Morgunblaðið - 16.11.1956, Qupperneq 8

t
MORGVNBLAÐ1Ð
Föstudagur 16. nóv. 1956
Kaffi í rúmið
Gamanþáttur eftir Johan Borgen
AÐ SÍÐASTA, sem húsmóðirin
sagði áður en farið var að
hátta um kvöldið, var þetta: —
Og þér skuluð ekki láta yður
detta í hug að fara á fætur fyrr
en þér hafið fengið kaffi í rúmið.
Ég hefi verið gestur á mörgum
heimilum og yfirleitt getað, með
glöðu geði, samið mig að siðum
heimamanna. Það er ekki fyrr en
nú í seinni tíð, að ég hefi tekið
upp ýmiskonar undarlega háttu.
En það hefi ég sannfærzt um að
eigi að sýna gesti þann sóma að
færa honum kaffi í rúmið, þá eru
mótmæii gegn því stærsta brot
sem hægt er að fremja gagnvart
gestrisni húsbænda.
Þetta gerðist úti í sveit og eins
og allir vita, eru hvers konar
reglur betur haldnar þar en í
borgunum.
Ég hafði komið seint og var
ákaflega forvitinn að sjá lands-
lagið. En myrkrið var skollið á
og ég sá aðeins ljósin frá hinum
strjálu bændabýlum nágrennis-
ins.
Ég sagði skilið við allar lang-
anir og hugmyndir og ákvað að
verða fyrirmyndargestur þennan
fyrsta morgun, þ. e. a. uppfylia
algjörlega þær kröfur, sem heim-
ilið gerði til mín.
Þess vegna gleypti ég tvær
svefnpillur, sem áttu að hafa
þau áhrif á mig a,ð ég sofnaði
strax og svæfi lengi. En pillurnar
hljóta að hafa verið sviknar, því
að ég gat hreint ekki sofnað.
Rúmið var prýðilegt, betra en
ég hafði gert mér vonir um, en
þegar ég var lagstur í það ásóttu
mig ýmsar óþægilegar tilfinning-
ar. Lítilfjörlegustu smáatriði
hversdagslífsins urðu, fyrir hug-
skotssjónum mínum, að risavöxn-
um, lítt leysanlegum viðfangsefn-
um. Og er ég loksins blundaði
átti ég við þær ófreskjur að etja,
sem ómögulegt er, að óreyndu að
ímynda sér að birtist í draumum
manna.
Þegar ég vaknaði fannst mér
ég vera nær dauða en lífi. Ég
fór að líta í kringum mig í her-
berginu og sá að það var svo
hlýlegt og vinalegt að ég gladd-
ist ósjálfrátt í hjarta mínu. Gólf-
ið var hvítþvegið og eftir því
endilöngu lá gulur gólfdregill.
Fornleg gluggatjöld með hallar-
Kjóll frá Fath. — Blússan liggur
í fellingum að aftan og framan
og nær svo lítið niður fyrir mittið.
Tekin saman með belti. Efnið í
honum er rauðbleikt „crepé“.
myndum prýddu herbergið án
þess að útiloka sólarljósið. Sól-
skinið flæddi inn og þvoði sort-
ann úr sálinni,
Ég hélt í fyrstu að komið væri
langt fram á dag. Mér er illa
við að missa af morgninum. Hann
er upphaf dagsins, hreinn og
ósnortinn. Þar að auki hafði ég
kannske orðið mér til skammar
sem gestur. Ég leit óttasleginn
á úrið mitt, sem lá á borðinu.
Það vantaði fjórðung í sex. Ég
þreif það upp og hélt því upp að
eyranu. Það tifaði. Ég starði
stundarkorn á sekúnduvísinn. Jú,
það var engum blöðum um það
að fletta, úrið gekk. Skyldi það
hafa hvílt sig einhverja stund
um nóttina og tekið svo til aft-
ur með morgunsárinu?
Ég hlustaði. Það var stein-
hljóð í húsinu. Mér varð hugsað
um fánýti svefnmeðala. Svo
stökk ég fram úr rúminu og
hljóp út að glugganum. í norð-
austri sá ég döggvotan bjarka-
skóg, sem glóði í sólskininu.
Grannir, hvitir stofnar og græn-
ar laufkrónur seiddu mig til sín.
Utsýnið í suðvestur var eins og
málverk. Lítið vatn, iðgræn engi
og smáhýsi hér og þar. Allt
þetta hrópaði á mig og bauð mig
velkominn.
Ég stóð þarna nokkra stund og
var á báðum áttum. Ætti ég að
taka saman allt mitt hafurtask
og hverfa, skilja bara eftir nokk-
ur orð á bréfmiða, eins og maður,
sem framið hefur sjálfsmorð?
Með því myndi ég særa djúpt
tilfinningar húsráðenda og skapa
sjálfum mér megnasta óorð. Ó-
hugsanlegt! Það var allsendis ó-
hugsanlegt fyrir veiklyndan
mann eins og mig, sem öllum
vildi gera til geðs, sjálfum mér
auðvitað líka.
Ætti ég að læðast út og njóta
dásemda morgunsins örskamma
stund og laumast svo inn aítur,
skríða í rúmið og láta sem ekk-
ert væri?
Þetta var óneitanlega miklu
betra áform, en dálítið erfitt að
framkvæma það af pví að ég
var ókunnugur herbergjaskipun
hússins. Allt gæti komizt upp og
mér væri nauðugur einn kostur
að viðurkenna hversu illa mér
félli að liggja í rúminu fram eft-
ir degi. Slík játning myndi að
líkindum særa meira en algjört
hvarf mitt.
