Morgunblaðið - 17.02.1950, Blaðsíða 10

10
MORGVNBLAÐIÐ
Föstudagur 17. febrúar 1950
•itiiimiiiiiiiiiiniii
Framhaldssagan 39
llllllllllllllllllllllllllll|||||>|'||■>>>>>■■■■>■|■||"|,M|||,,,,,|,,,l,l,,,,,,l,,,,,,l,,,,ll,,ll,,l,,llll,ll,l,,,,il ;
ASTIONS-
= !
Eítir Margaret Ferguson
=, llllll•IIIIIHII»HIIIII|lllll•l••*ll•Hl•lll•llll•IIH•ll•llllllllll•ll•»ll||l|**|•**l|•l•••*•,l,,*,,*IM,,,,,,,,•,l,,,,l
lllllllllllllfllllCIVIIIIIIIIIIIIIIIIIVIItltlllflltlVIIIVIIIIIIIIIIIIIIllllfllllll
sína að reka til þess, að hún
hafði hlotið dálítið harðhenta
meðferð hjá.Sheridu einu sinni
eða tvisvar. En samt sem áður
gat Sherida ekki að því gert að
henni stoð stundum stuggur af
Christine. Það var eitthvað inni
lokað og leyndardómsfullt
stundum í svip hennar og augu
hennar g ítu orðið stingandi og
hvöss. Það var eins og geðbrigði
hennar -■'æiu ekki eins yfir-
borðslegsr eins og venjulega
var hjá stúlkum á skólaaldri,
heldur æ tu þau sjer dýpri ræt
ur, eins cg hjá fullorðnum. Það
hlaut húr. a‘<> hafa erft frá móð-
ur sinni, því að Mallory gat
sannarlega ekki verði þess
megnugur að hata neitt eða
neinn, en það gat Christine.
Þær sá'.u brjár yfir kaffiboll-
unum inr i í dagstofu Leah. Sam
talið gek1 s’irðlega. Cicely taut
aði eitthvað um það að hún
þyrfti að Ijúka við eitthvað í
garðinurr ireima, sem lengi
hafði verið vanrækt og fór út
ásamt Chrístine. Leah og frú
Brastock sá'u einar eftir. Leah
sat og reykt’ sígarettu og horfði
hugsandi fiám fyrir sig. Frú
Brastock iðaði eyrðarleysislega
í sætinu og reyndi að fytja upp
á umræðuefninu. Leah sagði
ekkert, svo að hún varð sjálf
að byrja.
„Jeg von;. að þú sjert ekki
gröm Cicely fyrir það sem hún
sagði, Lerh. Hún fór náttúrléga
klaufalega ið þessu, en hún
vildi þje aðeins vel og ætlaði
aðeins að vara þig við á vin-
samlegar hitt“.
„Vara mig við hverju?“
„Já, jeg .-etlaði að segja þjer
það sjálf ef hún hefði ekki ver
ið á undan Þessir fundir, sem
Mallory or alltaf að þjóta á ..
hefurðu ekki tekið eftir því
sjálf, hvrð bað hittist oft svo-
leiðis á, ac þeir eru einmitt
sama dagin I og Sherida á frí,
og fer eikhvað ein, annaðhvort
með áætíunwbílnum eða gang-
andi? Þú h.ýtur að hafa tekið
eftir því, Leah“.
Það vr ’ uins og það hefði
dregið lítið eitt úr birtunni og
blíður sjrvarniðurinn frá strönd
inni var naistum dáinn út. —
Leah kvoikti í annarri sígar-
ettu með logandi stubbnum af
hinni og svaraði sömu rólegu
og hljóm’ausu röddinni:
„Já, þú ert ekki eina mann-
eskjan með augu í höfðinu,
Mabel, og þ,ið eru fleiri en Cice
ly, sem ski.ja undirstöðuatriði
hinnar mannlegU náttúru. Þið
þurftuð hvcrugar að búa svona
vandlega ura frjettirnar“.
„Áttu við .... áttu við að
þjer sje Ijóst. hvað það er, sem
á sjer stað“. Frú Brastock leit
á hana stórjm, litlausum aug-
um. „En h”ersvegna . . hvers
vegna ge-ir þú ekkert við því?“
„Útský-ði Cicely það ekki
nógu greinilega úti áðan, þeg-
nr hún sagöi að Mallory væri
á „hættu’ .:um aldri“? — Ef
Cicely getur horft á hlutina
berum augum, þá get jeg það
líka. Jeg veit hvað hún átti
við“,
„En, Lealt, það er óhugsandi!
