Morgunblaðið - 14.12.1947, Blaðsíða 4

4
MORG VN If L A ÐIÐ
Simrlr.dagur 14. des. 1947'
Is
iáUrelsi, ritfrelsi eg atlmfna-
ilsi er undirstaða allror sonnr-
ar menningar og frumfnra
í s.l. liðnum mánuði var stofn-
að Samband ungra Sjálfstæð-
ismanna í Vestur-Skaftafells-
sýslu. Stofnendur voru marg-
ir úr öllum hreppum sýslunn-
ar. 22. fyrra mánaðar hjelt
Sambandið mjög fjölmennan
skemmti- og útbreiðslufund í
Vík og var ræða sú er hjer
birtist' flutt þar af Siggeir
Björnssyni, Holti, sem er for-
maður Sambandsins.
í NAFNI SAMBANDS UNGRA
Sjálfstæðismanna býð jeg ykkur
öll velkomin á þessa skemmti-
tamkomu okkar í dag.
Tilgangur og markmið þess-
exa f jelagssamtaka okkar, Sam-
bands ungra Sjálfstæðismanna í
. Vestur-Skaftafellssýslu, er sá,
að sameina krafta þess æsku-
lýðs í þessu hjeraði, er fylgir
grundvallarstefnu Sjáfstæðis-
ílokksins. Stefnu frelsis, fram-
taks og frjálsrar hugsunar.
Sambandið á að vera tæki
ungra Sjálfstæðismanna til þess
að berjast fyrir sínum áhuga-
málum og hugsjónum og bera
þær fram til sigurs.
Við viljum með þessum sam-
tökum leggja hverju því máli
lið er við teijum horfa til heilla
og framfara fyrir okkar hjerað
og landið í heild. Við viljum
efla Sjálfstæðisfiokkinn og út-
breiða stefnu okkar og berjast
fyrir sigri hennar. Því að það er
sannfæring okkar, að þess meira
fylgi sem Sjálfstæðisflokkurinn
á með þjóðinni þeim mun betra.
Engin stjórnmálastefna er
betur í samræmi við lífsþrótt,
lífsgleði og athafnaþrá heil-
brygðs æSkulýðs eins og stefna
Sjálfstæðisflokksins. Sameigin-
legt einkenni æskulýðsins er
frelsishýggja og athafnaþrá. —
Æskan er framgjörn og setur
merkið hátt. Hefur brennandi
áhuga á að koma fram sínum
áhugamálum. Hún hlýtur því að
kref jast olbogarúms og athafna-
frelsis til þess að gera hugsjónir
sínar að veruleika. — Æskan
treystir fyrst og fremst á sjálfa
sig. Sínum eigin dugnaði og
framtaki.
Engum fær heldur dulist, að
straumur unga fólksins liggur
til Sjálfstæðisflokksins. Ungir
Sjálfstæðismenn hafa með sjer
öflug samtök um land allt og
Heimdallur, fjelag ungra Sjálf-
stæðismanna í Reykjavík, er eitt
öflugasta stjórnmálafjelagið í
landinu.
Þó að ýmsir erfiðleikar steðji
nú að, þá hefur aldrei fyrr í
sögu þjóðarinnar verið jafn
bjart framundan eins og nú. Að-
eins ef þjóðin stendur saman
og mætir með einhug og festu
þeim erfiðleikum er að steðja.
Hverjum vanda á að mæta með
heill og velferð íslands og ís-
lensku þjóðarinnar fyrir augum.
Og ef svo er gert þá mun vel
Eftir Siggeir Björnsson, Hoifi.
fara. Engin annarleg sjónarmið
mega þar til greina koma.
íslendingar mega ekki gerast
peð á skákborði stórveldanna
um yfirráðin vfir auðlindum
heimsins. Þess vegna þarf að
gjalda varhug við hverjum þeim
einstaklingum og flokkum, er
virðast eiga sjer nokkurskonar
annað föðurland. Við eigum
meira en nóg af breskUm, þýsk-
um, amerískum eða rússneskum
íslendingum, en það er alltaf
nóg pláss í okkar stóra og lítt
numda landi fyrir íslendinga er
unna ættjörð sinni og þjóð af
alhug og vilja výnna að heill og
farsæld lands og lýðs. En þeir,
sem það gera, mega minnast
þess að það er oft nauðsynlegt
að „hugsa ekki í árum en öldum,
að alheimta ei daglaun að kvöld-
um“.
Hin nýju framleiðslutæki er
aflað hefur verið undanfarin
ár, og sem nú eru sem óðast að
koma til landsins, eru sýnilega
tákn þess að meginhluta stríðs-
gróðans hefur verið vel varið.
