Morgunblaðið - 26.03.1958, Blaðsíða 12

Morgunblaðið - 26.03.1958, Blaðsíða 12
12 MORCVNBL AÐIÐ Miðvikudagur 26. marz 1958 Hlustað á útvarp SUNNUDAGINN 16. marz hlust- aði ég á ræðu séra Emils Björns- sonar úr félagsheimili Óháða safnaðarins, Kirkjubæ. Var það snjöll prédikun, raunhæf og eftirtektarverð. Hið ilja er til, — sagði presturinn — og verkar þrotlaust til bölvunar í tilver- unni. — Þótt ekki sé trúað á eilífar hegningarkvalir, þarf og má ekki loka augum fyrir þvi, að hið illa er til, — og að það hefur í för með sér stórkostleg- ustu hættu. Þrátt fyrir það get- ur maðurinn trúað á endanlegan sigur hins góða. — Oss hættir til að vera steinblind á eigin syndir en horfa stöðugt á annarra yfir- sjónir, þetta gildir bæði um þjóð- ir, hópa og einstaklinga — og kennum svo öðrum um allt sem aflaga fer, þótt það sé einnig sjálfs okkar sök. — Raunsýni er bezt, hvorki heimskuleg bjart- sýni né sjúkleg svartsýni. — Aldrei skyldi oftreysta mönnum né vantreysta Guði. Við lítum sjaldan inn i okkar eigin sál, er vér leitum að hinu illa. — Já, það verður jafnan erfitt að sjá bjálkann í sinu eigin auga og einkum að draga hann út. ★ Sjöunda erindi útvarpsins um vísindi nútímans: Þróun loftlags- fræðinnar og hagnýtt gíldi henn- ar var eftir útlendan vísinda- mann, Ernest Hovmöller, veður- fræðing, þýtt af Bjarna Bene- diktssyni frá Hofteigi, lesið af Páli Bergþórssyni, veðurfræð- ingi en hann hefur fallegan mál- róm og les vel. — Vísindi þessi, loítlagsfræði, veðurfræði og eink um háloftafræði eru tiltölulega ung, enda þótt nokkuð langt sé síðan byrjað var að athuga veð- ur, svo sem úrkomu. Var það fyrst gert í Kóreu. — Vísindi þessi hafa afar mikið gildi fyrir alla atvinnuvegi á landi og sjó, ferðalög, byggingar o. fl. Var fyrirlesturinn hinn fróðlegasti og mjög vísindalegur. Virðist enn mikið eftir að vinna þar til æski- legum og naijðsynlegum árangri er náð i þessum fræðum. ★ Um helgina, umsjónarmenn Páll Bergþórsson og Gestur Þor- grímsson, var þáttur frá Hvcra- gerði. Var fyrst gömul lýsing á Reykjum og nágrenni lesin upp. Hét sá Hálfdán bóndi, er ritað hafði, áf þeirri sömu ætt var síðan Helgi lector og Jón biskup sonur hans og fleiri gáfumenn. — Það er merkilegt hversu mikil menning ríkir í þessu litla þorpi, þar búa a. m. k. tvö af stórskáld- um vorum, þeir Kristmann Guð- mundsson, sem ræktað hefur ein- hvern merkilegasta blóma- og jurtagarð sem til er á Norður- löndum og ef til vill þótt víðar sé leitað, — og Jóhannes úr Kötl- um. Var skemmtilegt og fróðlegt samtal við hinn síðarnefnda. — Auk þeirra býr þar fjöldi annarra merkra manna, svo sem Eiríkur, blindur harmonikusnillingur, sem rekur gistihús í þorpinu. Allir vita um hina miklu grænmetis- rækt og blóma, sem hvergi, að ég held, mun meira stundað hér á landi, enda er garðyrkjuskóli Bragðgóða haframjolið með bæfiefmsm i heitir rikisins í Hveragerði. Loks fóru þeir Páll og Gestur með hlust- endur upp í skólasel Menntaskól- ans, sem er í Reykjakoti, ofan við þorpið. Áttu hlustendur þar skemmtilega stund með fimmta- bekkingum. — Þátturinn var ágætur. ★ Dr. Sigurður Þórarinsson talaði um daginn og veginn, var það að mörgu leyti mjög athyglisvert erindi. Það sem hann ræddi um fyrirlestur próf. Jóns Helgasonar, er próf. Jón flutti um ísl. skjöl í erlendum söfnum, virtist þó nokkuð á röngum grunni byggt. Um vísindamennsku og hæfileika próf. Jóns getur maður vel trúað því sem dr. S. Þ. sagði, en að það komi nokkuð við endurheimt ísl. bóka og skjala úr Árnasafni o. fl. erl. söfnum, get ég ekki fallizt á. Áhugi almennings er sá, að fá fornritin heim aftur en ekki hitt að fá vísindalega lýs- ingu á þeim, það verða aðeins fáir menn, sem um fornritin fjalla á vísindalegan hátt. En þjóðin öll