Morgunblaðið - 29.11.1958, Blaðsíða 15

Laugardagur 29. nóv. 1958
MORCVNBLAÐIÐ
15
— Minning
Frawhald af bls 6
eins íbúðarhús á Akranesi, held-
ur víðsvegar um Borgarfjörð, svo
að mörgum tugum skipti. Eitt
stærsta hús, sem Ólafur byggði,
var „Báran“ á Akranesi. Var hún
samkomuhús kaupstaðarins ára-
tugum saman og hið vandaðasta
hús. Þá byggði hann Leirárkirkju,
auk annarra stærri bygginga.
Þegar Ólafur var hálfsjötugur
að aldri, flutti hann til Reykja-
víkur ásamt dætrum sínum, en
kona hans var þá dáin, og byggði
sér þar vandað hús. Tók hann nú
að gerast vinnulúinn, en vann þó
enn að smíðum fyrstu árin, sem
hann var í bænum. Er hér var
komið mátti telja hann vel efr.um
búinn. — Og nú loks gafst hon-
um tóm til þess að fara að sinna
verulega hugðarefnum sínum, en
þau voru þjóðleg fræði, saga og
ættvísi. Sökkti hann sér niður
í bækur og varð vel menntaður
maður í þessum greinum, af al-
þýðumanni að vera, sem langa
ævi vann hörðum höndum. Skrif-
aði hann upp mikinn fróðleik,
bæði eftir bókum og af sjálfs sín
minni, sem var afburðatrútt. Þau
eiga við um Ólaf orðin, sem
Grímur Thomsen kvað um löngu
látinn fræðimannr
Sá, þótt væri hann sjálfmennt-
aður,
sögu var hann dyggur þegn,
sannkallaður sagnamaður,
sannleikanum trúr og gegn.
Mönnum, sem Ólafi, eiga ís-
lenzk fræði mikið að þakka. tal-
ið er það, sem þessir þulir hafa
forðað frá gleymsku, og fengið
óbornum í arf.
Sumt af því, sem Ólafur ritaði
hefur komið á prenti. Hitt mun
þó miklu meira, sem ekki hefur
komið fyrir almenningssjónir. —
Vart mun hann hafa átt sinn jafn
oka að fróðleik um borgfirzkar
ættir og sagnir, utan Heiðar, enda
oft til hans leitað á þessu sviði.
Ólafur var maður ljúfur i lund,
hlýr og gestrisinn, og því komu
margir til hans cg þá einkum
þeir, er sóttu fræðslu í hans
djúpa minnisbrunn. Hann var
manna viðtalsbeztur, hvort heid-
ur var rætt um liðna tímann eða
samtíðina. Hann kenndi til í
stormum hennar, þó aldinn væri
að árum. Karlmennskuhugurinn
yfirgaf hann ekki né lífsgleðin,
þó að stundum hefði hann þolað
él á löngum vegi, sem ekki var
að undra um mann með svo mörg
ár að baki.
Oft ræddi Ólafur um menn,
einkum þá, sem héðan voru horfn
ir, enda mjög persónufróður. Og
um þá alla talaði hann af næmura
skilningi, samúð og kærleika.
Vart hef ég þekkt orðvararii
mann eða ódómsjúkari.
Heilsa hans var sterk alla ævi,
jafnt til sálar og líkama. Var
hann Guði þakklátur og þá eink-
um fyrir það, að hann fékk hald-
ið sjón sinni og fullu minni fram
í háa elli.
Ólafur var maður hávaxinn og
vel á sig kominn, svipurinn
hreinn og göfugmannlegur. Vel
metinn af öllum, sem kynntust
honum, en bezt af þeim, er af
honum höfðu nánust kynni, enda
lét hann hvarvetna gott af sér
leiða, og allt lágt og ljótt var
fjarri honum. — Hann var maður
trúrækinn alla tíð, og kirkjan var
honum andleg móðir, sem hann
unni af hjarta. Hug sinn til gömlu
sóknarkirkjunnar tjáði hann með
því að gefa Hallgrímskirkju í
Saurbæ höfðinglega gjöf, er hann
var hálftíræður.
Ólafur átti góða elli. Naut hann
í ríkum mæli ástúðar og um-
hyggju dætra sinna og tengda-
sonar, dótturdóttur, manns henn-
ar og sona, sem í einu og öllu
vildu gleðja hann, og votta hon-
um virðingu sina og samúð.
Nú hefur hann þreytt sitt langa
skeið til enda. Hann rann skeiðið
vel, og því ber honum sigursveig-
urinn, samkvæmt fyrirheiti helgr-
ar bókar.
Gg að lokum, þegar hann er nú
allur, verður mér að vitna aftur
til Gríms Thomsens, er kvað
þannig um einn stéttarbróður
hans:
Viðmótsprúður geði glöðu
gekk hann fram í blíðu og striðu,
hæfur fyrir hærri stöðu
hann var sinnar stéttar prýði.
