Morgunblaðið - 04.04.1951, Qupperneq 12

12
Miðvikudagur 4. apríl 1951
MORGIJTSBLAÐIÐ
Minning:
Jén Gíslason
Það er okkar þjóðar sorg
þeg-ar góður drengur
út um kalda ölduborg
ekki siglir lengur.
MJER kom þetta í hug er jeg
frjetti, að hann Jón Gíslason hefði
tekið út af vjelbátnum Einari
Þveræing ásamt öðrum ungum
manni hinn 13. mars s. 1.
Jón heitinn var fæddur í Eski-
firði 3. mars 1914, sonur hinna
merku hjóna Sigurbjargar Jóns-
dóttur og Gísla Daníelssonar, sern
lengi bjuggu að Karlsskála í
Reyðarfirði, en nú búa í Kefla-
vík, enda bar hann, sem öll hans
systkini, þess vitni, að þau hafa í
uppvextinum umgengist vandað
fólk, og vil jeg með þessum lin-
um votta þeim hjónum samhryggð
rnína og Jóni heitnum þakklæti
fyrir allt, sem við áttum saman
að sælda, bæði á sjó og landi.
Jeg er forsjór.inni innilega þakk
látur fyi*ir, að leiðir okkar Jóns
skyldu liggja s.-.man, því að menn
eins og hann hljóta að hafa bæt-
andi áhrif á umhverfi sitt, hann,
sem alltaf var reiðubúinn að
leggja fram hoga og hönd fyrir
velferð samferðamanna sinna.
Enda veit jeg, að allir, sem hann
þekktu, munu sakna hans sem
góðs vinar eða samverkamanns.
Heill þjer vir.ur, haltu nú
heim í drottins nafni.
Þar sem ríkir tryggð og trú
má treysta á Guð í stafni.
F. J.
— MarshaHaðsloðin
Framh. af bls. 9.
finnanlegur skorcur á faglærðum
verkamönnum, þótt'atvinnuleysis
gæti meðal ófaglærðra verka-
manna. Orsakir atvinnuleysis
þessa er að sumu leyti að rekja
til þess, að löndin austan járn-
tjalds hafa að boði Rússa rofið
að verulegu leyti eðlileg við-
skiftatengsl vió umrædd ríki, og
að öðrum þræði stafa þau .af því,
að þessum og raunar fleirum
Marshall-ríkjanna hefur ekki tek
ist að ná því markmiðinu, að ,
koma á hjá sjer fjárhagslegu
jafnvægi innanlands. í sumum
tilfellum haía einmitt áhrif
kcmmúnista í verklýðssamtök-
unum átt verulegan þátt
í að hindra jafnvægismynd-
un þessa með kaupskrúfu-
pólitik sinni og lamandi verkföll-
um.
Hin tvö síðarnefndu verkefnin,
atvinnuleysið og efnahagslegt
jafnvægi, krefjast nú aðkallandi
úrlausnar, sjerstaklega vegna
þess hve viðhorf þessara mála hef
ur breytst við Kóreu-styrjöldina,
þvi að samfara henni hefur orðið
skortur á mörgum hráefnum og
mikil verðhækkunaralda risið. —
Getur hráefnaskortur þessi haft í
för með sjer atvinnuleysi og verð
hækkanir orsakað verðbólgu, ef
ekki er nokkuð aðgert. Marshall-
samtökin munu því einmitt nú
hafa á prjónunum sjerstakar að-
gerðir til þess að mæta nefndum
erfiðleikum. 4
Þótt stunduRí hafi í móti blásið
og ekki hafk verið náð öllum
þeim markmiðum, sem að hefur
verið keppt, o.kar það ekki tví-
mælis, að Marshall-aðstoðin hef-
ur borið skjótan árangur. Hun
liefur skapað vinnu og verðmæti,
veitt klæði og íæði, reist úr rúst-
um heimili og verksmiðjur og
varðað veg Evrópuþjóðanna frá
órbirgð til bjargálna.
Heia að wm, nema
þeir fái ðkeypis far
HELSINGFORS, 3. apríl: — 69
járnbrautalesir hættu ferðum í
Finnlandi í dat, og þess er vænst
að fleiri bætist í hópinn á morg-
un (mjðvikudrg.
