Morgunblaðið - 26.03.1949, Blaðsíða 12

12
MORGUWBLAÐIÐ
Latigardagur 26. mars 1949.
Guðmundur Jónsson
á Miðfelli áffræður
GUÐMUNDUR (Ottesen) Jóns-
son óðalsbóndi að Miðfelli í Þing-
valiasveit er áttræður í dag. Guð-
mundur er fæddur að Ingunn-
arstöðum í Kjós, sonur merkis-
hjónanna er þar bjuggu, Jóns
Pjeturssonar Ottesen og konu
hans Sigurlaugar Pjetursdóttur
Hjaltested. Að Guðmundi standa
sterkir kvistir, og víst er um
það, að honum er ekki í ætt
skotið. Ótrauður, lífsglaður og
viljasterkur hefir hann' staðið í
þungum síraumi lífsins án þess
að fatast.
- Nú lítur Guðmundur af hárri
hæð yfir árangursríka æfi
Guðmundur er um margra
hluti líkur landnámsmanni, enda
má til sanns vegar færa, að líf
hans alt sje óslitið landnám. Að
Miðfelli hefir Guðmundur nú
búið í hart nær þrjátíu ár. Áður
bjó hann að Galtarholti í Skil-
mannahreppi og Skorhaga í
Kjós. Síðustu árin vinnur Guð-
mundur að því sem ungur væri
að færa út túnið að Miðfelli,
fullur af áhuga um það sem bet-
ur má fara. Guðmundur er
skemmtilegur heim að sækja.
Lætur það að líkum, að hann
kunni frá mörgu að segja um
farinn veg. Munu margir í dag
minnast góðlátlegrar, græsku-
lausrar kýmni, sem einkennir
frásögn Miðfellsbóndans og fyll-
ir liðin atvik lífi og fjöri.
Kona Guðmundar, húsfrevjan
að Miðfelli er Ása Þorkelsdóttir
frá Þyrli, mikil ágætiskona,
prýði sinnar stjettar.
Nú þegar er mikill ættbálkur
frá þeim Ásu og Guðmundi kom-
inn. Börn þeirra eru þrettán lif-
andi. Mun ekki ofmælt þó höfð
sjeu um þau góðu mörgu syst-
kini orðin kunnu að „eplið falli
sjaldnast langt frá eikinni".
Miðfell stendur í þióðbraut.
Þangað kemur fjöldi fólks. Æfin-
iega er bjart og hlýtt um þau
Guðmund go Ásu.
, Mjer hlýnar við þjóðarþelsins
yl“, kvað Einar Benediktsson.
Þessi játning skáldsins skilst öll-
um þeim mörgu er notið hafa
alúðar og umönnunar afmælis-
barnsins á Miðfelli og konu hans.
Helgi Hallgrímsson.
Guðmundur Jónsson.
Ryksugur
1 Westinghouse, stærsta
gerð. — 1 Meryvac (ensk)
uppl. eftir kl. 2, Grettisg.
16, I. hæð.
ii 11111111111111111111111 iiiiiiiiiiiiiut
11111111111
- Jeg var fangi Rússa
Frarrih. af bls. 9.
óljósa hugmynd um í hvaða
átt jeg ætti að fara, til þess
að komast með S.-járnbraut-
inni til Berlínar.
Göturnar í hinum rúss-
neska hluta Potsdam voru
auðar — og eftir ýmsum
krókaleiðum komst jeg loks
til Babelsberg stöðvarinnar.
Þar steig jeg upp í járnbraut
arlestina og sex mínútum
síðar var jeg kominn til
. Wannsee, fyrstu stöðvarinn-
ar á bandaríska hernáms-
svæðinu.
Þar var frelsið — þar var
lífið ...
(Útgáfurjettur Wald. Höff-
ding og Morgunblaðsins. — Eft-
irprentun bönnuð. — Alls hafa
þá birtst 12 greinar í þessum
greinaflokki, sem lýkur í dag.
Fyrri greinar birtust í blaðinu
9. 10. 11. 16. 19. 20. 22. 23. 24.
og 25. mars.)
- Skrif Tímans
Frh. af bls. 10..
Sjálfstæðismenn í Eyjum
hafa ekki lagt neitt kapp á að
auglýsa forustu sína í þessum
hagsmunasamtökum útvegs-
manna og sjómanna þar. Þeir
kjósa, að þessum samtökum rje
haldið utan við pólitískar erjur,
en þar sem frásögn „Tímans“
um samtök þessi er töluvert
villandi, hefir Morgunblaðið tal
ið rjett að skýra frá forgöngu
Sjálfstæðismanna um þessar
umbætur, um leið og blaðið að
öðru leyti tekur undir lofsyrði
,,Tímans“ um þessi merkilegu
samtök.
