Morgunblaðið - 25.05.1954, Blaðsíða 14

14
MORGVNBLAÐIB
Þriðjudagur 25. maí 1954 1
Skugginn og tindurinn
SKÁLDSAGA eftir richard mason
F ramhaldssagan 45
„Eigum við að koma?“ sagði
hún. „Við megum ekki láta
nokkra stund dagsins fara til
«inllis.“
Þau óku niður að bryggjunni í
skólabílnum. — Þar fundu þau
mann með bát, sem vildi róa
þeim út á höfnina. Þegar fjær dró
landi varg sjórinn hreinn og tær
og yfir höfði þeirra skein heit
hitabeltissólin í gegn um mistrið.
Þau fyldu merkistaurunum út úr
höfninni. A sumum þeirra stóðu
pelíkanar. Þeir hófu sig til flugs,
þegar báturinn nálgaðist, flugu í
hring og settust aftur á saina
stað þegar báturinn fjarlægðist.
Öðrum megin sá á lága steinveggi
á yficgefnu varnarvirki. Svo
varð ströndin klettótt og handan
vig klettana tók við stórgrýtt, ó-
byggt land. Það var einkennilegt
hvernig náttúran hafði hagað til
á Jamaica. Hinum megin við
Kingston voru þéttir frumskógar
og þar uxu orkídeur og annar
hitabeltisgróður og þar voru víð-
áltumiklar sykurekrur, en hérna
megin var ekkert nema grjót og
kaktusar. Kaktusarnir stóðu uppi
á klettunum, svo að þá bar við
himininn. Þeir líktust einna helzt
vanskapaðri hermannasveit.
Þau komu að stað þar sem
hægt var að lenda. Stutt bryggja
hafði verið byggð út í sjóinn og
þar var lítið glugga- og hurðar-
láust bátahús. Ryðgaður járnstigi
lá upp klettinn. Þau fóru þar upp
og komu á gamalt byssustæði.
Hér og þar lágu gulnuð blöð og
n yðgaðar matvæladósir og fleira,
sem mannfólkið skilur eftir sig.
„Mér finnst alltaf dálítið gam-
an af svona stöðum", sagði Judy.
„Mér finnst gaman að því sem er
hrikalegt og ljótt og snúið. Næst
á eftir Lignum Vitæ, finnst mér
vænst um kaktusa“.
„Þeir eru að vísu ekki þægi-
legir í umgengni", sagði hann.
„Við verðum nú samt að borða
undir þessum þarna. Er þér
, sama?“
Sumii* kaktusanna voru gríðar-
stórir með anga út í allar áttir.
Hér og þar stungu nokkur veik-
burða grasstrá kollinum upp úr
sandinum. Hitinn var svo mikill,
að það sveið undan honum í húð-
ina. Fyrir neðan brotnuðu öld-
urnar við klettana.
„Ég hef ekkert vit á matargerð.
Þetta er sama og ekkert, sem ég
tók með“, sagði hún,
En það var þó ekki rétt. Hún
tók brauð og ost og salat og
appelsínur upp úr körfunni og
bjórflöskur þar að auki. Bjórinn
var að vísu ekki bragðgóður,
minnti meira á lélegt ilmvatn en
bjór, en Douglas var ánægður
með hann samt sem áður. Og
nokkru síðar, þegar Duffield bauð
honum bjór sömu tegundar, þá
vöknuðu hjá honum Ijúfar endur
minningar um þessa ferð, hitann
og kaktusana, og hamingjuna,
sem hann hafði fundið innra með
sér.
„Skildi Caroline við þig eða
öfugt?“ spurði hún.
„Bannað að ýfa upj> gömul sár
í dag“.
„Já, en mig langar til að vita
það“.
„Hún skildi við mig“, sagði
hann. „Að vísu hefði hún heldur
viljað hafa það hins vegar —
það var meira í tízku — en ég
gat ekki hugsað mér að veita
henni þá ánægju að játa á sig
brot fyrir rétti“.
„Mér heyrðist á öllu að hún
sé prýðis-manneskja“.
„Hún er ágæt — nema að því
leyti að þegar hún var búin til,
þá gleymdist að láta í hana
hjartað".
