Morgunblaðið - 21.10.1951, Blaðsíða 14

14
MORGV\BLAÐIÐ
Sunrmrlagur 21. október 1951
Framhaldssagan 28
JEG E9A ALBERT RAND?
EFTIR SAMUEL V. TAYLOR
,,"Það voru miljónir manna í * Þan höfðu úrskurðað allt Rand
fcemum, en herinn hafði nákvæma í vil.
Pkýrslu yfir þd aíla. Þeir gátu I Gæfi jeg fengið annan kaffi-
«agt hver var hver og fylgst með holla, takk fyrir, já, svart. Því
iillum atferðum allra. Það hlýtur svartara því betra
«ið sjást í skjalaskrá hersins hver
cr hver“.
„Er það erfitt að fá að sjá
|»að?“
veit það ekki. En við skui-
«m gera það
Jæja, jeg hjelt þó að minnsta
kosti heilsunni enn.
Þá tók jeg eftir myndinni í blað-
inu af James Pease.
Árás á mann, -stóð fyrir ofan.
Það hafði verið ráðist á James
„Chick, þetta er svo .... ó. Jeg Pease af einliverjum óþekktum
Yildi að þú værir hjema svo að manni í Golden Gate skemmtigarð-
Íeg gæti ....“. Hún lauk ekki inum. Hann hafði verið á gangi
við setninguna en jeg vonaði að í garðinum sjer til hressingar og
j'eg gæti getið mjer rjett til nið- þá hafði skyndilega verið ráðist
tirlagsins. „Jeg vissi það alltaf aftan að honum. Hann sá ekki
*lð það mundi vera einhver leið út árásarmanninn og gat ekki gefið
tfir þessu, Chick. Hann getur ekki neina skýringu á árásinni. Lög-
tóoppið með þetta. Hanh getur reglan hafði málið til rannsóknar.
|iað ekki. Ó, mig langar til að Það gat átt sjer stað að árásin
lilaupa út á götuna og hrópa eða hefðí verið gerð í hefndarskyni
gera eitthvað ....“. | af. Albert Rand, morðingjanum og
„Við skulum hrópa saman“, stórþjófinum, fyrir upplýsingar
«agði jeg.
Við gerðum það og reyndum að
S'firgnæfa hvort annað í símanum.
„Heyrðu, þú þama“, sagði af-
greiðslumaðurinn í dyragættinni.
Við Mary hlógurn. Það var gott
<að hlægja saman aftur. Við höfð-
um gert það oft áður fyrr. Kann-
eke mundum við eiga það eftir
Beinna.
„Chick“, sagði hún.
„Já“.
Það varð dálítil þögn, „Góða
uótt, Chick“.
„Góða nótt, Mary
sem Pease hafði gefið lögreglunni.
Jæja, jeg vissi að minnsta kosti
hjeðan í írá, hvaða mat jeg átti
að leggja á það sem stóð í blöð-
unum. Jeg velti því fyrir mjer,
hvort jeg mundi nokkurn tímann
j trúa nokkru sem jeg læsi hjeð-
an í frá.
Það var auðvitað eiginmaður
Lil sem hafði ráðist á Pease. —
Auðvitað vildi hann ekki viður-
kenna það. Það var ágætt að geta
skellt skuldinni á Aíbert And.
Jeg velti því fyrir mjer, hvað
mörg vandamál mundu leysast.
Jeg fór aftur upp í rúmið. Jeg ef lögreglan næði loks í mig. —
rjeði mjer varla fyrir fögnuði. En j Mjer mundi líklega vera kennt
jeg vissi ekki hvort það var held- j um alla óupplýsta glæpi sem
er af því að jeg hafði komist að framdir höfðu verið,
Mrvistökum Rands, eða hvort það
Var af því hvemig hún hafði sagt
„Góða nótt, Chick“„
I.
12. KAFLI.
Útlitið var allt annað en gott.
