Morgunblaðið - 11.02.1959, Qupperneq 12

12
MORGVISBLAÐIÐ
Miðvikudagur 11. febr. 1959
Óttinn v/ð jbotuöld rekur flug-
félögin til samvinnu
AB undanförnu hafa farið fram
viðræður milli fulltrúa fimm af
helztu flugfélögum Evrópu um
náið samvinnuform félaganna.
Flugfélögin eru Sabena (Belgíu),
Air France (Frakklandi), Luft-
hansa (V-Þýzkalandi), Alitalia
(ftalíu) og KLM (Hollandi).
Þetta eru stærstu flugfélög Mark
aðsbandaiagslandanna — og er
ráðgert, að samvinnuformið
verði byggt á grundveili sam-
komulagsins um Markaðsbanda-
lagið. Líklegt þykir. að sam-
vinna þessara flugfélaga, sem öll
eru stór og öflug, geti haft víð-
tækar afleiðingar á samkeppni
flugfélaga um allan heim, eink-
um mun samvinna koma hart
niður á litlu flugfélögunum, sem
standa ein ,og veikja aðstöðu
þeirra. ,
Stuff athugasemd
í MORGUNBLAÐINU sunnudag-
inn 1. febr. er stutt samtal við
togaraskipstjóra, Hallgrím Guð-
mundsson, undir fyrirsögninni
„Togaraskipstjóri myndi aldrei
krækja grunnt fyrir Hvarf í
roki“. í grein þessari segir:
„Hallgrimur er einn þeirra
mörgu togaraskipstjóra, sem
hafa staðgóða þekkingu á sigl-
ingaleiðinni, hættum þeim sem
þar eru, og hvernig íslenzkir skip
stjórar haga sér undir slíkum
kringumstæðum, til þess að skapa
sem mest öryggi fyrir skip og
skipsmenn.“
feað væri óskandi, að þetta
væri satt og rétt, en því miður er
þetta ékki allskostar rétt. Ég hef
aldrei heyrt talað um annað, en
að Hallgrímur hafi verið mjög
■aðgæzlusamur skipstjóri, en því
miður er ekki hægt að segja það
sama um alla okkar togaraskip-
stjóra.
Ég hef farið margar ferðir fyrir
Hvarf, og það við ýmsar aðstæð-
ur. Ég tel það t. d. enga fyrir-
hyggju að fara fyrir Hvarf á fullri
£erð, í svarta myrkri og hálfvit-
lausu veðri á þrauthlöðnu skipi.
Leiðin fyrir Hvarf er sú leið, þar
sem alltaf má búast við ís, á
hvaða tíma árs sem er, jafnvel
þó djúpt sé farið. En það er nú
svo, að menn eru alltaf að flýta
sér, og hugsa þeir þá ekki ætíð
út í það, að þeir eru með dýr at-
vinnutæki í höndunum, og ekki
sízt, að þeir bera ábyrgð á 30 til
50 mannslífum, sen* eru óbætan-
leg.
Því miður eru skipstjórar á
togurunum okkar, sem ekki fara
eins varlega og skildi, eii sem
betur fer eru þeir ekki mjög
margir. feó að þetta séu góð skip,
þá er það hæpið að sigla á fullri
ferð á þeim stöðum sem íshætta
er, í hvernig veðri sem er, og
jafnvel þó ekki sé um íshættu að
ræða, það er ekki slegið af skip-
unum fyrr en þau eru komin anzi
djúpt, ég veit ekki hvað það er
hjá þessum mönnum, sem þannig
haga sér, ef til vill er það minni-
máttarkennd. Að siðustu þetta.
Ég tel það lán okkar íslendinga,
að ekki hefur hlotizt slys á skip-
um okkar, í ferðum þeirra vestur
fyrir Grænland. feað væri hægt
að nefna dæmi, sem sanna hve
litiu hefur munað að slys hlytist
af ofurkappi sumra togaraskip-
stjóra, en það verður ekki gert
hér. Togarasjómaður.
Flugfélögin eru nú mörg að
leita fyrir sér um samvinnu sín
í milli til þess að standa betur
að vígi gagnvart stærstu félög-
unum, þeim brezku og banda-
rísku í harðnandi samkeppni þotu
aldarinnar. Það, sem hér veldur
er fyrst og fremst hin geysimikla
áhætta, sem flugfélögin skapa
sér nú með þotukaupunum. Þau
neyðast til að selja eldri flug-
vélagerðir og verja öllu sínu fjár-
magni í stórar, dýrar en lítt reynd
ar þotur. Ef gallar kæmu fram á
einhverri hinna nýju þotugerða,
eins og t.d. á fyrstu Cometunni,
mundi loftferðaeftirhtið kyrr-
setja allar þotur þeirrar gerðar
meðan athugun og endurbætur
færu fram. Flugfélög, sem þá
hefðu algerlega tekið þotur í
sína þjónustu — og treysti á þær,
gætu þá e. t. v. staðið uppi far-
kostalaus. Það er þeim því mikíls
vert að eiga nána samvinnu við
önnur fél., sem keypt hafa aðrar
þotugerðir, og mundu þá hlaupa
undir bagga með viðkomandiflug
félagi meðan erfiðléikarnir væru
yfirstignir.
feetta er fyrst og fremst talið
liggja til grundvallar viðræðum
þeim, sem nú fara fram milli flug
félaga víða um heim um nána
samvinnu. ,
Fyrr í vetur gerðu SAS og
Swissair með sér samvinnusamn-
ing — og Olympic Airways hefur
nú einnig leitað eftir að gerast
aðili að þessari samvinnu.
