Morgunblaðið - 29.08.1950, Qupperneq 8

8
MORGUNBLAÐIÐ
Þriðjudagur 29. ágúst 1950.
Útg.: H.f. Árvakur, Reykjavík.
Framkv.stj.: Sigfús Jónsson.
Ritstjóri: Valtýr Stefánsson (ábyrgðarm.)
Frjettaritstjóri: ívar Guðmundsson.
Auglýsingar: Árni Garðar Kristinsson.
Ristjórn, auglýsingar og afgreiðsla:
Austurstræti 8. — Sími 1600.
Lesbók: Árni Óla, sími 3045.
Áskriftargjald kr. 14.00 á níánuði, innanlands.
í lausasöli/60 aura eintakið. 85 aura með Lesbók.
íslendingarnir í Briissel
ISLENDINGAR hafa fylgst af ánægju með löndum sínum
í Brussel, íþróttamönnunum tíu, sem kepptu þar á Evrópu-
meistaramótinu í frjálsíþróttum. Frjettirnar, sem hingað
hafa borist, hafa verið okkur kærkomnar. Þessi fámenni
hópur íþróttamanna hefir staðið sig margfalt betur, en með
nokkurri sanngirni var hægt af honum að vænta.
Á stórmóti sem þessu er ekki búist við miklu af kepp-
endum fámennustu þjóðanna, þar sem úrvalið hlýtur að
vera lítið. En á þessu móti er vafamál að keppendum
nokkurrar þjóðar hafi í rauninn^verið veitt meiri athygli
en einmitt þeirrar fámennustu. ísland, smáeyja lengst norð-
ur í Atlandshafi, sendi á þetta mót harðsnúinn flokk æsku-
manna, sem hvað eftir annað vakti undrun áhorfenda á
Heysel-leikvanginum í Brussel og útvarpsþulanna, sem á
ólíkustu tungumálum skýrðu löndum sínum frá því, sem
þar gerðist.
íslendingar áttu menn í úrslitum í sjö íþróttagreinum,
og þetta litla land fjekk tvo Evrópumeistara á meðan margra
milljónaþjóðir urðu að láta sjer lynda að fá einn eða engan.
Tvisvar sinnum stóð íslendingur á efsta verðlaunapallinum.
Tvisvar var íslenski þjóðsöngurinn leikinn. Og þrisvar var
íslenski fáninn dreginn að hún á verðlaunastöngum leik-
vangsins í Brussel.
Það fór ekki fram hjá neinum, að þetta litla land átti
menn í úrslitum í 100, 200 og 400 m. hlaupi. í kúluvarpi
þekktu margir Huseby, en að hann skyldi bæta hið stað-
festa Evrópumet og vera rúmlega einum og hálfum metra
á undan næsta manni, mun engum hafa dottið í hug. —
Torfi Bryngeirsson kom öllum á óvart með sigri sínum í
langstökki. Þar var öðrum en þessum reykvíska lögreglu-
þjóni ætlaður sigur. Þá var íslandi og mjög veitt athygli
í hinum umdeilda riðli 4x100 m. boðhlaupsins. í útvarps-
sendingum og blöðum var mikið um hann rætt. Mátti oft
heyra nafn íslands nefnt í frjettum á hinum annarlegustu
tungumálum.
Tvo daga beindist svo löks athyglin að miklu leyti að
ungum íslendingi, Erni Clausen. Tugþraut er sú grein, sem
mest mun fylgst með á hverju móti, ekki síst, þegar keppn-
in er jafn tvísýn fram til síðustu stundar og hún var að
þessu sinni. — Spurningin var: Tekst Frakkanum Heinrich
að sigra íslendinginn? — Allt fram til síðustu stundar var
það á huldu. í síðustu grein keppninnar, 1500 m. hlaupinu,
tók Örn þegar forystuna albúinn þess að vinna upp stigin,
sem Frakkinn hafði fram yfir hann. Þegar svo líða
tók á hlaupið og aðal-keppinautur Arnar var kominn
að hlið hans, vissi Örn að hann hafði ekki krafta til þess
Þá rjetti Öm Frakkanum hendina og óskaði honum til ham-
ingju með sigurinn. Hlið við hlið hlupu þeir svo í mark,
en áhorfendur hylltu þá ákaft. — Skyldu Frakkar strax
gleyma íslendingnum, sem hafði nær komið í'veg fyrir
sigur þeirra í þessari sígildu íþróttagrein og lauk keppninni
sem sönnum íþróttamanni sæmdi?
