Morgunblaðið - 23.12.1953, Blaðsíða 11

Miðvikudagur 23. des. 1953
MORGUNBLAÐIÐ
11
Er ofkæling sjúk-
linga tíð
í sjúkrahúsum!
OFT hefir það borið við, er mað-
ur heyrir dánarfregn þeirra, er
maður þekkir til, veit að hefur
verið í sjúkrahúsi og hlotið að-
gerð, að fregninni fylgir það að
banameinið hafi verið lungna-
bóiga, sem sjúklingurinn hafi
fengið þegar verst stóð á. Hverj-
um hugsandi manni hlýtur að
detta í hug að eitthvað sé ábóta-
vant þeirri aðhlynningu, sem
veitt er á sjúkrahúsum, þegar
jþetta kemur fyrir.
Vegna þeirrar reynslu, sem ég
hef af þessu efni, segi ég frá því,
sem fyrir mig kom nú fyrir
skömmu á öðru stærsta sjúkra-
húsi hér í bæ. Ég lagðist þar
inn og fól mig í hendur lækni,
sem er viðurkenndur og eftir
minni kynningu viðurkenndur að
verðleikum, ekki eingöngu, hvað
hann hugsaði vel um sjúklinga
sína heldur einnig Vegna uppörf-
andi og prúðrar framkomu. Að-
gerðin, sem var stór holskurður,
tókst með afbrigðum vel. En hvað
skeður? Ofkæling, brjósthimnu- ,
bólga inni á sjúkrastofu í höndum
æfðs hjúkrunarliðs. Nokkru eftir
að ég vakna eftir svæfinguna og
er farin að átta mig, tek ég eftir,
að ég er ber upp á axlir og glugg
ínn opinn. Náttjakkann, sem ég
hafði með mér var ég ekki klædd
í. Mér var heitt, fannst svalinn
notalegur.
Atti ég að vita hættuna, sem
stafaði af þessu. Er það sjúklings
að vita að mótstöðukrafturinn er
enginn eða mjög lítill eftir upp-
skurð samanborið við það sem
einstaklingurinn hefur venju-
lega. Aðalstúlkan á deildinni
glennti upp glugga, þegar henni
fannst of heitt við vinnu, og
skildi dyrnar eftir opnar, þegar
hún gekk um. Afleiðingin var
gegnumtrekkur, sem var stund-
um mjög sár.
Þegar ég kvartaði við hana um
opnar dyrnar, var svarið, að hún
hafði of mikið að gera til að tef ja
sig á að loka á eftir sér. En hvort
sjúklingurinn hafði tíma til að
liggja í ofkælingu skipti hana
minna. Svona er mn saga. Ég
sem hef aidrei fengið í lungu eða
brjósthimnu og fæ kvef aðeins
annað og þriðja hvert ár, kom
sízt til hugar að sjúkrahús væri
sá staður, sem ég þyrfti helzt að
búast við að fá slíka uppáfallandi
sjúkdóma. Á okkur, sem þurfum
á læknishjálp að halda, ekki að
vera vogandi að velja þann
lækni, sem við æskjum helzt, að-
eins af vantrausti á hjúkrunar-
liði þeirrar stofnunar, sem okkar
útvaldi læknir starfar við. Hvað
gera deildarhjúkrunarkonur við
nema eða starfsstúlkur, sem gera
sig seka um slíka óhæfu, sem ég
hef greint frá.Fá þær áminningu,
eða fá þær óátalið að sýna slíka
framkomu áfram?
Hjúkrunarnemar eða stúlkur,
sem ætla að leggja hjúkrunar-
störf fyrir sig, fá þær að halda
áfram námi þótt þær sýni að það
gangi út á heilbrigði sjúklings-
:ns? Hvað um yfirhjúkrunarkon-
ur þessara staða? Eiga þær ekki
að fylgjast með deildarhjúkrun-
arkonunum og hafa eftirlit með
hvort þær séu starfinu vaxnar?
Eða eiga ofkæiingartilfelli að fá
að margendurtaka sig á sömu
deild og hjúkrunarkonan að
halda áfram starfi? Eigum við
skattgreiðendur ekki kröfu á að
þau hafi eftirlit með ríkisstofn-
unum? Eða eigum við aðeins að
fá að borga okkar skatt í hítina?
Hvað um hina kristilegu starf-
semi? Áttar hjúkrunarliðið sig
ekki á því að guð er kærleikur.
Er ekki mesta kærleiksverkið
að líkna sjúkum og sorgmædd-
Er ekki nægjanlegt fyrir lækninn
að leggja fram alla sína krafta
í glímu sinni við erfiða sjúk-
dóma? Þarf hann einnig að glíma
við trassahátt hjúkrunarliðsins.
