Morgunblaðið - 17.02.1955, Blaðsíða 8

8
mORGVNBLAÐIÐ
Fimmtudagur 17. febrúar 1955
miMaMíb
Útg.: H.f. Arvakur, Reykjavík.
Framkv.stj.: Sigfús Jónsson.
Ritstjóri: Valtýr Stefánsson (ábyrgðarm.)
Stjórnmálaritstjóri: Sigurður Bjarnason frá Vigur.
Lesbók: Árni Óla, sími 3045.
Auglýsingar: Árni Garðar Kristinsson.
Ritstjórn, auglýsingar og afgreiðsla:
Austurstræti 8. — Sími 1600.
Áskriftargjald kr. 20.00 á mánuði innanlands.
í lausasölu 1 krónu eintakið.
ÚR DAGLEGA LÍFINU

Kommúmstar játa á sig
pólitísk verkföll
KOMMÚNISTAR hafa undanfar-
ið haldið því eindregið fram í
blaði sínu, að því fari víðsfjarri
að þeim verkföllum, sem nú þeg-
ar eru hafin og öðrum verkföll-
um, sem undirbúin eru, sé stefnt
gegn ríkisstjórn landsins. Urðu
þeir mjög ókvæða við er hermd
voru þau ummæli eins þingmanns
þeirra á Alþingi, að verkfallinu
í Vestmannaeyjum væri alls
ekki stefnt gegn útgerðinni þar
heldur ríkisstjórninni.
Mbl. minnti þá á ummæli
eins málgagns kommúnista
fyrir nokkrum árum, þar sem
skorað var á unga kommún-
ista, að „koma á stað smá-
verkföllum“ og „leiða þessa
baráttu yfir í pólitíska bar-
áttu og þar mcð undirbúa hin
pólitísku múgverkföll".
Þessi orð sanna eiíis rækilega
og hugsast getur, hvað fyrir
kommúnistum vakir. Það er fyrst
og fremst að nota verkalýðssam-
tökin til, pólitískra hermdar-
verka gegn þjóðskipulaginu og
löglegum og lýðræðislega kjörn-
um þingmeirihluta og ríkisstjórn
landsins.
„Burt með ríkisstjórnina!“
í gær er líka svo komið, að
kommúnistablaðið sér sér ekki
annað fært en að skríða úr hýði
hræsni sinnar og yfirdrepsskap-
ar. Það birtir forystugrein, sem
hefur að yfirskrift: „Burt með
ríkisstjórnina". Þar er það hrein-
lega játað, að verkföll þau, sem
kommúnistar hafa ýmist hafið
eða hafa í undirbúningi eigi að
steypa stjórn landsins, þau hafi
beinlínis það markmið. Það, sem
við á að taka, segir kommúnista-
blaðið, er þetta:
„Verkalýðsstéttin verður nú
sjálf að skapa þá einingu í röð-
um sínum, sem gerir henni fært
að taka forystu fyrir myndun
nýrrar ríkisstjórnar og lausn
þess verkefnis þolir enga bið“.
Þarna er ekki talað neinu
tæpitungumáli. Hin pólitísku
verkföll eiga að gera núver-
andi ríkisstjórn ókleift að
stjórna landinu. Þegar svo er
komið bjóðast kommúnistar
til þess að taka við!
Engum dylst, hvar rótin ligg-
ur að þessum ráðagerðum komm-
únista. Völd þeirra í Alþýðu-
sambandi íslands hafa gefið
þeim byr undir báða vængi. Eftir
langa eyðimerkurgöngu í ein-
angran og fyrirlitningu hefur
hinn fjarstýrði flokkur komist til
íorystu í heildarsamtökum verka
lýðsins fyrir lánleysi og svik
nokkurra Alþýðuflokksmanna,
sem ekki gera sér ljóst, hvílíkan
háska þeir leiddu yfir þjóðina
með atferli sínu. Það eru þessi
auknu áhrif hins fjarstýrða of-
beldisflokks,, sem nú hafa veitt
þeim tækifæri til þess að hefja
hnitmiðaða skemmdarstarfsemi
gegn bjargræðisvegum þjóðar-
innar, afkomuöryggi hennar og
atvinnu.