„Hvers vegna elskaðir þú
hana?“
„Hún var ágætt kvonfang. Ég
miklaðist við það að hún skildi
vilja mig. Og það var niðurlægj-
andi fyrir mig þegar hún elskaði
mig ekki lengur. Allt tómur hé-
gómi. Enginn gerir nógu mikið
úr hégómanum og þó er hann svo
ríkur þáttur í eðli allra. Sjáðu
til dæmis Silvíu. Hún verður allt
af að vera hetjan — meiri en
hinir — þó að það sé henni dýr-
keypt. Það er bara það sem ligg-
ur á bak við lygina í henni og
tilbúnu ástarsögurnar".
„Trúir hún þeim ekki sjálf?“
„Jú, hún er ennþá á þeim
aldri að hún getur talið sjálfri
sér trú um hvað sem er. Tómur
hégómi og tilfinning af því að
vera vanmáttug. Ég skil þetta allt
mjög vel, en ég efast um að þú
gerir það“.
I „Því skyldi ég ekki skilja það?“
„Þú hefur enga reynslu af nið-
urbældum efasemdum og , van-
máttarkennd. Sem óskilgetið
barn, ættir þú að eiga við ótelj-
andi vandamál að stríða, en þú
hefur það ekki. Þú ert fullkom-
lega eðlileg“.
„En ég er hégómleg“.
„Að hvaða leyti?“
„Ég sit tímum saman fyrir
framan spegil, önnum kafin við
að snyrta mig. Mér finnst ég
líka hafa fallega ökla Þess vegna
varð ég fegin þegar þú sagðir
mér að fara í þessi föt. Annars
hefði ég þurft að hylja þá“.
„Finnst þér þú þá ekki líka
hafa íallega fætur?“
„Eg er ekki eins viss um þá“.
, Þú gætir verið það“.
„En þú?“ sagði hún. „Ert þú
ekki hégómlegur? Finnst þér þú
ekki hafa fallegar hendur?“
„Nei, hreint ekki“. Hann horfði
á hendurnar á sér. „Það er ekk-
ert fallegt við þær“.
„Það eru hár á handabökunum
á þér“, sagði hún. „Það finnst
mér fallegt, þótt undarlegt megi
virðast. Alveg eins og mér finnst
kaktusar fallegir. Ég býst við því
að þar sé fólgin skýringin á því,
hvers vegna ég varg ástfanginn
af Louis“.
„Nú ætlar þú að ýfa upp sár“.
„Nei“, sagði hún. „Það er alveg
satt, ég geri það ekki. Ég veit að
ég tók það allt mjög nærri mér
á sínum tíma, en mér er alveg
batnað. Mér hefði alls ekki dott-
ið í hug hendurnar á Louis, ef
þú hefðir ekki minnzt á þær“
„Þá erum við búin að losa okk-
ur við Louis og Caroline", sagði
hann. „Við skulum hugsa okkur
að þeim hafi verið komið fyrir
ofan á þessum kaktus þarna“.
„Ég held að þau væru betur
komin úti á hafsbotni".
„Jæja, þá það“, sagði hann.
„Bara að byssan væri hérna enn-
þá. Þá gætum við skotið viðhafn-
arskoti í kveðjuskyni. Og þá er-
um við tvö ein eftir“.
„Og bátsmaðurinn", sagði hún.
„Ég hugsa að hann sé að koma
til að sníkja sígarettu“.
Bátsmaðurinn var ungur svert-
ingi. Hann var í marglitri ame-
rískri skyrtu og vönduðum il-
skóm. Hann sagðist vera kominn
til að segja þeim frá byssustæð-
inu. Það hafði ekki verið hleypt
þaðan einu einasta skoti allt stríð
ið. Svo sagði hann þeim að bróð- j
ir sinn hefði verið í stríðinu og
skipinu, sem hann var á, hafði
verið sökkt, en bróðir hans bjarg- ,
aðist. Sjálfur ætlaði hann líka í
herþjónustuna, jgn honum var
neitað um inngöngu í herinn,
vegna þess að hann hafði svo
slæman hósta og svo hóstaði hann '
nokkrum sinnum orðum sínum
til sönnunar. Þetta var auðvitað
undarleg aðferð til að biðja um
sígarettu, en Douglas gaf honum
eina. Hann varð glaður og stakk
henni á bak við eyrað. Svo sagði
hann þeim frá öðrum bróður, sem
hafði verið ræðari á bananabát.
