Morgunblaðið - 02.02.1952, Síða 14

MORGUHBLAÐIÐ
Laugardagur 2. febrúar 1953

I

Framhaldssagan 9

ll
EKKI í AIMIMAÐ SilMIM
■_'ii iimmmmm i im im im i hih m 1111111 im i hi l
Skáldsaga eftir GEORGE NEWTON
111111111111111111111)
„Við Mac unnum við þau í sam
einingu', sagði hún og horfði um
leið hreikin á eiginmann sinn.
„Um leið og Alice flutti inn
hér, fór þetta að líkjast heimiii“,
sagði Mac. „A hverju kvöldi þeg
ar ég kem heim, er hún búin að
bæta einhverju við, annaðhvort
hefur hún saumað eitthvað, eða
málað eða litað .... og það er
eins og nýtt“.
Þó að Hayden læknir hafi sætt
isig við það að dóttir hans eyddi
aumrinu fyrir utan bæinn, þóttist
hann þó fullviss um það að hún
mundi flytja ásamt eiginmannin-
trni til hans inn í bæinn um vet-
urinn. „Það er ágætt á meðan hún
gerir ekki of mikið“ sagði hann
því nú með yfiriætislegu brosi.
Mac hnyklaði snöggvast brúnir
en sagði svo glaðlega: „Hefur þú
nokkurn tímann getað fengið
Alice til að hætta við verk sem
hún hefur einu sinni tekist á hend
ur?“
„Nei“, Faðir hennar kinkaði
kolli. „Og hvað ætlar þú svo að
gera þegar þú hefur lokið við allt
sem þarf að gera hér?“
„Því verður aldrei lokið“, sagði
hún. „Það bætist alltaf eitthvað
nýtt við sem þarf að gera“.
„Jú, það er gott að geta alltaf
haft eitthvað fyrir stafni", sagði
faðir hennar.
Mac heyrði sjálfan sig spyrja
næstum hranalega: „Hvers vegna
er það alltaf gott.?“ Vegna þess
að þá hefur hún ekki tíma til að
hugsa um hvernig líf hennar
hefði getað orðið? Til þess að
hún hafi ekki tíma til að óska
sér aðra stöðu í lífinu?
„Eg átti bara við að það væri
gott fyrir Alice“, sagði Hayden
læknir. „En Alice virðist svo sem
standa á sama þó að hún sé bund-
in hér langt úti í sveit og komist
hvorki eitt né annað“.
Svei mér, það er engu líkara
en þeir séu farnir að rifast, hugs-
aði Alice með skelfir.gu. „Nú fer
ég bráðum að skæla af meðaumk
un með aumingja Alice“, sagði
hún og reyndi að brosa. Hún stóð
upp. „Eg geri nákvæmlega það
sem mig langar ' til að gera og
annað ekki“. Hún leit á þá til
skipíis. Faðir hennar sat með van
trúarsvip og Mac horfði niður
fyrir fætur sér. „Og það sem mig
langar til að gera núna“, sagði
hún vegna þess að henni gat ekki
dottið neitt annað í hug, „er að
fara og vita hvað hefur orðið að
Wiley. Hann kom ekki til að
borða kvöldverðinn sinn“.
Hún opnaði bakdyrnar og kall
aði ú.t. „Wiley .. Wiley .. hvar
ertu?“ En faðir hennar og Mac
sátu þegjandi eftir inni í stofunni
Þegar Hayden læknir var far-
inn, birtist Wiley við eldhúsglugg
ann. Alice hleypti honum inn.
Svo vafði hún handleggjunum
utan um háls eiginmanns síns og
reyndi að horfa í augu hans.
„Hvað gekk að þér?“
„Ekkert“.
„Ekkert er alltaf eitthvað al-
varlegt".
