Henni var það
blessun og fullnæging að
fórna þeim öllum sínum
tíma og kröftum. Síðast er
jeg heimsótti þessi mætu
hjón, dvöldu þau í litla sum
arhúsinu sínu, en það stendur
í hárri brekku í vestanverðum
Svarfaðardal, og sjer vítt
yfir hina fögru sveit. Á þess
um degi, sem varð hinn síð-
asti samverudagur okkar Guð
rúnar varð mjer ljós sá sann
leikur að enginn þarf að.kvíða
elliárum sem hefir opin augu
fyrir því, hvað lífið er dásam
legt og tilveran fjölbreytileg,
og að það eru til ótal verkefni
og hugðarefni fyrir oss þótt
vjer verðum gömul að árum.
Hún kendi mjer þetta eins og
hún hafði kent mjer margt
áður. Það var auðsjeð hvað
hún elskaði þetta litla heim
ili og „græna reit“ sem þau
höfðu eignast í dalnum fagra.
Það var hennar mesta yndi
að annast „blómgaðan jurta-
garð“ og lítil börn, en þar
nutu sín tveir sterkir þættir í
skapgerð hennar sem voru
kærleikur og fórnarlund. Guð
rún hafði miklar mætur á
ljóðum Jónasar Hallgrímsson
ar. Efast jeg ekki um að oft
hafi henni komið í hug hinar
fögru ijóðlínur „listaskáldsins
góða“, eftir að hún fór að ann
ast sinn eiginn „græpa reit“ í
hinum hlýja faðmi norðlenskr
ar sveitasælu og hinnar miklu
náttúrufegurðar Svarfaðar-
dals þar sem hún nú hefur
verið lögð til hinstu hvíldar.
En það eru þessar ljóðlínur:
Smávinir fagrir, toldar skart,
finn jeg yður öll í haganum
enn;
veitt hefir Fróni mikið og
margt
miskunnar faðir, en blindir
menn
meta það aldrei eins og ber,
og unna því lítt, sem fagurt er
telja sjer lítinn yndis-arð
að annast blómgaðan jurta
garð.
Faðir og vinur alls sem er!
annastu þennan græna reit,
blessaðu faðir! blómin hjer
blessaðu þau í hverri sveit.
Vesalings sóley, sjerðu mig?
Sofðu nú vært og byrgðu þig
hægur er dúr á daggarnótt;
dreymi þig Ijósið, sofðu rótt,
Guðrún var fædd að Þöngla,
bakka í Þingeyjarsýslu 24.
okt. 1885, dóttir hjónanna
Guðrúnar Hallgrímsdóttur og
óhannesar Jónssonar Reykja
n. Hún ólst upp með oreldr-
m sínum á Þönglabakka, en
fluttist með þeim er hún var
10 ára að Stærra-Árskógi á
Árskógsströnd. Þar var hún
til tvítugsaldurs, en fluttist þá
til Akureyrar og stundaði nám
í orgeíleik hjá Sigurgeiri Jóns;
syni' orgelleikara. Seinna fór
húnsvo á kvennaskólann á
Blönduósi. 1911 gifist hún
Snorra Sigfússyni sem þá var
nýkominn frá námi við ýmsa
skóla í Noregi.
Hefir sambúð þeirra hjóna
ætíð verið hin elskulegasta.
Þau hjón eignuðust 7 börn
sem öll eru mjög mannvæn-
leg. Þau eru: Öm kennari á
Akureyri, Haukur rtstjóri
Dags á Akureyri, Jóhannes
flugmaður í Rvík, Anna Sig
rún stúdent og Gunnhildur
stúdent báðar í heimahúsum,
hafa stundað nám erlendis,
Snorri nemandi við menta-
-skólann á AkuVeyri. Hildi,
unga dóttur mistu þau er þau
bjuggu á Flateyri.
Guðrún var jarðsett að
Tjörn í Svarfaðardal að við-
stöddu fjölmenrii. Blessuð sje
minning hennar.
Lára Guðmundsdóttir.
Shákkeppni Yanof-
sky vié Hafnfirð-
inga
KANADISKI skákmeistar-
inn Yanofsky tefldi hraðskák í
Hafnarfirði s.l. mánudagskvöld
Keppnin fóp fram í G.T.-hús-
inu og var teflt á 29 borðum.
Áður en kepnin hófst, bauð
Þorvaldur Árnason, skattstjóri,
skákmeistarann velkominn til
Hafnarfjarðar, en að lokinni
ræðu skattstjórans hófst kepn-
in sem stóð yfir í nálega sjö
tíma. Hafði þá Yanofsky unn-
ið 22 skákir, gert 5 jafntefli og
tapað aðeins tveim skákum. Er
þetta álitinn glæsilegur sigur,
þar sem lið Hafnfipðinganna
var talið mjög sterkt. Lengsta
skák keppninnar var milli Yan
ofsky og Kristjáns Andrjesson
ar, en hún varð yfir 80 leikir.
Þeir er báru sigur úr bítum
við hinn kanadíska skákmeist-
ara voru dr. Bjarni Aðalbjarn-
arson og Sigurður T. Sigurðs-
son, verkamaður.
Að lokinni keppninni var
sest að kaffidrykkju. Meðan
setið var að borðum, þakkaði
Yanofsky Hafnfirðingum góð-
ar viðtökur og skemtilega
keppni, en af hálfu Hafnfirð-
inganna þakkaði Þorvaldur
Árnason skákmeistaranum kom
una.
| Húsmæðrafjelag Reykjavíkur
heldur
AÐALFUIMD
sinn í hinu nýja hóteli Tjarnarlundi, Kirkju-
stræti 4, í kvöld kl. 8,30.
1) Venjuleg aðalfundarstörf.
2) Ýms áríðandi mál, er allar húsmæður
varða.
3) Skemtileg kvikmynd.
4) Kaffi. — Dans.
Konur, fjölmennið!
Stjórnin.

:
Rit íslenskra jazzunnenda á íslandi er nú
komið út, í því eru greinar um Woody Her-
mann, viðtal við Carl Billich, svo og greinar-
flokkur. er nefnist „í stuttu máli“ og margt
fleira. Margar myndir eru 1 heftinu.
í þessu hefti er leitað álits lesenda á því
hver sje besta Jazzhljómsveit íslands og fylgir
hverju hefti laust blað, þar sem leitað er álits
lesenda
Hver verður besta hljómsveit íslands
og hverjir bestu jazzhljóðfæraleikar-
arnir árið 1947?
J A Z Z fæst í flestum bóka- og hljóðfæra-
verslunum landsins.
Bifreiðaeigendur:
Höfum fengið aftur hina
velþektu „DUNLOP“
vökvatjakka 3—8 tonna.
Bifreiðavöruverslun
FRIÐRIKS BERTELSEN
Hafnarhvoli.
Heildverslun
Ungur maður getur fengið atvinnu við skrif-
stofustörf, afgreiðslustörf o. þ. h. við heildversl
un. Tilboð merkt „6/3., 1947“.
I
| Höfum fyrirliggjandi:
Kartöflumjöl
í 100 kg. sekkjum.
(Ueneclildóáon (Jo.
Hamarshúsinu — Sími 1228.
BEST AÐ AUGLÝSA t MORGUNBLAÐINU