JEtlarðu eð segja mjer, að þú
Vitir allt U'.n þetta og að þú
ætlir hreint ekkert að geri við
því?“
Blíðusvipurinn hvarf skyndi
lega af andliti Leah og hún varð
harðneskjuleg og augun djúp
og dimm. Hún hjelt á sígarett-
unni í máttlausri hendinni, eins
og hún væri búin að gleyma
henni og starði út á sjóinn.
„Það er eitt, sem þú verður
að muna, Mabel“, sagði hún.
„Mjer þykir vænt um Mallory
.... og það er aðalatriðið fyrir
mjer. Mjer þykir nógu mikið
vænt um hann til þess að geta
líka skilið hans sjónarmið eins
og mín eigin Jeg vil lifa hjer
áfram sem eiginkona hans. Jeg
vil halda fast í það, sem mjer
ennþá ber, og jeg er nógu skyn
söm til að vita, að það get jeg
ekki nema með vissum skilmál
um“.
„Skilmálum?”
„Skilmálum, sem hann set-
ur“. Hún drap í sígarettunni í
öskubakkanum. „Þeir eru
aldrei foromaðir í orð af hvor-
ugu okkar, en þeir eru til samt
sem áður, og við vitum það
bæði jafnvel og þeir stæðu skrif
aðir svart á hvítu. Skilmálarn-
ir eru þeir, að jeg verð að vera
skynsöm og þolinmóð, að jeg
verði að líta á málin frá hans
hlið, og að jeg verði að gera
mjer vel ljóst, hvað jeg sjálf
er .... þrír fjórðu af venju-
legri eiginkonu .... eða tæp-
lega það“.
Leah hvorki roðnaði nje föln
aði, en frú Brastock var orðin
undarlega gulgræn í framan.
„En þetta er hræðilegt, Leah.
Þú ert lögleg eiginkona hans,
og þú átt ekki að sætta þig við
.... við ....“.
„Hann hefir lofað mjer alger
lega sjálfri um það, hvort jeg
ætli mjer að sætta mig við það
eða ekki, og jeg sje ekki að
þetta komi öðrum við“.
„Það kemur vinum þínum
við, að þú sjert smánuð á þenn-
an hátt, og það á þínu eigin
heimili. Jeg hefði aldrei trúað
neinu slíku um Mallory, nema
af því að jeg heyri það með mín
um eigin eyrum Ef þú værir
í hans sporum og hann í þín-
um, þá hefði hann ekki vænst
þessa af þjer“.
„Hann hefir alltaf verið mjer
mjög góður .... nema að þessu
eina leyti“, sagði Leah. „Og
jeg hefi enga þolinmæði með
fólki sem er að býsnast yfir því
að það skuli ekki gilda sömu
lög fyrir karla og konur. Það
væri jafn skynsamlegt að setja
sig upp á móti því að nokkur
mismunur væri á lögum Eng-
Iendinga og Zulu-negra. Það
verða að gilda sitt hver lög,
því að þeir eru önnur tegund“.
Gulgræni liturinn var horf-
inn af andliti frú Brastock. —
Forvitnin hafði náð yfirhönd-
inni.
„Jeg skil ekki hvernig nokkur
manneskja getur verið svona
stórhuga, eins og þú. En svo að
við sleppum Mallory, Leah,
hvað segirðu þá um Sheridu?
Hvaða manntegund er hún,
sem treður sjer hjer inn á heim
ilið og hagar sjer svona?“
„Það snertir mig sáralítið,
hverskonar manntegund hún
er. Jeg hefi engan persónuleg-
an áhuga fyrir henni. Mallory
hefir verið ljettari í skapi og
ánægðari þessar síðustu viktfr,
en hann hefir lengi verið, og jég
er þakklát fyrir það_ Já, jegær.
innilega þakklát, Mabel og það
þýðir ekkert að fara að brýna
fyrir mjer sjálfsvirðingu og
stolti. Jeg er hrædd um að und-
irstöðuatriðin í tilfinningalífi
mínu sjeu alls ekki háleit eða
göfug. Jeg vil að Mallory sje
hamingjusamur og mjer er
sama hver ástæðan er fyrir þyí,
að hann er hamingjusamur".
Hún strauk hárlokk frá enninu.
„Og mundu það, Mabel, að jeg
legg heiður þinn í veð fyrir
því, að þú segir engum eitt orS
af þessu, sem jeg hefi sagt þjer
og gefur ekki einu sinni neitt
í skyn. Jeg vil ekki að þú lítir
á Sheridu eða Mallory méð
postullegum vandlætingarsviþ.
Ef jeg get sætt mig við þetta á
skynsamlegan hátt, þá er ekki
til of mikils mælst að kunn-
ingjarnir geti það“. _
„Jeg veit ekki, hvað jeg á að
segja“, tautaði frú Brastock
vandræðalega. „Þetta hefir ver-
ið mjer svo hræðilegt áfall áð
heyra að Malory....“.