Eftir dálitla stund rölti hann aft-
ur niður brekkuna. Judy studdi
höfuðuð við matarkörfuna. Og '
Douglas lá við hliðina á henni. j
„Douglas, ég var búin að vara
þig við“.
Kóngsdóttirin fagra
4.
inni á eftir sér, sagði hún í höstugum tón, að hann skyldi
hafa hægt um sig — ekki hafa neinn óþarfa hávaða i
frammi.
I Jón fór nú að litast um í herberginu. Þar_var stórt járn-
rúm, lítill skápur og þvottaskál með vatni í. — Ljós af
olíulampa lýsti herbergið dauflega upp. Tók Jón nú til að
þvo sér, og þegar hann hafði lokið því, ákvað hann að fara
fram á ganginn til að svipast um eftir einhverju ætilegu.
Veðrið var enn mjög slæmt, svo að hrikti í húsinu í hvert
'sinn, sem vindhvinurnar skullu á húsinu. — Jón fór eins
hægt og hann frekast gat. Hann var rétt kominn fram á
Jganginn, þegar hann heyrði allt í einu hávaða mikinn, sem
virtist koma ofan af loftinu. — Mjög draugalegt var þarna
á ganginum, en þrátt fyrir það var Jón ekki hið minnsta
hræddur. Hann var nú kominn að stiga, sem hann fikraði
sig eftir, því að þegar upp í stigann var komið, var algert
myrkur.
Þegar upp á ganginn kom, heyrði hann mannamál inn-
arlega á ganginum. Jón var um það bil að komast að hurð-
inni, þegar henni var allt í einu hrundið upp, og á móti
honum kom stúlka, sem lenti beint í fangið á Jóni. Honum
varð svo bylt við, að hann datt kylliflatur á gólfið, og stúlk-
an ofan á hann. Varð af því dynkur mikill.
Allt í einu birtist maður í dyrunum. Hann var risi að
vexti og mjög grimmdarlegur ásýndum. — Stökk hann fram
á gólfið, þreif í Jón og kippti honum inn í herbregið.
Jón streittist ekkert á móti, þótt allvel væri hann sterk-
Ókeypis
upp-
skriftir
Húsmæður!
LILLU uppskriftir yfir kökur, tertur og brauð, fáið þér
ókeypis hjá kaupmanni yðar þegar þér kaupið eina dós af
Lillu lyftidufti, sem er 1—2 krónum ódýrara en erlent og
viðurkennt fyrir gæði.
Liilu-kaffikaka.
150 gr. sykur. 1 egg
150 gr. hveiti 1 tesk. sítrónusafi
2 tesk. Lillulyftiduft. lVi dL rjómi (helzt súr).
Eggið er hrært ásamt sykrinum, sítrónusafanum og rjóm-
anum. Hveitið, sem Lillu-lyftiduft hefur verið blandað
saman við er að síðustu hrært út í deigið. Deigið látið í
smurt sandkökumót og bakað við jafnan hita í ca. 30 mín.
Lillu-sandkaka.
200 gr. smjörlíki 4 egg
175 gr. sykur 250 gr. hveiti
1 pk. Lillulyítiduft. 1% tesk. Lillu-lyftiduft.
Smjörið er hrært vel. Sykrinum hrært smátt og smátt
saman við, síðan eggjunum, einu í senn. Hveitinu, Lillu-
lyftiduftinu og vanillusykrinum er blandað vel saman,
helzt sigtað. Deigið er svo lagt í smurt mót, sem látið
er inn í kaddan ofn. Bakað við meðalhita í ca. 1 klst.
Samtök herskálabúa
Ráðstefnan
sem samtökin hafa boðað til, verður haldin 25. og 28. þ. ■
mán. í félagsheimili V. R. Vonarstræti 4.
Ráðstefnan hefst kl. 8,30 e. h.
Félögum S. H. er heimill aðgangur að ráðstefnunni *
meðan húsrúm leyfir. |
Stjórnin.

Fataverk-
smiðjunni
HEKLU
nýkomnar.
Nýjasta tízka i
Sterkar, þægilegar
og fallegar.
Grænar — rauðar — bláar
Vasar hnepptir
og með rennilásum.
Gefjun — Iðunn
Kirkjustræti 8.
I UUUUL