Andlitið á mjer var nú í full-
um blóma. Það hafði jeg sjeð í
speglinum í baðherberginu. Mjer
leið ekki vel, en þó þolanlega. Ef
jeg hefði haft kost á góðu rumi
Jeg svaf vært eins og bam. Jeg j 0g góga afsökun, þá hefði
var ekki einu sinni gramur yfir jeg kannske viðurkennt að mjer
því að vera vakinn við það að liði þölvanlega, en jeg hafði
einhver barði utan dyrnar klukkan hvorugt. Mig verkjaði enn í fæt-
tíu næsta morgun og sagði að uma. en það versta var búið þar.
jeg yrði að borga fyrir annan Skór Walt voru orðnir dálítið of
eólarhring ef jeg væri ekki kom- (stórir.
ínn út eftir kortjer.
Jeg þvoði mjer í baðherberginu |
Og tók öll fötin með mjer. Síðan
gekk. jeg blístrandi út á götuna. j
Jeg hafði ekki gengið nema nokk-
ur skref þegar jeg hætti að blístra. ’
Þá kom jeg að blaðasölu og sá
fyrirsögnina í „The News“. Þar
Btóð: Rand þjónaði í hemum und- j
ir fölsku nafni. Við rannsókn hef- J
ur komið í ljós að hann hefur
fengið liðsforingjatiltilinn undir
fölsku nafni. Hefur undirbúið
þjófnaðinn í rnörg ár.
Jeg ákvað að sleppa morgun-
matnum. Jeg fjekk mjer aðeins
kaffibolla.
Jeg renndx augunum yfir grein-
ina um leið og jeg drakk kaffið.
Þar var sagt að það hefðu tveir
menn undir nafninu Charies Bruce
Graham þjónað í hernum. Annar
f- Ft. Douglas og hinn í áttundu
flugsveitinni í Evrópu. Það hafði
komið í Ijós við rannsókn, að
Rand hafði verið í flugsveitinni
undir nafni Grahams.
Þegar Rand fjekk stöðuna í
bahkanum í Los Angeles hafði
hann sýnt afrit af skírteini sínu
úr hemum. Við rannsókn á skír-
teininu með smásjá hafði komið
f ljós að það var falsað.
Vel af sjer vikið þaS. Það varð
jeg að viðurkenna.
Jeg ákvað að fá mjer annan.
kaffibolla. Já, takk, svart kaffi.
Rand hafði þá notað mitt nafn
í hemum. Nafnið mitt stóð heima
við fingraförin. 1 blaðinu stóð að
upplýsingar beggja um foreldra,
fæðingarstað og ár* föðurnafn móð
urinn og fleira, væru nákvæmlega
eins. Eiginhandar uridirskriftim-
Jeg strauk yfir skeggstubbana
á vanganum á mjer. Jeg mundi
eftir því að jeg hafði sjeð raf-
magnsrakvjel 1 baðherberginu
hjá Walt. Mig langaði ekki til að
skafa bólgið andlitið á mjer með
blaði. ’Undir venjulegum kring-
umstæðum hefði jeg ekki rakað
mig fyrr en bólgan var farin. En
jeg kærði mig ekki um að lög-
reglan tæki rnig' fyrir flæking.
Jeg lauk við kaffið og fór í
símann á bak við veitingastof-
una. Jeg hringdi í Bay Insurance
Company.
„Kominn á fætur“, sagði Mary
þegar hún kom i símann. „Hvern
ig svafstu?“
„Hefurðu sjeð blöðin?“
„Chick,- hann sleppur ekki með
þetta. Hann skal ekki“.
„Hann virðist nokkuð öruggur
þessa stundina að minnsta kosti“
„Við Walt höfum talað um
þetta. Við höfðum fengið aðra
hugmynd. Getum við ekki borð-
að saman hádegisverð og spjallað
um það?“
„Jeg er ekki svangur“.
„Hefurðu borðað nokkurn
morgunverð? Eða sástu blöðin áð
ur en þú varst búinn að borða?“
„Hvaða hugmynd fenguð þið?“
„Jeg segi ekki eitt orð fyrr en
þú ert búinn að borða. Ekki eitt
orð. Getur þú komið hingað?“
„Þeir geta hafa veitt þjer eftir
för. Það er betra að við hittumst.
Og gættu að því, hvort einhver
eltir þig“.
„Jæja, jeg skal reyna að sjá
það. Annars er jeg svolítið kunn-
ug þessum aðferðum“.