Það er margt talað um gjald-
eyrisgreiðslu og margir áfellis-
dómar felldir yfir Sjálfstæðis-
flokknum í því sambandi. En
hvort heldur þú áheyrandi góð-
ur, að sje betra að hafa nýtísku
togara eða 2ja milljóna króna
innstæðu erlendis. Hvort heldur
þú að sje betra til lífsbjargar í
framtíðinni. Hvort heldur þú að
við sjeum betur eða vör á vegi
stödd méð hinar stórvirku ný-
tísku vjelar, sem undanfarin ár
hafa verið fluttar inn í landið,
eða þá við ættum nokkra tugi
milljóna innstæðu í erlendum
bönkum?
Nei. Peningarnir eru því að-
eins nokkurs virði, að þeim sje
varið til þess að skapa betri lífs-
skilyrði og bésta tryggingin eru
góð og miklvirk framleiðslutæki
til þess að hægt sje að afla sem
mestra verðmæta til sjávar og
sveita og skapa þannig erlendan
gjaldeyri.
Engum fær dulist að vegna
hinna nýju tækja er þjóðin bet-
ur búin í lífsbaráttunni og hefur
margfalt meiri möguleika en
nokkru sinni fyr.
Þó að nú um sinn þyngist
fyrir fæti, vegna gjaldeyrisörð-
ugleika, er engin ástæða til ann-
ars en að horfa björtum augum
fram á veginn. Órökstuddir spá-
dómar um hrun, eymd og
vandræði eru aðeins til ills eins.
Gjaldeyrisforði sá er skapast
vegna ófriðarins er á þrotum.
Það út af fyrir sig þarf ekki að
sýna það að nein hætta sje á
ferðum. Öllu heldur vil jeg segja
það — að þá væri alvarleg hætta
á ferðum, algert hrun og tortím-
ing íslensku þjóðarinnar fram-
undan — ef við getum ekki lifað
í landinu án gjaldeyristekna er
skapast af hernámi íslands.
Þeir, sem nú horfa sem nátt-
tröll á horfnar gjaldeyrisinnstæð
ur af slíku tagi, virðast ekki
hafa mikla trú á land og þjóð.
Hófleg bjartsýni er nauðsyn-
leg, en enginn sigur vinnst þó án
baráttu. íslendingar eru nú bet-
ur búnir til baráttunnar en
nokkru sinni fyr. Við þurfum
því ekki að láta erfiðleikana
vaxa oss í augum. En minnumst
orða skáldsins er svo kvað:
„Að sá sem hræðist fjallið
og einlægt aftur snýr
fær aldrei leyst þá gátu
er hinum megin býr,
en þeim sem eina lífið
er bjarta brúðarmyndin
þeir brjótast upp á fjallið
og upp á hæðsta tindinn“.
Hinn nýi tími er framfarahug-
ur, bjartsýni og hin nýja tækni
hafa skapað mun ljetta hverj-
um einstakling og þjóðinni allri
gönguna fram á veginn. Stöðugt
í áttina til nýs, betra og bjart-
ara lífs.
Unga fólk! Skipið ykkur í
fylkingar ungra Sjálfstæðis-
manna og takið þátt í starfi
okkar. Ungir Sjálfstæðismenn!
Eflum samtök okkar og gerum
þau að virku, starfandi afli, er
taka verður tillit til. Tökum
virkan þátt í því að vinna að
hagsmunamálum hjeraðsins. Og
þá ekki síst hagsmuna- og áhuga
málum æskulýðsins. Fjelags-
skap okkar er ekkert gott mál-
efni óviðkomandi.
Andstæðingar okkar Sjálf-
stæðismanna bregða oft upp
einskonar glartsmyndum af því
fyrirheitna landi er þéir telja
sig tefna að. Þeir reyna að telja
fólki trú um, að fái þeir aðstöðu
til þess, þá muni þeir skapa það
sælunnar ríki, er fullnægi öllum
kröfum og óskum.
En þróunin heldur stöðugt á-
fram. Einræðisbrölt einstakra
manna og flokka geta aðeins
stöðvað straum tímans um stund
ar sakir, en ekki að eilífu.
Málfrelsi, ritírelsi og athafna-
frelsi er dýrasta hnossið, sem til
er, og undirstaða allra sannra
framfara. Með nýjum tímum og
nýjum mönnum, koma nýjar
kröfur og hugsjónir.
Sjálfstæðisflokkurinn á ekk-
ert lokatakmark. Hann vill að-
eins og ætíð vinna að því að á
öllum sviðum þjóðlífs íslend-
inga, jafnt til sveita og sjávar,
megi verða gróandi þjóðlíf með
þverrandi tár.
ALDREI hefur komið fyrir
augu íslenskra lesenda jafn sví
virðilegur áróður og sá, er um
langt skeið birtist í „Þjóðvilj-
anúm“ undir nafrinu „Barna-
saga“.
Margt er hægt sð ætla þeim
flokki, sem að útgáfu þessa
blaðs stendur, en enginn hefði
þó að óreyndu getað látið sjer
detta í hug, að slíkar áróðurs-
aðferðir sem hjer um ræðir,
yrðu notaðar í íslenskum blöð-
um.