„Varla getur það hafa verið'
óvænt áfall, úr því að þú ætl-
aðir sjálf, að fræða mig um
þetta á viðeigandi og varfærn-
islegan hátt. Láttu mig fá þettá'
röndótta stykki þarna. Jeg skaj-
klippa það niður svo að það
verði mátulega stórt og svo
skulum við tala um eitthvað
annað. Hvað ætlar Cicely að-
vera lengi hjá því núna?“
Hvorug þeirra heyrði, þegár
Christine stóð á fætur af grass
blettinum, fyrir framan glugg-
ana á stofu Leah. Hún læddisí
hljóðlega burt. stirð í hreyf-
ingum, og náföl í framan.
„Það er þá þessvegna sem
jeg hefi alltaf hatað hana“-f
hugsaði hún. „Jeg hataði hana
allt frá því fyrst jeg sá hana,
svo að mjer varð næstum ór
glatt. Jeg vildi að jeg gæti kast^-C
að upp .... en jeg mundi ekki
hætta að hata hana fyrir það1-
.... það er það versta ... ., óý
hvað jeg hata hana....“.
Sem ný ;
é&M
3
Karlmannsföf
tíl sölu miðalaust. Upþl. Berg- i.
þórugötu 14 (miðhæð) eftir kl.
1 í dag.
iiiiiiiiiiiimitiitttiiiiiiiiiiiiitttiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiii|iiiii,,ii
{Bíll til sölu
; Góður 5 manna bíll til sölu. |.
I Skipti ó sendiferðabil koma til |
: greina. Til sýnis á Óðinstoigi s*
| kl. 3 í dag. 1
3
Í ■
3- :
EASY
er besta þvottavjelin.
tCllllll|lllllllll|ll3 3l|||||ltlMM(<a«IMrlllllllllllllll|
lllllll■lllllllll■•lllll■■••l■•llm••■•••••l••l••vl••••■u•l■lll■lll»'
EIIVAR ÁSMUNDSSON
hœMarjettarlögmáSur
Skrifatofa: '
Tjarnargötu 10. — Sítni 5407 1 -
lllll••llllllllllll••lll•MU•M•l••UI••IIIUIIIIIIIIIII•lllllllllll■
'~r.
Sjerstæður bókmenntaviðburður
í dag kerauí i bókaverslanir hið
heimsfræga leikrit, Holbergs ,,Jó-
hannes von Háksen“. Leikritið vár
þýtt á íslensku og staðfært fyrir
meira en heilli öld af hinum merka
íslandsvini Rasmus Kristjan Rask.
Hann lauk þó aldrei þýðingunni og
hefir Jón Helgason prófessor í Kaup-
mannahöfn lokið henni. Hjer er fyrir
margra hluta sakir um merkilegan bók
menntaviðburð að ræða. Leikritið er
staðfært að nokkru leyti. nöfn öll ís-
lensk og ádeilu skáldsins snúið upp á
Reykvíkinga, sem flestir voru ekki
uppá marga fiska þá, danskir kaup-
sýslumenn óðu hjer uppi og fíflin eltu
þá og slettu dönsku. Hjer er um merga
þjóðlífsmynd að ræða og mun leikritið
áreiðanlega fljótlega verða leikið víðsvegar um land. —
Jón Helgason prófessoi ritar formála og skýringar. •—
Leikritið er aðeins gefið út í 250 tölusettum eintökum.
Leikfjelög úti á landi ættu að síma.okkur pantanir sín-
"ar, því án efa selst leikritið strax upp
Út af rjetti til þess að leika von Háksen ber að snúa
sjer til okkar.
HELGAFELL
Veghúsastíg 7 Laugavegi 38 og 100.
Bækur og ritföng, Austurstræti 1 og Laugavegi 39
Verslunar-
atvinna
Reglusaman og ábyggilegan afgreiðslumann vant-
ar í verslun í Reykjavík. — Umsóknir með nau-
synlegum upplýsingum, sendist blaðinu, merkt:
„Verslunaratvinna“ •— 0033.
Vantar kvennmann
til gólfþvotta og fleira.
Ingólfs apótek
Ræstíngakonu
vantar okkur.
Raftækjaverslun Júlíusar Björnssonar.
Hús í suðausturbænum
með a. m. k. tveimur 4—5 herbergja íbúðum óskast til
kaups. Einnig gæti komið til mála að kaupa hús í bygg-
ingu. Útborguti getur faiið eftir ósk seljanda. Tilboð send-
ist í pósthólf G75 fyrir 19. þ. m.