Morgunblaðið - 25.05.1954, Blaðsíða 8

Morgunblaðið - 25.05.1954, Blaðsíða 8
8 MORGLWfíLAÐItí Þriðjudagur 25. maí 1954 JUttMtoMfe Útg.: H.f. Árvakur, Reykjavík. Framkv.stj.: Sigfús Jónsson. Ritstjóri: Valtýr Stefánsson (ábyrgSarm.) Stj órnmálaritstj óri: Sigurður Bjarnason frá Vigur. Lesbók: Árni Óla, sími 3045. Auglýsingar: Árni Garðar Kristinsson. Ritstjórn, auglýsingar og afgreiðsla: Austurstræti 8. — Sími 1600. Áskriftargjald kr. 20.00 á mánuði innanlands. í lausasölu 1 krónu eintakið. Stórkostleg atvinnubót í AÐALFUNDI togarafélagsins greinilega af rekstri ísfirzku tog- á ísafirði, sem blaðið hefur flutt aranna, hversu mikið allur al- fréttir af nýlega, var skýrt frá menningur í einstökum byggðar- því, að félagið hefði samtals lögum, sem hafa togaraútgerð, á greitt rúmlega 5,7 millj. kr. í undir afkomu hennar. Hún er vinnulaun á árinu 1953. Afla- þar bókstaflega lífæð bjargræð- verðmæti tveggja skipa félagsins isveganna hefði hins vegar numið um 10,1 millj. kr. Af þessum tölum má marka hversu gífurlega þýðingu tog- araútgerðin hefur fyrir einstök byggðarlög, sem njóta hennar. Síðan löndunarbann á ísfiski hófst í Bretlandi hafa íslenzkir togarar lagt afla sinn að veru- legu leyti upp til vihnslu í land- inu sjálfu. — Af því hefur svo leitt stóraukna atvinnu fyrir landverkafólk við hraðfrystingu aflans, herzlu og söltun. Hinsveg- ar munu tekjur togarasjómann- anna heldur hafa rýrnað við það, að þeir hættu siglingum. Fyrir byggðarlag eins og ísafjörð hef- ur hin nýbyrjaða togaraútgerð þar haft geysilega þýðingu. Vél- J MÍKILL fjöldi fólks hefur und- bátaútgerðin hefur verið þar illa ' anfarið sótt um byggingarlóðir Sjálfstæðisflokkurinn hefur átt mikinn þátt í að aðstoða') einstök byggðarlög til þess að eignast togara. Hann mun leggja mikla áherzlu á að þau geti haft eins mikið gagn af þessum stórvirku framleiðslu- tækjum og frekast er kostur á. Togaraútgerðin verður að vera rekin hallalaust, því að- eins getur hún veitt sjómönn- um sínum og landverkafólki útgerðarstaðanna varanlega og góða atvinnu. Lóðaúfhlutunin. stæð af völdum aflabrests á síld- veiðum og þverrandi fiskafla á grunnmiðunum fyrir Vestfjörð- um. ísfirzku togararnir hafa veitt almenningi í bænum mjög aukna atvinnu. Útgerð þeirra hefur, einnig átt þátt í að afla hrað-1 hér í Reykjavík. En færri hafa fengið þær en vilja. Hefur því verið uppi töluverð gagnrýni á bæjaryfirvöldin fyrir það, hversu seint lóðaúthlutunin gengi. ★ Á síðasta bæjarstjórnarfundi frystihúsunum við ísafjarðar- upplýsti borgarstjóri að síðan 1 djúp aukins hráefnis til vinnslu. Að sjálfsögðu ber að stefna að því að afli togaranna verði framvegis lagður upp til vinnslu að töluverðu leyti í landinu sjálfu. Það hefur október í haust hefði verið út- hlutað lóðum undir íbúðarhús, sem ætluð væru samtals fyrjr 950 íbúðir. Væri þetta miklu meira en dæmi væru til áður. Borgarstjóri kvað það mikið mikla þýðingu fyrir fjölmörg vandamál hversu miklu meira byggðarlög önnur en ísafjörð Væri sótt um lóðir undir ein- og nágrenni. Togararnir eru býlishús en fjölbýlishús. En ekki stórvirkustu framleiðslutæki væri unnt ag verga vig óskum sjávarútvegsins. Þeir geta sótt hvers og eins um slíkar lóðir. afla á fjarlæg mið þegar treg- Nóg