Morgunblaðið - 28.10.1954, Síða 5
Fimmtudagúr 28. okt. 1954
M O R G ifiN B L A Ð I Ð
21
#orka — eiiekki steikíar gæsir
■k
SamfaS vsð sr. Péfur Magsvússan
Þýzka landsliðið er nú
fapar stöðugt, á látið
skiff við liðið i Hearn
— segir sérfræðingurinn Wifly Meist
SÍÐAN að Þjóðverjar unnu heimsbikarinn fyrir knattspyrnu að
lokinni keppninni í Bern, hefur landslið Þýzkalands leikið
tvo leiki — og tapað báðum. Þeir töpuðu fyrir Belgiu og nú síðast
fyrir Frakklandi með 3:1 og fór sá leikur fram í Hannover. „Og
sigur Frakka var verðskuldaður", segir knattspyrnusérfræðingur-
inn Willy Meisl.
A TVEIMUR STUTTUM
MÁNUÐUM
Og hinn kunni knattspyrnu-
sérfræðingur heldur áfram. —
„Aldrei fyrr 1 sögu knattspyrn-
unnar hefur lið, sem sigrað hef-
ur í heimsmeistarakeppni svo
gérsamlega fallið saman á eins
stuttum tíma og 11 manna lið
Þýzkalands 1954. Á tveimur
stuttum mánuðum hefur þetta
lið, er hafði á brott með sér heims
bikarinn frá Bern, fallið saman
og er nú 2. flokks lið!
Skýringin er ofur einföld:
Á þessurn fáu vikum hefur
liðið misst 6 af sínum stjörn-
um, meðal annars tvo af
„lyklum“ sínum, Fritz Walter,
er var fyrirliði í Bern og
Eckel. Samt sem áður hlýtur
þetta að hljóma undarlega.
Því að það er erfitt að hugsa
sér þjóð, scm hefur tekizt að
senda, 11 manna sigursveit
knattspyrnumanna á lieims-
meistarakeppni, sem ekki eigi
5—6 varamenn, af líkum gæð-
um og hinir er skipa liðið.
Að það skuli ekki finnast slík-
ir varamenn meðal þýzkra
knattspyrnumanna, sem munu
vera V/> milljón talsins. Þetta
er merki um sára fátækt — og
þessi fátækt kom áþreifanlega
fram í Honnoverleiknuin
nýir, menn
Þó segir Willy Meisl ennfrem-
ur, eiga Þjóðverjar á að skipa
ungum mönnum, sem eru ein-
Iiver mestu stjörnuefni, er þeir
hafa nokkru sinni getað hrósað
sér af. Það sýnir, segir hann, að
nýtt lið ungra þýzkra knatt-
spyrnumanna getur haft mikla
möguleika á að halda þeirri heið-
ursnafnbót er þýzkir knatt-
spyrnumenn unnu svo óvænt til
á þessu ári.
Fyrir 1958 geta þeir (þ. e.
Þjóðverjar) byggt upp lið slikra
nýliða og það lið getur sannar-
lega haft sigurmöguleika í heims-
meistarakeppninni þá. Til þess
tíma varðveita þeir heimsbikar-
inn og halda nafnbót sinni. Lands
leikirnir, sem Þýzkaland tapar,
liafa engin áhrif þar á. Og það
er sem betur fer gott, því að liðið
í Hannover á lítið skylt við lið
það sem keppti fyrir Þýzkaland
í Bern“.
Ertu með
I kerfinu
SENDIKENNARI Í.S.Í. Axel
Andrésson, hefur dvalið í Húsa-
vík undanfarnar 3 vikur á vegum
Í.F. Völsungur.
Nemendur hjá honum voru alls
172 stúlkur og piltar á aldrinum
4 til 16 ára. Kennslan fór fram
bæði úti og inni. Námskeiðinu
lauk með 2 sýningum í í Sam-
komuhúsinu á Axelskerfinu, og
voru þær mjög vel sóttar og góð-
ur rómur gerður að. Einnig fró i
Axel með hópinn að Laugum og
var þar sýning á íþróttavellinum.