„Það tekur tíma að. venjast
þeim. Var Bill Meadowes fyrir
utan húsið í morgun?“
„Já, og hann hafði auðsjáan-
lega sofið í bílnum. Ef hundur-
inn verður nógu svangur, getur
það endað með því að hann borð-
ar Bill. Elti hann þig?“
„Jeg sá hann ekki. Jeg held
að hann hafi ekkert farið frá
húsinu“.
„Elti nokkur annar þig?“
„Chick, hvernig á jeg að vita
ARNALESBOK
Ævinfýri IViikka I:
Töfraspegillinn talandi
Eítir Andrew Gladwyn
11.
Innan skamms var hann setstur í bátinn og meðan Mikki stjakaði
frá Iandi og reri honum af stað, spurði maðurinn hann ýmissa
spurninga, hvað hann hjeti, hvaðan hann væri og fleiri slíkra
spurninga.
Mikki svaraði spurningum mannsins og spurði síðan:
— Hvernig stóð á því að þjer ætluðuð ekkert að veiða, en voruð
samt með veiðistöngina.
Ókunnugi maðurinn þrosti dapurlega. — Ef satt skal segja, svar-
aði hann, þá fór jeg út í rnorgun með veiðistöngina, aðeins til að
gleyma áhyggjum mínum cg erfiðleikum.
Mikki horfði á hann hissa.
— Jeg hef þetta fyrir venju, þegar jeg á í einhverjum vand-
ræðurn. Það er svo þægilegt og maður hvílist svo mikið á því.
— Já, jeg býst við því, sagði Mikki hugsi. Og hann minntist þess
einmitt að í sögubókinni hafði hughraustur skipstjóri oft lent í
rnörgum erfiðleikum í öllum spennandi ævintýrunum, sem hann
komst í.
— Leysist oftast úr þessum erfiðleikum á endanum? spurði hann.
— Það er sjaldan, er jeg hræddur um, svaraði maðurinn dapur-
lega.
Þeir bárust hratt áfram með straumnum. Nú rann áin meðfram
fallegum skrúðgörðum, sem voru með smekklegurn hellulögðum 1
hrærivjelar
Ný sending komin til landsins og óskast pantanir
sóttar strax.
Getum einnig afgreitt nýjar pantanir.
Hekla h.f.
BANN
m
Rjúpnaveiði og allt annað fugladráp er stranglega ;
m
bannaS í eftirtöldum löndum: t
•
Allt Mosfellsheiðarland, Þingvaliahreppsland, þar •
mcð Ármannsfell og Súlur, Stardals-, Hrafnhóla- »
og Þverárkotsland og Esjan öil til Hvalfjarðar. ;
m
Hver sem er að óleyfilegum fuglaveiðum í nefnd- •
um löndum, sætir ábyrgð að lögum. •
Landeigcndur. Z
HINIE AGÆTU
46
| glernylon „Wolsey
S O K K A R, F 5115, eru nú aftur fáanlegir í flest- ;
; um verslunum, með dökkum saum, seinustu haust- "
m
: og vetrarlitir. S
m
m
m
t i m
■ ■asfliiiiiaifitiiMiaiiiiMiiMaaMiiMoiasasomiMimaaiaaMMiMsij
MUNIÐ!
i »Ji» ■ Hiil« • ««9«
m
m
z
m
m
:
stjettum og skrautlegum blómareitum. Og Mikka til mikillar undr- |
... , unar kom nú í ljós handan við sveig á ánni, dásamleg höll úr
fkamsbveein unni1””18 ^ 3 I hvítum marmara, turnar hennar, súlur og víðir gluggar voru glæsi-1
! Aðalsömuxnín á því hver var W&r í sólsldninu. |
hver, var því undir framburði! — Snúðu bátnum inn að litlu bryggjunni þarna, sagði ókunnugi
’Coru, Busters og Ehthelene kom- maðurinn. — Jeg þarf að búa mig upp áður en jeg stíg á land. !
ið. ' Mikki gerði eins og 1 num var sagt. En augun í honum stækkuðu
þegar þjer komið til Grimsby,
að líta inn hjd okkur.
ÚRVAL AF ALLSKONAR
KARLMANNA- OG KVENFATNAÐI

153, Clce..l; pe Roa.i.
«•■■■■■■*•■*■■*' ■■■■■■■■!■■■■■■■■!■