Morgunblaðið - 21.06.1953, Blaðsíða 10

lp
MORGUNBLAÐIf)
Sunnudagur 21. júní 1953
föðurlandsáÉ er ilpsml ':1
htigsjóna okkar
Kaflar úr ræðu effir Krisfími L. Sigurðardéffur, aiþm.
FRELSIÐ hefur frá alda öðli
verið ríkur þáttur í eðli okk-
ar íslendinga. í fornsögum okk-
ar sjáum við frelsisþrána eins
og rauðan þráð gegnum allar
sögur allt til hinna fyrstu vík-
inga, sem námu hér land, af
því þeir undu ekki við kúgun
einvaldans. Hingað fluttu þeir
hið drenglundaða stórhuga vík-
ingseðli og byggðu upp hið nýja
þjóðfélag, grundvallað á frelsi
og ríkri réttlætiskennd. Frelsis-
þráin er því hverjum íslending
svo í blóð borin, að sérhver til-
raun til sviptingar þess eða tak-
mörkunar, gerir honum það enn
dýrmætara, enda er það vissu-
,iega undirstaða allra mannrétt-
jnda.
Sjálfstæðisflokkurinn hefur
ávallt sett sjálfstæði, frelsi og
framtak efst á stefnuskrá sína.
Hann er því, og á að vera,
flokkur allra sannra íslend-
inga.
Því um leið og hann berst fyr-
ir hag og sjálfstæði þjóðar vorr-
’ar, með einingu allra stétta, þá
gerir hann það ekki á kostnað
einstaklingsins né einhverra sér-
stakra stétta, helcLyr með mark-
vissum vilja og vitund um það,
að svo lengi sem einstaklingur-
inn, hvar í sveit sem hann er
settur, fær notið, sem frjáls mað-
ur, síns framtaks og dugnaðar,
síns, sem er enn í dag algjör-
lega sú sama sem hún var í
upphafi, þegar Karl Marx samdi
hið alkunna Kommúnistaávarp
1848 og sem er einnig nákvæm-
lega sú sama hér á íslandi og
hjá kommúnistum annara landa.
Kristín L. Sigurðardóttir, alþni.
I þessu ávarpi Marx segir svo
meðal annars: „Öreigarnir eiga
ekkert ættland". Það, sem þeir
ekki eiga verður ekki frá þeim
tekið. Heimurinn er þeim ætt-
land. Þar sem gott er að vera,
þar er fósturjörðin.
A alþjóðafundi kommúnista
ser og sinum til hagsbota, þa ,pfiQ , ,,, ,.
„ , , . . 2. . 1869 var samþykkt svohljoðandi
mynda þeir sameinaðtr frjalsa- , . . . .
„„ alyktun. Felagið berst fyrir af-
námi allra trúarbragða og játar
sig guðlaust. — 1923 er sagt frá
og þróttmikla íslenzka þjóð.
Ef við nú hugleiðum þetta sem
ég hefi hér sagt, má það ekki
undarlegt heita, þótt æska lands-
ins fylki sér undir merki Sjálf-
stæðisflokksins, enda er það full-
víst, að sjálfstæðisstefnan á meiri
hljómgrunn hjá íslenzkri æsku
en nokkur önnur stjórnmála-
stefna.
Hver einasti heilbrigður og
hraustur æskumaður, trúir á
sjálfan sig, trúir á framtak sitt,
þrek og þrótt. Og vill, og á að fá
að njóta þessara hæfileika sinna
óhindraður af þjóðfélaginu.
Sjálfstæðisflokkurinn hefur
altlaf borið hag æskunnar
fyrir brjósti, hinnar uppvax-
andi ltynslóðar, sem á að erfa
landið og er og verður því
okkar dýrasti auður.
Og Sjálfstæðisflokkurinn hef-
ur ávallt staðið fremstur í flokki
í öllum framfaramálum þjóðar-
innar og einmitt oft orðið fyrir
aðkasti þess vegna, frá þeim
mönnum, sem ekki vilja, eða
geta hugsað lengra en nef þeirra
nær.
