Morgunblaðið - 01.12.1954, Qupperneq 14

14
MORGVNBLAÐIÐ
Miðvikudagur 1. des. 1954
:*
NICOLE
Skaldaaga eítiz Eatbierine Gasin
Framhaldssagan 107
„Þú mátt ekki hlæja þó að ég
segi þér það?“
„Nei, það geri ég ekki.“
„Ég ætlaði að ljúka námi í
læknisfræði og síðan .... Ja,
síðan var ég að hugsa um að fara
til Kína.“
„Svo að þú hefur haldið fast
við áætlanir þínar, sem við öll
hlógum að?“
„Þú mannst þá eftir því?“ sagði
hann hægt. „Einhvern veginn
hjóst ég við að þú mundir rnuna
eftir því Já, ég hélt við það sem
þið kallið áætlun eða hugsjón.
Ég var engin hetja. Mig aðeins
hefur alltaf langað til þess að
hjálpa þeim sem eru í raun og
veru hjálpar þurfi. Ég vil komast
hurt frá þessu landi sem ekur sér
í auðæfúm og velmegun. En nú er
sú áætlun komin í vaskinn. Mér
getur ekki dottið neitt sfnnað í
hug, sem ég vildi gera. Jafnvel
eggjasöfnun og nátt.úrufræðiiðk-
un krefst tveggja fóta.“
Nicole hikaði svolítið. Hér var
tækifærið — ef aðeins hún færi
xétt að.
„Ross“, byrjaði hún hikandi,
„datt þér nokkurn tíma í hug að
leggja stund á bókmenntir?“
Brúnir hans lyftust. „Til
hvers?“
„Ja, ég hélt .. það er .. ó —
ja ég get eins vel sagt þér alla
söguna. Ég hef lesið kvæðin þín.“
Hann roðnaði.
„Ég vona að þú reiðist mér
ekki“, sagði hún. „Ég var ekki
að hnýsast. En þau voru í kassa
hérna í horninu þínu. Ég var að
gramsa hér um daginn og þá
rakst ég á þau. Það var hrein
tilviljun að ég tók upp einmitt þá
bók — en þegar ég hafði lesið
iyrsta kvæðið — þá varð ég að
lialda áfram.“
„Geðjaðist þér að þeim?“
„Mér fannst fjögur þeirra vera
dásamleg Hin voru góð. En
vegna þessara fjögurra mundi ég
halda áfram á þessari braut, ef
ég væri í þínum sporum. Mér
féll vel við kvæðin þín, en rit-
gerðirnar þinar eru samt, að mín-
um dómi, miklu betri. Mér finn-
ast þær svo góðar, að mér hefði
aldrei dottið í hug að skóladreng-
ur hefði skrifað þær, hefði ég
ekki vitað að svo var. Ég hef
heyrt fólk tala um bókmenntir
— fólk sem hafði vit á því sem
það talaði um — og það hélt því
fram að vinna skálda og rithöf-
unda væri að hálfu hugmynda-
flug, en að hálfu að kunna að
setja hugmyndirnar saman.“
Ross sagði ekkert, en þó mátti
á svip hans sjá, að áhugi hans
var vakinn.
„Auðvitað", hélt hún áfram,
„mundi þetta ekki vera hið sama
og að fara til Kína — en þetta
er þó margfalt betra en að geta
ekkert gert. Ef þú hefðir farið til
Kína, þá hefðir þú að líkindum
aldrei notað skáldgáfu þína. En
hins vegar kann svo að fara að
á bókmenntasviðinu geti þér mis-
tekist, jafnvel þó að ritgerðir
þínar .... Þær bera það alls
ekki með sér að þær séu rit-
gerðir manns sem muni mistak-
ast. Mér finnst, að þú ættir að
minnsta kosti að hugsa um það.“
„Ef ég fyndi að það væri nokk-
ur von, þá mundi ég reyna. En
hvernig get ég verið viss? Alla
mína æfi hef ég ekki unað mér
eins vel Við nokkurt verk, eins og
að skrifa og yrkja, en aldrei hefur
mér dottíð í hug, að ég hefði á
því sviði þá hæfileíka sem nauð-
synlegir eru ef gera á slíkt starf
að æfistarfi.“
„Þú gætir farið til London og
heimsótt prófessor Haylett —
Z3C.
manninn sem þú ert alltaf að
tala um. HonUm líkar vel við þig,
og ef nokkur getur það, þá er |
hann rétti maðurinn til þess að
segja þér hvort þú ættir að halda
áfram að skrifa, þjálfa þig á því ’
sviði eða ekki. Farðu með það
sem þú hefur skrifað til hans. ’
Segðu engum öðrum hér heima
frá ætlun þinni, það kann að
vera að þetta verði allt til einskis
en reyndu samt. Hvernig lízt þér
á það?“
„Já,“ sagði hann ákafur. „Já,
mér finnst þú hafa rétt að mæla.