Mér varð illt þegar ég hugsaði
til þess að fá kaffi í rúmið. Sú
athöfn var mér slíkt kvalræði
að ég get ekki lýst því. Þegar
stúlkan kæmi með kaffið yrði
ég að brosa, ljóma af þakklæti og
dásama með mörgum fögrum orð
um vellíðan mína í rúminu. Þess-
ar lygar voru mér viðurstyggð.
Eins og það sé ekki sjálfsagt að
mæta hverjum nýjum degi al-
klæddur, vonglaður og tilbúinn
til starfa. Jafnvel þó að sérhver
Kelvinafor kœliskápar
eru óskadraumur allra hagsýnna húsmæðra
8 rúmfet
Höfum nú aftur fengið
hina vinsælu og eftirsóttu
Kelvinafor kceliskápa
8 rúmfeta Kelvinator kæliskápurinn
rúmar í frystigeymslu 56 pund
(Ibs.) og er það stærra frystirúm en
í nokkrum öðrum kæliskáp af sömu
KELVINATOR
if Rúmgóð og örugg mat-
vælageymsla.
if Hefir stærra frystirúm
en nokkur annar kæli-
skápur af sömu stærð.
ic Er ekki aðeins falleg-
astur, heldur líka ódýr-
astur miðað við stærð.
if Kelvinator er sá kæli-
skápur, sem hver hag-
sýn húsmóðir hefir í
eldhúsinu.
— Verð kr. 7,450.00 —
Skoðið og sannfærist.
— Gjörið svo vel
að líta inn —
Jfekla
Austurstræti 14 — sími 16X7.
SÍærð — ® ára ábyrgð á frystikerfi.
Hillupláss er mjög mikið og haganlega fyrir
komið. Stór grænmetisskúffa. — Stærð 8
rúmfeta Kelvinator. Breidd 62 cm. — Dýpt
72 cm. Ilæð 136 cm.
8 rúmfet.
Skipuleggið heimilis-
störfin
TIL ÞESS að dagleg störf hús-
móðurinnar vinnist sem bezt
og taki sem stytztan tíma, er
mjög mikilsvert að þau séu vel
skipulögð þ. e. a. s. hverju verki
sé ætlaður ákveðinn tími dags-
ins.
Bezt er fyrir húsmóðurina að
gera áætlun fyrir hvern dag, eða
hverja viku, og fylgja henni, eft-
ir því sem auðið er. Þessi áætlun
gerir það að verkum að húsmóð-
irin öðlast öryggistilfinningu
þess, er veit að störfum hans verð
ur lokið á tilsettum tíma og auk
þess fær hún, undantekningarlít-
ið, meiri tíma en ella til að sinna
þeim hugðarefnum sínum, sem ef
til vill, liggja utan heimilisins. í
stuttu máli: Húsmóðirin stjórnar
heimilisstörfunum en ekki heim-
ilisstörfin húsmóðurinni. Að sama
gagni kemur þessi tilhögun ef
hjálparstúlka er á heimilinu.
Störf hennar nýtast betur og hún
verður ánægðari við verk sitt.
Auðvitað er ekki hægt að gefa
neinar fastar reglur um þessa
starfsáætlun. Heimilin eru marg-
vísleg og hver kona verður að
haga sínum störfum eins og henni
bezt hentar. Hægt er þó að benda
á ýmis atriði, sem öllum mega að
gagni koma.
Skrifið upp þau störf er þið
þurfið að koma af yfir daginn og
gleymið ekki að ætla einhverja
stund dagsins til hvíldar, þó að
hún sé stutt er hún betri en ekki
neitt. Reynið að gera innkaup
í verzlununum á þeim tíma sem
rninnst er ösin. Dýrmætur tími
húsmóðurinnar fer oft í bið í
verzlunum. Munið að taka alltaf
vel til í eldhúsinu að kveldi og
skilja ekki eftir óuppþvegið leir-
tau eða annað frá kveldmat eða
kveldkaffi. Morgunstörfin mega
helzt ekki koma okkur í vont
skap, það gera þau ef byrja þarf
daginn á uppþvotti í stórum stíl.
Gott er að byrja á því að taka
til í stofunum, þá svefnherbergj-
um baðherbergi. Síðan í and-
dyri, göngum og stigum og síðast
í eldhúsinu.
Gleymið ekki að ryksjúga og
þvo miðstöðvarofnana.
Viðrið sængurfötin úti eins oft
og þið getið og skiftið eigi sjaldn-
ar á rúmum en hálfsmánaðarlega.
Ef þið eigið ísskáp, munið að
hreinsa hann reglulega einu sinni
í viku.
Sé um lítið heimili að ræða er
hægt að gera aðalhreingerningu
vikunnar á einum degi, en sé
heimilið stórt og húsrými mikið,
er rétt að gera hana á tveim dög-
um, t. d. fimmtudegi og föstu-
degi.
Nú er það mjög sennilegt að
fyrsta starfsáætlunin, sem hús-
móðirin gerir sé ekki að öllu
leyti svo sem bezt verður á kosið.
En hún lærir af reynslunni og
breytir áætluninni eftir því, og
áður en langt um líður fær hún
full not af henni og má ekki án
hennar vera.
Kjóll frá Balenciaga. — Jakkinn
7/8 sídd., hálsmálið vítt, vasarnir
óvenju netfarlega. Hnepptur racj
tólf linöppum atf framan. Pilsið
þröngt metf klauf á annarri hlitf-
inni. Kjóllinn er úr gráu þéttu
ullarefni.