Ástæðan er ^ú, að þeir kynd-
arar, sem einr;g eru eimvagna-
stjórar, neita að vinna, nema þeir
og fjölskyldur þeirra fái fram- ’
vogis ókeypís fe-ðir á 2. farrými (
'ijárnbrautanna. — NTB
Sjera Ragaar Bestadiktssan:
Svasr Wáís
Kirkjan og fækkun presfakalla
?RUM V ARPIÐ um fækkun
arestakalla er orðið að lögum og
:r það vel farið og eiga þeir þakk
r skilið, sem hrundið hafa þessu
náli í framkvæmd.
Sumir merkir kennimenn og
ðrir unnendur kirkjunnar hafa
nisskilið frumvarpið og haldið,
ið með því væri hoggið í kne-
um á meiði kirkjunnar og ætti
ð draga úr starfskröftum henn-
ir. Það er ekki rjett. Breyttir
tímar og aðstæður- ólíkar og fyrr,
fera það að verkum að breytinga
er þörf á sviði kirkjumála eins og
á öðrum sviðum.
Auk þess er ríkinu brýn nauð-
syn á sparnaði í útgjöldum, þeg-
ar ríkisbáknið er orðið jafn
veigamikið og raun ber vitni og
skattabyrðin jafn mikil og lýð-
um er ljóst.
Fækkun prestakalla þýðir
ekki sama og fækkun presta,
heldur er eðlilegt, að þeir sjeu
fluttir þangað, sem staffs6kilyrð-
in eru meiri eða með öðrum orð-
um, þar sem fólkið er. Þjónar
orðsins lýjast ,,að tala yfir tóm-
um bekkjum", því að þar sem fá-
menni er, getur eðlilega ekki
myndast fjölskrúðugt eða blóm-
legt safnaðarlíf.
Og allir vita hve samgöngúr
hafa stór breyst og farið batn-
andi með betra vegakerfi, eins og
ýmsir hafá sýnt fram á. — Bif-
reiðin (jeppinn) hefir víða leyst
„þarfasta þjóninn" af hólmi. Og
sú annexía (útsókn), sem þurfti
áður margar klukkustundir til að
sækja, er nú náð á örskotshraða
með nýtísku tækni, þótt flug-
vjelin sje þar enn ekki komin í
stað bifreiðar innan hjeraðs.
Mig hefir langað að láta ljós
mitt skína, ef vera mætti að ein-
hverjum, sem aðra sköðun hefir
á þessu máli en jeg, yrði það
ljóst, að fyrrgreint frumvarp veik
ir alls ekki starfsgrundvöll þann,
sem kirkjan byggir á og slík
breyting dregur alls ekki úr
boðun orðsins eða tíðaflutning,
heldur á með þessum rjettmæta
sparnaði að efla starfsskilyrði
þeirra presta, sem setjast að í
hinum lögskipuðu prestaköllum,
sem eftir verða, þegar þau eru úr
sögunni, sem lögin ákveða að
falli niður frá 1. janúar 1952 og
skipulagsnefnd prestakalla og for
ráðamenn kirkjunnar samþykkja.
Skv. lögum verða þau prests-
setur. sem eftir eru endurreist og
byggingar lagfærðar, sjeu þær
hrörlegar og ræktun aukin með
nýtísku tækni £>g vjelakosti. —
Eitt veigamesta atriði mælir enn-
fremur með því, að slík breyting
verði, sem nú á sjer stað. Sum
þessara prestakalla hafa staðið ó-
veitt og prestslaus árum og ára-
tugum saman og ekki hefir heyrst
að fólkið hafi óskað eftir sjer-
stökum presti. Og flestum þess-
ara auðu presfakalla er þjón-
að af nágrannaprestum fyrir Vz
prestslaun, sem er vitanlega allt
of hátt, en það er önnur saga
sbr. t. d. Hrafneyri og Mjóafjörð
o. fl.). Vitanl. verða að vera skil-
yrði fyrir prest til að starfa í
prestakalli. Það fer t.d. enginn út
á áralausum bát. Aðbúnaður verð
ur að vera í lagi og fæ jeg ekki
betur sjeð en að frumvarpið um
fækkun prestakalla miði að því,
þegar það er lesið niður í kjöl-
inn og það skilið rjett. Sjóður
kirkjunnar ætti að eflást stór-
'ega við þenna sparnað. Og fyrir
það fje er hægt að bæta kjör og
aðbúnað þeirra þjóna kirkjunn-
ar, sem hugsa til starfs á akur-
lendi hennar. Það er ekki hægt
að sporna við breytingum frekar
en það er hægt fyrir mig eða þig
að stöðva framrás fljótsins eða
straumþungans með tvær hend-
ur tómar. Til þess þyrftum vjer
verkfræðilega þekkingu.