,,Sér grefur gröf þótt grafi”
Hálfdáni Sveinssyni svarað.
SENN er á enda liðið kjörtíma-
bil til bæjar- og sveitarstjórna
um land allt. Víðast mun undir-
búningur þegar hafinn undir
komandi kosningar, sem fram
fara síðasta sunnudag í janúar
næstkomandi. Mun úrslita þess-
ara kosninga beðið með eftir-
væntingu og þó einkum og sér í
lagi frá þeim stöðum, þar sem
breytinga er að vænta frá síð-
ustu kosningum. Einii þeirra
staða er hinn ört vaxandi kaup-
staður Akranes. Þar hlutu hinir
svonefndu vinstri flokkar hrein-
an meirihluta við kosningarnar
1050. En um langt árabil höfðu
Sjálfstæðismenn haft þar for-
ystu í bæjarmálunum og beitt sér
fyrir byggingu fjölda mannvirkja
og alhliða framförum í byggðar-
laginu, svo sem byggingú einnar
fullkomnustu hafnar á Suð-Vest-
urlandi, rafvæðingu staðarins,
komið á fót togaraútgerð, reist
sjúkrahús óg skólabyggingar auk
margs annars, sem of langt yrði
hér upp að telja, Eigi að síður
tókst vinstri flokkunum þrem,
kommum, Framsókn og síðast en
ekki sízt Alþýðuflokknum að
tryggja sér meirihlutavald innan
bæjarstjórnarinnar, með yfir-
boðsloforðum og skrumkenndum
tillögum, sem mjög voru fjar-
skyldar veruleikanum.
Saga og framkvæmdir þeirra
vinstri manna síðasta kjörtimabil
geta bezt fært sönnur á hinar
skrumkenndu tillögur og loforð
þeirra. Svo sem vikið er að í upp-
hafi þessarar greinar er kosninga
undirbúningurinn víðast hvar haf
inn. Á Akranesi hafa kratar riðið
á vaðið með útgáfu blaðs síns
„Skagans“. Er blaðið mikið vexti,
en efni þess svo sem að líkum
lætur í senn fáskrúðugt og rýrt.
Auk auglýsinga frá kaupfélagi
staðarins og öðrum skyldum
stofnunum, er í biaði þessu ein
pólitísk grein, þar sem ráðist er
harkalega að d(num hinna fjöl-
mörgu Sjálfstæðismanna staðar-
ins. Jafnhliða reynir greinarhöf-
undur að verja hinn óverjandi
þátt Alþýðuflokksins í vinstri
meirihluta bæjarstjórnarinnar.
Er sú viðleitni ofurskiljanleg þar
sem greinarhöfundur er enginn
annar en höfuðpaur Alþýðu-
flokksins á Akranesi „barnakenn
arinn Hálfdán Sveinsson“. Er
hugarástand kennarans nú orðið
slíkt, svo sem grein hans ber
gleggst vitni, að eigi getur hann
lengur tamið tungu sína. Reynir
hann í grein sinni að rangsnúa,
hverjir raunverulega hafi staðið
að myndun meirihluta innan
bæjarstjórnarinnar fyrsta ár kjör
tímabilsins, undanþiggur hann
þar Alþýðuflokkinn allri ábyrgð
og skal honum sízt láð það, svo
mjög er saga flokks hans aum frá
tímum vinstri meirihlutans.
Til leiðréttingar rökvillum
greinarhöfundar, skulu hér laus-
lega rakin höfuð atriði og stað-
reyndir frá fyrsta ári kjörtíma-
bilsins.
í upphafi kjörtímabilsins var
hér myndaður meirihluti þriggja
flokka. Samanstóð hann af þrem
krötum, einum kommúnista og
einum Framsóknarmanni; höfðu
þessir aðilar gert með sér víð-
tækan málefnasamning, sem við
lýði skyldi vera út kjörtímabiiið.
Forseti þessarar breiðfylkingar
var svo kjörinn „barnakennar-
inn“ Hálfdán Sveinsson. Hafði
hann lengi dreymt um þessa veg-
tyllu, og nú hafði hin langþráða
og gleðiríka stund runnið upp.
Hálfdán var orðinn forseti bæj-
arstjórnar Akraness-kaupstaðar.
En vandi fylgir vegsemd hverri
Mitt tilfelli þarf að vera það
síðasta af slíku.
Sjúklingur.
og svo var einnig hér, og reyndist
Hálfdán ekki vandanum vaxinn.
Þegar um fyrsta málið er á dag-
skrá var tekið, sundraðist vinstri
samsteypan.
