Morgunblaðið - 05.01.1954, Qupperneq 6

6
MORGUNBLAÐIÐ
Þriðjudagur 5. janúar 1954
Undsmót heslamanna verBur
á Akureyri næsta sumar
ÞAÐ er eitt a'f aðalstefnumálum
L. H. að halda mót fjórða hvert
ár, þar sem hestamenn af öllu
landinu mætast og leiða saman
hesta sína.
Fyrsta mótið var haldið á Þing-
völlum árið 1950. Þar kom sam-
an fjölmenni mikið bæði af mönn
um og málleysingjum. Það mót
mun vera í fersku minni þeirra,
sem þar voru. Náttúran öll tjald-
aði sínum hátíðabúningi. Fugl-
arnir sátu á grænum greinum
trjánna og hoppuðu glaðir grein
af grein. Svanir og aðrir sund-
fuglar syntu og sungu á vatninu.
Sólin skein í heiði og yljaði og
vermdi, svo að jafnvel dauðir
hlutir urðu hlýir og notalegir og
þannig mætti lengi telja.
Menn mættu þar með sína
beztu gæðinga til að keppa um
heiðurssæti í íslenzkri hestarækt
og hestamennsku. Þá var tjaldað
því bezta sem til var og þar var
margur gæðingurinn góður. Þar
•var sótt og varið. Sú sókn og sú
vörn fer aðallega fram áður en
til leiks er mætt. Þegar á staðinn
er komið verður að sætta sig við
dóm hinna vitrustu manna. En
menn eru aðeins menn og dómur
þeirra auðvitað ekki eins og Guð
tali. Þess ber vel að gæta að enda
þótt keppandi nái ekki í topp-
sæti getur hann eigi að síður
verið mjög verðmætur og al-
kunna er að hinir síðustu verða
hinir fyrstu og hinir fyrstu síð-
astir.
Nú þegar vill stjórn L. H.
vekja athygli á því að í byrjun
júlí næsta ár er ákveðið að halda
sams konar mót á Akureyri. Er
það sett þar til að gera ekki upp
á milli landshlutanna með að-
stöðu til þátttöku. Nú hafa Norð-
að undirbúningur hestaeigenda
sé gerður af alúð og smekkvísi.
Þessi mót eiga sérstaklega að
vera þjóðarmót og þjóðarmenn-
ing. Þetta mót verður í aðalatrið-
um undirbúið og framkvæmt
svipað og Þingvallamótið. Þess
skal þó getið að ákveðið er að
gefa gestum samkomunnar tæki-
færi til að greiða um reiðhestana
og verður hestinum sem hlýtur
flest atkvæði veitt sérstök viður-
kenning.
Landssamband Hestamannafé-
laga býr við þröngan fjárhag og
verður því minna ágengt en ann-
ars væri. Meðal málefna sem
samb. vinnur að má t. d. nefna
að koma á ferðalögum um landið
á hestum og nýtur það þar góðr-
ar aðstoðar og samvinnu við
Ferðaskrifstofu ríkisins o. fl.
L. H. vinnur að fræðslustarf-
semi með bókaútgáfu, t. d. var
á s. 1. ári gefið út rit um tamn-
ingu hesta er nefnist „ Á Fáki“.
Það. hefir gengist fyrir útvarps-
kvöldvöku síðustu tvö árin og
hyggst að halda því áfram. Það
hefir áhuga fyrir kennslu um
hesta í alþýðuskólunum og vill
að hestatamning sé gerð að
skyldunámsgrein við bændaskól-
ana. Það hefir gengist fyrir að
kvikmyndir séu teknar af aðal-
hestamótum og sýningum og
vinnur að því framvegis.
Þá má og nefna það að L. H.
hefir verið að athuga um mögu-
leika á að eignast og reka hesta-
ræktarbú er Eggert sál. Jónsson
hafði sett saman að Kirkjubæ á
Rangárvöllum. Enn hefir þó ekki
fundist starfsgrundvöllur fyrir
þann rekstur.
Til þess að koma áhugamálum
lendingar betri aðstöðu og hæg-: sambandsins fram væri því nauð
ari sókn, gagnstætt því sem var
1950.
Gera má ráð fyrir að mótið,
sem væntanlega verður háð 1958
verði á enn nýjum stað.
synlegt að hafa sérstakan starfs,-
mann, en til þess vantar enn sem
komið er fjármagn.
