Morgunblaðið - 15.05.1952, Qupperneq 8

8
UORGUWBLAÐIB
Fimmtudagur 15. maí 1952

! Klæðaskápur
t
tvísettur úr Mahogni, mjög
vandaður. Tækiíærisverð. —
Upplýsingar í síma 80494.
33 m.m. myndavcl
Agfa karat 12
50 ru.m. Xenar f: 2.8, húð-
uð Gompur Rapid loki. —-
Tengdur íjarlægðarmælir.
Taíka, 4 filter cg skyggni
fylgir með. Verð 1.200 kr.
Sími 3753 kl. 7—8 í kvöíd.
ífoúð til leigu
strax
Stórt hedhergi og aðgangur
að ekdSxúsi til leigu i Hlíð-
unum. Barnlaust fólk gengur
fyrir. Uppl. i síma 81694.
Stofuhorð og 4 stólar til sölu
á sama stað.
Hraust og áreiðanleg
STIJLKA
ekki yngri en 25 ára óskast
til afgreiðslustarfa a matstofu
Góð kjör. Leggið nafn og
heimilisfang inn á afgr. Mbl.
fyrir 17. J).m. merkt „Áreið-
anleg — 47“.
LAMfiR
Té-Lajnir og stafla-lamir ný-
komnar. —
Verzl. Vald. Poulsen h.f.
Klapparsiig 29. Sími 3024.
PATRONtJBt
Patrónur i rennihekki, 4”; 5”
6"’. — Pinnálar rneð kúlu-
lagerum nr. 1—2—3 Conus.
Verzl. Vald. Poulscn h.f.
Ivlapparstíg 29. Sími 3024.
Hofum ávalt ryrirliggjandi
.,Fenner“ V-reiruar ,og skifur.
Verzl. Vald. Poulsen Ii.f.
Kiapparstíg 29. Slmi 3024.
- Leifur heppni
Framh. af bls. 1
hafði verið rekinn verk-
smiðjuunninn nagli og brustu
með því vonir manna að
fundnar væru minjar eftir
Leif.
HELDUR ÁFRAM
Frederich Pohl hefur hins veg-
ar ekki misst móðinn. Hann segir
að naglafundurinn sanni engan
veginn að víkingarnir hafi ekki
komið á land á þessum slóðuin.
Hann og menn hans hafa ekki
lokið greftrinum þarna enn,
h.vort sem þeim tekst fyrr eða
síðar að finna nokkuð það, sem
sannar að Leifur Eiríksson hafi
verið þarna á ferð.
- Afdur manna
Framh. af bls. 6
legum (biokemiskum) leiðum með
það takmark fyrir augum að safna
og auka styrk mannslíkamans og
ná á þann hátt stöðugu og öflugu
samræmi og viðhaldi ailra líffær-
anna og mannslíkamans alls.
Ég iít svo á, að hægur leik-
ur sé, að með stöðugum tilraun-
um með cyto-toxique efnið tak-
ist okkur að auka meðalaldur
niannsins upp í 150 ár. Ekki er
hægt að vísa þessari kenningu
heiin til föðurhúsanna með
nokkrum rökrænum æðferðum,
sökum þcss að iðulcga heyrum
við um fólk, scm er 105 eða
110 ára gamalt, og er því til-
töluiega auðvclt að lengja
ævina enn meir.
ÆSKA OG LÍKAMSFEGURÐ
í HEILA ÖLD
— Ég hefi heyrt því fleygt,
segir blaðamaðurinn enn, að nú
þegar hafi náðst góður árangur
við notkun hins nýja blóðvatns,
og að konur, sem hafi verið komn-
ar yíir fimmtugt hafa við blóð-
vatnsinngjöf aftur orðið færar til
þess að geta börn.
— Eins og ég hefi þegar tekið
fram, eiu tilraunir þessar enn a
byr.iunarstigi og við þorum því
ekki að draga neinar almennar
reglur af furðu góðum árangri
einstakra tilrauna okkar. Ég get
aðeins fullyrt eins og sakir standa,
að við böfum reynt hinar ýmsu
blóðvatnstegundir á karlmönnum
og koniun með hinum prýðilegasta
árangri.
— Viljið þér þá segja, að kona
framtíðarinnar muni geta varð-
veitt æsku sína og fegurð, allt
þar til hún verður hundrað ára
að aldri?