væri hinsvegar til að lóð- um undir sambýlishú s og f jöl- býlishús til þess að fullnægja eftirspurninni eins og hún er nú. í þessu sambandi má á það minna að oft hafa heyrzt raddir um það að bærinn væri þaninn allt of mikið út með skipulagningu svæða undir einbýlishús. En nú eru bæj- aryfirvöldin fyrst og fremst 10 þúsundasti gesturinn hlaut krystalsvasa að launum. (Ljósm. R. Vignir). Mfög mikil aðsókn að finnsku iðnsýningunni SÍÐASTLIÐIÐ laugardagskvöld gesturinn á sýninguna, en mikill kl. 8 kom 10 þúsundasti gest- straumur af fólki var allan urinn á finnsku iðnsýninguna. | sunnudaginn. Var sá gestur Sig- Var það frú Berta Kristinsdóttir, hvatur Bjarnason, málarameist- Grensásveg 47. — Myndin sýnir ari, Heiðargerði 110. Fékk hann auglýsingastjóra sýningarinnar, j verðlaun, ryðfrían stálborðbúnað Runar Kockberg, afhenda frú, fyrir 12. Bertu verðlaunin, sem hún fékk, en það var fagur krystal vasi. Vegna anna gat frú Berta ekki komið í Listamannaskálann til þess að veita verðlaununum mót- töku, og þess vegna var farið á heimili hennar, en á myndinni eru einnig börn frúarinnar. Á sunnudaginn kom svo 12 500 13.300 SÝNINGARGESTIR Á mámjdagskvöld höfðu alls komið á sýninguna frá opnun, 13.800 manns og nú fer hver að verða síðastur til að sjá þessa ágætu sýningu, því henni lýkur næstkomandi sunnudagskvöld kl. 10. — Sýningin er opin daglega uu andi óhrifar: fiski er á grunnmiðum. Raunar má segja að það sé sérstaklega þýðingarmikið fyrir útgerðina á Vestfjörðum að geta gert út togara til fiskveiða. Með lokun Breiðafjarðar og Faxaflóa fyrir togveiðum hefur ásókn tog- araflotans á hin vestfirzku mið aukizt stórkostlega. Af því hefur leitt mikil vand- kvæði fyrir vélbátaútgerð Vest- firðinga. Vestfirðingar þurfa því sjálfir að geta sótt á mið sín á stórum og fullkomnum og skip- um. Ef þeir ekki geta það verða þeir undir í samkeppninni. Þeir verða þá að horfa upp á innlenda og erlenda togara taka fiskinn á djúpmiðum þeirra og girða fyrir göngu hans á grunnmið vélbáta- flotans. Vissulega væri æskilegt að geta nú þegar framkvæmt frekari ráðstafanir til vernd- unar fiskmiðunum út af Vest- fjörðum. Og að því hlýtur að verða stefnt. En eins og þessi mál standa nú, er mjög hætt við því að erfitt verði, að koma slíkum vörnum skjót- lega við. Það verður því að styðja Vest- firðinga að öðrum leiðum í lífs- bjargarviðleitni sinni. Þess betri, stærri og fullkomnari skip, sem þeir eignast, þess hægara eiga þeir um vik, með að hamla gegn hinni auknu ásókn á mið þeirra. Þeir fá þá sömu tækifæri og aðr- ir til þess að hagnýta hin gjöf- ulu vestfirzku fiskimið. | Það er öllum landslýð hið mesta áhyggjuefni, hve erfiðléga togaraútgerðin hefur gengið und- anfarið. Hlýtur það að Vera von allra hugsandi manna að leiðir finnist hið bráðasta til lausnar vandkvæðum hennar. Það sézt E1 Biðin er dýr. R ekki orðið tímabært fyrir okkur íslendinga að stinga við fótum og athuga, hvað bið á gagnrýnd fyrir það a ðþau hafi ýmsum stöðum er dýr og hvort ekki tilbúnar lóðir handa öll- I ekki er hægt að losa þjóðina við um, sem slík hús vilja byggja. þá miklu sóun verðmæta, sem af Má því segja að vandlifað sé biðinni hlýzt. fyrir þá, sem þessum málum stjórna. * Að sjálfsögðu er það æski- legast, að