Morgunblaðið - 14.06.1955, Blaðsíða 9

Þriðjudagur 14. júní 1955
MORGVNbLADíB
9
Krúsjefí og Mikojan glímdu á vegar-
brúninni Júgóslöfum til skemmtunar
„Krusjeff hefir aldrei haft svona fallega fætur"!
ÞETTA var eitt mesta sjónar-'
spil ársins. Dimmir og kaldir
veggir Kremlhallar skýldu nú
ekki lengur rússnesku ráðamönn-
unum; þeir stóðu skyndilega
andspænis öllum heimi í nekt
sinni. Og Júgóslavar horfðu á
með öndina í hálsinum. Aldrei
höfðu þeir orðið vitni að öðru
eins. Einkum beindust augu
manna að Krusjev inum digra,
en samkvæmissæla. Og hvílík
undur. Engum gat dottið í hug,
að þessi maður skipaði nú sæti
þumbarans Jóseps Stalíns.
— ★—
Fimbulfambið endaði svö sem
ekki á flugvellinum í Belgrad.
Síður en svo. Að vísu hrutu
fyrstu móðgunaryrðin af vörum
Krusjeffs á flugvellinum, en önn-
ur áttu eftir að fylgja eftir. í
diplómataveizlu, sem haldin var
til heiðurs inum tignu rússnesku
gestum, spurði Krusjeff belgíska
ambassadorinn, hvort land hans
væri frjálst og er sá síðarnefndi
kvað já við, svaraði Krusjeff, að
hann þyrði að vera svo köpur-
máll af þeirri ástæðu einni, að
bandaríski sendiherrann væri
nýfarinn. Geitskörin, Bulganin
forsætisráðherra, stakk upp á
því, að menn skáluðu fyrir hlut-
leysinu. Var það síður en svo
háttvísi af þeim ágæta leiðtoga,
cnda uppástungan í því einu
skyni gerð, að neyða Tító til að
lýsa yfir, að land hans væri ekki
hlutlaust. Aftur á móti kvað Tító
það sjálfstætt. Bulganin bætti því
þá við hálfvandræðalegur, að
hann hefði átt við Svissland.
TÓKUST FANGBRÖGÐUM
Tító fór nú með gesti sína í
íanga reisu um Króatíu og
Slóveníu. í för þessari er Krúsjeff
sagður hafa þeytt bröndurum í
allar áttir, með litlum árangri þó,
þar sem þeir þóttu heldur grófir
— og oftast á kostnað Júgóslava.
Og þegar dekk sprakk á bíl
þeirra félaga, gerði Krúsjeff sér
litið fyrir og bauð félaga Mikojan
í glímu. Tókust þeir nú fang-
brögðum, kapparnir, og horfðu
Júgóslavarnir á með andakt, á
meðan þeir flugust á á vegar-
brúninni. Þá ber mönnum og sam
an um það, að Mikojan hafi all-
oft orðið fyrir barðinu á fyndni
Krusjeffs: „Fyrir nokkru kvört-
uðu allir Rússar um, að þeir
hefðu ekkert smjör og ekkert
kjöt, — bara Mikojan“ ( sem var
verzlunarráðherra landsins),
sagði Krusjeff eitt sinn.
* „HÉRNA, NIKOLÆJ ....“
Krusjeff fór ásamt Rússunum
í nokkrar júgóslavneskar verk-
smiðjur, sem Tító hefir Iátíð reisa
eftir stríð, en það vakti almenna
athygli, að honum datt yfirleitt
aldrei í hug að rabba við ó-
breyttan verkamann stundar-
korn. Einu sinni var honum feng-
in gestabók í verksmiðju nokk-
urri. Hann hrifsaði fyrstur til sín
pennann, ritaði nafn sitt í hana,
rétti har.a síðan Bulganin og
sagði: „Hérna, Nikolæj Alex-
andróvits, skrifaðu nafnið þitt“.
★ „ÞREYTTUR?"
Fréttamaður spurði Krusjeff
eitthvert sinn: „Eruð þér ekki
þreyttur?“ — „Þreyttur", svar-
aði Krusjeff undrandi, „auðvitað
ekki. Ég er sterkur.“ Síðan bætti
hann við og brosti: „Ég skal segja
yður svolítið: lífið er stutt, þér
skulið reyna að skoða og heyra
eins mikið og þér getið — og fara
um allar trissur.“
Er þeir komu aftur til Belgrad
var soðin saman yfirlýsing, er
Rússar og Júgóslavar skyldu gefa
út sameiginlega. Þegar því var
lokið, var hún lesin upp í viður-
vist fjölda stórmenna, en á með-
an var Krusjeff alltaf að gretta
sig framan í rússneska ljósmynd-
ara, sem þarna voru sladdir.
