Morgunblaðið - 02.02.1952, Side 11

Laugardagur 2. febrúar 1952
MORCUNBLAÐIÐ
II 1
— gþróffagefrauiilr
f Framh. af bls. tO
®1 (1951) og Norges alrnenviten-
Skapelige forskningsrád: Melding
£or budsjettaret 1949—’50.
fÞRÓTTAGETRAL'NDC
‘Á ÍSLANDI
í upphafi þessa máls er þess
getið, að stofnað muni verða til
Iþróttagetrauna á Islandi. Eius og
yið þegar höfum tekið fram, telj-
ium við rétt, að ágóðinn skiptist
ínilli vísinda og íþrótta á svip-
aðan hátt og í Noregi.
Alkunnugt er, hve f járskortur
Ög erfiðar aðstæður bá vísinda-
Starfsemi á íslandi. íslendingar
Etanda mjög að baki ýmsum öðr-
um menningarþjóðum um hag-
nýtingu vísinda í þágu atvinnu-
veganna. — Með getraunafénu
tnætti ráða mikla bót á þessu
eins og reynsla er fyrir í Noregi.
Að. vísu yrði um minni upphæðir
að ræða á Islandi, en þarfirnar
eru þar einnig minni.
Ef gert. er ráð fyrir hlutfalls-
lega .iafn mikilli þátttöku (miðað
við fólksfjölda) í getraunum á
íslandi og verið hefur í Noregi
fyrstu 3 ár getraunanna þar og
jafnf ramt sömu tilhögun og sömu
Skiptingu ágóðans, telst okkur til,
að ágóðinn af starfseminni á ís-
landi og skiptingár hans yrði sem
hér segir í þús. ísl. kr. (sjá töfl-
tuna um skiptinguna í Noregi):
Eiga 400 klarnorkusprenglu-
flugur á brezkri grund
Sagt frá bandariksku vélftugunni E-36
LUNDÚNUM. — Seinustu 3 misserin hefur flugher Bandaríkjanna
eflzt mjög í Bretlandi. Er nú svo komið, að þessum flugafla stendur
enginn á sporði, og mundu Rússar eða hjáríki þeirra gjalda ægilegt
afhroð, ef þau ryfu friðinn og hæfu árásarstríð.
1. ár 2. ár
Ágóði .. 519 1040
Til íþrótta . . .. 311 416
ffil visinda . . 208 624
478
873
Að vfsu er ekki öruggt, að get-
faunirnar myndu gefa tilsvar-
andi ágóða á Islandi og þær hafa
gert í Noregi, en okkur þykir
jþað ekki ósennilegt. Eftir áætlun
okkar yrði hlutur íslenzkra vís-
Enda fyrstu þrjú árin 1,705,000
jEsl. kr. og hlutur íþróttanna
1,205,000 ísl. kr. Af þessu má sjá,
að getráunirnar gætu orðið ís-
lenzkum vísindum veruleg stoð
á komandi árum. Til samanburð-
ar má geta þess, að hlutur vísind-
anna 3. árið (873,000 kr.) myndi
Siægja til að launa 20 sérfræðinga
ýið vísindarannsóknir allt árið
iniðað við 3,500 kr. mánaðarlaun.
t>að eru fimm sinnum fleiri sér-
fræðingar en vinna að haf- og
fiskirannsóknum í þágu sjávarút
yegsins. Ennfremur má geta þess,
að árlegar fjárveitingar Alþingis
til jöklarannsókna hafa undan-
farin ár numið 1500 kr. (sbr. fjár
jög 1948—1951).