Hög var hönd og hagur andi,
hógvær lund og reglubundin;
varla mun á voru landi
verða betri drengur fundinn.
Blessuð sé minning Ólafs smiðs
og fræðimanns.
Sigurjón Guðjónsson.
— Rikisstjórn
Framh. af bls. 1
Breta. Sagði hann herskip hafa
varnað íslenzkum varðskipum að
taka brezka togara að ólöglegum
veiðum um 200 sinnum. Mál
þetta yrði að útkljá hið skjótasta
— og íslendingar teldu vænlegast
til árangurs að greiða atkvæði
með breytingartillögu þeirri,
sem gerði ráð fyrir að málið
yrði tekið til umræðu á næsta
Allsherjarþingi, sagði Hans að
lokum.
★
Fyrir nefndinni liggur annars
ályktunartillaga Breta, Banda-
ríkjamanna, Frakka og átta ann-
arrar ríkja um að sjóréttarráð-
stefna verði kvödd saman í júlí
eða ágústmánuði 1959 til þess að
ræða víðáttu landhelgi og fisk-
veiðitakmörk. Breytingartillag-
an, sem gerir ráð fyrir að dregið
verði að ræða málið frekar þar
til næsta reglulegt Allsherjar-
þing kemur saman, er flutt af
sjö ríkjum, en Indland og Mexi-
co eru formælendur þeirra.
★
Þá hefur verið deilt um hvort
heppilegra væri að ráðstefnan
yrði haldin í Genf eða New
York, ef til hennar kæmi. Bret-
land og önnur Evrópuríki kjósa
Genf frekar sem fundarstað, en
leggjast þó ekki með hörku gegn
því að ráðstefnan verði í New
York.
★
Irski fulltrúinn sagðist hafa
það að athuga við breytingartil-
lögu ríkjanna sjö, að þar væri
leitazt við að slá á frest umræð-
um um ágreiningsatriði allt þar
til 14. Allsherjarþingið kæmi
saman.
Lausnin yrði að fást eins fljótt
og auðið yrði, brýn nauðsyn bæri
til samkomulags um víðáttu
landhelgi og fiskveiðilögsögu. —
Nefndin gæti ekki virt þessa
brýnu þörf að vettugi og lítils-
metið hana. Gagnstæð sjónarmið
og ágreiningur um það hvað al-
þjóðalög heimila getur ekki ein-
ungis leitt til deilna milli þjóða,
heldur einnig þess, sem við því
miður höfum orðið áskynja.
Sagði írinn ennfremur, að
sendinefnd hans hefði frekast
kosið, að önnur sjóréttarráðstefn
an yrði haldin í febrúar eða
marz n.k., en í samræmi við af-
stöðu margra annarra ríkja mun
írland stvðja ályktunartillöguna
um að ráðstefnan verði haldin í
júlí eða ágúst á næsta ári.
Fulltrúi Arabíska sambands-
lýðveldisins, Abdullah El-Erian,
sagði að veita ætti ríkisstjórnum
meiri tíma til þess að rannsaka
málið og átta sig á því hvort
heppilegt yrði að kveðja saman
sjóréttarráðstefnu. Sagði hann,
að svo virtist sem sjö ríkja breyt
ingartillagan ryddi braut til frek-
ari undirbúnings og mundi sendi
nefndin því styðja hana.
★
Houard, frá Belgíu, sagði, að
ef æskilegt teldist, að þróun
málsins ætti að vera samkvæmt
alþjóðalögum bæri aðeins að
gera eitt: Hefja samningaviðræð
ur og efna til annarrar ráðstefnu.
Þessi nefnd er því miður fræg
fyrir að vera gjörn á að fresta á-
kvörðunum, sem hún vill kom-
ast hjá að taka, sagði hann. Nú-
verandi ástand kvað hann ekki
hættulaust, því að atburðir þeir,
sem nú eiga sér stað eru gild á-
stæða til þess að hafa hraðan
á — og þess vegna mundu Belgíu
menn æskja þess, að efnt yrði til
anarrar ráðstefnu á næsta ári.
— Unga fólkið
Framh. af bls. 9
afskiptalaust um stjórnmál og
þær hættur, sem þvi eru samfara
Afskiptaleysið væri stuðningur
við öfgaöflin. „Hættan liggur í
leyni fyrir okkur og það er óþarfi
að koma til móts við hana með
afskiptaleysi", sagði Jóhann.
Drap frummælandi nú á þýð-
ingu stjórnmálanna í samskipt-
um þjóða, og því væri nauðsyn-
legt að vinna að því, að glæða
áhuga ungs fólks á stjórnmáium
og búa lað undir þátttöku í þeim.
Loks benti frummælandi á, að
þar sem þjóðir eiga í baráttu
við aðrar þjóðir fyrir tilveru
sinni og sjálfstæði, er það æsku-
fólkið, sem harðast berst, og í
sjálfstæðisbaráttu íslendinga
hefðu það einmitt verið ungu
mennirnir, sem svo oft hvöttu
þjóðina drengilegast til dáða.
