Morgunblaðið - 29.11.1958, Blaðsíða 12

MOnCUlSBL 4 fílÐ
Laugardagur 29. nóv. 1958

mitt verið f hinni daglegu röntgen
skoðun og það var mjög áríðandi,
að hjarta hans og l'ungu væru und
ir stöðugu eftirliti, því það var
hættulegt, ef slím safnaðist í loft-
vegunum í slíku tilfelli. Hættan á
smitun var alltaf mikil, og það
varð að hreinsa hálsinn við og við
með pípu. Tómasi var ekkert vel
við þessa meðferð, en hann skildi
auðsjáanlega, að hún var nauðsyn
leg og b.ar hana með sæmilegri
þolinmæði. Nú lá hann og var að
fletta bók, en leit undir eins til
dyranna, þegar Súsanna kom
inn. Það leit helzt svo út, að hon-
um leiddist.
„Er ekki gaman að bókinni?“
spurði Sú&anna og gekk að rúm-
inu.
„Jú, en ég hef lesið hana svo
oft“, svaraði hann. „Á fyrstu blað
síðunni er konungur og höll, síð-
an kemur kóngssonur og kóngs-
dóttir og heill hópur af tröllum,
og seinast dansa þau öll. Átt þú
ekki aðra bók?“
„Við verðum að spyrja ungfrú
Ingrid, hún á heil-mikið af bók-
um. Nú mátt þú bráðum fara að
sitja uppi, það verður miklu
meira gaman“.
„Pabbi ætlaði að koma í dag,
en nú er ég búinn að bíða svo
lengi og hann er ekki kominn enn-
þá. Hann ætlaði að koma með eitt
hvað handa mér. Heldur þú að
hann hafi gleymt því?“
„Nei, áreiðanlega ekki, hann
kemur efalaust, — en hann hefur
áreiðanlega mikið að gera. Það er
ekki heldur svo framorðið ennþá.
Þú skalt sjá, að það verður ekki
svo langt þangað til hann kemur,
Tómas. Hvernig líður þér ann-
ars? Þú átt víst ekki erfitt með að
draga andann?“
„Nei“, sagði Tómas, og bætti
við í sömu anúránni, „pabbi minn
á bíl. Stóran bíl með f jórum hurð-
um. Hann ekur fjarska vel“.
„Já, það get ég hugsað. — Nú
HESTAR
Litmyndabók af íslenzkum hestum og íslenzku landslagi.
Frú Helga Fietz tók myndirnar. Dr. Broddi Jóhannesson
samdi textann. Prentuð hjá Mandruck í Múnchen
í Þýzkalandi.
„Er prentunin með fádæmum góð og myndirnar
snilldarverk“.
Morgunblaðið 26. nóv.
„Undurfalleg og afbragðs vel gerð . . . Hressandi
og rammíslenzkur blær yfir öllum þessum fögru
myndum af íslenzkum hestum“.
Alþýðublaðið 26. nóv.
Tilvalin gjafabók. — Verð kr. 110.00.
Bókaútgáfa Menningarsjóðs
1. desember.
Samkvæmiskjólar
MARKAÐURINN
Hafnairstræti 5.
Kaupum hreinar
léreftstuskur
Prentsmibja
iblah
orcj-imt
)ómó
Súsanna var svo niðursokkin í
þessar hugsanir, að hún hafði
nærri rekið sig á ungfrú Corel,
sem kom á hraðri göngu fyrir
horn. Súsanna baðst afsökunar á
athugunarleysi sínu, og fór að
tala um frú Blomgren.
„Við verðum að biðja félags-
málaráðunautinn að athuga,
hvernig börnunum hennar líður.
Hún hefur áhyggjur af þeim lið-
langan daginn. Og svo tökum við
til við rannsóknirnar á morgun.
Það er gamalt magasár og það
verður áreiðanlega að gera skurð-
aðgerð á henni“.
| Deildarhjúkrunarkonan fussaði
„Skárri er það nú hegðunin hjá
I ungum hjónum *ú á dögum. —
Maðurinn er vitanlega drykkju-
maður. Hvers vegna getur fólk
ekki hugsað sig dálítið um, áður
en það giftist og eignast börn,
sem það varla getur séð fyrir
Súsanna var með hugann við
frú Blomgren á meðan hún var
að skrif-a brottskráningarmiða
handa nokkrum sjúklingum, sem
áttu að fara heim morguninn eft-
ir. Hin unga, fráskilda kona, var
hér um bil jafnaldra hennar
sjálfrar, en að mörgu leyti miklu
reyndari. Það gat farið svo, að
hún yrði fyrir ýmsu, sem hefði
meira eða minna áhrif á hana, en
hún gat varla beðið svo sáran
ósigur, að sjá hjónaband sitt fara
út um þúfur og sitja eftir ein með
þrjú lítil börn. Súsanna fór
skyndilega að gefa því gaum, hve
rólegt og öruggt líf hennar sjálfr
ar hafði verið hingað til, og
hversu mikið hún mátti vera þakk
lát fyrir.
Myndi hún. nokkru sinni geta
skipt á þessu Iífi og öðru, sem var
óvissara, og látið tilfinningar sín-
ar ráða um framtíðina. Frú Blom
gren hafði gert það. Þúsundir
kvenna höfðu gleymt skynseminni
og látið tilfinningarnar ráða —
og margar með sama hörmulega
árangri. En" áður en allt fór illa
höfðu þær áreiðanlega verið mjög
hamingjusamar, — hamingjusam-
ari en hún hafði nokkru sinni ver-
ið sjálf, þrátt fyrir það, sem
henni hafði þegar hlotnazt á
ævinni.