Svipaða frétt og þessa hefur
mátt lesa í dagblöðum öðru
hverju þau 12 undanfarin ár, sem
Axel hefur verið sendikennari
I Í.S.Í. En fréttin lætur minna yfir (
' sér, en athöfnin sem á bak við er. '
BLAÐIÐ hefir átt tal við qéra bandi við þá staðreynd, að það
Pétur Magnússon, sem er ný- ] voru einmitt þessar þjóðir, cem
kominn vesan um haf úr för sinni báru gæfu til að stiga hin giftu-
í boði Bandaríkjastiórnar, sem 1 ríkustu spor, sem stigin hafa ver-
SUNNUDAGINN 29. ágúst fór
fram á Barðaströnd, íþróttamót,
sem íþróttafélagið Hörður á
Patreksfirði og UMF Barðstrend-
mga gengust fyrir. Þátttakentíur í Það er miki11 fengur fyrlr hvern
voru frá þessum tveimur félög- j hann stað> sem fær Axel fl1 dval‘
um, og hlutu Barðstrendingar 32 ar einhvern tíma' Með smum llf
stig, en Patreksfirðingar 26 stig.
Helztu úrslit:
fyrr hefur verið getið um.
— Fórstu víða um þar vestra,
séra Pétur?
— Eftir rúmlega hálfsmánaðar
dvöl í Washingtonborg og Evan-
ston fór ég vestur til Kvrrahafs-
strandarinnar og dvaldi þar um
fjöglirra vikna skeið, aöallega í
Los Angeles, San Franeisco og
Seattle. Þaðan fór ég svo til ís-
lendingabyggða í Kanada og eftir
tólf daga dvöi þar aftur til Wash-
ington og Nev/ York um Grand
Forks og Buffaio, sem er rétt við
Niagara-fossana.
— Hvernig þótti þér um að
litast vetra?
— Gott. Þegar íarið er svona
víða um, verður maður var við
hina stórkostlegu tilbrej>tni í
landslagi og gróðri. Fegurst þótti
mér og tilbreyúlegast í héruðun-
um umhverfis Seattlé.
EINBEITNI OG VILJAÞREK
— En hvað um íbúana. Hvað
ið í milliríkjaviðskiptum á síðari
tímum.
— Hvaða spor áttu þar við?
— Ég á við það, er þessar þjóð-
ir létu að nýunnum sigri í stóró-
friði vera að krefjast nýrra landa,
heldur gáfu jafnvel frelsi þjóð-
um, sem höfðu verið háðar þeim.
Til þessa hafa sigrandi þjóðir
æfinlega þótzt þurfa að halda á
bæði auknu landrými og fleiri
þegnum. — Ég lít svo á, að þarna
hafi blaði verið flett í menning-
arsögunni.
— Hafðirðu eitthvað fleira í
hiuga?
— Já, það, er Bandaríkin
tóku að ófriðnum loknum að
hjálpa til viðreisnar bágstöddum
þjóðum, þar á meðal sigruðum
óvinum. Með bví var öðru blaði
flett. — Ég tel ekki lítilsvert að
gera sér vel l.jósa þýðingu slíkra
atburða, sem gefa vonir um bjart
ari framtíð, og festa sér þá vel
í minni. — Vér þurfum að muna
í fari þeirra og háttum vakti helzt eftir þyíj flð vonleysið og ör.
athygli þína?
væntingin er sá jarðvegur, sem
100 m hlaup sek.
Ólafur Bæringsson ÍH 11,8
Bjarni Hákonarson UB 12,1
80 m hlaup kvenna sek.
Laufey Böðvarsdóttir UB 11,6
Bríet Böðvarsdóttir UB 11,7
Hástökk-karla m.
Einar Sigurbrandsson UB 1,57
Bjarni Hákonarson UB 1,50
Hástökk kvenna m.
Kolbrún Friðþjófsdóttir ÍH 1,31
Stella Gísladóttir ÍH 1,10
1500 m. hlaup mín.
Sveinn Þórðarson UB 5:10,1
Vigfús Þorsteinsson UB 5 22,0
Ivúíuvarp drengja m.
Jóhannes Árnason ÍH 18.27
—Pálmi Magnússon ÍH • 14,00
(Notuð var kvennakúla)
! andi áhuga og kennslu tekur
| hann hugi ungiinganna frá hugs-
unarlausu göturölti og beinir
huga þeirra að íþróttum, og allir
vilja og eru í kerfinu og ekki um
annað talað hjá ungmennunum. í
kennslutímum gengur allt eftir
ströngum reglum, sem brottfar-
arsök er að brjóta, en enginn
brýtur, því allir gera allt, sem
fyrir er lagt með ánægju, — jafnt
að sparka bclta, keppa í boð-
hlaupi og síðan að þvo gólf, ef
kennsla heíur verið inni og gólf-
þvotíinn annast jafnt drengir og
stúlkur.
