Morgunblaðið - 03.10.1947, Blaðsíða 12

12
MORGURBLAÐIÐ
Föstudagur 3. okt. 1947
Prestaskólinn
Hiísnæðismál bæjarstjórnar
(Framhald af bls. 2).
Saga skólans.
Er háskólarektor hafði dokið
máli sínu flutti Tómas Guð-
mundsson 2. kafla af kvæði
sínu. Þvínæst tók prófessor Ás-
mundur Guðmundsson til máls.
Rakti hann sögu Prestaskólans
í aðaldráttum í glöggu og skil-
merkilegu erindi og lýsti for-
stöðumönnum skólans og helstu
kennurum svo að glögg mynd
fjekkst af þeim öllum, starfi
þeirra og sjereinkennum.
Var erindi hans efnismikið og
hið áheyrilegasta.
Að ræðu hans lokinni flutti
Tómas Guðmundsson síðasta
kafla hátíðaljóða sinna. En að
lokum söng Dómkirkjukórinn
„Ó, guðs vors lands“. Var at-
höfn þessi öll mjög svipmikil og
hátíðleg.
Guðsþjónusla
í Dómkirkjunni
Kl. 5 e. h. hófst .guðsþjón-
usta í Dómkirkjunni. Skömmu
áður en messan hófst, gengu
prestar í kirkju, allir hemp-
klæddir. Höfðu þeir safnast
saman í anddyri þinghússins
og gengu þeir í skrúðgöngu til
kirkju. í farabroddi fóru bisk-
upinn og forseti íslands, herra
Sveinn Björnsson.
Forseti tók sjer sæti í for-
setastól og prestar sátu einn-
ig inn við kór.
Asmundur Guðmundsson pró
fessor þjónaði fyrir altari á
undan prjedikun og einnig söng
dómkirkjukórinn undir stjórn
Páls Isólfssonar lag Björgvins
Guðmundssonar við hátíðaljóð
Tómasar Guðmundssonar.
Biskupinn yfir Islandi, herra
Sigurgeir Sigurðsson, stje í stól
inn og flutti prjedikun. Lagði
hann út af ritningargreininni:
„Sjá, sáðmaður gekk og sáði“.
A eftir prjedikun þjónaði
sjera Bjarni Jónsson vígslu-
biskup fyrir altari.
Kirkjan var þjettskipuð
fólki, en auk kirkjugesta, sem
nefndir hafa verið, voru við-
staddir ráðherrar og aðrir em-
bættismenn.
Var kirkjuathöfn þessi hin
hátíðlegasta.
Kvöldsamsætið.
Afmælishátíð Prestaskólans
í gær lauk með samsæti að
Hótel Borg. Þar var ríkisstjórn
in og borgarstjóri og margir
æðstu embættismenn þjóðar-
innar, háskólaprófessorar og
prestar, bæði eldri og yngri.
Var það mentamálráðherra og
Háskólarektor er buðu til þessa
fagnaðar.
Eysteinn Jónsson mentamála
ráðherra setti samsætið og
bauð gestina velkomna. Hann
mælti við það tækifæri nokk-
ur orð til prestastjettarinnar,
sagði að þakka bæri henni m.
a. fyrir þrennt: Fyrir það að
hún hefði þannig haldið á mál-
um, að raunverulegar trúmála
deilur hefði aldrei komið upp
á íslandi. Bæri það vott um
víðsýni prestanna. I öðru lagi
þakkaði hann prestunum hina
góðu alþýðumentun, sem hjer
hefði verið með þjóðinni, og í
þriðja lagi þakkaði hann prest
unum fyrir það að þeir hefðu
jafnan veri fremstir í flokki
í sjálfstæðisbaráttu þjóðarinn-
ar. —
- Aðrir ræðumenn voru þess-
ir:
Sjera Kristinn Daníelsson,
en hann er næstelsti guðfræð-
inga landsins. Útskrifaðist
hann úr Prestaskólanum fyrir
63 árum síðan. Rakti hann
sögu Prestaskólans í stórum
dráttum og lýsti stofnuninni og
kennurum hennar á þeim ár-
um, er hann stundaði þar nám.
Þótti ræða hans með afbrigð-
um vel flutt og sköruleg af svo
háöldruðum manni.
Næstur ræðumaður var dr.
Sigurgeir Sigurðsson biskup. —
Hann mintist m. a. námsára
sinna í guðfræðideild Háskól-
ans, þakkaði þá vi'rðingu, sem
prestastjettinni hafði verið
sýnt við þetta tækifæri og ósk-
aði guðfræðideild Háskólans
allra heilla í framtíðinni.