Öllum hugsandi mönnum hrýs
hugur við ninni miklu sundrung
og stéttabaráttu, sem þróast hef-
ur í landinu á síðustu tímum: veita efnahagslegt, stjórnmála-
því í enska stórblaðinu „Times“,
að starfandi sé þar í Englandi
sunnudagaskóli, sem eingöngu
hafi það markmið að útbreiða
kommúnisma og hatur til
kristinnar trúar.
Eitt af þeim boðorðum, sem
þar var kennt, var þetta „Þú
átt ekki að vera föðurlandsvinur
og þú átt að efla stéttabaráttu
og hatur.“
Þetta er það sem kommúnist-
ar allra landa á öllum tímum gera
með lævísi og skipulagðri árás á
æskuna. Nota þeir skólana sem
mest þeir geta til þess að inn-
ræta börnum og unglingum
kommúnistatrú.
'k'k'k
Það líður nú óðum að þeim
degi, sem getur orðið örlagarík-
ur í sögu þjóðarinnar, kosninga-
deginum.
Kosningar eru alltaf mikilvæg-
ur atburður, og eru það vissu-
lega nú, frekar en nokkru sinni'
áður.
Við eigum að kjósa þá menn
á Alþingi íslendinga, sem við
treystum til að vernda og varð
Frá kaffikvöldi Kvennréttindafélags íslands 19. júní.
„Kvennaríki" í Ijarnarkaffi
130 konur sóffu skemmfifund KRFl á kvennadaginn
S.L. föstudagskvöld minntist
Kvenréttindafél. Islands kvenna-
dagsins 19. júni, með veglegum
skemmtifundi í Tjarnarkaffi.
Þangað höfðu konurnar boðið
ýmsum virðulegum gestum, svo
sem Bodil Begtrup, sendiherra
Dana hér á landi, og alþingis-
mönnunum, frú Kristínu L. Sig-
urðardóttur og Rannveigu Þor-
steinsdóttur. — Þá sátu einnig
boð Kvenréttindafélagsins kær-
komnir gestir sem hér eru um
þessar mundir, nokkrar af ís-
lenzku konunum úr Vesturheimi.
TJARNARKAFFI FULLSKIPAÐ
íslenzkar konur úr Kvenrétt-
indafélaginu létu ekki á sér
standa, og voru fundarkonur um
(130, — vestur-íslenzku konurnar
voru 10 talsins. — Það vaf „sann-
kallað „kvennaríki“ í Tjarnar-
kaffi á föstudagskvöldið!
(
SKEMMTIATRIÐI
j Frú Lára Sigurbjörnsdóttir
setti fundinn, en að því loknu
fluti frú Sigríður J. Magnússon,
formaður K.R.F.Í. stutt ávarp og
bauð m. a. vestur-íslenzku kon-
urnar velkomnar. Formaðurinn
gat þess einnig að sala kvenna-
blaðsins, 19. júní hefði gengið
vel, og ein konan hafði selt
hvorki meira né minna en 120
blöð! — Blaðið fæst ennþá í bóka
verzlunum.
Metafli af öræsilandimiiim
RsbbeÓ vlS Krlsfján Pétiarssonf fogaraskipsfjcra
lausungar og spillingar, sem legt og þjóðernislegt sjálfstæði
skapast hefur er allskonar klík- þjóðarinnar.
ur og sérhagsmunamenn hafa
reynt að egna til ófriðar meðal
þjóðarinnar sjálfum sér til fram-
dráttar en þjóðinni oftast til
tjóns.
Við eigum að kjósa þá menn,
sem við treysíum til að standa
vörð um frelsi okkar cg tilveru
sem þjóðar.
Við Sjálfstæðismenn vitum vel
kkk hvaða menn við eigum að kjósa.
. ............ Við vitum að við getum treyst
Eg get ekki látið hjá Lða að sjálfstæðismönnum, þeim mönn-
minnast npkkrum orðum á hinar um> sem með skeleggri baráttu
undarlegu manntegundir, komm- ginni - sjálfstæðismáii þjóðar-
únista og Þjóðvarnarliðsmenn.
Þessir flokkar eiga það sam-
innar og gifturíku starfi í hinum
~i iMm i iiin utanríkismálum, hafa
eiginlegtaðnotaþjóðerniskennd- agj eru traustg ’okkar
ina sem skalkaskjol. Keynr ’ .
hræsni þeirra svo um þverbak, ver u?ir'
að menn bókstaflega kligjar við Vlð skulum afla SjzlÍstæS-
að heyra þessa menn tala um
ættjarðarást.