Eins og að líkum lætur hafði
samsteypa þessi komið sér sam-
an um val á bæjarstjóra, og sá
er valinn skyldi var uppgjafar
bæjarstjóri frá Isafirði, Jón Guð-
jónsson. Ekki höfðu þeir ísfirð-
ingar lengur not fyrir mann
þennan, enda þótt „kratar“
hyggðust setja hann til bæjar-
stjóra á Akranesi. Má af þessu
marka heillindi forsprakka Al-
þýðuflokksins á Akranesi. Ekki
fengu þeir þó þessum vilja sín-
um framgengt.
Svo sem fyrr um getur rofn-
aði meirihlutinn um þetta fyrsta
mál og annar maður ungur og
litt reyndur var kjörinn til starf-
ans.
Upp úr þessum klofningi skap-
aðist slíkt öngþveiti um stjórn
bæjarins, að vart munu slíks
dæmi. Af þessum sökum báru
fulltrúar Sjálfstæðisflokksins í
bæjarstjórn fram tillögu um að
fram skyldu fara kosningar til
bæjarstjórnar að nýju. Þessa til-
lögu felldu vinstri flokkarnir þrír
og tóku þar með á herðar sér
áframhaldandi stjórn bæjarmál-
efnanna, enda lýstu Sjálfstæðis-
menn því þá þegar yfir og létu
bóka, að þeir tækju enga ábyrgð
á störfum bæjarstjórnarinnar.
Létu fulltrúar Alþýðuflokksins
sér þessi málalok vel lynda. Má
bezt sjá það af i>ví, að Hálfdán
Sveinsson sat áfram sem forseti
bæjarstjórnar, enda þótt hann
reyni nú að slá því ryki í augu
fólks, að hann hafi aldrei verið
þar ábyrgur.
Sé þessi sérstæða saga rakin
nánar, má raunar minna á van-
traustið, er borið var fram á
Hálfdán Sveinsson sem forseta
-bæjarstjórnar, þar eð tillaga þessi
var felld af krötum og Fram-
sóknarmanninum, voru þeir hin-
ir sömu ábyrgir fyrir gjörðum
bæjarstjórnarinnar.
Þannig var ástandið í heilt ár,
ár vinstri stjórnar, ár kyrrstöðu
og úrræðaleysis. Að þessu ein-
stæða og örlagaríka ári loknu,
boðuðu hinar sárþjáðu hetjur
vinstri flokkanna algera uppgjöf
á stjórn bæjarmálefnanna, sem
þeim hafði gersamlega reynzt
ofviða. Framundan var aðeins
eitt úrræði, að Sjálfstæðismenn
tækju við stjórnartaumunum.
Sárþjakaðir eftir hið stranga ár
leituðu kratar á náðir Sjálfstæð-
ismanna og báðu þá að bjarga
því sem bjargað yrði.
Oft hafði verið þörf áhrifa
Sjálfstæðismanna um stjórn bæj-
arins, en nú Var um að ræða nauð
syn og brugðu því Sjálfstæðis-
menn skjótt við. Breytingarnar
urðu skjótar á málefnum bæjar-
ins er Sjálfstæðismenn tóku völd
Framh. á bls. 12
Keflavík
Keflavík
Húseign til sölu
Húseignin nr. 9A við Kirkjuveg í Keflavík, ásamt til-
heyrandi leigulóð, er til sölu og laus til íbúðar um n. k.
áramót..— Tilboð sendist undirrituðum fyrir 31. des n. k.
Skiptaráðandinn í Keflavík, 22. des. 1953.
A. Gíslason.

GUIMDA
OG LIIMIMSCHIFF
þessii góðknnu þýzku hringbakarofnar eru nú
senn á þrotum. — Kosta aðeins 290 með snúru.
Véla- og raflækjaverzluiiin
Bankastræti 10.
Sími 2852.
Dllar-gólfteppi
og dreglar
fyrirliggjandi. — Birgðir takmarkaðar.
d3a itic- dJradincj Co. Lf.
Klapparstíg 26, II. hæð
Sími 82930
Þ ý z k u
eldavélahellurnar
ERU KOMNAR
Pantanir óskast sóttar. — Verðið lækkað.
AMPER H.F. Þingholtsstræti 21.
Frá iVlaska-gróðrarstöbinni
Þessi jól er það tízka að skreyta útidyrnar með
jólaskeifunum okkar. — Höfum margt fleira til
jólanna.
Munið, að við seljum beint frá framleiðanda.
Útsalán á móti Stjörnubíói.
Alaska-gróðrarstöðin.

MORSE-TÆKI
RAFMAGIMSFÖNDUR
(Raflagningaefni fyrir drengi).
VASALJÓS
er skemmtileg jólagjof
fyrir drengi.
Véla- og raítækjaverzlunim
BANKASTRÆTI 10 - SÍMI 2852