lóðaúthlutunin gangi sem greiðast. En hin gífurlega útþensla bæjarins og fjölgun íbúa hans kostar stöðugt aukinn undirbúning skipulagningar og lóðaúthlut- unar. Það munu bæjarbúar áreiðanlega skilja, einnig þeir, sem þurfa að fá byggingarlóð og eiga rétt á að fá hana. Annars er það mála sannast að mjög væri æskilegt að hægt væri að hagnýta bæjarlandið betur með byggingu stórra og myndar- legra fjölbýlishúsa. Hefur Reykja Nokkrir læknar hafa þegar rið- ið á vaðið og tekið upp það ný- mæli að hafa tölusett biðmerki í biðstofum sínum, og er það lofs- verð viðleitni til að leysa það vandræðaástand, sem oft ríkir á biðstofum lækna, þar sem fólk verður að bíða allt upp í 4 stund- ir eftir viðtali við lækni. Oft ork- ar líka tvímælis, hvar hver á að I vera í röðinni, og vill þá brenna við, að þeir frekustu skáki öðrum aftur fyrir sig. víkurbær og haft forystu nokkrar slíkar byggingar. — En þær hafa þann ókost að við þær eiga efnalítlir einstaklingar, sem íbúðir eignast í þeim, miklu erf- iðara með að nota eigin vinnuafl. Hér er því margs að gæta og erfitt um vik að finna byggingaraðferð, sem setur í senn irtþenslu bæj- arins hófleg takmörk og gerir einstaklingum kleift að draga úr byggingarkostnaðinum, með því að nota eigin vinnuafl við ibúðir sínar. E Börn una illa biðinni. INKUM reynist biðin börnun- um erfið, og getur hver séð, um hvað af getur hlotizt. Þau verða leið og óróleg og erfitt að fá þau með sér aftur, ef þess gerist þörf. Biðnúmer eiga að bæta veru- lega úr þessu. Ef margir eru á undan í röðinni, er hægt að skreppa frá og gegna öðrum störfum á meðan; aðeins að gsefa þess að vera á sínUm stað áður en röðin kemur að mönnum, — Vonandi verða fleiri til að virða tímann að verðleikum og taka upp þennan góða sið. — Ánægð- ur sjúklingur. Byrjunarannmarkar. SÚ kemur tíð, að það þykja mestu meðmæli með varn- ingi, að hann sé innlend fram- leiðsla. Lengi vel hafði almenn- ingur megna ótrú á innlendum iðnaði, og tók erlendar vörur yfirleitt fram yfir. Á hafta árun- um eftir stríð virtist hlutur ís- lenzka iðnaðarins lítt batna. Hrá- efni voru af skornum skammti og ekki allt af fyrsta flokks, enda árangur oft eftir því. Er innflutn- ingur var gefinn frjáls, þóttust menn vel að því komnir að kaupa innfluttan varning fremur. Skáka erlendri vöru. SÍÐAN hefur mikið vatn til sjávar runnið. í samkeppni við erlendu vöruna og rýmkaðan inn- flutning hráefnis hefur íslenzka iðnaðinum vaxið ásmegin, enda er nú svo komið, að margar vöru- tegundir, sem fyrir fáum árum þóttu lélegar, skáka innfluttri vöru um gæði og verð. Vitaskuld gildir þetta fyrst og fremst um smávörur margs kon- ar. Fyrir nokkru kvað gæðamats- nefnd Neytendasamtakanna, t.a. m. upp þann úrskurð. að íslenzkt lyftiduft væri upp til hópa betra en innflutt og verð lægra. Stóriðnaður hefur líka hafið innreið sína, má minna á stálskip í smíðum og loftáburð frá Gufu- uesi. — Iðnaðurinn verður með hverju ári veigameiri atvinnu- grein með þessari þjóð. Lokkurinn dökki. Lokkur leikur hinn dökki laus, og hangir á vanga. Gott á hinn göngulétti, giaður í rósum baðar. Happi eg hrósaði, ef leppur haddar væri eg þíns, kæra; för þá eg marga færi frjáls um kinnar og hálsinn. (Björn Halldórsson). Það eru