Þarna læra börain og ungling-
arnir að fylgja settum reglum og
finnst það sjálfsagt. Þessi kennsla
; cg áhugi kennarans er til fyrir-
i myndar.
- Mér var iðuiega starsýnt á niðurrifsöflin eiga auðveldast
þá einbeitni og viljaþrek, sem eð að starfa j
lýsti úr svip og fasi fólksins, sem | _ Þar erum vér á sama má]i.
varð a vegi mmum. Manni skilst Betur að þessi mikilvæga aðstoð
fljott sambandið a milli ÞessaBandaríkjanna væri allsstaðar
svips og hinna storkostlegu fram j metin ag verðleikum.
kvæmda og afkasta, sem þetta | __ gatt er það Sem betur fer
stora land ber svo vifta vott um, mun mikill hluti fslendir.ga
og sem bæði vef Islendingar og ; kunná að meta hana. Sa hÓDUr
svo margar aorar þjcoir hafa1,
notið svo mikils góðs af. Slík i
afköst cg slík verksnilli er að
væn
þó stærri, ef margur
ekki haldinn þeirri
hugmynd, að Bandarikin sé
svo gott land, að' steiktar gæsir
fljúi svo. að segja látlaust á borð
fólksins, sem býr þar, og það
kosti þao þvi ekki mikið, að
rétta hjálparhönd. Þeíta er röng
hugmynd. Velmegun Bandaríkj-
anna er fyrst og fremst að þakka
verktækni og stáldugnaði þeirra,
sem þar búa. Ef almenningur
meðal þeirra bjóða, sem hafa
- Þar kemur einmitt að öðru undanfarið begið styrk hjá
atriði, sem vakti sérstaka at- j Bandaríkjunu.m) vissi, hve fólkið
nema bar som einstaklíngsfram-
takið fær að njóta sín og hörð
samkeppni á sér stað.
MÍKIL IIJÁLPSEMI
— Varztu var við oinhver
merki þess, að hin mikla sam-
keppni valdi bví, að hinir mátt-
arminni troðist undir?
hygli mína og sem ég tel ekki
þar leggur mikið að sér við vinnu
.smdy 15 km ml
JOHN LANDY, sem nú er kom-
inn heim til Melbourne, heíur
lýst því yfir að hann muni hætta
við millivegalengdahlaupin og
séræfa undir 5 km hlaup og 3
enskar mílur (4827 m).
— Ég hafði sett mér það tak-
mark, að hlaupa 1 enska mílu
undir 4 mínútum — og því tak-
marki heíi ég náð. Ég veit, að
meiri líkur eru til þess fyrir mig
Sýnd í Gamfa IBíá
EINS og frá var skýrt í þriðju-
dagsblaðinu hefur Knattspyrnu-
sambandið keypt hingað þýzka
kvikmynd frá heimsmeistara-
keppninni í knattspyrnu, sem
fram fór í Bern í sumar. Hefjast
sýningar myndarinnar í Gamla
bíói á föstudag.
Mynd þessi er afbragðsgóð, vcl
tekin og gefur inr.sýn í velflesta
leiki keppninnar. Sjást þar að
leik margir beztu knattspyrnu-
menn heimsins. Slíkt tækifæri
getur enginn er knattspyrnu ann
látið fram hjá sér fara ónotað.
! að ná lengra á Iengri vegalengd-
, iim, cg ég ætla mér að leggja sér-
staka ahíð við þær á næsta ári
og fvrir Oiympiulei’vana 1956.
Landy hljóp í nóvember 1952
3 enskar mílur á 14 mínútum á
mjög slæmri braut og án þess að
vera sérstaklega undirbúinn. Þá
sýndi hann ótvirætt getu sína á
lengri \egalengdum. Nú er hann
án nokkurs vafa orðinn betri en
þá, og leggi hann auk þess sér-
staka alúð við að æfa undir lengri
hlaupin, eru líkur til þess að hann
/erði „annar Zatopek“, skrifar
/oe Galli frá Melbourne.
Beztu mönnum Evrópu í 5 km
verður líklega boðið til Kabot í
Marokko í maí næstkomandi.
rugþrautarmaðurinn Heinrich,
sem nú er þar íbróttavallarstjóri,
hefur ráðgert aö efna þá til mik-
illar íþróttahá! Aar þar og fá
keppni milli Chatáway, Zatopek
og Kovacs.