— Certainement! Minnist þér
bara Ninon de Lenclos, sem var
fögur og heillandi, þar til hún
var komin fact að níræðu. Tilraun-
ir með hið nýja blóðvatn munu
segja til um hvort okkur tekst í
náinni framtíð að lengja lífsferil
konunnar og þar með alla líkams-
starfsemi hennar sem eiginkonu og
móður. Ef þessar tilraunir takast
eftir vonum þá getur maðurinn
hætt að telja aldur sinn í árum,
sem hingað til — maðurirm er þa
aðeins jafn gamall og bandvefur-
inn í líkama hans.
Frú Jéryn.i V$ar:
Píanéténieikar
bæjarbíci
FPvÚ JÓRUNN VIÐAR heldur
píanótónleika í kvöld í Austur-
bæjarbíói kl. 7.15 og leikur
sónötu eftir Beethoven, tvö lög
eftir Schunaann, sónöl.u eftir
Shostakovitch og tvær etýður eft-
ir Chopin.
Pianósónatan óp. 28 í d-dúr,
sem venjulega er nefr.d pastoral-
sónatan, er með þekktustu verk-
um hins mikla tónsmiðs, cn hefur
sjaldan verið leikin hér. Kafl-
arnir eru allegro, andantc,
scherzo og rondó.
Abegg-tilbrigðin (op. 1) eftir
Schumann eru gcrð um nafn
ungrar vinstúlku á tónunum a,
b, e, g og g, svipað og margir liafa
gert Bach-tilbrigði um tónana í
jnafni hins mikla meistara. Síðast
mátti heyra skemmtilegt verK
I fyrir fiðlu um Bach-r.afnið eftir
IÞórarin Jóijsson á tónleikum
Björns Ólafssonar í vetur.
Toccatan í c-dúr er tilþrifamikið
tónverk og aðgengilegt. Bæði eru
verkin með clztu verkum Schu-
manns.
Rússinn Shostakovitch á vax-
andi vinsaddum að fagna um heim
allan og hefir, þótt ungur sé, þeg-
ar skipað sér í flokk fremstu tón-
saillinga aldarinnar. Um hann
hafa staðið snarpar dejlur í Rúss-
landi, svo sem marga rekur minni
til, i sambandi við „formalisma"
umræðurnar þar. Utan Rússlands
hafa menn oft betur kunnað að
meta fr.umleik hans, hugkvæmni
og furðulegar stíibrellur.
Síðast á efnisskránni eru tvær
stílfæringar (etýð.ur) eftir Chop-
in, sú fyrri í es-moll, hin í a-moll
(stormurinn).
Svo sejn sm má af þessu. er
efnisskráin fróðleg og forvitnisleg
Frú Jórunn heíir ekki k.omið
fram opinberlega, síðan hún lék
með sinfóníunni í haust sem
leið, og mun marga vera farið að
fýsa að heyra aftur til hcnnar.
B. G.
Gullbrúðhjónin Einar Friðriksson og Guðrún Hálfdánsdóttir.
•1
Tveir bæjarúfgerðar
fogarar í Hvílahafi
-Eí’TIRTALDIR togarar bæiarút-
gerðarinnar stunda nú saltfisk-
/eiðar: Ingólfur Arnarson, Skúli
Magnússon, Þorsteinn Ingólfsson
Pétur Halldórsson, Jón Baldvins-:
son og Þorkell máni. ísfiskveiðar.
til löndunar innanlands, stunda
Hallveig Fróðadóttir og Jón Þor-:
láksson. Til veiða í Hvítahafi eru
farnir Jón Baldvinsson og Skúli
Magnússon, en allir eru togar-
arnir útbúnir þannig, að þeir eru
tilbúnir til veiða á fjarlægum
niðum, ef her.ta þykir. Þetta er
’.amkvæmt skýrsíu framkvæmda
stjóra bæjarútgerðarinnar er þeir
?áfu útgerðarráði á síðasta fundi
þess. ,. .,d.!úJflÁyL
í DAG er liðin hálf öld síðan að
Éinar Friðriksson frá Þernunesi
í Reyðarfirði gekk að eiga Guð-
rúnu Hálfdánardóttur heimasætu
á Hafranesi, sem er næsti bær
við Þernunes og sama ár stofn-
uðu þau bú á hálflendu Hafra-
ness, og bjuggu þar rausnar- og
fyririnyndarbúi þrjá fyrstu áya-
tugi þessarar aldar.