Yfirlýsðng frá Vinnu-
veifendasambandinu
VINNUVEITENDASAMBAND
íslands hefur beðið Mbl. að
birta eftirfarandi yfirlýsingu:
Út af frásögnum um fram-
lengingarsamnings þess, sem
Vinnuveitendasamband íslands
gjörði 23. þ. m. við Verka-
kvennafjelagið Framsókn í
Reykjavík vill Vinnuveitenda-
sambandið láta getið þess, sem
hjer-skal greina:
Það hefur á undanförnum ár-
um verið venja að Verkakvenna
fjelagið Framsókn fengi kaup-
hækkanir í samræmi við þær
kauphækkanir, sem Vinnuveit-
endasambandið hefur samið um
við Verkamannafjelagið Dags-
brún í Reykjavík. Nú stóð svo
á að Verkakvennafjelagið samdi
síðast við Vinnuveitendasam-
bandið 14. mars 1947. En ca.
4 mánuðum síðar, eða 5. júlí
1947, var samið um kauphækk-
un við Dagsbrún, sem nam ca.
5% að meðaltali, nokkru hærra
á lægstu töxtum en lægra á
hærri töxtunum. Síðan þetta
gjörðist hefur Verkakvennafje-
lagið enga kauphækkun fengið.
Með tilliti til þessa og til nokk-
urskonar uppbótar fyrir hið
lægra kaup síðastl. ca. tvö ár,
samdi Vinnuveitendasambandið
nú um ca. 3% kauphækkun hjá
Verkakvennafjelaginu á al-
menna kaupinu og ákvæðis-
vinnu við fiskþvott. Auk þess
var samið um sjerstakan taxta
fyrir uppskipun á saltfiski, eins
og samið var um við Dagsbrún
5. júlí 1947, með tilsvarandi
hækkun almenna taxtans. Að
því er hreingerningar snertir
var áður sjerstakur taxti fyrir
hreingerningar, sem var hækk-
aður úr kr. 2.00 upp í kr. 2.20.
Er ekki enn orðinn
ufanríkisráðherra
MOSKVA, 25. mars. — Sendi-
herra Kína í Moskva, Fu Ping
Chang, neitaði því opinberlega
í dag að fregnir kínverska út-
varpsins um að hann hefði tek
ið að sér utanríkisráðherra-
embættið hefðu við rök að
styðjast. — Hann kvaðst enn
hafa málið til athugunar og
væri hann í stöðugu sambandi
við stjórn sína. — Það mun
vekja mikla undrun hjer, ef
Fu tekur að sjer utanríkisráð
herraembættið. — Talið er, að
hann muni fara hjeðan frá
Moskvu innan skamms. áenni-
lega fyrst til Parísar. — Reuter.
org Hannesdéffir
Minningarorð:
•í
*ii
MIG langar að sá enga lygi þar
finni,
sem lokar að síðustu bókinni
minni.
Þessi gullvægu orð Þorsteins
Erlingssonar komu mjer- í hug,
er jeg frjetti lát Vilborgar
Hannesdóttur.
Bókin hennar er lokuð.
Allt hennar líf var miðað við
það að lífsbókin hennar yrði
sönn.
Vilborg Hannesdóttir verður
til moldar borin í dag, að Stokks-
eyri.
Hún andaðist 18. þ. m. að
heimili dóttur sinnar Önnu og
tengdasonar síns Benedikts Bene
diktssonar. Hjá þeim dvaldi hún
hin síðustu ár, naut þar ástúðar
og umönnunar hjá allri fjölskyld
unni.
Vilborg Hannesdóttir var fædd
að Skipum við Stokkseyri 24.
júlí 1873. Foreldrar hennar voru
hjónin Sigurbjörg Gísladóttir og
Hannes Hannesson. Á því mynd-
arheimili ólst hún upp ásamt 6
Vilborg Hannesdóttir.
an í Vinaminni, en svo hjet hús
þeirra á Stokkseyri. Heimili Vil-
borgar Hannesdóttur og Jóns
Sturlaugssonar var rómað fyrir
myndarbrag. Vilborg Hannesdótt
ir vár framúrskarandi stjórnsöm,
reglusöm, myndarleg og dugleg.
Hún kendi, sjálf öllum sínum
systkinum. Af þeim eru dáin: börnum lest'ur og skrift og hún
Gísli, Guðlaug og Vilborg en á ■ saumaúi sjálf hverja flík á alla
lífi eru Guðlaug, Þuríður, Ingvar fjölskylduna þar til dætur henn_
og Guðrún.
Vilborg Hannesdóttir giftist I
1896, Jóni Sturlaugssyni, hin-
um þjóðkunna hafnsögumanni
á Stokkseyri.
Þar bjuggu þau þangað til Jón
Sturlaugsson andaðist í ágúst
1938. Eftir það bjó Vilborg nokk-
ur ár áfram á Stokkseyri en
hin síðustu ár dvaldi hún hjer
í bæ eins og áður er sagt.