telur sig hafa rétt til þessara bóka og rita. Ekki hefur heyrzt að próf. Jón Helgason hafi beitt sér mjög í baráttu fyrir þvi, að Danir skiluðu Árnasafni o. fl., — hafa aðrir frekar verið nefnd- ir í því máli. Þess vegna kom fyrirlestur próf. J. H. því máli ekki við, svo sem dr. Sig. Þór- arinsson vildi vera láta. — lífið? Vita þeir það? Og, eins og Þórbergur Þórðarson sagði, á þessum fundi, svo miklar sann- anir hafa fengizt fyrir fram- haldslífi eftir dauðann á vísinda- legan hátt, fyrir utan persónulega vissu trúaðra manna, að öll lík- indi eru til þess að menn lifi þótt líkaminn deyi. Þegar öllu er á botninn hvolft, fannst mér þessi umræðufundur lítils virði og óviðeigandi. ★ Bergsveinn Skúlason talaði um Bjarneyjar á Breiðafirði. Ágætt og fróðlegt erindi um þessa fornu verstöð þar sem hundruð manna lifðu samtímis; einkum á fisk- veiðum, svo og fuglatekju, sel- veiði og nokkrum búskap með kýr og sauðfé. Nú eru þessar ágætu eyjar í auðn og óbyggð. Tókst ræðumanni að ná hinum rétta blæ ömurleika og saknaðar án of mikillar viðkvæmni. Víst er það hörmulegt, er slík forða- búr matar og velmegunar, sem Bjarneyjar hafa verið fara í eyði og svo er um marga fagra og lífvænlega staði og sveitir hér á landi nú. Veldur því bæði tizka og hið mikla aðdráttarafl er kaup staðir og þorp hafa á fólk. Von- andi koma þeir tímar aftur, sem fyrst, að allt landið byggist á ný, að glatt, nægjusamt og ágætt fólk búi í hverri sveit, hverri eyju kalda, harðbýla, en fagra og góða landi. ★ Föstudagskvöld flutti Sveinn Sigurðsson ritstjóri þáttinn Þýtt og cndursagt. Var það um hina undraverðu söngkonu Nelly Melba, eftir Beverley Nichols, frægan rithöfund. Þátturinn var um furðulegt atvik er kom fyrir í Feneyjum, er söngkonan var komin á efri ár, sjötugsaldur. Röddin var þá farin að bila, sem eðlilegt var. En þá gerðist það að hún vildi reyna að syngja á ný og fékk ágætan píanósnilling til þess að koma á æfingu í húsi einu við Miklaskurð. Söng hún við opinn glugga og undrið gerð- ist: Hún náði fyrri hljómfegurð og hin dásamlega rödd hennar hljómaði út yfir skurðinn mikla þar sem fjöldi báta staðnæmdist og fólkið hlustaði hugfangið á svanasöng Melba. En á einum háum tóni brast röddin — og Melba söng aldrei aftur. Sveinn Sigurðsson sagði afar vel frá þessu merkilega og áhrifamikla atviki, svo vel, að ekki varð betur gert, að mínum dómi. Á Leikritið á laugardagskvöld, „Frakkinn", var gamall og góður kunningi. Það var flutt í útvarp- inu fyrir 2 árum. Ágætt leikrit, samið upp úr sögu Gogol, og prýðilega leikið. Það, sem dr. Sigurður sagði um námsstyrki til þeirra stúdenta er nám stunda erlendis var mjög athyglisvert. Taldi hann að rétt væri, að veita námslán (vaxta- laus) fyrstu tvö árin, en svo styrki, er það sýndi sig að fólk hefði áhuga fyrir náminu. En fjöldi stúdenta fer út og fær styrki í eitt eða tvö ár og hættir svo námi, einkum stúlkur. Taldi dr. Sigurður að nokkuð virtist handahófskennt hverjir fengju styrki og ekki nægilega athugað að veita þeim styrki og lán er stunduðu þau fög, er mest gætu að gagni komið. Taldi hann upp nokkur dæmi um þetta. Náttúru- fræðikennsla hér, sagði hann að væri í stökustu niðurlægingu nú. Furðugóðar heimtur taldi hann á stúdentum að afloknu námi, einkum piltunum, ísl. stúlkur hefðu lítinn áhuga fyrir störfum I í þágu þjóðarinnar. Allmikla ádrepu gaf dr. S. Þ. þeim, er veit- ingavald hafa hjá okkur, kvað oft veitt eftir pólitískum skoðun- um o. s. frv. — og verður því ekki móti mælt. ★ „Spurt og spjallað“, umræðu- fundur í útvarpssal. Sigurður Magnússon spurði nú: „Hver er skoðun yðar á draugum?" — Draugur er ljótt orð, þýðir illur andi eða djöfull. Umræðurnar komust inn á spurninguna um persónulegt framhaldslíf eftir andlátið. Að