Þeir hafa, æ ofan í æ, sannað,
að þeir meta rússnesk sjónar-
mið og rússneska hagsmuni fram
ah öllu öðru. Enda breyta þeir,
þar alveg eftir stéfnuskrá flokks
isflokknum þess fylgis, að hann
fái þá meirihluta aðstöðu á
Alþingi, sem þarf til þess, að
hann geti ráðið úrslitum mála.
Að hann geti staðið dyggan
vörð um frelsi okkar og sjálf-
stæði.
TOGARINN Ólafur Jóhannesson
frá Patreksfirði er nýkominn af
Grænlandsmiðum með meiri afla
en nokkur íslenzkur togari hef-
ur áður fengið, að því er tal-
ið er.
í því tilefni hitti tíðindamað-
ur blaðsins skiptjórann, Kristján
Pétursson, að máli og innti hann
nánari fregna.
— Hvað var aflinn mikill eftir
ferðina?
— Við komum með 418 tonn
af umstöfluðum saltfiski og var
þá geymslurúm skipsins nýtt út
í yztu æsar.
— Þú munt vera fyrsti skip-
stjórinn, sem lagðir leið þína á
Grænlandsmið í ár?
— Já, við vorum komnir 7.
maí á mið þau, sem nefnd eru
Bananabankinn. Fyrstu dagana
framan af var aflinn rýr, en þá
notuðum við botnvörpu. Síðan
fiuttum við okkur og komumst
í fiskinn á Fyllubanka og þar
vorum við í landhallanum vest-
ur af Godthaabskerjum, 12—13
mílur frá landi. Við byrjuðum
að fá hann, þarna í hallanum, en
það dýpkaði á fiskinum dag frá
degi.
— Þið notuðuð flotvörpu
þarna. Hvað geturðu sagt okk-
ur um gildi hennar, eftir reynslu
þína?
— Þegar komið var á 120—130
faðma dýpi, losnaði fiskurinn
frá botninum. Þá var hann á um
það bil 65—85 föðmum. Ég not-
aði þá Breiðfjörðsvörpuna. Sá
fiskur, sem kom í flotvörpuna,
var mun betri en botnvörpufisk-
urinn. Við notuðum flotvörpuna
í 4 sólarhringa og fengum 2—5
poka í „hali“. Það, sem ég tel
flotvörpunni áfátt, er, að það
vantar á hana dýptarmæli. Þeg-
ar slíkur mælir er fyrir hendi,
verður mun betra að stilla vír-
ana og er þá hægt að komast að
fiskinum, þar sem hann er mest-
ur. Við töfðumst dálítið við að
finna út hina réttu víralengd.
Með dýptarmæli yrði loku skot-
ið fyrir siikan tímaþjófnað.
— Komuð þið ekki við á
Grænlandi?
— Jú, við tókum vatn og salt
í Færeyingahöfn.
— Hvernig voru veðurskil-
yrði?
— Veðrið var yfirleitt hið
bezta. Þokur voru litlar en þær
eru venjulega mjög tíðar um
þetta leyti. Rekisinn var horfinn,
en þeim landsins forna fjanda
mættum við á heimleið.
— Hvað tók ferðin annars
langan tíma?
— Við ‘ vorum 40 daga og
nægði olían, sem við tókum
heima. En við vorum of fálið-
aðir. Ef hvert rúm hefði verið
skipað, hefði ferðin tekið mun
styttri tíma. Ég vildi sérstaklega
geta þess, að allir um borð unnu
af dyggð við björgun aflans frá
skemmdum.
skemmdum. Eiga þeir þakkir
skildar fyrir frammistöðu sína.
— Þú minntist á það áðan, að
þið hefðuð fengið vatn og salt
í Færeyinga’nöfn. Getið þið treyst
því, að fá þar afgreiðslu?
— Nei. Verzlunin er í hönd-
um dansk-norsk-færeyskrar sam
steypu. Það er alveg komið und-
ir geðþótta þeirra, hvort við
fáum afgreiðslu eða ekki. Það
er mjög óþægilegt að hafa ekki
bækistöð þarna og vissulega
verður að vina ötullega að stofn-
un hennar. Við höfðum t d. 280
tonn af salti með okkur síðast
og þegar vel fiskast verður lítið
rúm, eftir fyrir fiskinn.