Eftir þessa ágætu ræðu Jó-
hanns Ragnarssonar, tóku eftir-
taldir menn til máls: Gunnar
Tómasson, Haraldur Teitsson,
Ólafur Jónsson, Guðni Gíslason,
Jóhann Ragnarsson, Halldór Þ.
Briem og Baldvin Tryggvason.
Sigurgeir Sigurjónsson
hæstaréttarlögmaður.
Aðalstræti 8. — Sími 11043.
Skákmót
Ungmennasamband Kjalarnesþings gengst fyrir skák-
keppni innan sambandsins. Keppt verður í tveim aldurs-
flokkum, yngri en 16 ára, 16 ára og eldri.
Keppnin er sveitarkeppni, og hafa félögin rétt til að
senda 5 menn í hvern flokk.
Mótið hefst að Félagsgarði föstudaginn 5. des ’58 kl. 21.
Þátttaka tilkynnist til form. U.M.S.K. eða form.
Ungm.fél. Drengs fyrir 3. des n.k.
U. M. S. K.
Hvaða
gerir innrás í Bandaríki
Norður-Ameríku ?
heitir erindi, sem flutt
verður -af O.J. Olsen í
Aðventkirkjunni annað
kvöld (sunnudaginn 30.
nóvember) kl. 20:30.
Einsöngur, tvísöngur og
kvartett.
Allir velkomnir.
Innilegustu þakkir færi ég öllum sem glöddu mig með
blómum, skeytum, gjöfum og heimsóknum á sextugsaf-
æli mínu 20. þ.m. og gerðu mér daginn ógleymanlegan.
I.aufey Gunnlaugsdóttir, Sóleyjargötu 12 Akranesi.
Hjartans þakkir til ykkar allra sem minnt-ist mín
í tilefni 85 ára afmælisdegi mínum.
Guð blessi ykkur öll.
Jóhannes Kristjánsson, Nýbýlaveg 42.
Innilegustu þakkir til allra, sem veittu mér fjárhags-
lega hjálp í veikindum minum, og erfiðleikum síðast-
liðið vor. Sérstaklega þakka ég sveitungum mínum höfð-
inglegar gjafir.
Guð launi ykkur öllum.
Viðdís Einbjarnardóttir, Rauðamel Ytri.
Öllum vinum mínum og vandamönnum þakka ég hjart-
anlega heimsóknir, gjafir, blóm og skeyti í tilefni að
75 ára afmæli mínu 21. þ.m. og gjörðu mér þar ánægju-
stundir ógleymanlegar.
Guð blessi ykkur öll.
Þóra Sigurgeirsdóttir, Ásbraut 5 Keflavík.
— Bezt að auglýsa i Morgunblaðinu —
Eiginmaður minn
JÓN LOFTSSON
stórkaupmaður,
andaðist að heimili sínu Hávallagötu 13, að kvöldi 27.
þ.m. Jarðarförin ákveðin síðar.
Brynhildur Þórarinsdóttir, börn og tengdabörn.
Móðir okkar
RAGNHILDUR SIGURÐARDÓTTIR
Laugavegi 8,
andaðist að St. Jóseps-spítala, Landakoti í gær.
F.h. systkinanna.
Ragnar Jónsson.
Móðir okkar, tengdamóðir og amma
JAKOBlNA ÁSGEIRSDÓTTIR
andaðist að heimili sínu Laugav. 69 aðfaranótt 28. nóv-
ember.
Kristín Guðmundsdóttir, Þóra Böðvarsdóttir,
Guðrún Guðmundsdóttir, Svavar Helgason,
Davíð Guðmundsson, Guðmunda Helgadóttir,
Jarðarför fósturmóður minnar
GUÐNÍJAR GESTSDÓTTUR
frá Hóli,
er lézt 20. þ.m. fer fram að Snóksdal mánudaginn 1. des-
ember og hefst kl. 1 e.h.
Snorri Ólafsson.
ÓLAFUR ÞORSTEINSSON
trésmiður,
andaðist að heimili sínu Snorrabraut 38, hinn 25. þ.m.
Útför hans fer fram frá Hallgrímskirkju í Saurbæ, sam-
kvæmt eigin ósk. Athöfnin hefst kl. 1,30 laugardaginn
29. þ.m.
Aðstandendur.
Innilegar þakkir fyrir auðsýnda samúð og vinarhug
við fráfall systur okkar
STEINUNNAR JAKOBSDÓTTUR
forstöðukonu á Sjúkrahúsinu Sólheimum.
Systkini hinnar látnn.
Hjartanlegar þakkir færi ég vinum og kunningjum í
Skagafirði og á Siglufirði fyrir auðsýnda samúð og vin-
semd við fráfall og jarðarför míns bezta bróður
FRANZ JÓNATANSSONAR
frá Mádmey,
en vegna f jarlægðar og slappleika gat ég því miður ekki
verið viðstaddur jarðarför hans.
Stykkishólmi, 25. nóv. 1958
Björn Jónatansson.