Morgunblaðið - 23.08.1949, Blaðsíða 5

} Þriðjudagur 23. ágúst 1949.
M O R G V fV B L A L I h
5
í FRÁSÖGUR færaimdb
F Y R I R
j tilefni af hárgreiðum, nælonsokkum
og athygiisverðu hrfefi frá Knlbeini
í>AÐ HEFUR SVO mikið ver-
'ð talað um hárgreiður upp á
síðkastið, að mjer finnst jeg
verði að fá að vera með. Það
hefur verið talað um greiður
á svörtum markaði („Sextíu
krónur, takk, og þú segir eng-
um hvar þú fjekkst hana“),
það hefur verið talað um gjald
eyrisveitingar fyrir greiðu-
kaupum (nokkra tugi þúsunda,
sem hinir makalausu heildsal-
ar vafalaust hafi misnotað)
<og það hefur oftar en einu
smni verið sagt frá því í blöð-
anum, að almenningur viti
'bókstaflega ekki sitt rjúkandi
ráð fyrir greiðuleysinu.
Jeg vil fá að taka þátt í
umræðunum um vandamálið
mikla, vegna þess að jeg þyk-
ist vera búinn að leysa gát-
una, sem á bak við liggur.
sí
JEG VIL STRAX taka það
fiam, að mjer kemur auðvitað
ekki til hugar að ætla, að ein-
hverskonar ,,panik“ hafi grip-
ið fólkið, og að þeir menn
sjeu nú hreint ekki svo fáir,
sem eigi í fórum sjpum fleiri
hárgreiður, en þeir þurfa á
kollinn á sjer næstu tólf mán-
uðina, eða svo. Jeg vil einnig
taka það fram, að jeg er hand-
viss um, að konan, sem jeg
í síðustu viku heyrði biðja um
5 grejður í verslun hjer í Mið-
foænum, hefur heyrt undan-
tekningunum til. Loks vil jeg
lýsa yfir, að jeg er jafnviss um
það, að kunningi minn, sem
lenti í ,,greiðubiðröð“ rjett
íyrir helgina, fer með helber
ósannindi, þegar hann full-
yrðir, að margir hafi látið í
Ijós óánægju yfir að fá aðeins
ema greiðu keypta, en ekki tíu
eöa tuttugu.
s!
NEI, HJER HEFUR vissulega
ekkert verslunaræði gripið
náungann, þótt það sje að vísu
! nokkuð furðulegt þetta með
fimm-greiðna-konuna. Hitt er
miklu líklegra, — og það er
nú mín ráðning á gátunni —
að hjer sje á ferðinni stór-
kostiegt samsæri ríkisstjórn-
arinnar gegn almenningi í
foænum.
Að þessari niðurstöðu komst
jeg síðastliðinn föstudag, en
að morgni þess dags fræddi
Bæjarpóstur Þjóðviljans mig
á þvi, að ríkisstjórnin og gjald
eyrisyfirvöldin notuðu jafn-
vei nælonsokka til þess að
i ná sjer niðri á blessuðu kven-
folkinu. Þessa fræðslu fann
jeg í brjefi, sem Bæjarpóstur-
inn birti, og jeg nú leyfi mjer
aö endurprenta úr nokkrar
setningar.
s/
„KÆRI BÆJARPÓSTUR“, —
foyrjar brjefið: ,,Jeg vildi
toiðja þig að birta nokkrar lín-
ur um svartamarkaðinn á
kvensokkum . . . Hvað er hjer
á ferðinni? Kauplækkun og
hún ekki lítil hjá öllum vinn-
• andi konum í þessu landi. —
Oforsvaranleg árás ríkisstjórn
arinnar og gjaldeyrisyfirvald-
anna á lægst launuðu vesal-
j ingana, Auðvitað hefði ríkis-
j stjórnin getað kippt þessu í
! lag með einni símahringingu
til gjaldeyrisyfirvaldanna og
fyrirskipað nægan innflutning
á sokkum við eðlilegu verði
.... Þær eru seinþrejdtar til
vandræða blessaðar stúlkurn-
ar, en ekki kæmi mjer á óvart,
þótt allir, sem i ríkisstjórninni
sitja, fengju löðrung fyrir að
aroræna þær svona herfilega“.
sf
HÖFUNDUR ÞESSA brjefs
nefnir sig Kolbein, og Kol-
beinn er það auðvitað og eng-
inn annar, sem hjálpaði mjer
að leysa gátuna á bak við
greiðusamsærið mikla.