mínu áliti er rangt að nefna svipi framliðinna manna drauga. Ég get ekki neitað því, að ég hef orðið var við slíka dul- arfulla svipi, það er síður en svo, að þeir hafi orðið mér að neinu meini. Ég hygg að það séu frem- ur þverúðarfullir menn, sem þora blátt áfram, að neita því, að sál mannsins lifi eftir dauð- ann. Hvaðan fengu þeir vitið, hæfileikann til að læra og hugsa, og hverjum kaupstað á okkar Þorsteinn Jónsson. Sv@itasfjótnark@sningar FRAM er komið á alþingi frum- varp til breytinga á kosningum til sveitastjórna. Mun aðaltil- gangur þess vera sá að færa á sama dag kosningar til bæjar- og sveitarstjói-na. Sú tilhögun hefir gilt að kaupstaðakosning- arnar hafa yfirleitt farið fram síðasta sunnudag í janúar, ?n i sveitum og smærri kauptúnum síðasta sunnudag í júní. En með þeirri breytingu er fyrir liggur, er nú lagt til að færa til sama dags um allt land þessar kosningar, eða til síðasta sunnudags í maí ef hann ber ekki upp á hvítasunnudag. Vafalaust má ýmislegt því til gildis færa að í ýmsum atriðum væri ekki óeðlilegt að færa þess- ar kosningar saman. En á margt fleira verður að líta í þessu efni, og þá fyrst og fremst að stöðu kjósendanna í landinu til að geta neytt kosningarréttar sins. Fyrir sveitir landsins og strjál- býli er sá kosningadagur er nú er lögfestur sá bezti, hásumarið yfirstandandi og þá lokið mestu vorönnum í bili, og þó heyskapur sé byrjaður sums staðar, eru ekki komnar fullkomnar heyannir, nema þá með undantekningum. Sauðburður afstaðinn og rúningi fjár langt komið. Öðrum vorönn- um við jarðyrkjustörf þá yfirleitt lokið, garðyrkju sömuleiðis á tímabili. í heild sinni hefur gild- andi kjördagur verið hagstæður og hentugur fyrir sveitir lands- ins til þessara athafna og vart hægt að benda á annan dag heppi legri. Hins vegnar verður allt annað viðhorf verði kosningarnar færð fram um 1 mánuð eð^,til síðasta sunnudags í maí, Þá stendur yfir víða á landinu hásauðburður, sem er einn allra annasamasti tími ársins, þar sem tíðast er að fátt fólk þurfi að sinna um mik- inn fénað — og einmitt þá, meðan sauðburður stendur yfir, er ei-fitt um miklar tafir nema sem óum- flýjanlegt er að leysa af hendi. Þá standa einnig yfir jarðbóta- störfin og garðyrkjan, víða á land inu, einkum i hinum afskekkt- ari héruðum. Þekki ég vart ann- an tíma óhentugri til þessara starfa. Þetta tel ég vera almennt sjónarmið og skoðun flestra þeirra er í sveitum búa. Sé kosningadagur til sveitar- stjórnanna óhentugur kaupstaða búum, eins og hann er, er eðlilegt að bæta úr því, en ekki má gera það á þann hátt, að gera öðrum I í byggðum landsins til óhagræði að nauðsynjalausu. Þá má og benda á, að ekki eru nema fá ár síðan að stórhríðar og hin mestu óveður gengu yíir um mánaðamótin maí og júní, og slíkt getur endurtekið sig áður en varir, Að öllu athuguðu ætti Alþingi og einkum þær nefndir, er fjalla um þetta mál, því að líta á sjón- armið hinna dreifðu byggða þessu máli viðkomandi. Páll Pálsson. SAXA - KRVDD - SAXA Kanill Blandað Múscat Engifer Karrý Pipar Söngskemmfun rSvana' á Akranesi AKRANESI, 24. marz. — Karla- kórinn Svanir hélt ágæta söng- skemmtun siðastliðinn sunnu- dag undir stjórn Geirlaugs Árnasonar. Frú Fríða Lárusdótt- ir var við hljóðfærið, en kórinn söng 12 lög innlend og erlend. Var söngnum mjög vel tekið, en einsöng sungu Baldur Ólafsson og Jón Gunnlaugsson, svo og heiðursfélagi kórsins, Jón Sig- mundsson, sem fenginn var til að syngja aríu úr Töfraflautunni eftir Mozart. Hann hefir í meir en 40 ár verið einn helzti söng- maður kórsins. —Oddur. BÖKAMENN Hafið þið litið inn á bókamarkaðinn í Ingólfsstræti 8 ? Hundruð ódýnra bóka. — Daglega eitthvað nýtt!

x

Morgunblaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.