Á því skal vakin sérstök at-
hygli að L. H. miðar starfsemi
Þeir, sem ætla sér að keppa í | sína eingöngu við reiðhesta og
sumar mættu gjarnan sem fyrst reiðmennsku en ekki vinnuhesta,
byrja að ala gæðingana, klippa tamningu þeirra, ræktun eða af-
þá, kemba þeim og þvo þá og1 not.
hvað það er nú allt saman, en I L H. vill ekkert láta sér óvið-
síðast en ekki sízt að þjálfa Þá. komandi sem miðar að hesta-
Enginn skildi láta letjast af Því|mennsku þessari fornu íslenzku
að hann vantreysti hesti sínum, jþr5tt og óviðjafnanlegu skemmt
rljónlð írá Lurs"
því þarna geta skeð hinir ótrú
legustu hlutir. — Á Þingvöllum
kom mönnum t. d. margt á óvart.
Svo getur og orðið enn og verður
áreiðanlega.
Stjórn L. H. hefur áhuga fyrir
að gera mótið sem bezt, en eitt
höfuðskilyrði fyrir að svo geti
orðið er að þátttaka í hinum
ýmsu keppnum sé sem mest og
un og hollustu.
L. H. fagnar hverri örvandi
hönd og óskar samstarfs við alla
þá aðila sem vilja og geta lagt
lóð á vogarskálina svo veita megi
á betri veginn en ekki þann
lakari.
F. h. stjórnar L. H.
Ari Guðmundsson.
Rúmgott skrifstofuhúsnæði
sem einnig er mjög hentugt fyrir lækningastofur, hár-
greiðslustofur eða annan hliðstæðan rekstur,, er til leigu
nú þegar, við eina helztu verzlunargötu bæjarins.
Tilboð merkt „Fyrirfram —437“, leggist inn á afgr.
blaðsins fyrir hádegi á fimmtudag n. k.
Verzl&iiiar- og viíisiupfáss
100—150 fermetrar til leigu 1. júní í sumar. Stórir og
margir gluggar. Tilboð merkt „Fyrirframgreiðsla -—435“
leggist inn á afgr. blaðsins sem fyrst.
TILKYIMNIIVG
en a
í tilkynningu verðlagsskrifstofunnar frá 31. desember
s.lV er verð á ljósaolíu tilgreint kr. 1.310.00 tonnið,
aðF vera kr. 1.360.00.
Reykjavík, 4. janúar 1954.
Verðgæzlustjórinn.
Hér hefur franska lögreglan náð í Gaston Dominici,
hjónin og dóttur þeirra á s.I. sumri.
„Ljónið frá Lurs“, sem myrti Drummond-
Trúnaðarvinur
ASAKANIRNAR gegn Beria,
málshöfðunin gegn honum og öll
málsmeðferðin er mjög svipuð
því, sem áður hefur átt sér stað
gagnvart þeim mönnum, sem hin
rússneska harðstjórn hefur ákveð
ið að ryðja skyndilega úr vegi.
En Beria mun vera sá fimmti í
röð þeirra manna er teknir hafa
verið af lífi eftir að hafa haft á
hendi yfirstjórn hinnar rússnesku
ríkislögreglu.
Málsmeðferðin öll er hin furðu
legasta sem kunnugt er af blaða-
fréttum. Það furðulegasta er þó
að saksóknarinn eða yfirstjórn
Sovétríkjanna segir frá, að mað-
ur sem í 35 ár samfleytt hefur
verið í hinum mestu trúnaðar-
stöðum ríkisins skuli allt í einu
hafa reynzt í augum stjórnar-
valdanna hinn stórbrotnasti og
svívirðilegasti glæpamaður og
það jafnvel þó hinn „alvitri“ ein-
ræðisherra Stalin, hafi í áratugi
haft hann sem hinn traustasta
samstarfsmann og trúnaðar-
mann enda voru þeir bæði frænd
ur og vinir. Beria var trúað fyrir,
að rita ævisögu Stalins, stjórna
lífverði hans. Átti hann að gæta
í hvívetna öryggis þjóðarinnar
að svo miklu leyti sem það væri
á nokkurs manns valdi.
En nú upplýsist það, eftir því
sem fregnir herma, þaðan að
austan, að í 35 ár hafi Beria
starfað sem njósnari í þjónustu
erlendra óvinveittra ríkja og gert
allt sem í hans valdi stóð, til að
koma stjórnarherrum Rússlands
fyrir kattarnef.
Asakanirnar sem dengt hefur
verið á Beria hafa verið með
sama svip og fyrirrennarar hans
hafa fengið og svo ósennilegar og
skefjalausar að þeim verður að
sjálfsögðu lítill gaumur gefinn.