Og það er engin ástæða fyrir
þá, sem er annt um hag og heið-
ur kirkjunnar, að amast við þessu
frumvarpi, hvorki lærða eða
eins og það er kallað. —
Tíminn krefst breytinga og það,
sem er til bóta og miðar í fram-
faiaátt, er ekki nema rjett og
sanngjarnt að styðja, eins og
háttvirt Alþingi hefir gert með
lögfestingu frumvarpsins.
(Ritað 4. mars).
Leiðrjelling á frásögn
^jóðwilians
ÞJÓÐVILJINN segir í gær, að jeg
undirritaður hafi barið verkfalls-
stúlku.
Þetta er með öllu ósatt.
Hins vegar reyndu verkfalls-
stúlkur þrásinnis að varna mjer
og gestum mínum inngöngu í
húsið Laugavegi 28, og einum
skæruliða í pilsum lánaðist meira
að segja að skella á mig hurð með
þeim afleiðingum, að jeg stór-
marðist.
Hirði jeg ekki um að svara
frekar ósannindum og rudda-
mensku Þjóðviljans í minn garð,
þó að hann verðskuldi fyllilega að
vera látinn sæta ábyrgð.
Magni Guðmundsson.
WASHINGTON — Virgil Chap-
man öldungardeildarþingmaður
Demokrata ljest fyrir skömmu í
bifreiðaslysi. Meirihlúti Demo-
krata i deildinni hefur því enn
minnkað og er 48 gegn 47.
Framh. &f bls. 5.
víslegan hátt og hjá öllum. Jeg
þekki ekkert tónskáld, sem ekki
hefur orðið fyrir meira eða minni
áhrifum frá öðrum tónskáldum. —
Það væri.því ekki að undra, þótt
einhverra áhrifa gætti í tónlist
Khachatúríans frá mesta meist-
ara Rússa, Tschaikowsky, jafn-
vel þó honum „heppnaðis" ver.
Og mundi það t. d. þykja nokkur
goðgá, þó merkur guðspekingur
hefði orðið fyrir sterkum áhrifum
frá Annie Besant, Leadbeeter eða
Krishnamurti. -— Jafnvel þótt
honum „heppnaðist" ekki eins vel
að tjá sig?
Stockowsky er ekki Rússi. Hann
er fæddur í London. Faðir hans
var pólskur, en móðir hans írsk.
Arthur Rubiústein er heldur ekki
Rússi. Hann er Pólverji, búsett-
ur í Bandaríkjunum, eftir því,
sem jeg best veit. Prokofieff er
ekki „einn af aldamóta-listamönn-
um Rússlands". Hann var 9 ára
um aldamót. Frægð hans sem tón-
skálds mun hafa byrjað um 1930
og farið sívaxandi síðan. Að hann
sje nú „genginn í bamdóm“, eins
og þjer segið, efast jeg mjög um.
En auðvitað vitið þjer þessháttar
betur en jeg. Enda þótt jeg hafi
ekki dvalið í 8 ár í Bandaríkjun-
um, er mjer þó kunnugt um það,
að verk hinna yngri rússnesku
tónskálda hafa verið flutt þar
mikið, einnig í Englandi, á Norð-
urlöndum, í Frakklandi og Italíu
og eflaust víðar. Og hvað er eðli-
legra? Ætla jeg svo ekki að þrátta
meira um þetta. Konsertar Kha-
chatúríans (fyrir fiðlu og píanó)
hafa verið leiknir á plötur af
frægum snillingum í Bandarikjun-
um og Englandi. Flei/a mætti til
tína til leiðrjettingar greinar yð-
ar, en jeg læt hjer staðar numið.