Öll er sagan svívirðilegur á-
róður og blekkingar, ætluð til
að ala ungbörn upp í taum-
lausri aðdáun á kommúnisman-
um og ofstækisfuilu hatri á nú-
verandi stjórnskipulag. — Ef
þetta tækist, gera þeir sjer von-
ir um, að áhrif þau, er börnin
þannig yrðu fyrir, lokuðu al-
gerlega augum þeirra fyrir skyn
samlegum rökum og hugsun um
þjóðfjelagsvandamál.
Þessi áform þeirra hafa víð-
ar komið fram. Meðan komm-
únistar fóru með mentamál
landsins, reyndu þeir með öll-
um ráðum, jafnt óheiðarlegum
sem heiðarlegum, að koma á-
róðri sínum á framfæri í menta
stofnunum þjóðarinnar, og þeir
sem hlustuðu á barnatímann
í útvarpinu 1. maí, hljóta að
hafa fylst undrunar á ofdirfsku
kommúnista í áróðri sínum. —
Mönnum til athu.gunar skulu
hjer birtir kaflar úr fyrnefndri
,,barnasögu“.
Einn kaflinn byrjar svo:
"" „Fimm konur báru innan
klæða sinni, sjer við hjartastað,
hvítan klút, sem var litaður
rauður af blóði fimm ungra
manna af fimm þjóðflokkum og
konunum fannst, að rauði klút-
urinn væri hinn sanni fáni, sem
þær æltu að fylgja, en ekki
þessi mislita dula, sem blakti
þarna við hún“.
Hjer er verið að lauma inn
hjá börnunum á lúalegan hátt,
lítilsvirðingu á íslenska fánan-
um, en aðdátrn á einhverjum
„rauðum fána“. Þessi áróður
verður ekki misskilinn.
Getur nokkur maður trúað
blekkingum kommúnista um
föðurlandsást, eftir að þeir hafa
látið í ljós jafn ótvíræða lítils-
virðingu 'á þjóðfána Islend-
inga?
Á öðrum stað er sagt frá öll-
um þeim hörmungum, sem auð
valdið leiði yfir mannkynið Er
því lýst með átaksnlegum orð-
um „hvernig alþýðan svelti,
meðan hinir ríku sitji í dýrð-
legum höllum og aðhafist ekk-
ert“. En hvernig enda svo þess-
ar hörmungar? Jú, „það eru
góðir og vitrir menn, sem vilja
breyta þessu og þessir góðu og
vitru menn heiía sósíalistar,
mundu það“.
Þá er og sagt frá örvænting-
ar- og reiðihrópum hinna hungr
andi, og síðan segii: „Á hverj-
um degi renna nýjar raddir inn
í samhljóminn, og þegar þessar
þúsundir radda cru orðnar
miljónir og aftur miljónir, þá
mun verða fundið svarið við
spurningunni og þc mun verða
lokið fátæktinní og neyðinni,
sem suma þjáir, og hinum sví-
virðilega sníkjulifnaði hinna!“
Þó að ekki sjeu birtar fleiri
tilvitnanir úr sögu þessari, þarf
enginn að halda, að ekki sje
fleira athúgavert við hana, en
það, sem hjer er birt, nægir til
að sýna hug kommúnistr.
Þeir vilja koma inn hjá ’.örn-
unum lítilsvirðingu á fárr ium
og því, sem þjóðlegt er, íeíja í
þau byltingarhug og kynna sig
sem frelsendur mannkynsins.
Allir sannir Islendingar verða
að vera á verði gegn því, að
kommúnistum haldist uppi slík
ar áróðursherferðii'.
„TUNGUNNI er tamast það,
sem hjaríanu er kærast“, segir
máltækið. Engum er tamara
orðið afturhald en kommúnist-
um. Stefna kommúnisía er ríg-
bundin cldgömlum kennisetn-
ingum eða formúlum settum
fram af þýska gyðingnum Marx
fyrir rúmri öld síðan. Frá þeim
kenningum er aldrei kvikað og
,,Das Kapital“ og „Kommún-
istaávarpið“, aðalrit Marx, eru
kommúnistum það sem Kóran-
in er áhangendum Múhameðs.
í áróðri sínum til unga fólks-
ins hamra kommúnistar þó á-
valt á þeirri firru, að þeir sjeu
boðberar þess, sem koma skal,
en aðrir flokkar þessa Iands
sjeu afturhaldsflokkar, sem
engar umbætur nje framfarir
vilji.
Sjálfstæðisflokkurinn hefur
sýnt og sannað að hann er
frjálslyndur framfaraflokkur
þjóðinni til heilla. Hann er ekki
rígbundinn við 100 ára gamlar
kenniformúlur, eins og komm-
únistaflokkurinn er við kenn-
ingar þýska gyðingsins Marx,
frumkvöðuls kommúismans.
Hann er hinn síungi flokkur,
enda sá flokkurinn, sem mestu
fylgi á að fagna meðal þjóðar-
innar.