fleifi hundar svartir en hundurinrt prestsins. I NYJA BIO sýnir um þessar mundir stór- athyglisverða franska kvikrhynd, Á götum Parísarborgar (á frönsku Sous la ciel de Paris). — Leikstjóri er hinn mikli meistari Julien Duvivier, sem hér er kunn ur af nokkrum frábærum kvik- myndum, sem hann hefur stjórn- að. Nafn hans eitt ætti að nægja til þess að tryggja þessari mynd góða aðsókn. En þar við bætist að öll hin meiriháttar hlutverk eru í höndum afbragðsleikara, svo sem Birgitte Auber, Jean Broc- hard, Christiane Lénier og René Blancard. j Myndin gerist í París, töfra- borginni miklu, er seiðir til sín unga og gamla úr öllum áttum heims. Lýsir hún örlögum manna, * hins þögla f jölda og einstaklinga, sem leita athvarfs og lífsham- ingju í iðukasti breiðgatnanna. ! Við sjáum unga stúlku, er kemur til borgarinnar utan af landi til þess að leita uppi elskhuga sinn, verksmiðjuna er fyrir skömmu ómaði af lífi og starfi, en er nú hljóð, því að Þar er verkfail og verkamenninrir ráfa um verk- smiðjugarðinn í þöglum mótþróa. — Við sjáum hinn geðveika og óhamingjusama myndhöggvara, sem er haldinn morðsýki og ráf- ar um úthverfi borgarinnar til þess að leita sér að bráð og hremmir aðkomustúlkuna en þyrmir litlu stúlkunni af því að hún sýndi honum barnslegt traust. Og loks sjáum við unga lænkastúdentinn, sem féll á próf- inu um morguninn en gerði snilldarlegan hjartaskurð um kvöldið og kallaði með því mann aftur til lífsins. Hjartaskurðurinn sést frá byrjun til enda og er j raunverulegur, myndin tekin á sjúkrahúsi og sett inn í þessa ’ mynd. — Kvikmyndaeftirlitið í Danmörku bannaði sýningu á þessari kvikmynd vegna hjarta- skurðarins, en sá úrskurður var kærður og lauk því svo að menntamálaráðuneytið leyfði sýningarnar. | Mynd þessi er frábærlega vel tekin og leikstjórnin eftir því. Hún er í rauninni margskipt en þó ein heild, því að sömu per- sónurnar koma þar aftur og aftur við sögu. Og þó að myndin verði ekki talin „Spennandi“, heldur hún athygli manna óskiptri allan tímann, — og hjartaskurðinum gleymir enginn, sem sér hann. Stjörnubíó: HARÐLYNDI. Sænsk mynd frá Nordisk Tonefilm. Mynd þessi er byggð á sam- nefndri sögu eftir Hans Hergin. — Sagan gerist í steinsmíðabæn- um Brovik í Svíþjóð og hefst 1917. GömuF kona, sem dvalið hefur þar allan aldur sinn, segir frá lifinu þar í gamla daga. — Klaus Willenhart á þar grjót- námu og rekur þar steinhögg. Sonur hans er tekin við fyrir- tækinu, harður maður og óbil- gjarn. Það slæst í brynnu með honum og verkamönnunum. — Átökin eru hörð og hatrið mikið. Og nú dregur til margskonar ó- farnaðar fyrir þessum unga fram kvæmdastjóra. En það verður ekki rakið hér. Faðir hans, sem er þýzkrar ættar, hverfur til heimalands síns, sem á þá í fyrri heimsstyrjöldinni og bróðir hans er þar liðsforingi. Lýkur mynd- inni með því að framkvæmdar- stjórinn deyr af slysförum. Arne Mattsson, sá hinn sairti er stjórnar tökunni á „Sölku Völku" er leikstjóri þessarar myndar. — Héfhr honuirt tekizt leikstjórnin prýðilegá bg myrídin er um márgt allgóð. Leikendur eru margir og éúirtir þeiria í fremstu iröð sænskra kvikmyndaleikara og fará þeir þrýðilega með hlutverk Framh. á bls. 12

x

Morgunblaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.