Bulganin skrifaði undir fyrir
hönd Rússlands og var það i
SKÁL í VODKA. — Frá hægri: Bulganin, Tító, Mikojan, Krusjeff
og frú Tító
fyrsta sinn, er hann kom fram
sem þjóðhöfðingi Sovétríkjanna.
Er hann hafði ritað nafn sitt und
ir skjalið, stóð Krusjeff upp og
óskaði öllum til hamingju, sem
voru í námunda við hann. Voru
það miklir tilburðir og áttu þeir
að sýna, hver raunverulega færi
með völd í Rússlandi austur.
★ VEIZLAN
Þessari eftirminnilegu heim-
sókn lauk með því, að Rússar
efndu til mikillar veiziu að skiln-
aði. í veizlunni sýndu nokkrar
dansmær, sem sérstaklega höfðu
komið frá Moskvu í þessu tilefni,
listir sínar. Á meðan á sýningu
þeirra stóð, sagði Tító við Bulg-
anin: „Dansmey lítur sennilega
Ibetur út en samningamaður“.
Geitskörin svaraði vingjarnlega:
,Ja, Krusjeff hefir aldrei haft
svona fallega fætur“. Að sýning-
unni lokinni var haldið drykkju-
hóf mikið og herlegt, og flæddi
þar allt í hinum dýrustu vínum,
vodka, kampavíni og slívovíts;
er nokkuð var liðið á veizluhöld-
in, fór Tító út ásamt hinni fögru
konu sinni. Litlu síðar var hann
truflaður, er hann var að ræða
við fréttamenn. Fréttaritarri
Times skýrir frá þessu á þessa
leið: — „Dyrnar opnuðust snögg-
lega og í þeim miðjum stóð
Krusjeff. Andlit hans var eins
og vígahnöttur, slappt og þrútið.
Hann var, svo að maður fari var-
lega í sakirnar, meira en lítið
drukkinn. Hann mjakaðist yfir
þröskuldinn og horfði hugfang-
inn á mannfjöldann. Hann veif-
aði til allra viðstaddra hálfrugl- CJ í Grundarfirði, er jeppabíl frá Reykjavík, sem í voru þrjár
aður. í undrun sinni benti Tító konur og tveir karlmenn, hvolfdi þar við bæinn. Fólkið meiddist
á blaðamennina í stiganum og j a]]t meira ega minna. Ein stúlknanna gat komizt undan braki bilsins
trúa hins vestræna heims. —
„Þið getið allir komið á morg-
un“, hrópaði Krusjeff aftur. —
Þýzkur fréttamaður sagði þá:
„Ég er Þjóðverji. Get ég komið
líka?“ — „Vissulega", sagði
Krusjeff, „við erum ekki hrædd-
ir við djöfulinn — og þið eruð
ekki djöflar“.
Mikojan gerði nú aðra tilraun
til að taka hann með sér, en
Krusjeff kvaðst þá langa til að
segja nokkur orð. — „Samkomu-
lag okkar við Júgóslavíu“, hróp-
aði hann, styrkir friðinn til muna
og lægir öldurót kalda stríðsins.
— „Hvað var hann að segja“,
spurði einhver Tító. Tító hrissti
höfuðið og sagði: „Hann var eitt-
hvað að minnast á frið.“ — „Já,
já“, gall þá við í Krusjeff, „frið-
ur, friður“.
Á þessu stigi málsins var Tító
búinn að taka ákvörðun sína.
Hann tók undir handlegg þessa
lágvaxna leiðtoga Sovétríkjanna
og sagði: „Komdu, Krusjeff Þess
ir fréttamenn taka þig annars
fanginn" Hann leiddi hann í
burtu — og úr fjarska heyrðust
slitrótt orð Sovétleiðtogans: „frið
ur — frið-ur — fri-ð-ur“.
Látið liÉsi íiýjii tæki verða
vkkur til örvunar í starfi
sagði mennfamálaráðherra við opnun kennslu-
fækjasýningarinnar á uppeldisþinginu
LAUGARDAGINN hófst hér
1
x\
þing í Melaskólanum, en að því'
standa Samband íslenzkra barna
kennara og Landssamband fram-
haldsskólakennara. — Jafnframt
var opnuð kennslutækjasýning.
Um 200 kennarar hafa tekið þátt
í störfum þingsins, sem einkum
byggjast á fræðsluerindum í
sambandi við hina merkilegu
sýningu á kennslutækjum og
bókum, sem notaðar eru við
kennslu í skólum landsins. Við
þingsetninguna var viðstaddur
menntamálaráðh., Bjarni Bene-
diktsson, sem flutti ávarp til
kennarastéttarinnar við þetta
tækifæri.