Til að fyrirbyggja misskilning,
yiljum við, í sambandi við áætl-
jun okkar um ágóða íslenzku get-
raunanna, taka fram eftirfarandi:
I norsku getraunalögunum er
gert ráð fyrir, að fyrsta milljón
ágóðans renni óskipt til íþrótta,
80% af annarri milljóninni o. s.
frv. (sjá að framan). Við höfum
{ áætlun okkar gert ráð fyrir, að
einnar millj. kr. (n. kr.) ágóði af
getraununum í Noregi svari til
Í04 þús. kr. (ísl. kr.) ágóða af ís-
lenzku getraununum. íslenzk í-
þróttastarfsemi myndi þannig fá
fyrstu 104 þús. ágóðans óskert,
80% af næstu 104 þús. o. s. frv.
Naumast getur leikið vafi á, að
getraunaféð gæti hleypt nýju lífi
i íslenzka vísindastarfsemí og
pg orðið atvinnuvegum lands-
manna til ómetanlegs gagns. Við
skorum því eindregið í islenzk
stjórnarvöld að taka til alvarlegr
ar athugunar að skipta getrauna-
ágóðanum milli vísinda og í-
þrótta að norskri fyrirmynd.
F. h. Félags íslenzkra stúdenta í
Noregi:
I * Ingvar Hallgrímsson,
Flosi H. SigurSsson,
Jakob Magnússon.
Tvær átján ára blóma-
rósir reka snyrtistoffu
ÞAÐ VÆRI synd að segja að íslenzk æska væri ekki gædd stórhug.
Fyrir nokkrum dögum hitti ég að máli, yngstu sjálfstæðu atvinnu-
rekendur þessa lands, og jafnvel þótt víðar væri leitað, fbri ég
ráð fyrir. Þetta eru tvær átján ára gamlar stúlkur, Ebba Egilsdóttir
og Svava Hanson. Þær reka sjálfstæða snyrtistofu, sem er til húsa
á Hverfisgötu 42.
LÆRÐU HJÁ ÁSTU JOHNSEN
Hvenær byrjuðuð þið að læra
snyrtingu?
Það var 1. nóvember, 1950, sem
við hófum nám í snyrtingu hjá
frú Ástu, sem rekur snyrtistof-
una Jean de Grasse.
Hvenær fenguð þið prófskír-
| teinið?
j Það var 10. október 1951, og
j þann 30. nóvember 1951 opnuðum
I við þessa stofu.
VÉLFLUGAN B-36
Það er alveg nýtt, að brezk
stjórnvöld segi frá þessum flug-
her Bandaríkjanna, og hafa blöð-
in örsjaldan gert grein fyrir hinni
nýju kjarnorkusprengjuflugu B-
36.
25 ÞÚS. MANNS OG
400 VÉLFLUGUR
í flugliði Bandaríkjamanna í
Bretlandi eru 25 þús. manns auk
þúsund manna loftvarnaliðs. Að
líkindum eru þær kjarnorku-
sprengjuflugur, sem Bandaríkja-
menn hafa í Bretlandi um 400.
hafa komið til okkar og fengið
bót á bólum í andliti, flösu, hár-
losi o. fl. En auðvitað er kven-
fólkið í meirihluta.
BJÖRT FRAMTÍÐ
Þessir ungu atvinnurekendur
litu björtum augum á framtíðina
og eru staðráðnir í að afla sér
vinsælda — og þá að sjálfsögðu
viðskiptavina. — A. Bj.
FramleiðslukostnaS-
urinn lækkar
WASHINGTON, 1. febrúar. —
I skýrslu kjarnorkumálanefndar
Bandarikjanna er sagt, að öll
þjarnorkuver landsins vinni nú
með fullum afköstum, einnig þau,
sem búa til sprengiefni. Áberandi
er líka, hve kostnaður við kjarn-
ferkusprengjur fer sílækkandi.
MARGSKONAR SNYRTING
— Hvers konar snyrting er það
aðallega, sem þið framkvæmið?
— Bæði hand- og fótsnyrtingu,
en við erum nú að fullnuma okk-
ur í fótaaðgerðum. Þá höfum við
j tæki, er nefnist „vibration", sem
I notað er við nudd, og einnig er
j hægt að eyða þreytu og fitu með
i því.