Vilja gengislækkun
Af kröfum þeim, sem komm
únistar undirbúa nú verður
auðsætt að þeir stefna rak-
leitt að nýrri gengisfellingu
íslenzkrar krónu. Yfir 30%
kauphækkun, sem þeir láta
AUDLEY V. Walsh lögreglufor-
ingi í New York hefur unnið
margvísleg störf um ævina. Hann
hefur verið safnvörður, framleitt
viðtækjalampa, gamanleikari, sjón-
hverfingamaður og sérfræðingur
í að upplýsa alls kyns svindl. Hann
á geysistórt safn af spilum og
langstærsta safn veraldar af
sviknum teningum, merktum
spilum, svindl-spilahjólum og
ótal mörgu fleiru, sem notað hefur
verið til þess að svíkja peninga út
úr hrekklausum sálum.
I
sérstæðasti gripurinn í
verkalýðsfélög krefjast, gæti safninu er þó tæki, sem nefnt
ekki haft aðrar afleiðingar. hefur verið „Blauti peningakass-
En af stórfelldri gengislækk- inn“. Tæki þetta hefur verið notað
un nú hlyti að leiða stöðvun til þess að svíkja milljónir króna
margra þeirra framkvæmda, út úr einfeldningum.
sem þjóðin stendur nú í. — Walsh frétti fyrst um þetta
Áframhaldandi umbætur í tæki, þegar kona grísks veitinga-
húsnæðismálum yrðu t.d. lítt manns í New York kvartaði til
hugsanlegar. Mikill hluti þess lögreglunnar undan því, að mað-
mikla fjölda einstaklinga, urinn hennar hefði tekið sparifé
sem ýmist hefur hafið íbúða- þeirra, að upphæð 14 þús. dali, út
byggingar eða undirbýr þær úr bankanum. Hún sagði, að tveir
myndi bresta bolmagn til __________________________________________
'lseiiincfamacíurinn
ocj penincf alaóóinn
menn hefðu sagt honum, að þetta
væru óheillapeningar, og ef hann
greiddi þeim hæfilega þóknun, þá
skyldú þeir eyða þeirri óhamingju,
WaUh og falsspilasafnið.
ULl andi áhripar:
þess að kljúfa stórhækkaðan
byggingarkostnað.
Áætlanirnar um rafvæðingu
landsins hlytu einnig að raskast
stórlega með gífurlegri hækkun
á verðlagi véla og. tækja til
þeirra.
En það er einmitt þetta, sem
kommúnistar stefna að. - Þeir ly j dálkum þínum - dag 15
vil3a alls ekk! að andstæðmgum fgbr } birtir þú bréf undir dul.
þeirra takist að halda uppi stor- nefninu Un skautakarl“. -
kostlegri uppbyggmgu og um- Hann ræðir þar um skautamálin
KÆ
í
„Ungum skautakarli“
svarað.
ÆRI Velvakandi!
bótum í landinu. Þróun og fram-
farir verður að stöðva, hvað sem
það kostar, að áliti kommúnista.
Ella hlýtur hin erlenda skemmd-
arverkastefna kommúnismans að
missa allt fylgi á íslandi.
Svívirðileg svikamylla
Þannig er þá sú svívirði-
lega svikamylla, sem komm-
— hve fáir unglingar noti skauta-
ísinn og klykkir út með því að
segja, hve mikið og vel sé hugsað
um þá, sem iðka skautahlaupið
með keppni fyrir augum!! Lízt
honum ekkert á hve hér á landi
er einblínt á keppni og segir að
með því muni menn á villigötum
vera.
Þeim, er sífellt prédika útiveru
únistar hafa sett í gang til fólks, mun þykja bréf „Ungs
þess að eyðileggja hið ís-' skautakarls“ ritað af lítt eða ó-
lenzka þjóðfélag. Með stór- hugsuðu máli. Og víst er um það,
auknum framleiðslukostnaði að enginn sem þekir „baráttu"
ætla þeir að lama bjargræðis- j skautamanna fyrir svelli mun
vegi þjóðarinnar, eyðileggja
allt traust á gjaldmiðli henn-
ar, stöðva umbætur í hús-
næðis- og raforkumálum og
skapa atvinnuleysi og upp-
lausn í stað nægrar atvinnu
og velmegunar, sem nú ríkir
í landinu.