Hitt er svo annað mál, að Beria
hefur haft margskonar skipulögð
hryðjuverk á samvizkunni er
bitnað hafa aðallega á borgurum
Sovétríkjanna. En þessum hryðju
verkum var ekki beint gegn
valdamönnum kommúnista, held
ur fyrst og fremst gegn almenn-
ingi, en valdamenn svo sem
Malenkov og Molotov og sam-
verkamenn þeirra eru vitaskuld
meðsekir í fyllsta máta í afbrot-
um Beria.
Þó þeir hafi gripið tækifærið
til þess að hegna honum og láta
skjóta hann, eftir að þeir snéru
við honum bakinu. Reyna þeir nú
af fremsta megni að skella skuld-
inni á þennan félaga sinn fyrir
öll þau hryðjuverk og misgerðir
sem þeir allir hafa framið með j
honum eða í samráði við hann. I
sagi
úru glæpaferil sinn
Kommúnisiar bersýnilega horfnir frá að
fiælfa við „sjónarspil" sín um „jálningar"
L.P. BERIA.
Stjórnendum Sovétríkjanna
sem enn eru á lífi er það ljóst
orðið að þjóðir þeirra eru orðnar
langþreyttar á ógnarstjórn komm
únista og vilja fyrir hvern mun,
losna við hina ríkjandi harðstjórn
í landinu. Þeir vilja frið og lýð-
ræði sér og eftirkomendum sín-
um til handa. Er nú reynt að
koma hinu langþrt yttar fólki til
að trúa að ógnarstjórninni linni
sé Beria fórnað, og samstarfs-
mönnum hans.
En því miður eru litlar líkur
til að nokkur af þeim loforðum
sem Sovétþjóðunum eru gefin um
aukna linkind í stjórnarfarinu
verði efnt að nokkru á meðan
núverandi Stalinismi nær að
njóta sín þar eystra.
Eftirtektarvert er það að þeir
menn sem ákærðir voru og skotn-
ir með Beria voru flestir frá
Georgíu og Ukraínu. Mönnum er
í fersku minni, að þá stund sem
Beria átti ólifað eftir dauða
Stalins, lofaði hann þjóðinni því,
að nú skyldi bundinn endi á hina
skefjalausu þjóðernisstefnu
Rússa er svo mjög gætti í sam<
skiptum við aðra þjóðflokka inn-
an Sovétríkjanna. Lét hann reka
marga einstrengingslega rússa-
dýrkendur úr embættum í Kiei
og Tíflis til marks um, að linað
yrði á valdaeinstrengingi Rússa
gagnvart Ukrainu- og Georgíu-
mönnum.
Þegar leið að aftöku Bería og
félaga hans, var fyrst tiikynnt
opinberlega, aff allir hefðu þeir
játaff sekt sína. En skammt er um
liðið, síðan valdamenn Sovét-
ríkjanna lofuðu því hátíðlega, að
nú skyldi bundinn endir á hinar
furðulegu „játningar“, sem alltaf
hafi verið látnar klingja allt frá
því að „aftökurnar miklu“ í
Moskvu fóru fram árin 1936—38
og reyndist ekki vera annað en
hreinn uppspuni og skrípaleikur
er leikinn var fyrir opnum tjöld-
um, hvaff eftir annað til þess að
blekkja þjóðir Sovétríkjanna.
En þó menn árum saman hefðu
gert sér það ljóst hvernig í þess-
um játningum lá, var ekki hægt
að ganga fyllilega úr skugga um
hvernig þessum óhugnanlegu leik
sýningum var háttað fyrr en sjálf
stjórnarvöld Sovéíríkjanna ját-
uðu í sumar að ákærurnar gagn-
vart læknunum í Kreml voru til-
búningur einber. Allar þær játn-
ingar sem í fyrstunni voru born-
ar fram sem „staðreyndir" hefðu
verið framkallaðar á ólöglegan
hátt. Og læknarnir sem áður
fengu hinn þyngsta dóm fyrir
tilraun til morða og eiturbyrlana,
var sleppt lausum og þeir sýkn-
aðir með öllu.
Hinar langþreyttu þjóðir Sovét
ríkjanna munu hafa treyst því,
að stjórnarvöldin mýndu hafa
lært það af „læknamálinu“ að
ekki væri heppilegt fyrir þau
að endurtaka slíkar aðferðir. En
ekki er misseri liðið frá því þau
loforð voru gefin, um að „játn-
ingaaðferðin“ væri úr sögunni,
unz hún er tekin upp að nýju.
I þetta sinn er gripið til þess
ráðs, að láta hin víðkunna sam-
verkamann einkavin og frænda
Stalins „játa“ að hann hafi allt
frá þvi að hann- kom til vits og
ára verið hinn eitrað^sti fjand-
maður sovétskipulagsins og allra
Framh. á bls. 7.