, . , ; myndi sennilega hverfa sá öfund-
ihjálþsemi Bandaríkjamanna. | arhugur, sem hindíar svo jnargan
i Bandaríkjamenn ætlast til þess , j því> að sjá hina mikilvægu og
af hverjum heilbrigðum manni, ; fágætu aðstcð ; :,ettu IjósL
að hann liggi ekki a liði sínu í |
lífsbaráttunni En ef heilsubrest- | . -Þú varst á kirkjuþinginu
ur eða önnur óviðráðanleg atvik j1 Evanston. Kvað kanntu í fáum
! valda því, að einhver getur ekki
pjarað sig af sjálfsdáðum, cru
þegar ótal hendur á lofti til
hjálpar. Þá vakti sérstaka at-
hygli mina, hvað vesturheims-
an er fórnfús og framtakssöm
í þeim efnum.
I
j TRÚARLÍFID
— Hvað segir þú um trúar-
lifiið?
] — Á tveimur og hálfum mán-
uði veröur auðvitað ekki kafað
djúpt í þeim efnum. En ef miða
skal við kirkjusóknina í landinu
orðum að segia frá því?
— Þó að seta mín þar væri
aðeins lítill þáítur í ferðaáætlun
minni, sem gaf mér ekki kost á
að dvelja þar nema helming þing
tímans, var ég þar nógu lengi
til þess að verða íyrir vonbrigð-
um. Aó vísu gáíust mór þarna
verðmæt tækifæri til að kynn-
ast dálítið nokkrum ágætum
mönnum, einkum úr hópi engil-
saxa. En ílestar ræðurnar, sein
ég heyrði, voru veigaminni en ég
hafði búizt við frá úrvali hinnar
kristnu klerkastéttar. Þar var
og þær fórnir, bæði í starfi og að mír.um dómi ioulega cf mikið
peningaframlögum, sem söfnuð-
irnir leggja fram af fúsum vilja,
um dcgmatiskar tilvitnanir, en of
lítið um alvarleg átök, við hin
John Landy.
Belgíumaðurinn de Múynek
hefur fengið leyfi til keppni á
innanhússmótum í Bandaríkjun-
Um í vetur. Landi hans Roger
Moens fékk hins vegar neitun yið
sömu málaleitan.
er kristindómsáhuginn á talsvert; miklu vandamál nútimaiis. Mest
hærra stigi en vér eigum að venj i Þótti mér tií koma leiksýningar-
ast almennt hér heima. J innar miklu í Soldiers Field í
— Þú átt hé-r við’pann hluta Chicago. Þá kunni ég og mjög
fólksins, sem rýnir þann áhuga I vci við rtiig stundina, sem Eisen-
fyrir kristindóminum að vera í ‘ hower forseti flutti ávarp sitt til
söfnuði ? • | prestaþingsins. Ég var svo hepþ-
— Auðvitað Fjöruííu af hundr inn að na ’ seti rctt andspænis
aði í Bandaríkjunum eru ekki í honum skammt frá ,og naut þvi
r.einni sérstakri kirkjudéild. En! vel ræðu hans. — Andlit hans
sá hugsunarháttur er ríkjandi þar meðan hann talaði bar mjög aug-
VGStra, að kristnum manni sé ljósán vott um að haíin er bæði
yfirleitt betur trúandi til að íara ! miliilhæfur og gúður maður.
með þjóðfélagsleg ábyrgð&rstörf J — Fluttirðu ekki einhverjar
en öðrum. AI' bví leiðir, að meiri ræður þarna vestra?
hluti hin.na lesðandi :nanna ol'u I — Á kirkjubinginu gafst mér
í hópi þeirra trúræknu. Hin tækiúvri til að taka einu sinni
stuíta dvol míri þarna vestra hef- \ til máls vsð svonefndar hóprök-
ur stýrkt þá skoðun mína, að ræður. Annars fluíti ég eina e'ða ‘
betri hluti engilsaxnesku stór- ] tvær ræður á hverjum stað, sem
þjóðanna sé eitthvert bezt kristna J ég dvaltíi nctkkuð að ráði við
fólkið í heiminum. — Og ég hika J ýmisleg tækifæri, bæði í Banda-
ekki við að setja' þetta í sam-iríkjuriunYog Kánada.