Þetta er nákvæmlega það, sem
hinn fjarstýrði flokkur vinnur
nú markvíst að.
En þessi skemmdaráform
mega ekki heppnast. Þjóðin hef-
ur fengið nóg af að horfa upp á
athafnalíf stærstu verstöðvar
sinnar lamað, það sem af er ver-
tíðinni. Hún er líka búin að fá
nóg af að sjá örfáa menn stöðva
verzlunarflota sinn svo vikum
skÍDtir.
fslendingar vilja ekki láta
stöðva uppbyggingu þjóðfélags
síns til þess eins að gera leigu-
þýjum erlendrar einræðisklíku
til geðs og skana henni mögu-
leika til þess að eyðileggja lýð-
ræðisskipulag þeirra og kæfa
frelsi þeirra og framtak.
Verðmeiri krónu,
en ekki fleiri krónur
Kjörorð allra þjóðhollra fs-
halda því fram, að mikið sé gert
fyrir skautamenn er æfa undir
keppni.
Útivera og afreksmenn.
ÞAÐ er annars furðuleg grýla,
sem margir vilja halda á
lofti gegn keppnismönnum í
íþróttum. Er það reginvitleysa í
augum þessara manna, að eitt-
hvað sé gert fyrir keppnismenn-
ina. Þeir, sem að slíkum umbót-
um vinna eru á villigötum, eins
og ráða má af orðum „Ungs
skautakarls".
Þeir, sem að nokkru hafa
kynnzt sögu íþróttanna á íslandi
— því æfintýri — munu fljótt
sjá, að útivera almennings, ungra
sem gamalla, stendur í réttu hlut-
falli við getu afreksmannanna. Á
þeim tíma er frjálsíþróttamenn
voru sem sterkastir og vörpuðu
ljóma á nafn íslands viða um
lönd, þá skorti ekki unglinga á
æfingarnar hér heima. Þá birt-
ust í blöðum myndir af 10—16
ára strákum, sem í húsaportum
og afkimum köstuðu kúlu eða
voru í stangarstökki eins og af-
lendinga í dag hlýtur að vera ' reksmennirnir. Þegar Sigurður
verðmeiri króna en ekki fleiri ( Þingeyingur og Sigurður KR-
krónur í kaup. Hin raunveru- ' ingur, Ari og stúlkurnar Kol-
lega kjarabót felst í því, að, brún, Þórdís og Anna Ólafsdóttir
fólkið geti keypt meira af prýddu sundmótin, þá skorti auk-
nauðsynjum fyrir laun sín en (jnn æfingatíma félaganna til þess
ekki í hinu að fá fleiri og. að geta tekið við öllum þeim
stöðugt verðminni krónur fyr- j fjölda, sem vildu vera með í
ir vinnu sína. En sú kjarabót sundi. Sama er saga erlendra
fæst ekki nema með aukningu þjóða. Það að Norðmenn eiga
framleiðslunnar, auknum mestu skíðamenn heims laðar
þjóðarauði og skynsamlegri tugi þúsunda Óslóarbúa t.d. til
hagnýtingu hans til uppbygg- skíðaferða hvenær sem frístund
ingar og framfara í þágu verður og þannig mætti lengi
almennings. telja.
SÁ’
k3 ke
Erfitt að viðhalda
skautasvelli.
sem vill kynnast málinu,
kemst alltaf að sömu niður-
stöðu. Það kostar mikið fé og
erfiði að viðhalda skautasvelli í
landi, þar sem veðrátta er eins
umhleypingasöm og á íslandi- En
það er reynt að gera samt. Og
þegar við höfum fengið hóp
góðra skautamanna — sem æfa
undir keppni af alúð og kost-
gæfni — og virðist nú bjart fram-
undan hvað það snertir mið_að við
erfiðleikana — þá mun ekkiverða
bið á því, að ungir sem gamlir
í Reykjavík og annars staðar
munu fjölmenna á hvern þann
poil, sem leggur þannig, að þar
megi bregða sér á skauta — og
njóta þeirrar góðu og skemmti-
legu útiveru og hreyfingar.
Atli Steinarsson.“
sem á þeim hvííldi. Á þann hátt
myndu þeir breyta heill pening-
anna, svo að þeir færu að vinna
fyrir hann!