— Ég hafði komið auga á ó-
venjulegt tæki.
— Hvaða tæki er þetta eigin-
lega?
Þær brostu báðar yfir fáfræði
minni og sögðu — Þetta er „dia-
termy“, sem við notum til þess
að eyða hárum og vörtum. Einnig
getum við eytt hárum með kremi
en þá vaxa þau aftur. Þá er
þetta tæki einnig notað til þess
að fegra húðina og lækna ýmsa
kvilla.
ÞÆR SJÁ VIÐ OF FEITU HÁRI,
OG EINNIG OF ÞURRU
— Getið þið ráðið bót á hár-
kvillum?
— Já, ef einhver er með of
feitt hár eða of þurrt, þá höfum
við ráð við því, og hárlosi getum
við einnig ráðið bót á.
— En er nokkuð hægt að gera
við hinni hvimleiðu flösu?
— Já, henni er hægt að eyða á
mjög einfaldan hátt.
VINNA f SAMRÁÐI
VIÐ LÆKNA
— Þið eruð ekki útlærðir lækn-
j ar en mig langar til að
spyrja hvort ekki sé nauðsynlegt
| að hafa einhverja þekkingu á því
sviði, við slíkan atvinnurekstur,
sem þennan?
— Víst er það nauðsynlegt,
enda vinnum við í samráði við
lækna og við vísum fólki oft til
þeirra og svo vísa þeir fólki til
okkar.
FEFUR GENGIO BETUR
EN ÞÆR BJUGGUST VIÐ
— Hvernig hefur reksturinn
gengið hjá ykkur?
— Hann hefur gengið vel, og
í hreinskilni sagt mikið betur en
við höfum þorað að gera ráð fyr-
ir.
HAFA EINKATÍMA FYRIR
KARLMENN
— Eru karlmenn farnir að not-
færa sér snyrtistofur sem þessa?
— Já, þótt undarlegt megi virð
ast, borgar það sig fyrir okkur að
hafa sér tíma fyrir karlmenn, og
þeir eru ekki fáir herrarnir sem
Prenlviilur og
„Sfefnumark
mannkyns"
ÞAÐ er alkunna nú á síðustu ár-
um, að heita má dæmalaust að
finna prentvillulausa bók á mark
aðinum. Mig hafði langað til að
„Stefnumark ma_nnkyns“ yrði
prentvillulaust. Ég las fyrstu
próförkina með aðstoð annars
manns og ætlaðist til þess, að
hún yrði villulaus, er hún fór úr
mínum höndum og hélt að óþarft
yrði að senda prófarkir oftar hing
að suður, því að bókin er prentuð
á Akureyri og þar eru til ágætir
prófarkalesarar. Þegar ég las svo
bókina fullprentaða í júlí síðast-
liðið sumar, rak ég mig á ekki
færri en 22 prentvillur. Ég fékk
þá ekki öðru áorkað en gera leið-
réttingar, sem prentaðar voru á
miða, sem límdur var á öftustu
síðu orðaskrár bókarinnar. En á
sjálfum leiðréttingamiðanum
! voru meira að segja prentvillur.
Þar stendur: Bls. 267, 12 lína að
ofan, en á að vera: 12 1. að neðan;
og bls. 300, 6. línu að ofan, á að
vera: 6. 1. að neðan. En sú villan,
sem leiðinlegust er þó, er ekki
leiðrétt á miðanum og er mér
einum um að kenna. Hún er á
bls. 140, 13. og 14. línu að ofan
og er þannig: „— og munnvatns-
kirtillinn“, og á það að strikast
alveg út.
Merkur og skilorður maður lét
í ljós við mig, að ekki dyggði að
lesa próförk sjaldnar en átta sinn
um. Nú efast ég ekki um að svo
sé. En þessi orð áttu einkum að
benda lesendum „Stefnumarks
mannkyns“ á ofannefndan leið-
réttingamiða. Ég veit nefnilega
ekki til þess, að nokkur maður
hafi komið auga á miðann fyrr
en honum hefir verið bent á hann
enda varla von.