Þjer segið: „Gagnrýnin á að
vei'a frjáls eins og listin". Þessu
er jeg alveg samþykkur, frú mín
góð, enda leitist hún þá við að
þjóna sannleikanum, eins og hann
kemur gagnrýnandanum best fyr-
ir sjónir. Með því er listinn:
einnig best þjónað.
Þessi orð hefðuð þjer átt að
hafa i huga, er þjer tókuð yður
penna í hönd. Og þegar þjer nú
lesið þau yfir aftur, þá veit jeg
að þjer skiljið mig, þótt jeg óski
að hafa leyfi til að tjá mínar eigin
skoðanir, er jeg rita um tónlist eða
annað, en þurfi ekki gamall mað-
urinn og nú orðinn nokkuð þung-
ur á mjer, að dansa línudans fyr-
ir flokksbræður mína eða aðra til
að þóknast þeim. Og sem betur fer,
kæra frú, eruð þjer sú fyrsta,
sem krefst þess af mjer.
Yðar, méð einlægri aðdáun
Páll ísólfsson.
- Aimsii
Framh. aí bls. 5.
í hlut á. Sparar hann þá engin
heiðarleg ráð til að vinna skoð-
unum sínum brautargengi. Vek-
ur það traust og virðingu flestra,
og er honum ævarandi ávinning-
ur.
Ennisheimilið er þekkt að
rausnog myndarskap öllum. En
þó hjónin sjeu samhent verður
jafnan hlutur húsfreyjunnar mest
ur, hvað snertir að fegra heimil-
ið, og gera það jafn aðlaðandi
gestum og gangandi, sem heim-
ilisfólkinu. Hefur Halldóra hús-
freyja í Enni rækt hlutverk sitt
með ágætum. Enda er hún greind
kona og skörungur í lund sem
hún á kyn til.
Þorsteinn og Halldóra eiga þr jú
efnileg börn á æskuskeiði. Eitt
þeirra barna er dóttir, sem lokið
hefur námi á hússtjórnarskóla,
en piltarnir dveljast heima.
Halldóra Ingimundardóttir á
þrjú börn eftir fyrri mann sinn.
Eru þau öll gift burtu. Sonur
hennar og önnur dóttir eru bú-
sett í Reykjavík, en hin dóttiir
hennar í Englandi.
Á fimmtugsafmæli Þorsteins
i Enni heimsóttu hann margir
sveitungar hans og aðrir vinir,
og hefðu þeir orðið fleiri, ef veð
ur og færð hefði ekki torveldað
ferðalög.
Auk margra heillaóslca og
nokkra afmælisgjafa hlaut Þor-
steinn verðlaun fyrir búnaðar-
framfarir úr minningarsjóði Árna
Þorkelssonar og Hildar Sveins-
dóttur. Fólst í þessari viðurkenn
ingu óeiað rjett mat á ósjer-
plægnu starfi og stríði bóndans
til að auðga og bæta landið fyr-
ir alda og óborna.
St. D.
Eldfasfur sleinn og eldfastur lelr
fæst nú aftur hjá
B I E R I N G
Laugavcg 6
Sporið kostnað fyrirhöSn og nmbúðir
með því að senda vörurnar með
Loiileiðir h.i. Lækjargötu 2 sími 81440

IHHIIHHHHHHHHHHHHHIIIIIIHIIHHHII
Markús
Eftir Ed Dodd
iHHiiiHiiiHiHHHHmHiiHiimiimmiimiimHmmiiimmimii
IHHHHHHHIHHHliilHIHHMIHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHlUI
WE'Lt HAVE A

CAN DECIDE WHAT YCU'RE GONMA
FOR FOO.D AND VVATER/
> AAAN WITH A A
GUN TO WATCH
THAT PASS EVERY
MINUTE UN7IL (
WE LEAVE/ J
1) — Jeg bíð hjer átekta, Dið-
i ik'. Hver ykkar ætlar fjli'st að
fara yfir silluna?
2) — Jæja, kámugi kokkurinn
þinn, við bíðum þá líka átekta
og hve* verður það þá sem v.erð-
ur að láta undan endanlegá?
3) — Við höldum líka vörð
i.m einstigið og þið komist ekki
niður að bátunum.
4) — Svo megið
Uppi véslast upp úr
þorsta.
þið þarna
hungri og