„Ég held að ég hafi bara látið
mér gremjast við föður þinn“. I
„Pabbi talar oft án þess að
hugsa. Honum var ábyggilega
ekki alvara“. I
„Hann hafði á réttu að standa“
sagði Mac alvarlegur á svip. „Þú
ert ung og það er slæmt að þú
skulir ekki komast neitt en vera
bundin hér alla daga. Ég á að
fara með þig meira út á kvöldin.“
„Við förum nógu mikið út. Við
hittum kunningja. Og manstu
kvöldið sem við vorum hjá Dot
og Bert? Mér fannst tíminn aldrei
ætla að líða þangað til við gátum
farið heim. Og þú sagðir það
sama. Og við förum oft í kvik-
myndahús". Hún kom auga á
köttinn. „Reyndar þykir mér
meira gaman að Wiley en nokkri
kvikmynd.“
Þá hló hann og aftur varð létt
|ir ,öllu jhúsipi}. . En undir niðri
lAllee áátÉdáhiæ iýfit tyjrig-
lyndiskasti Macs til málverksins
sem hékk yfir arninum. Hún
varð að taka það niður.
| Dag nokkurn þegar Mac var
ekki heima, bar hún það því upp
á geymsluloftið. í staðinn kom
hún fyrir blómum á arinhillunni.
Svo þvoði hún á sér hárið og
burstaði þangað til það var mjúkt
og gljáandi. Hún fór í hreinan
ljósbláan kjól, sem hún vissi að
| Mac þótti fallegur og þegar hún
heyrði bílhljóðið fyrir utan hljóp
hún á móti honum. „Er þetta
herra Mac Donald? Það var gam-
an að hitta yður hér“, kallaði hún.
| „Og frú Mac Donald, eða
hvað?“ sagði hann glettnislega.
Hann kyssti hana á ennið, nef-
broddinn og mjúkar varirnar.
1 „Jú, það er víst satt. Alice er kon
an mín“.
I „Talcott-hjónin fengu kjúkling
ana sína í dag“, sagði hún um leið
og þau gengu saman upp stigann.
„Eigum við ekki líka að fá okk-
ur kjúklinga. Eða heldur þú
kannske að Wiley verði vondur
við þá. Hai\n veiddi tvær mýs í
morgun. Ég er ákaflega hreykin
af honum.“
„Hann hefur veiðimannseðli"
„Pabbi líka. Hann ætlar að fara
í veiðitúr í kvöld. Ef hann fær
nokkra bröndu ætlar hann að láta
okkur fá helminginn. Hvað er að
heyra til mín“, bætti hún við
hlæjandi. „Ég tala ekki um ann-
að en mat“.
Guði sé lof, á meðan það er
henni nóg, hugsaði hann. Hún
saknar þá einskis á meðan.
Þegar hann kom niður aftur
eftir að hafa farið í bað og haft
fataskipti, mundi hann eftir því
að hún hafði ekki sýnt honum
neitt nýtt sem hún hafði bætt við
um daginn. Hann leit rannsak-
andi í kring um sig í borðstof-
unni og læddist inn í setustofuna.
Hann tók varla eftir blómun-
um á arinhellunni. Hann sá að-
eins að hún hafði tekið niður mál
verkið. Reyndar hafði honum
alltaf verið illa við að hafa það
þarna, eða nokkurs staðar í hús-
inu. En verra var að hún skyldi
hafa tekið það — Vegna þess að
hún þoldi ekki að vera minnt á
Barry? Vegna þess að í hvert sinn
sem hún leit á það var eins og
hvíslað væri í eyra hennar, Barry
Barry Barry
Úr því hann kom sér ekki að
því að spyrja Alice strax, varð
það úr að hann treysti sér ekki
til að minnast á það að fyrra
bragði. Hún fann að eitthvað am-
aði að honum, en hún gat ekki
getið sér til um ástæðuna.
„Það kemur fyrir alla að þeir
komast í vont skap“ hugsaði hún
með sjálfri sér.
Auðvitað var hún aðeins að
byrja að kynnast honum, hugsaði
hún eftir kvöldverðinn og leit út
um gluggann þangað sem Mac
stóð hálfboginn yfir beði í kál-
garðinum. Hann var oft þögull og
eins og innilokaður. Oftar upp á
síðkastið? Það var ómögulegt að
vita, þegar þau voru aðeins að
byrja lífið saman. Allir komast
einhverntimann í vont skap. Það
var allt og sumt.