Mér hefir verið sagt að dr.
Björn Guðfinnsson hafi verið
vanur að spyrja nemendur sína,
hvort þeir vissu, hvernig þeir
ættu að lesa bók. „Nei“, sögðu
þeir. „Ég ekki heldur", sagði
hann. „En ég veit á hverju á að
byrja: Að leiðrétta allar prent-
villur í bókinni, ef þess er kost-
ur“. Nú vil ég biðja yður, lesend-
ur góðir, að gera „Stefnumarki
mannkyns" sömu skil og biðja
ennfremur afsökunar á, að ekki
skyldi betur takast til.
Jakob Kristínsson.
Óháði fríkirkjusöfn-
uðurinn stofnar
minningasjóð
STOFNAÐUR hefur verið sjóð-
ur, er nefnist Minningargjafa-
sjóður Óháða fríkirkjusafnaðarins
og er tilgangur hans tvíþættur:
Bæði að halda minningu látinna
á lofti og vera lyftistöng fyrir-
hugaðrar kirkjubyggingar safnað-
arins.
Sjóðurinn er stofnaður af Bald-
vin Einarssyni aktýgjasmið og
kaupmanni í Reykjavík. Gaf hann
1 þúsund krónur til minningar um
konu sína, Kristine Karoline Ein-
arssson, sem var fædd í Heggem
í Molde í Noregi, en lézt í Reykja-
vík 15. apríl 1947. Sjóðurinn er
styrktarsjóður væntanlegrar safn-
aðarkirkju og í hann renna fyrst
og fremst gjafir til minningar um
látna menn og konur, og hefur
þegar borizt önnur minningargjöf,
að upphæð 1 þúsund krónur, frá
Guðrúnu Mensaldersdóttur, Þing-
holtsstræti 8, til minningar um
mann hennar Jón Jónsson, er þar
bjó og lézt 1949. Formaður sjóð-
stjórnar er Andrés Andrésson
safnaðarformaður. Það er von
sjóðstjórnarinnar að sjóður þessi
1 megi verða sem fyrst til gagns
’og blessunar við byggingu vænt-
, anlegrar kirkju og kaup kirkju-
gripa og jafnframt megi minning
|þeirra geymast, sem gjafir eru
gefnar til minningar um. í því
1 skyni verður samkvæmt skipulags
1 skrá sjóðsins haldin Minningabók,
1 er geyma skal á altari kirkjunnar,
er hún verður reist. Hverjum
'manni eða konu, sem gjafir eru
' gefnar til minningar um, er til-
einkað eitt blað. Þar er skráð nafn
hans og helztu æfiatriði, ennfrem-
I ur verði Ijósmynd af hinum látna
og kveðjuorð, ef þess er óskað,
og loks skal á blaðinu varðveita
nöfn þeirra, sem minningargjaf-
i irnar gefa.
( Auk tekna, sem sjóðnuni berast
í minningagjöfum og öðrum gjöf-
um, hefir sjóðstjómin gefið út
1 minningarkort, og rennur allur
hagnaður af sölu þeirra í Minn-
ingargjafasjóðinn.
Minningarkortin eru til sölu á
eftirtöldum stöðum: Hjá verzlun
Andrésar Andréssonar Laugaveg
3, Jóni Arasyni Laugaveg 27 B,
Ingibjörgu Isaksdóttur Vestur-
vallagötu 6, Baldvin Einarssyni
Laugaveg 53 B, Guðjóni Jónssyni,
Jaðri við Sundlaugaveg og Mar-
teini Halldórssyni Stórholti 18.