Því næst tók til máls sr. Valdi
mar Eylands, núverandi for-
seti Þjóðræknisfjelagsins vestra
og þjónandi prestur að Útskál-
um. Ræða hans var m. a. kveðja
frá Vestur-íslendingum alment
og vesturíslenskum prestum sjer
staklega og þakkir fyrir þann
stuðning, sem Vestur-íslending-
ar hafa fengið hjeðan að heim-
an, í baráttu þeirra til varð-
veislu tungu og þjóðerni.
Þá talaði Ásmundur Guðmunds-
son forseti guðfræðideildar. —
Þakkaði þeim er höfðu stuðlað
að því að skólaafmæli þeta varð
hátíðlegt og eftirminnilegt, en
lauk máli sínu, með nokkrum
velvöldum orðum, sem lutu að
því hvernig kristnidómurinn
FUNDUR bæjarstjórnar fór
fram í Sjálfstæðishúsinu í
gær. —
Vegna þessa fundarstaðar,
gerði Sigfús Sigurhjartarson
fyrirspurn um það utan dags-
skrár, hvar bæjarstjórn myndi
eiga sama stað með fundi sína
í vetur. í þessu sambandi þurfti
hann endilegá að fetta fingur
út í að fundurinn væri hald-
inn í Sjálfstæðishúsinu og gaf
í skyn, að þessi fundur myndi
kosta bæinn offjár. Þá greip
hann tækifærið og veittist að
bæjaryfirvöldunum íyrir að
hafa framfylgt þeirri skyldu
sinni að færa spennistöðina við
Vallarstræti til.
Borgarstjóri svaraði Sigfúsi.
Sagðist hann geta fullvissað
Sigfús um að kostnaðurinn af
þessum fundi myndi ekki verða
svo hár að neirrum þyrfti að
blöskra. Borgarstjóri gat þess
ennfremur, að nú sem stendur
væri óráðið hvar fundir bæj-
arstjórnarinnar verði haldnir,
en verið er að athuga þetta
mál.
Vjek borgarstjóri nú máli
sínu að hinu væntanlega ráð-
húsi Reykjavíkúrbæjar. -— Svo
sem kunnugt er, er samkeppni
um teikningar að byggingunni
lokið fyrir nokkru síðan og hef-
ur mjög verið um þetta rætt.
Svo sem kunnugt er hlaut eng-
inn uppdráttanna fyrstu verð-
laun, en sá er hlaut önnur verð-
laun hefur staðsett bygginguna
þar sem nú er skemtigarðurinn
við Lækjargötu og Miðbæjar-
barnaskóli. Hvert verður næsta
spor í þessum málum kvaðst
borgarstjóri ekki geta sagt að
svo stöddu, enda kæmi hjer
margt til greina.
Borgarstjóri lauk máli sínu
með því, að ýtreka þá brýnu
nauðsyn, að bætt verði úr hús-
næðisvandræðum bæjarins.
Guðmundur H. Guðmundsson
tók einnig til máls. Hann taldi
æskilegt að uppdrættirnir að
ráðhúsbyggingunni yrðu birtir
hefði verið og skyldi vera leið-
arljós þjóðarinnar í framtíð-
inni.
Að ræðu hans lokinni þakk-
aði háskólarektor Ólafur Lár-
usson gestunum komuna og sleit
hófinu. En um leið og risið var
upp frá borðum var sunginn
sálmurinn: „Vor Guð er borg á
bjargi traust“.
í blöðum bæjarins. Hann kom
fram með þá tillögu, hvort
ekki myndi vera heppilegra að
reisa ráðhúsið á lóð þeirri, er
myndast við Miklubraut, Löngu
hlíð, Flókagötu og Reykjahlíð.
Taldi hann þenna stað mjög
heppilegan og þar myndi bygg
ingin sóma sjer vel. Því hjer
í Miðbænum myndi í náinni
framtíð skapast hafnarhverfi
og taldi hann ráðhjisið ekki
eiga heima á þeim stað. Enn-
fremur var Guðm H. Guð-
mundsson mjöt mótfallinn því,
að skemtigarðurinn við Lækj-
argötu yrði eyðilagður, því garð
urinn ætti miklum vinsældum
að fagna meðal bæjarbúa.^
Jón Axel Pjetursson tók þvi
næst til máls. Hann kvað það
skoðun sína, að eins og húsnæð-
ismálum bæjarins væri nú (
háttað, þá bæri að láta bygg-
ingu ráðhússins sitja á hakan-
um. Hinsvegar þætti sjer mið-
ur að bæjarstjórnin væri í hús-
næðishraki sem stendur.