WALSH fór ásamt fleirum lög-
reglumönnum til veitinga-
hússins, og frá felustað sínum
sáu þeir, þegar tveir vel klæddir
menn komu inn í veitingastofuna
og héldu á trékassa á milli sín.
Gríski veitingamaðurinn afhenti
þessum mönnum 14 þús. dali, sem
voru vafðir inn í klút, samkvæmt
fyrirskipunum þeirra. Bögglinum
var síðan stungið inn í kassann,
en mennirnir réttu veitingamann-
inum tvo járnhólka, sem festir
voru með þráðum við kassann, og
átti hann að hafa þá sinn í hvorri
hendi sér.
NÚ sagði annar maðurinn, um
leið og hann sneri sveif, sem
var á kassanum: — Þú hefur
unnið fyrir þessum peningum í
sveita þíns andlitis. Þessi vél mun
jnú flytja svita þinn yfir á þessa
|Peninga, og strax og svitinn þorn-
, ar, munu þeir byrja að vinna fyr-
ir þig.
Veitingamaðurinn tók nú að
dansa gríðarlega, ekki af ákefð,
heldur af því, að hann fékk raf-
straum af járnhólkunum tveim-
ur, sem hann hélt á. Það kvikriaði
ljós í kassanum og undarlegt hljóð
heyrððist — síðan hætti straum-
urinn og maðurinn losnaði. Loka
K
Jafnrétti á dansgólfið!
ÆRI Velvakandi!
Hvílíkt óréttlæti á þessum
tímum jafnréttis karla og
kvenna, að konur skuli ekki
bjóða jafnt upp í dans og karlar,
hugsaði ég, þegar ég var á dans-
leik í einu stærsta samkomuhúsi
Reykjavíkur fyrir stuttu. Ma»g-
ar stúlkurnar sátu allt kvöldið
og biðu eftir að verða boðið í
dans, en árangurslaust, á meðan
stallsystur þeirra skemmtu sér í
dansinum. Konur borga sama
aðgangseyri að dansleikjum og
kárlar og ættu því að hafa sama I
rétt til að dansa og velja sér
dansfélaga og þeir. í öðrum '
löndum er það farið að tíðkast á ;
mörgum dansstöðum að konur og |
karlar bjóða jafnt upp í dans og
þykir sjálfsagt.
Við lifum á tímum jafnréttis
karla og kvenna. Stúlkur ættu að
hætta að láta sér leiðast, þegar
þær fara á dansleiki af því þeim
er ekkj boðið upp og ákveða |
heldur sjálfar hvort þær dansa
og við hvern — H.M.“
Blauti peningakassinn.
var dregin frá hlið kassans og út
úr honum tekinn böggull, rennvot-
ur og vafinn með sams konar
klút og hinn hafði verið. Hinn
einfaldi veitingamaður greip bögg-
ulinn áfjáður, en á sömu stundu
þustu lögreglumennirnir að svik-
urunum og settu á þá handjárn.
WALSH rannsakaði kassann
mjög vandlega og fann út-
búnað, sem skipti um þessa tvo
pakka inni í honum. En enda þótt
Walsh útskýrði þetta fyrir veit-
ingamanninum og sýndi honum
hvernig það gengi fyrir sig, þá
lét hann ekki fyllilega sannfærast
og vildi ekki trúa því, að menn-
irnir hefðu verið að gabba hann.
Það var ekki fyrr en Walsh opn-
aði böggulinn, sem bófarnir höfðu
fengið veitingamanninum, að hann
trúði, því að í honum var aðeins
talsvert af blautu bréfarusli í
stað 14 þús. dala.
EF veitingamaðurinn hefði beðið
eftir því að böggullinn þorn-
aði, eins og honum hafði verið
fyrirlagt, þá hefðu þessir ófyrir-
leitnu ræningjar hæglega getað
komizt undan með hina illa fengnu
peninga sína.
SVFI fékk yfir 68 þús.
kr. í áhcif og gjafir
SLYSAVARNAFÉLAGI íslands
bárust margar góðar gjafir s.l. ár,
og námu þær samtals kr. 65,600,00
Stærstu gjafirnar voru 10 þús. kr.
Þá bárust Slysavarnafélaginu
alimörg áheit, alls að upphæð kr.
2.811,00.