Við erum hreyknir af íþróttamönnum okkar, og megum
vera það. Framganga þeirra á þessu móti hefir verið landinu
til mikils sóma. Sigurinn er fyrst og fremst þess.
íþróttamennirnir hafa aftur á móti skorið upp laun sín.
Launin fyrir þrotlausar æfingar og sjálfsafneitun, launin,
sem hverjum sönnum íþróttamanni eru dýrmætari en allt
annað: að halda svo hátt á lofti merki lands síns, að það veki
athygli og aðdáun, að sigra fyrir land sitt í drengilegri
keppni.
Þessi afrek geta þó ekki stigið okkur til höfuðs. Þau verða
aðeins hvatning til þess að halda áfram á sömu braut, hvatn-
ing til enn frekari dáða. Iþróttamennirnir eru nú komnir
undir alheimssmásjána. Hjer eftir verður reiknað með ís-
landi. Það verður erfiðara fyrir íþróttamenn okkar að koma
fram á næstu mótum, en við þurfum ekki að kvíða því, að
þeir sjeu ekki vandanum vaxnir. Hingað til hafa þeir harðn-
að við hverja raun. Við getum því vongóðir horft fram á leið.
íþróttamennirnir geta verið þess fullvissir, að íslenska
þjóðin þakkar þeim af heilum hug sigurinn í BrusseL
ÚR DAGLEGA LÍFINU
GLÆSILEG AFREK
ALLIR tala um afrek íþróttakappanna okkar á
Brusselmótinu. Það er líka óhætt að orða afrek
okkar manna þar sem þeir hafa staðið sig með
afbrigðum vel og raunar miklu betur, en þeir,
sem kunnugastir voru íþróttamálum okkar
þorðu að gera sjer vonir um, áður en lagt var
af stað. Þetta eru glæsileg afrek. Það er ekki
lítið fyrir fámennustu þjóðina að fá tvo Evrópu-
meistara og raunar tvo og hálfan, svo litlu sem
munaði, að Örn yrði fyrstur í tugþrautinni.
•
EIGA AÐ FÁ GÓÐAR
MÓTXÖKUR
ÞEGAR piltarnir koma heim, um næstu helgi,
eigum við að taka á móti þeim með mikilli við-
höfn og sýna þeim, að við kunnum að meta
frammistöðu þeirra. Það er fátt, sem getur vak-
ið athygli á menningu einnar smáþjóðar sem
íþróttamenn, er skara fram úr. Ekki síst þegar
þjóðin er fámenn, eins og íslendingar.
Okkur er óhætt að fagna okkar afreksmönn-
um af einlægni. Það ætti ekki að vera hætt á
að þesir duglegu, ungu menn ofmiklist af sigr-
um sínum.
•
FLEIRI OG FLEIRI
AFREKSMENN
EITT AF því gleðilegasta í þróun íþróttamál-
anna hjá okkur undanfarin ár, er að stöðugt
fjölgar þeim, sem ná sambærilegum árangri í
hinum ýmsu greinum, við jafnaldra sína er-
lendis.
Lengi var, að svo, að íslendingar gátu ekki
teflt fram nema einum óg tveimur mönnum ár-
lega, sem gátu raunverulega mælt sig við bestu
kappa erlendis.
Þá fjell, eða stóð, þátttaka okkar með þess-
um fáu mönnum. Nú er þetta að breytast, sem
betur fer. Nú eigum við afreksmenn í fleiri í-
þróttagreinum en áður og marga jafngóða í sum-
um. Við þurfum því ekki lengur að byggja allar
okkar vonir á fáeinum mönnum, sem geta for-
fallast þegar á herðir.