Þetta er hárrjett hjá Kol-
beini, hugsaði jeg, þegar jeg
las uppljóstranir hans í Bæj-
arpósti Þjóðviljans, Þetta er
hárrjett hjá manninum, um
það getur enginn efast, og
ferfalt húrra á hann skilið
fyrir upplýsingarnar. Nælon-
sokkaskorturinn er „óforsvar-
anleg árás ríkisstjórriarinnar
og gjaldeyrisyfirvaldanna á
lægst launuðu vesalingana“.
A því er ekki nokkur vafi, að
ríkisstjórnin hefði „getað kipt
þessu í lag með einni síma-
hringingu“. Og loks: „Hvað er
hjer á ferðinni? Kauplækkun
Bravó, Kolbeinn, bravó!
hugsaði jeg
sl
OG SVO BYRJAÐI JEG að
velta brjefinu hans Kolbeins
betur fyrir mjer. Það lá vissu-
lega beint við að velta brjef-
inu hans Kolbeins betur fyrir
sjer.
Jeg hugsaði sisona: Ef ríkis-
stjórnin og gjaldeyrisyfir-
völdin nota nælonsokka sem
svipu á saklausar almúgakon-
ur, er þessum aðilum þá ekki
vel til þess trúandi að nöta
hárgreiðurnar sem nokkurs-
konar gaddakylfur á allan
landslýð?
Það er augljóst, hugsaði jeg
enn, að nælonsokka-aðferðin
verður aðeins notuð til sví-
virðilegra árása á um helming
þjóðarinnar, Nælonsokka-að-
ferðin nær ekki til karlmann-
anna, nema þá aðeins að stjórn
arvöldin sjóði saman lög um
það, að karlmenn verði að
ganga í nælonsokkunum, sem
eltki eru til. Hjer er því um
að ræða áberandi veilu á of-
sóknarkerfi stjórnarvaldanna
og er nú nokkuð líklegra, en
þessi sömu stjórnarvöld hafi
einmitt komið auga á hárgreið
urnar sem tilvaiin verkfæri til
þess að kippa þessu í lag? —
Þar sem aðeins helmir.g-
ur þjóðarinnar (að börnum
frádregnum) þarf að nota næ-
lonsokka þárf vissulega öll
þjóðin á hárgreiðum að halda!
Bravó, Kolbeinn, hugsað i
jeg.
y/
NIÐURSTAÐA rannsókna
minna (og Kolbeins) getur því
aðeins orðið á einn veg: Yfir-
völdin hafa nú tekið hárgreið
ur í þjónustu sína til „ófor-
svaranlegra árása“ á landslýð-
inn. Þar sem nælonsokkasvip-
an dugði ekki til, á gaddakylfa
greiðusamsærisins að ljúka
verkinu. Takmark stjórnar-
valdanna er: Burt með hár-
greiðurnar; ókembda menn
um allar götur!
Um ástæður fyrir þessari
spánnýju árás, vildi jeg helst
vera fáorður. Kolbeinn fóst-
bróðir minn, gefur í skyn, í
brjefi sínu til Þjóðviljans, að
með nælonsokkaherferðinni
sje stefnt að „launalækkun .
. hjá öllum vinnandi konum
þessa lands“. Hann talar um
það, að ríkisstjórnin sje „að
arðræna þær svona herfilega“
og hann lætur á sjer skilja, að
nú sje tilvalið tækifæri til að
löðrunga á báða bóga. — En
hann minnist ekkert á hár-
greiður í brjefinu, og enga
heimild hef jeg til að stað-
hæfa, að hann mundi draga
sömu ályktanir af hárgreiðslu
vandræðunum og nælonsokka
skortinum.
s/
ÞÓ ÞYKIR MJER LÍKLEGT,
að Kolbeinn sje mjer sammála
um flest það, sem jeg hefi
sagt hjer á undan. Mjer þyk-
ir líklegt, að jafn glöggur
maður og hann, reki á auga-
bragði augun í skvldleika
þeirra tveggja athyglisverðu
mála, sem hjer hafa verið
rædd. Og mjer þykir í meira
lagi sennilegt, að hann taki
af heilum hug undir með
mjer, þegar jeg segi: Á öllum
fjandanum átti jeg von, en
ekki þessu!