— Hefur þetta ekki áhrif á
gæði fisksins?
— Vissulega verður fiskurinn
mun verri vara, ef ekki er hægt
að láta hann standa nógu lengi.
Samfara íslenzkri bækistöð á
Grænlandi myndu gæði fiskaf-
urðanna aukast til muna.
— Við þökkum Kristjáni Pét-
urssyni þessi orð og óskum hon-
um og allri skipshöfn hans til
hamingju með þann feng, sem
þeir hafa sótt í skaut Ránar.
S. P.
—Ljósm. Mbl.: Ól. K.
Þá las frú Halla Loftsdóttir
skáldkona upp kvæði, Guðrún
Guðlaugsdóttir ávarpaði fundar-
konur, Guðrún Jóhannsdóttir
skáidkona frá Brautarholti fiutti
kvæði, Lilja Björnsdóttir skáld-
kona flutti kvæði. Að því búnu
hófst rímnakveðskapur, sem
vakti óskipta ánægju fundar-
kvenna, en vesturíslenzku kon-
urnar höfðu óskað þess sérstak-
lega að fá að heyra kveðskap. —
Voru það frú Pálína Þorfinns-
dóttir og Sigríður Hannesdóttir
sem kváðu „Samtal á milli
Reykjavíkurkonu og sveitakonu".
Vissu þær ekki eftir hvern ríman
,Tpr „ . i— '-"íSii fengið hana
úr Ljóðasafni kvæðamanna.
Þá flutti frá Ólöf B. Jakobsson
ávarp til vestur-íslenzku kvenn-
anna, en hún hefur til skamms
tíina dvalið vestra.
Seinasta. atriðið á skemmti-
skránni var það að 3 ungar
stúlkur, sem syngja í óperunni,
heimsóttu fundinn og sungu
nokkur lög, með undirleik dr.
Urbancic og vakti söngur þeirra
mikla ánægju áheyrenda.
m ú Anna Péturs annaðist und-
irleik að almennum söngi.
Af> T.OKUM VAR STIGINN
DANS
Að loknum skemmtiatriðunum
gengu konurnar á efri hæð Tjarn
arkaffis o? var þar stigin dans. —
Þær dönsuðu þar hver við aðra,
og ekki bar á því að fjörið vant-
aði þó engir karlmenn væru við-
staddir, en þetta var eins og áður
greinir, — á kvennadaginn!
Laganemamótlnu
lauk á föshidag
HINU norræna laganemamóti, er
staðið hefur yfir hér undanfarið,
var slitið á föstudagskvöld, með
veglegu hófi í Valhöll á Þingvöll
Mót þetta fór í alla staði vel
og skemmtilega fram. Fjölmargir
fyrirlestrar um lögfræðileg efni
voru fluttir af hinum norrænu
prófessorum sem þátt tóku í mót
inu. Farnar voru skemmtiferðir
og einn daginn fóru allir á hand-
færaveiðar. Forseti íslands hafði
boð inni fyrir þátttakendur, svo
og dómsmálaráðherra.
Við mótsslit í Valhöll ávarpaði
formaður Félags laganema, Ora-
tors, Þór Vilhjálmsson, gestina
og einnig tók til máls formaður
framkvæmdanefndar mótsins,
Armann Snævarr prófessor. —
Síðan töluðu fulltrúar frá Norð-
urlöndunum og hafði próf. Knud
Roberstad orð fyrir Norðmönn-
unum, próf. N. Beckman fyrir
Svíunum og fyrir Finnum hafði
orð próf. V. Merikoski. — Danski
prófessorinn Dr. Henry Ussing,
gat ekki verið viðstaddur þessa
lokaathöfn, en í hans stað talaði
Erik Harremoes, sem var farar-
stjóri. I ræðum gestanna kom
fram ánægja þeirra yfir þessari
íslandsför og kynnum af landi og
þjóð.
Hinir norrænu gestir héldu all-
ir heimleiðis í gær með Gullfossi,
■'i'ms norsku laganemarnir sem
fara flugleiðis á þriðjudaginn.
D-LISTINN
er listi Sjálfstæðisflokksins