Þingið hófst með því að Pálmi
Jósefsson, skólastjóri Miðbæjar-
skólans, setti það með nokkr-
um orðum.
Þá tók til máls Bjarni Bene-
diktsson, menntamálaráðherra,
og komst hann m. a. svo að orði:
ÁVARP
MENNTAMÁLARÁÐHERRA
Óþarft er að fjölvrða um þýð-
ingu tækninnar í flestum við-
fangsefnum manna nú á dögum.
Áhrifa hennar gætir auðvitað í
kennslu og uppeldi með svipuð-
um hætti og annars staðar. Því
ber þess vegna að fagna að for-
ustumenn í félagsstofnunum
kennara skuli beita sér fyrir
þeirri kennslutækjasýningu, sem
nú á að opna. Þó ég hafi enh ekki
skoðað sýninguna, bá veit ég að
hún muni tala skýrar máli til
kennara, en margir, langir fyrir-
lestrar um hina margvíslegu að-
stoð, sem tæknin getur nú veitt
þeim í hinu mikilsverða starfi
þeirra.
TÆKNIN EIN DUGAR EKKI
Einn af höfuðskörungum vorra
SNÍ
Fimm manns meiðast í
jeppa á Snæfellsnesi
NEMMA á sunnudagsmorguninn varð bílslys vestur við Grund
sagði: „Þetta eru fréttamenn
Krusjeff varð himinlifandi og
hrópaði: „Ó, þeir eru hættulegir
menn".
„Æðsti maður Sovétríkjanna
staulaðist að handriðinu og blés
mæðinni við brjóst mér. Allt í
einu sá hann hönd einhvers fyrir
framan sig og þreif í hana: „Hver
eruð þér“? sagði hann við eig-
andann, Frank Kelley frétta-
mann frá Herald Tribune í New
York. Kelley svaraði því til, að
hann væri Bandaríkjamaður. —
„Þið Bandaríkjamenn vitið ekk-
ert um Sovétríkin“, svaraði Krus
jeff þá. Ég reyndi að hreyfa mig,
en hann hélt mér, eins og í
spennitreyju. — Þá sagði Kelley
að það væri ekki sök Bandaríkja-
manna, þótt þeir vissu lítið um
Sovétríkin: þeir fengju sjaldan
eða aldrei vegabréf þangað.
Krusjeff sagði þá, að við skyld-
um fá vegabréfin. — „Þið getið
komið á morgun“, sagði hann og
veifaði til fréttamannanna, sem
þarna voru.
Mikojan tók undir arm hans og
sagði: „Komdu. Við skulum fara
heim. Við verðum að fara
snemma á fætur á morgun.“
Krusjeff hrissti hann af sér. Tító
stóð þar hjá og glotti víð tönn;
beið hann þess augljóslega, að
eftirmaður Stalíns reyndi að
koma af stað illdeilum við íull-
og gert viðvart heima á Grund.
HROSS Á VEGINUM
Þetta gerðist um klukkan 5 á
sunnudagsmorguninn. Var jepp-
inn á leið úr Reykjavík fram á
Snæfellsnes. Þjóðvegurinn ligg-
ur um hlaðið á Grund. Er bíllinn
kom þar, munu hross hafa verið
á veginum. Bílstjórinn sveigði
fyrir þau, en við það fór billinn
út af, út á slétta mela. Þar fór
bíllinn eina veltu og rakst á
benzíngeymi og braut hann.
ÓHUGNANLEG
AÐKOMA
Fólkið heima að Grund vakn-
aði við að barið var þar upp. —
Bóndinn og annað heimilisfólk
fór þegar til hjálpar. Mun að-
koman hafa verið óhugnanleg,
því bíllinn lá mölbrotinn ofan á
fólkinu, sem ekki gat hrært legg
né lið. Tvennt virtist nokkuð
meitt.
Var bílnum velt ofan af fólk-
inu. Læknir var kallaður á vett-
vang úr Borgarnesi. Gerði hann
að sárum fólksins.
FLUTT í ÞYRILVÆNGJU
Læknir taldi rétt að senda
tvennt í sjúkrahús í Reykjavík í
flugvél. Var ekki liðin nema ein
klukkustund unz komin var á
vettvang þyrilvængja frá Kefla-
víkurflugvelli og flutti hún Lár-
us Ágústsson, Mávahlíð 37 og
Önnu Jónsdóttur, Hringbraut 37,
til Reykjavíkur. Þar var sjúkra-
bíll er flutti þau í Landsspítal-
ann. Þar var gert að meiðslum
þeirra, en þau voru ekki eins
alvarlegs eðlis og haldið var.