Um hitt hirði jeg ekki að
ræða (og Kolli, vinur minn,
væntanlega ekki heldur) hvað
ríkisstjórnin og gjaldeyrisyfir-
völdin telja sig græða á því,
að leyfa almenningi þessa
lands ekki að greiða á sjer
hárlubbann. En efist ekki um
það, gáðir hálsar, að eitthvað
ótætis svartnættis ótuktar-
bragð er á bak við svínaríið.
G. J. Á.
GóS gleraugu eru fyrxr
öllu.
Afgreiöum flest gleraugna
recept og gerum við gler-
augu.
a
Augun þjer hvílið með
gleraugu frá
TÝLI H.F.
Austurstræti 20.
~~nmrrr~ifiiTiuir nnrnnnn ii iiiim ...
i RAGNAR JÓNSSON, j
| hæstarjettarlögmaður, j
| Laugavegi 8, sími 7752. I
| Lögfræðistörf og eigna- |
i umsýsla. f
Einar Ásmundsson
hœstarjettarlögmáSur
Skrií eiof a i
Tjarnargötn 10 — Sími 5407.
|Kaupi gu!!|
het.íi, veró) ,
I Sigurþor, Bwfnsrstræti 4.
:
i
regnape ninga
útvegum vjfer beint frá frönskum verksmiðjum:
Þvottavjelar (sjóCa og jmrrka)
Snyrtivörur
Gölfteppi og tlregla
Reiðhjói og varahluti
Skjala- og peningaskápa o. fl.
Allr nánari upplýsingar a skrifstofu vorri.
Laugaveg 10- — Sínii 7335.
| Dæð eg ris I
■ ■
■ *
■ í nýju steinhúsi við Karfavog til sölu. Á hæðinni eru •
• 3 stórar stofur, eldhús og bað, en í risi 4 herbergi, eld- *
; hús og hað. Selst saman eða sitt í hvoru lagi. Oliu- *
: kynnt miðstöð. Uppl. frá kl. 10—12 og 4—6.30. :
j STEIIWS JÓi\SSO!\, lögfr.
I Tjarnarg. 10, 3. iiæð. — Sími 4951.
Skrifstofustjóri
með fullkomna bókhaldskunnáttu óskast að stóru fyrir-
tæki hjer í hænum. Verður að vera reglusamur og
stjórnsamur. Þekking á ensku og norðurlandamálunum
nauðsynleg.
Eigmhandarirmsóknir sendist til endurskoðunar-
skrifstofu Are'líusar Ólafssonar, Laugaveg 24, fyrir 28.
þ. m. —
ólfdreglu
í mjög fjölbreyttu úrvali, útvegum við með stuttum
afgreiðslufresti. Sýnishornasafn fyrirliggjandi.
Einkaumboð fyrir: TEXTILOSE Limited, Manc-
hester, England.

or^nmóóóon
& Co.
umboðs- & heildverslun,
Hamarshúsinu. — Sími 7385.
! ÍBÚÐ !
■ *
- *
*
3—4 herbergi og eldhús óskast til leigu 1. okt. n. k. •
• eða fyrr. — Fyrirframgreiðsla eftir samkomulagi. Tilhoð ;
• merkt: „Góð íbúð — 982“ sendist afgr. Mbl. fyrir n. k. :
: fimmtudag. j

3ja eða 4ra hc-'rhergja íbúð óskast lil leigu, ekki síð- :
j ar en 1. okt. — Tilboð sendist afgr. Mhl. fyrir iöstu- j
• dagskvöld merkt: „íbxið -— 977“. j