Ég ætla að fara.“
Hún brosti til hans
Hann leit einnig brosandi til
hennar. „Veiztu það“, sagði hann
hægt, „að næst á eftir mömmu og
pabba, þá ert þú bezta manneskja
sem ég þekki.“ ;
—★—
Vikuna þar á eftir fór Ross
til London. Tveimur dögum
seinna kom hann aftur. Hann gaf
enga skýringu á ferðum sínum,
nema þá að hann þyrfti að fá
venjuleg föt, áður en hann form-
lega léti af herþjónustu. Seinna
spurði hann Nicole, hvort hún
vildi hjálpa honum við að bera
nokkrar bækur frá svefnherbergi
hans inn í herbergið þar sem
hann hafði skrifborð sitt. Meðan
þau voru ein saman skyldi hann
spyrjandi svip hennar og svaraði
með breiðu glotti.
„Þetta fór allt vel“, sagði hann.
„Prófessorinn telur að hugmynd-
in sé góð. Ég fer til Cambridge
strax og ég er orðinn dálítið van-
ari þessum staf mínum.“ Hann
sneri sér skyndilega að henni, og
bros hans var horfið. „Mig langar
að þakka þér fyrir hjálpina,
Nick“ sagði hann og kallaði hana
gælunafninu, sem Lloyd einn
hafði áður notað. „En mér finnst
l\lý sending
Amerískir
eftirmiðdags-
og kvöldkjólar
GULLFOSS
AÐALSTRÆTI
iWWWWWWUWUVWW
BHLsnm
■fhendamar era þurrar og hrj úf«
ar Kttab þér að reyna Breining
Hánd Balsam, og þér munuð undr-
ast hre þær verða mjúkar og
fagrar. Breining Hánd Balsam er
fljótandi krem, sem húðin drekk*
«r i «ig án þess að þér hafið á
tilfinninganni að hendumar séu
fitagar.
Nýung: Breining Hánd Bal-
sam fæst nú bæði í túbum og
glösum.
c4?
LEYFISBAFAH
Oss hefur borist tilkynning um
STÓRKOSTLEGA VERÐLÆKKUN Á BIFREIÐUM FRÁ
RENAULT verksmiöjunum
4ra manna
fólksbifreiðin
4 CV
lækkar úr
45 þús. kr. í
36.500 krónur
6 manna
fólksbifreiðin
FREGATE
lækkar úr
83 þús. kr. í
64.600 krónur
■ £
hvyvwwwvuwvwuví
^óLaáliveu lingar
Skreytum verzlanir og fyrirtæki bæði innan húss
og utan.
Grenivafningar í metratali.
Alaska gró&rarstöðin
við Miklatorg. Sími 82775.
»* L
Engin gæðaskerðing hefur átt sér stað við verðlækkunina
Með fyrrverandi verði voru RENAULT- bifreiðarnar fyllilega samkeppnisfærar við
aðrar bifreiðar í sama verðflokki. Þessi stórkostlega verðlækkun stafar hinsvegar af
hinum sí auknu vinsældum, sem þessar bifreiðar njóta á heimsmarkaðnum og hinni
gífurlegu fjöldaframleiðslu þeirra. — Eftir þessa nýju verðlækkun sparið bér yður
8.500 krónur er þér kaupið 4ra manna RENAULT-bifreið, og þér sparið yður 18.400
krónur er þér kaupið hina glæsilegu G manna FRÉGATE.
Leitið yður nánari upplýsinga um nýjustu gerðir þessara bifreiða
hjá umboðsmönnum
R E N A U L T verksmiðianna
COLUMBUS M.T.
Brautarholti 20 — Símar 6460 og 6660
Amerískar telpukápur
3—12 ára. Fjölbreytt úrval
tekið upp í dag.
VERZLHN
Hafnarstræti 4.