Framh. af bls. 10
ans — sænska fánans — voru
festir marglitir borðar með
gullnri áletrun í heiðursskyni
fyrir snjalla frammistöðu.
Jodl-söngur Svisslendinga er
sjerstæð list, sem gaman var að
heyra.
Eftir þátttökuna í hátíðahöld
unum 1 Roschach var snúið
heimleiðis. Á bakaleiðinni gist-
um við í Basel og Witzenhaus-
en. Frá dönsk-þýsku landamær
unum fórum við yfir Sönder-
borg og tókum ferjuna frá Als
til Fjóns og hjeldum samsöng
í Faaborg á Fjóni um kvöldið
eftir að hafa ferðast í rúma 16
tíma sleitulaust. Söngurinn
tókst framar öllum vonum og
við vorum gestir Faaborg-deild
ar Norrænafjelagsins um kvöld
ið.
— Bandalag
MiHjarðarhafsþjóSa
Framh. af bls. 1
ef ítalir ætla að reyna að halda
þeim löndum enn sem nýlend-
um sínum, kemur ekki til mála,
að Arabar fari1^' bandalag við
þá. -
- Lárus Rísl
Framh. af bls. 11
því er hann á Akranesi var
feiminn við stúlkur (sjá bls.
19) og honum var illa við pils,
en varð samt „rauður eins og
karfi“, ef viss stúlka var nefnd
— og þar til hann varð ófeimn-
ari og komst í eina sæng með
18 ára heimasætu í húsmanns-
koti í Danmörku. En notabene,
rúmið var stórt og Lárus lá
fremst, svo kallinn, svo konan
og stúlkan uppi í horni (sjá bls,
153).
En best segir hann frá því,
hvernig han fór að biðja sjer
stúlku og fjekk hennar >g hún
varð kona bans, snildarkona —■
sem allir dáðu, sem þekktu. —■
Hún ól honum 7 efnileg börn
og dó af því síðasta. Sá kapí-
tuli endar sorglega, en er sjer-
staklega vel saminn og drengi-
lega ritaður.
Á handfæri.
Og svo er.n eitt. — Jeg minn-
ist þess, hvað Lárus var fisk-
inn, þegar við fórum saman á
handfæri. Jeg var aldrei nema
hálfdrættingur á við hann. Það
voru mjer dularfull fyrirbrigði,
hvernig þorskar og ýsur snuðr-
uðu fljótt upp Lárusar öngul
en ljetu minn í friði. Rjett eins
og hans öngull væri beittur tál-
beitunni hans Þorbjörns Kólku:
„Mannakjöt á miðjum baug en
mús á oddi“. En svo var eigi,
og datt mjer í hug, að það væri
viljakraftur hans, sem seiddi
að sjókindurnar.
Jeg veit, að hann hefur viljað
gjöra sundpollinn í Laugar-
skarði sem allrabest úr garði
svo að þar yrði myndarlegasti
og fjölsðttasti sundskóli lands-
ins.
Jeg vil óska honum þess, að
hann með fylgi góðra manna
sjái þessa hugsjón sína rætast.
Stgr. Matthíasson.
Sótlúgur |
z do otn o tnfö oi
= | cj r i r / ( v I d I
= ’ J u VJ L7 m \J E
; yo Oo y7ojQoy~|0|no|
í Höfðatúni 8. Sími 7184.
5
mmmmmmmmmmmmnwmmmmmmmmmmmmm
X-9

Effir Roberi Slorm
71
VE ó">'
pcao twrjrzj cf-
r «*0 THE NEARE5T rj
ROAD TJ4AT LNER-LIPO
CAN HOFE TO REACH l$
T'óTHTV MILEO ACK050
RUóöED COUNTRV —
lk A RAVlNE ACRQOO T.ME LAKE, UVER-UP£ TRÍE5
70 RELEA0E HlE> P00T ERQM A O'ÍEEL 3ZA.R1F.AP~

uow-W'W/
x CAN ONLY OPRIN6
0NE...END...0F TME
GETTiNG COLDER...
AT/ WíT CL0Tt-i!M6
IG...F7GINN'1MS TO
® M-MAYgE I...CAN
D15...TME ANCHOR PIN...0UT
OF THII5...LOG... AND DRAð
THE....TRAP ALOMö — .
Phil og fjelagar hans skoða kort yfir landsvæðið
í kringum vatnið, en í gili hinu megin við það hefur
Kalli orðið fastur í bjarnagildru. Hann reynir að
losa sig, en tekst það ekki. Hann tautar: Það er
enn að kólna, fötin eru byrjuð að frjósa.. Máske jeg
geti losað gilruna og dregið hana með mjer.