HÖLDUM ÁFRAM Á
SÖMU BRAUT
í RAUN og veru ætti það ekki að koma neinum
á óvart, að íslenskir íþróttamenn standa jafn-
fætis jafnöldrum sínum, eða skara fram úr á
nokkrum sviðum. íslenskir æskumenn, sem nú
eru að ná fullum þroska hafa búið við betri
lífsskilyrði, en nokkur önnur kynslóð, sem lifað
hefur í landinu. Tækifærin til íþróttaiðkana,
æfinga og tilsögn fróðra manna er betri en
nokkru sinni fyr. Þetta er gott og svona á það
að vera. En ekki dygðu ytri aðstæður einar, ef
ekki væri áhuginn fyrir hendi hjá æskumönn-
unum að iðka íþróttir. — Á þeirri braut
verðum við að halda okkur áfram, ekki ein-
göngu vegna sigra á erlendum vettvangi, heldur
til líkamsþjálfunar æskufólks okkar.
•
ÞOKURADDIR í ÚTVARPI
TILVILJUN ein virðist ráða um það hjá ríkis-
útvarpinu hverjum er falið að lesa frjettir og
tilkynningar. Þegar frá eru skyldir 2—3 aðal-
þulir, sem hafa hæfileika og æfingu í starfi
sínu, þá má segja, að enginn þulur ríkisútvarps-
ins sje starfi sínu vaxinn.
Einn baular eins og þokulúður og er hrein
hending, ef hægt er að greina orðaskil. Annar
er skrækur eins og kría og á ekki betra með
að gera sig skiljanlegan. — Það er engu líkara,
en að stjórn útvarpsins hafi gjörsamlega gefist
upp á að ráða til sín þolanlega þuli.
•
ÞVÍ EKKI KVENÞUL?
TVEIR vinsælustu þulir Ríkisútvarpsins frá
byrjun hafa verið kvenþulir, sem kunnugt er.
Hvers vegna má ekki halda áfram á þeirri braut
og ráða t.d. einn kvenþul að útvarpinu. Það er
tilbreyting fyrir hlustendur að heyra fallega
kyenrödd við og við.
En hitt er fráleitt, að þótt ráðinn sje góður
frjettamaður að frjettastofu útvarpsins þá geti
hann um leið orðið þulur. Reynslan hefur sýnt
að hæfileikar frjettamanns og þuls fara ekki
nærri alltaf saman.
Hlutsendur eru orðnir leiðir á að skilja ekki
mennina, sem eru að segja þeim frá stórtíðind-
um eða lesa merkilegar tilkynningar.
Úrvalið beið lægri
hlut iyrir Þjóðverjum
Reykjavík (0) 0, Rínarlönd (1) 2
(Mohrs, Ahlbach)
NORÐAN ROK kom alveg í veg
fyrir að um verulega knattspyrnu
yrði að ræða í leik Reykjavíkur-
úrvalsins gegn Þjóðverjunum á
laugardag.
Forseti íslands, hr. Sveinn
Björnsson, var viðstaddur leik-
inn.
Þrátt fyrir veðrið voru áhorf-
endur um 3300, en heldur má
gera ráð fyrir að þeim hafi ekki
þótt mikið koma til þess, er fram
fór, því að leikmenn áttu í tölu-
verðum erfiðleikum með að
hemja knöttinn.
Þjóðverjarnir ljeku fyrst und-
an, en tókst þó ekki að skora
nema einu sinni fram að hljei og
var miðframherjinn, Mohrs
þar að verki. Enda þótt knött-
urinn hjeldist lengst af á vallar-
helmingi Reykjavíkurúrvalsins,
var mark þess aldrei í verulegri
hættu, því að flest upphlaup Þjóð
verjanna runnu út í sandinn fyr-
ír þá sök, að knöttuinn bar ætíð
af leið og nákvæmni í samleik
þar af leiðandi hverfandi lítill.
Átti því vörn úrvalsins auðvelt
með að grípa inn í leik Þjóðverj-
anna. Ennfremur mátti litið út af
bera svo að knötturinn ekki hafn-
aði fyrir utan endamörk enda
voru mark- og hornspyrnur tíð-
ar fyrri hálfleikinn.