Hitt ferðafólkið var flutt niður
í Borgarnes, en í bílnum voru
auk þeirra Önnu og Lárusar þau
Margrét Hjálmarsdóttir, Þjórsár-
götu 6, Ingibjörg Hafberg,
Reykjanesbraut 22 og Arnkell
Guðmundsson, Brekkustíg 6. Ók
hann jeppabílnum, sem hann
hafði fengið að láni til fararinn-
ar. —
★
Þeir, sem hafa skoðað brakið
af jeppanum, telja það hafa
bjargað fólkinu frá stórmeiðslum
að i jeppanum voru allar rúðurn-
ar úr öryggisgleri.
tíma, Churchill, fyrrverandi : ,r-
sætisráðherra Breta, mælti eitt
sinn á örlagastundu þessi fleygu
orð: Látið okkur fá tækin, þá
skulum við vinna verkið. Hér er
að vísu ólíku saman að jafna og
hræddur er ég um að langt sé í
land að öll þau nytsömu tæki,
sem hér eru sýnd, verði tiltæk
öllum þeim er þeirra hafa þöxf
hér á landi. Öllu slíku miðar þó
ótrúlega fljótt áfram og víð ís-
lendingar höfum oft sýnt að við
erum engir eftirbátar í því að
hagnýta okkur skynsamlegar
nýjungar. En tækin ein, hversu
fullkomin sem þau eru, duga
ekki. Sálarlaust efnið fær litlu
áorkað. — Án utanaðkomandi
stjórnar geta tækin sjálf ekki
unnið verkið. Þau létta störfin en
mannshugurinn verður að
stjórn þeim, ef vel á að fara.
Hann má því ekki sofna eða
dofna, heldur halda sér vakandi
og láta hvert nýtt tæki, sem auð-
veldar störfin, verða til þess að
menn sæki fram á hærra stig,
láta þá orku, sem sparazt við ó-
þarft erfiði verða til þess að
skapa fegurra og göfugra mann-
líf en áður var.
Allir eigum við mikilsverðu
hlutverki að gegna í þessum
efnum, en þó fáir meira en þið,
uppalendur æskulýðsins, sem
öðrum fremur mótið hina kom-
andi kynslóð. Látið hin nýju
tæki verða ykkur til örvunar í
starfi, til vaxandi umhyggju fyr-
ir þeim æskulýð, sem ykkur er
trúað fyrir. Látið þau verða
ykkur til vakningar, til eflingar
hugkvæmi ykkar og atorku í ykk
ar göfuga starfi.
Megi gifta og farsæld fvlgja
öllum störfum ykkar í þágu
æskulýðs íslands.
SKÓLASÝNING
OG FYRIRLESTRAR
Á sunnudaginn skoðúðu þing-
fulltrúar skólasýninguna í Aust-
urbæjarskólanum. Síðari hluta
dagsins voru flutt stutt erindi.
Voru það allmörg skýringarer-
indi um hina ýmsu þætti sýning-
arinnar.
Þessum erindaflutningi var
haldið áfram í gær og í sam-
bandi við hann fara svo fram
umræður meðal þingfulltrúa. —
Hefur miklum fróðleik verið
miðlað um fjölmarga þætti sýn-
ingarinnar.
í dag eru þingfulltrúar gestir
menntamálaráðherra, sem býður
þeim til hádegisverðar.
Umræðufundir verða síðdegis
og í kvöld er ráðgert að þinginu
ljúki.
Ráðgert er að kennslusýningin.
verði höfð opin fyrir almenning
á miðvikudaginn.
SauðburSur gekk vel
GJÖGRI, 13. júní — Sauðburði
er lokið og hefir gengið ágætlega.
Hefir engin veiki kom:ð fram í
lömbum svo heitið geti. — Kýr
voru settar út núna um mánaða-
mótin. •—R T.
11. landsþingi Kven-
félagasambandi Is-
lands lýkur í dag
SÍÐASTLIÐINN föstudag var
sett í Breiðfirðingabúð 11. lands-
þing Kvenfélagasambands ís-
lands, að afloknu 25 ára afmæli
sambandsins, sem haldið var dag-
ana. 6.—9. júní. Þingið setti for-
seti sambandsins, frú Guðrún
Pétursdóttir.
Fundur hófst strax að þing-
setningu lokinni og voru rædd.
mál og skipað í nefndir. Á laug-
ardaginn var haldið áfram nefnd-
arstörfum og þann dag þegið boð
danska sendiherrans hér, frú
Bodil Begtrup.
í dag héldu fundir áfram og
skiluðu nefndir af sér álitum. ■—
Þinginu mun ljúka í dag.