Það er ekki ofmælt að þau
Guðrún og Einar gerðu garðinn
frægan á þessu árabili, ásamt
Níelsi Finnssyni frá Tungu og
Guðbjörgu Guðmundsdóttur,
bónda á Hafranesi, en þau hjón
bjuggu jafnlengi og með sömu
rausn á hinni helft jarðarinnar.
Þessum búskap var þannig lýst
á Útvarpskvöldvöku Austfirðinga
nú fyrjr skemmstu:
Á Hafyanesi voru þá tvö stór-
bú bæði til lands og sjávar, að
mestu samyrkjubú, og voru þar
að jafnaði um 40 manns saman-
lagt. Þar var yndislegt að vera.
Ég tel mér það jafnan mikinn
ávinning að hafa verið á Hafra-
nesi tvö hrifnæmustu ár æfinnar,
þar sem þess var kostur ^ð kynn-
ast flestum hugsanlegum til-
brigðum íslenzkra búskaparhátta
að hákarlaveiði ekki undanskil-
inni. Jafn röggsamlega og þó lið-
lega bústjórn hef ég aldrei þekkt.
Þar var hver maður á sínum stað
úti ,og inni, á sjó og landi, eins
og skákmenn á taflborði, þó
hreyfanlegir eftir þörfum. Hver
maður kunni sitt verk, og ung-
I lingarnir lærðu þau jafnharðan.
' Þessi 30 ár voru glæsilegt tíma-
bil hins umfangsmikla heimilis.
Krossgötur voru þar ferða-
manna, yfir fjall og fjörð, og
langs eftir suðurströnd Reyðar-
fjarðar og því feykilega gest-
kvæmt, og veit ég ekki .hvort
nokkurn tíma verður fullþökkuS
öll sú fyrirgreiðsla, og fyrirhöfn
að taka á móti öllu því íólki.
Manngreinarálit gagnvart gest-
um og greiðasala var óþekkt fyr-
irbrigðj á Hafranesi.
Þau Guðrún og Einar eignuð-
ust 9 börn. Eru 7 þeirra á lifil
Einnig ólu þau upp tvær fóstur-
dætur. Barnabörn þeirra eru nú
orðin 20, allt hið mannvænleg-
asta fólk.
Hafranesi er hyggjan kær I
þó hrunið sé úr skorðum. ,
Vandhittur mun bóndabær
betri en þar var forðum.'
Guðrún og Éinar hafa búið hér
í Reykjavík um 20 ára skeið, nú
í Nökkvavogi 13.
Heilsu þeirra er nú um sinn
þannig háttað, að þau munu ekki
verða á heimili sinu né treystast
til að taka á móti gestum á gulH
brúðkaupsdaginn, og myr.di þeim
þó annað betur að skapi.
En ég veit að hugheilar heilla-
kveðjur sfreyma til þeirra hvaðr
anæfa á þessu stórafmæli, og
ekki hvað sízt íu- austurátt.
1 P. J.
R-2003, smíðaár 1946, með yfirbyggingu er til sölu nú
þegar. — Bifreiðin er til sýnis á bifreiðaverkstæði lög-
reglunnar við Hálogaland og gefur Skúli Sveinsson lög-
regluþjónn, nánari upplýsingar. — Verðtilboðurn sé skil-
að á skrifstofu lögreglustjóra fyrir 18. þ. m.

Markús: ák &
•«M«a«MM*ni(ii(iii«tiunimnMiiiiikM«mfiiM«fiiitniim*MI
1) — Þetta er báturinn hans 2)—Hann og fjölskyldan hans
Jonna. Þetta hefur farið illa hjá hljóta að hafa farizt í flúðunum.
honum. Hann hefur alltaf komizt 3) — Hvað segirðu, Særði
óskemmdur niður flúðirnar. I
iimiminiiiiiiiiiiivnuumiiiiiiiiiiiiiiiim<uHiHiiiiiiiiiiiHiiiii
£ & Eftir Eri Oodé.
Björn, heldurðu, að þau hafi 4) — Líttu á þessa keðju. Það
bjargazt? j er græn málning á henni, af
— Þau hafa áreiðanlega bjarg- bátnujn-
I azt.‘ Hérná 'eru spor effir þau. í - -