Hún sat með saumakörfuna á
pallinum og gaut augunum við
og við til Mac. Hann leit ekki upp
frá því að rífa arfann fyrr en
tunglið var komið hátt á loft.
Hann fór aftur í bað og hafði
fataskipti, og þegar hann kom nið
ur, sat Alice enn úti á nallinum,
enda þótt það væri komið myrk-
ur.
„Það er orðið svalara inni“,
sagði hann.
„Það er gott. Ég kem strax".
Rödd hennar var jafn glaðleg og
venjulega. Og það var enga breyt
ingu að heyra þegar hún bætti
við: ,.Þú hefur ekki tekið eftir
breytingunni í stofunni, Mac“.
„Jú, ég sá bað“.
„Jæja, finnst þér það ekki
bót“.
Þarna stóð hún eins og ekkert
væri við hliðina á arinhillunni.
Þú þarft ekki að látast mín
vegna, hugsaði hann.
„Þér hlýtur að hafa verið
illa við að hafa það“, sagði hann
með erfiðismunum..
„Nei“. Hún stamaði lítið eitt.
„En ég hélt að þér væri illa við
það.“
„Mér? Mér stóð nákvæmlega á
sama“, sagði hann næstum hrana
lega.
omur
sem ætlið að fá saumaða kjóla úr eigin efnum, gjörið
svo vel að koma fyrir 20. þ. m. með efnin.
\Jerzíunin Lióllin
lunm tefotunn
Þingholtsstræti 3.
Kolaeldavélar
LINOLEUM
GÚMMI Á GÓLF
FILTPAPPI
ÞAKPAPPI
VÍRNET
HANDLAUGAR
W. €. SKÁLAR
OFNKRANAR
BLÖNDUNARKRANAR
SAUMUR
SKRÁARSETT fyrir úti og inni-
hurðir og m. m. fi.
13
amon
IIM'HP
Cy JunL
~ . i * ■ .« : 11 i
i «
f'írest otie
Þetta merki tryggir gæilin
FROSTLOGUR
RAFGEYMAR
1 fRIG
inmnii eiTtoi
PíRMANÍ NT
ANTl-FREiZ£
Gufar ekki upp.
Algjörlega öruggur.
Má blanda saman við
Zerex frostlög.
Kr. 104.55 gallonið.
Hlaðnir, óhlaðnir.
Ýmsar stærðir.
Kraftmiklir.
Endingargóðir.
Odýrir.
BIFREIÐAEIGENDUR: NOTIÐ AÐEINS ÞAÐ BEZTA
í> 11% I
Laugaveg 166
:
■
■ 4
TILKYNNING
FRA LOFTLEIÐUM H.F.
Samgöngumálaráðuneytið hefir með bréfi, dags. 29.
janúar 1952, tilkynnt oss ákvörðun ráðuneytisins um
skiptingu sérleyfa á flugleiðum innanlands. Þar sem
skipting þessi er að voru áliti algerlega óviðunandi, hef-
ir stjórn félagsins ákveðið að Loftleiðir h. f. hætti að
sinni að starfrækja áætlunarflug á innlendum flugleið-
um frá og með 1. febrúar 1952.
Nánari greinargerð varðandi þetta mál mun síðar verða
birt almenningi.
Stjóm cJJo^tieiLa Li.j
Takih eftir
Karlmannafatnaður, kvenkápur og dragtir, drengja-
föt og telpukápur, saumum við úr tillögðum efnum,
einnig saumum við upp úr gömlu.
Önnumst alls konar breytingar og fataviðgerð.
-_S^aumaótojan
Njálsgöta 23.
MODELHATTAR
útlendir modelhattar, þar á meðal nokkur Vínar-model,
tekin fram mánudag, 4. febrúar.
HATTAVERZLUN ISAFOLDAR H.F.
Austurstræti 14.