— Fiskimðf
Fraroh. af bls. 6
þjóða og er það rétt ,enda orðið
viðurkennt, bæði af kaupendum
og keppinautum okkar. Fundur-
inn telur hættu á að þessi fram-
leiðsla okkar tapi þeirri álitsað-
stöðu, sem hún hefur fengið á
þessum grundvelli, nema mjög
gætilega sé að því farið að hag-
nýta afla togaranna til frysting-
ar. Vill fundurinn því beina
þeirri áskorun til sölusamtak-
anna, að þau, í samráði við Fisk-
mat ríkisins, athugi gaumgæfi-
lega allar aðstæður þessu við-
komandi áður en farið er út á
þessa braut í stærri stíl en verið
hefur fram að þessu“.
é
D. UM EFTIRLIT MEÐ
BÁTUM, LÖNDUN OG
AÐGERÐ FISKS
11. „Fundurinn felur fiskmats-
stjóra að vinna að því í samráði
við samtök framleiðenda, að
ferksfiskmat, eftirlit með útbún-
aði báta, fiskaðgerð o. fl., verði
haldið áfram í stærstu verstöðv-
um, hliðstætt því sem gert var
s. 1. vertíð“.
12. „Þar sem fyrir liggur að
encurskoða reglugerð Fiskmats-
ins, þá leggur fundurinn til að
sett verði í hina nýju reglugerð
ákvæði um það, að enginn fiski-
bátur fái lögskráða skipshöfn
nema hann leggi fram hjá lög-
skráningarstjóra vottorð, undir-
skrifað af yfirfiskmatsmanni eða
þeim, er hann tilnefnir, um að^
báturinn eða skipið fullnægi þeim
reglum um útbúnað, sem íeglu-^
gerðin mælir fyrir um“.
i;í
’ Á ferð og flugi
LUNDÚNUM, 1. febr. — Elísa-
bet og Filipus Edinborgarhertogi
komu til Nairóbí í dag. Þar dvelj-
1 ast þau nokkra daga á ferð sinni
til Ástralíu.
E. UM ÁSAKANIR EIN-
STÁKRA manna á *’
FI&KMAT RÍKISINS
13. „Fundurinn telur að órök-
studdar ásakanir á Fiskmat ríkis-
ins séu ekki til þess fallnar að
bæta ástandið í fiskframleiðslu-
málum landsmanna og ekki sæm-
andi framleiðendum eða samtök-
um þeirra að stunda slíka iðju.
í þessu sambandi bendir fundur-,
inn á að afstaða matsmanrta er
nú allt önnur en áður var. Nú
er það eitt af aðalhlutverkum
matsmanna að glíma við óvand-
virkni í meðferð fisks .Kemur
það stundum fyrir að í odda
skerst á milli framleiðenda og
matsmanna. Matsmönnum er það
ljóst, að góð samvinna fram-
leiðenda og matsmanna er eitt af
höfuðskilyrðum fyrir góðum
árangri á sviði vöruvöndunar.
Skorar því fundurinn á framleið-
endur að styðja af alefli viðleitni;
Fiskmatsins til vöruvöndunar, en
hafa ekki um hönd óþarfa ýfing-
ar eða órökstuddar ásakanir, sem
spillt geta samstarfi þessara að-
ila og áliti framleiðslunnar út á
við“.
Áður en fundinum lauk, mættu
þar fulltrúar frá Sölumiðstöð
hraðfrystihúsanna, Sambandi ísl.
samvinnufélaga, . Sölusambandi
ísl. fiskframleiðenda og Fiskiðju-
Veri ríkisins. Fóru þar fram sam-
í eiginlegar umræður um fram-
leiðsluhætti og vöruvöndun.
Auk fundarstarfanna notuðu
yfirfiskimatsmennirnir tækifær-
ið. þar sem þeir voru allir sam-
ankomnir í Reykjavík, til þess að
koma á nokkrar fiskvinnslustöðv-
ar í nágrenninu, í þeim tilgangi
að samræma störf sín.