Síðari hálfleikinn rjeð þýska
liðið mun meir gangi leiksins en
hið íslenska þann fyrri. Fram-
herjarnir íslensku voru einstak-
lega ósamtaka, Sveini tókst yfir-
leitt ekki það, sem hann ætlaði
sjer og var leikur hans frámuna-
lega bragðdaufur, Halldór fjekk
litlu áorkað þrátt fyrir eljuna,
og Ríkarði hætti um of til að
gleyma samherjunum. Þeim tókst
því ekki illa að halda uppi skipu-
lagðri sókn og halda knettinum
„framrni". Ekki bætti úr skák er
aukið kapp og fjör færðist í
þýska liðið, er áhorfendur ljetu
skyndilega í ljós ofsalega hrifn-
ingu yfir afreki Torfa í Brussel.
Innan stundar tókst Ahlbach, v.
innherjanum, að skora með hárri
sendingu, sem fór yfir Gunnar og
inn í netið. Svo var einnig um
fyrra markið og verða þau bæði
að teljast klaufamörk, en háu
skotin eru sannkallaður Achilles-
ar-hæll Gunnars markvarðar.
Reykjavík: Gunnar Símonar-
son, Karl Guðmundsson, Helgi
Eysteinsson, Sæmundur Gíslason,
Haukur Bjarnason, Gunnlaugur
Lárusson, Hörður Óskarsson, Rík
arður Jónsson, Sveinn Helgason,
Halldór Halldórsson, Ellert Sölva
son.
Þýska liðið: Jahn, Schaffers,
Gutendorf, Oden, Veightmann,
Ahlbach, Warth.
Dómari var Guðjón Einarsson.
—S—
Góð reknetaveiði
hefur verið undan-
farið
REKNETAVEIÐI hjer við Faxa
flóa hefir verið ágæt undanfar-
ið, þó einna mest á laugardag
s. 1. Þá vorú flestir bátar með
100 til 300 tunnur. M.b. Ingólf-
ur hefir mesta veiði hjer í fló-
anum, er hann búinn að fá um
2500 tunnur á fjórum mánuð-
um. — Hlutur skipverja úr þess
um afla mun vera nálega kr.
12,000. — Skipstjóri á m.b.
Irigólfi er Bragi Björnsson,
Sandgerði.
Rúmiega 5000 kr.
stolið um helgina
UM helgina var meiriháttar
innbrot framið hjer í bænum og
er nú unnið að rannsókn þess
máls. — Innbrotið var framið
í_ skrifstofur heildverslunar
Ólafs Gíslasonar & Co., í Hafn-
arstræti 10—12. Þar var rúm-
lega 5000 krónum í reiðu fje
stolið.
Skrifstofurnar eru á þriðju
hæð hússins. Hefur þjófurinn
sprengt hurðina að þeim upp.
Eftir það var greiður aðgangur
að öllum herbergjum skrifstof-
unnar. Þjófurinn hefur gert
mikla leit í skrifborðum, brotið
þau upp og í einu þeirra fann
hann lykil að peningaskáp, en
þar voru geymdir í kassa 5000
krónur í peningum og í öðrum
kassa, sem þjófurinn hafði á
brott með sjer milli 50—70 kr.,
auk kvittana.
Belgíumenn munu
senda lið til Koreu
BRUSSEL, 28. ágúst — Það
var opinberlega tilkynnt í Brus-
sel í dag, að Belgíumenn hefðu
ákveðið að senda herlið til að-
stoðar Sameinuðu þjóðunum í
Kóreu.
Belgiski hermálaráðherrann
birti í dag ávarp í tilefni af
þessu og skoraði á menn að
gefa sig fram sem sjálfboðaliða
í Kóreuherdeildina. Var áskor-
un þessari sjerstaklega beint
til fyrrverandi liðsforingja og
meðlima í strandhöggsveitmn
og fallhlífasveitum. Belgíu-
mánna í síðasta stríði.
—Reuter.