Seinini hluta dagsins fór hún
inn til Tómasar. Hann hafði ein-
skal ég biðja ungfrú Ingrid að út-
vega þér aðrar bækur“.
Súsanna veifaði til Tómasar og
gekk fram að dyrunum, en svo
sineri hún sér við og spurði:
„Hvaða bækur vi'lt þú?“
„Bók með dýrum“, svaraði Tóm
as. „Helzt með fílum, ef þið eigið
þess konar bækur“.
„Við verðum að reyna að ráða
fram úr því“, sagði Súsanna
hlæjandi. „Vertu sæll, Tómas '»S
líði þér nú vel“.
Þegar hún kom inn í læknastof
una sá hún út um gluggann, að
svörtum Sedan-bíl hafði verið
'lagt fyrir utan sjúkrahúsið. Rolf
Agréus fór einmitt út í sama bili.
Hann var með böggul undir hend-
inni og gekk hröðum skrefum að
útidyrunum. Súsanna fór úr
sloppnum og skemmti sér við að
gizka á, hvað hann myndi nú hafa
keypt handa syni sínum. Hún gat
séð hann fyrir sér, þar sem hann
hafði staðið í ’eikfangabúðinni og
valið og hafnað meðal hinna ýmis
‘konar leikfanga. Henni þótti gam-
an að hugsa sér, hvernig faðir
hann væri.
Vinnudagur hennar var liðinn
og hún ætlaði að fara heim og
hvíla sig vel, ganga frá dálitlum
þvotti og halla sér síðan út af með
góða bók.
Það var barið að dyrum og
jij úkrun arkona kom inn. „Ung-
frú Corell bað mig að vita, hvort
þér væruð búin. Ef svo væri, átti
ég að biðja yður að hringja til
rönt'genlæknisins. Hann var víst
með einhverjar myndir, sem hann
ætlaði að biðja yður að Hta á“.
Súsanna kinkaði kolli og ge,kk
að símanum. Röntgenlæknirinn
var nákvæmur maður og hann
myndi þurfa tíma til að segja
það, sem hann hafði í huga.
Það var líka liðinn meira en
hálftími, þegar hún var tilbúin
að fara frá sjúkrahúsinu, og hún
flýtti sér að fara í kápuna til
þess að komast út á meðan enn
var dagsk'ma. — Dyravörðurinn
veifaði fjörlega til hennar um leið
og hún fór.
„Indælt kvöld, læknir minn“,
sagði Karlsson, „maður verður
alveg draumóramaður, þegar
rökkrið er svona heiðblátt. — Þér
skuluð hafa gát á yður!“
Súsanna hló, opnaði hina þungu
hliðhurð og gakk út. Hún stóð
kyrr á þrepinu og andaði ákaft
að sér hinu milda lofti. Þá opnað
ist hliðið að baki hennar og Rolf
Agréus stóð allt í einu við hlið
Ihennar. Han.n heilsaði henni og
þau töluðu dálítið um góða veðrið.
„Ég er reyndar með vagninn
minn hérna. Hvert ætlið þér? Það
er velkomið, að ég aki yður“.
Hann tók upp bifreiðarlykilinn
og gekk að svarta Sedan-vagnin-
inum. Súsanna hikaði andartak.
„Ég ætla akki annað en heim, en
gjlltvarpiö
Laugardagur 29. nóvember:
Fastir liðir eins og venjulega.
12.50 Óskalög sjúklinga (Bryn-
dís Sigurjónsdóttir). 14,00 Iþrótta
fræðsla (Benedikt Jakobsson). —
14,15 Laugardagslögin. — 16,30
Miðdegisfónninn. 17,15 Skákþátt-
ur (Guðmundur Arnlaugsson).
18,00 Tómstundaþáttur barna og
unglinga (Jón Pálsson). 18,30
ÍFtvarpssaga barnanna: „Pabbi,
mamma, bérn og bíll“ eftir Önnu
Cath-Vestly; XI. (Stefán Sigurðs
son kennari). 18,55 1 rökkrinu;
tónleikar af plötum. 20,30 Leikrit
„Leikur í sumarleyfi“ eftir Mi-
hail Sebastian, í þýðingu Helga
J. Halldórssonar. — Leikstjóri:
Baldvin Halldórsson. Leikendur:
IndriðiWaage, Helgi Skúlason,
Haraldur Björnsson, Helga Bach-
mann, Bessi Bjarnason, Jón Aðils,
Baldvin Halldórsson, Þóra Frið-
riksdóttir og Áróra Halldórsdótt-
ir. 21,50 Tónleikar (plötur). —
22,10 Framhald leikritsins „Leik-
ur í sumarleyfi“; þriðji þáttur. —
22.50 Danslög (plötur). — 01,00
Dagskrárlok.
1) „Ég held, að Monti hafi ekki
gert sér grein fyrir, hve þessi
andarhringur er merkilegur,
Davíð“.
2) „Það er merki á honum —
LUKE 6:31 .... — og hér er
einhver einkennileg táknmynd á
honum líka“. f
3) „Davíð, hverjum getur eig-
inlega komið til hugar að merkja
önd með gullhring? Þetta er svei
mér undarlegt!“
VIKAHI BLADID YKKAR