Afkoma heimilis þeirra byggð-
ist aðallega á sjávarútvegi. Jón
Sturlaugsson hafði mikinn sjáv-
arútveg og voru á heimili þeirra
oft utansveitarmenn, sjerstak-
lega á vetrarvertíðum. Meimili
þeirra var fjölmennt. Þau eign-
uðust 10 börn.
Á lífi eru: Sturlaugur stór-
kaupmaður, Jón stýrimaður,
Sigurbjörg og Anna, öll gift og
búsett hjer í b.æ. Snjáfríður mat-
reiðslukona í heilsuhælinu
Reykjalundi og Guðlaug hjúkr-
unarkona á Landsspítalanum.
Dáin eru: Sigrún, Hannes járn-
smíðanemi, Hannesína Sigur-
björg og Guðmundur vjelaverk-
fræðingur.
Það er sárara en orð fá lýst
að horfa upp á sjúkdóma og
dauða á efnilegum og velgefnum
ar komust upp. Oll hennar verk
voru með snilldar handbragði,
jeg man ekki til að jeg hafi sjeð
aðra konu afkasta meiru. Hún
lagði mikla rækt við uppeldi
barna sinna, hafði áhuga fyrir að
þau gætu notið mentunar og orð-
ið góðir þegnar þjóðfjelagsins.
Hún fylgdist vel með öllum þjóð-:
málum ðg hafði ákveðnar skoð-
anir og sagði meiningu sína
hispurslaust, hver sem í hlut
átti. Hún var mjög virðuleg í
allri framkomu, allt ljettúðartal
og lágar hugsanir áttu engin
ítök í henni, Vilborg Hannes-
dóttir var ekkert blíðmál við
ókunnuga, fremur fálát og sein-
tekin en þeir sem eignuðust vin-
áttu hennar áttu hana óskipta til
dauðadags.
Jón SturlSúgsson var mikill
aflamaður og sá vel fyrir sínum
stóra heimili og kom bað sjer vel
fvrir húsmóðurina því bak við
hörðu skelina bjó hún yfir mikl-
um manngæðum og var höfðingi
í lund og stórbrotin enda var ó-
mælt og óvegið það sem hún gaf
fátækum svo fáir vissu.
Fyrir nálega 45 árum var Kven
fjelag Stokkseyrar stofnað. Vil-
börnum, þessar sáru raunir bar borg Hannesdóttir var kosin
hún með fádæma stillingu og j fvrsti form'aður þess, hún gegndi
hógværð. Hún var þakklát fyrir
ógleymanlegan unað í samf ielagi
við börnin á meðan þau dvöldu
hjá henni. Hinar dýrmætu minn-
ingar voru henni ljós, sem aldrei
slokknaði. Öll hafa börn þeirra
erft eðliskosti foreldranna: gáf-
ur, dugnað og manndóm. Það
þótti glæsilegur hópur fjölskyld-
^miiiiiiiHimiiiiiHiiiiiiifiiiiiiiiiiiiiiHiiiiiuiiiiiiiiiiHiiiiiiiiiiiHiiiiHiiiiiiiiiiiuiniiiiiuuintvuiifiiiBaa
Markús
£
£
Eftir Ed Dodd
itiiimiiiinnuNiKir ir»

Og Towne er kominn í færi.
Markús miðar á Svörtu ó-
freskjuna.
BUT AS MARK RELEASE?
THE BOAR TURNS TO SLA5I {
AT QNE OF THE HOUNDS
En í því örin flýgur
— Þú mátt ekki fara næi,
sirengnum, víkur gölturinn til Sirrí. Örin hefur aðeins sært
hliðar.
hann.
Þegar Sirrí ætlar að hlaupa
til baka, fellur hún um viðar-
bol, sem liggur á jörðinni.
því starfi í mörg ár. I stjórn
fjelagsins var hún áratugum sam-
an. þar til hún baðs* undan st jórn
arstörfum sakir aldurs og van-
heilsu.
Aðalmarkmið kvenfjelagsins
er líknarst.arfsemi. Það var því
nauðsynlegt að afla fjelaginu
fjár og var það gjört með ýmsu
móti. Þá hugkvæmdist Vilbcrrgu
Hannesdóttur að fá formennina
á Stokkseyri t.il að taka netstubb
af kvenfjelaginu og held jeg að
allir hafi gjört það og var þetta
einn hæsti tekjuliður fjelagsins
meðan útgerðin var í blóma.
Kvenfjelag Stokkseyrar befur
átt mörgum ágæturn konum á að
skipa sem hafa unnið ómetanlegt
starf fyrir fjelagið cn jeg full-
yrði að Vilborg ITannesdóttir
hafi verið ein af þeim sem mesta
fórnarlund sýndu. Við fjelags-
systur hennar þökkum henni gott
og heállaríkt samstarf og geym-
um hugliúfar minningar frá þess
um liðnu fjelagsárum.
Siálf þakka jeg henni fyrir
órjúíandi tryggð við mig og
heimili foreldra minna.
Guðs blessun fylgi henni um
alla eilífð.
Guffrún Sigurffardóttir.