Fréttobréf fró Patrehsiírði
SVO má segja, að fyrsti snjór í
byggð sem komið hefur í vetur
hafi fallið í gær. í dag hefur aft-
ur á móti brugðið til þíðviðris.
Togararnir héðan eru báðir í
söluferð. Bv. Ólafur Jóhannesson
seldi í Grimsby 190 smálestii íyr-
ir 10.168 sterlingspund, en Bv.
Gylfi í Bremerhaven 210 smá-
lestir fyrir 112.000.00 Dm. í
Gæftir hjá landróðrabátum
hafa verið ágætar. Aðeins tveir
landlegudagar síðan á áramótum.
Afli þeirra hefur verið góður.
Mb. Sæborg, Patreksfirði, hef-
ur fengið í 17 róðrum 138 smál.
Mb. Sigurfari (Faxafell) hefur
fengið í 11 róðrum 90 smál.
Mb. Guðmundur á Sveinseyri
hefur fengið í 17 róðrum 132
smálestir.
Mb. Tálknfirðingur, Sveinseyri
Cuðnín Margrét Ólafs■
dóffir — Kveðja
Fædd 22. 2. 1940 — Dáln 1. 2. 1959
Hnígur til viðar
hamingjusól.
Hljótt drýpur harmaregn.
Fljót eru að fölna
hin fegurstu grös
í haustnætur hélu.
Harmandi hugir
til hæða leita.
Spurning á vörum vakir:
Hví voru örlög
svona óbilgjörn
að fella svona unga fjólu?
Harma foreldrar
harmar unnusti
syrgir horfna sælu.
feungt er að hlýða
þessu kalli
á miðjum vormorgni.
Framundan var svo blítt og bjart
og bjarmi yfir hverju spori
það átti uð gera svo mikið og
margt.
Á miðju æskunnar vori
þú batzt þína drauma við ein-
læga ást
yljaða lífsins þori.
Að heimilisstofnun hugsað var
og hlakkað sem barn um jólin.
Á erfiði minnzt þá ekki var
því æ skein I heiði sólin ...
En gestinn með ljáinn að garði
bar
og grimmlega fauk í skjólin.
Já sorgin er djúp og sár er und
að sjá þig í blóma falla
En .. í harminum drottins milda
mund
mjúklega fer um alla
Til starfa um eilífð hið unga
sprund
á æðra svið mun hann kalla,
Kvödd e 'u vina af vinum i dag
og veröld ný mun þér skína.
Minningu blessar þitt byggðarlag
og ber þér nú kveðju sína:
Að eignist þú betri og bjartari
hag.
Guð blessi ástvini þína.
Á. H.
hefur fengið í 16 róðrum 124 smál.
Kvenfélagið „Sif“ efnir til
þorrablóts í kvöld. Er þar til lífs-
næringar hið ágætasta lostæti.
T. d. hangikjöt, hákarl, svið, ný
og súrsuð, riklingur allskonar,
laufabrauð, flatkökur, hljóða-
brauð, rjómakaffi, pönnukökur
o. m. m. fl. ásamt öli og gosdrykkj
um, sterkara mun naumast finn-
ast þar.
Er þetta í 10. skipti sem kven-
félagið efnir til þorrablóts á sl.
11 árum. Eitt ár féll það niður
vegna mænuveikifaraldurs.Tekju
afgangur hins fyrsta þorrablóts,
var afhentur Barnahjálp Samein-
uðu þjóðanna.
Atvinna sl. ár.
Kaldbakur hf. — frystihús —
framleiddi sl. ár 64 þúsund kassa
af fiskflökum. Til herzlu fóru
500 smálestir.
Grótti hf. — fiskimjölsverk-
smiðja — framleiddi 940 smálest-
ir af fiski og karfamjöli, og 250
smál. af karfalýsi.
Bv. Ólafur Jóhannesson aflaði
á árinu 5.836 smál. og bv. Gylfi
5.260 smálestir. Ekki tókst að
vinna allan þennai. afla hér, og
varð því að senda skipin til lönd-
unars annars staðar.
Við framleiðslu þessa hefur ver
ið greitt í vinnulaun til fólks í
landi. og á sjó ca. 9,6 millj. kr.
Alls munu fyrirtæki Verzi. Ó. Jó-
hanneson hf. hafa greitt i vinnu-
laun á árinu ca. 12 millj.
Hraðfrystihús Fatreksfjarðar
framleiddi á árinu 35 þúsund
kassa af fiskflökum. Fiskimjöls-
verksmiðja þess framleiddi 420
smál. af fiskimjöli. Ennfremur
voru ca. 200 smálestir látnar í
herzlu.
Haustslátrun Kaupfélags Pat-
reksfjarðar var með mesta móti.
Ástæða þess var sú, að nú var
lítið um lifandi sauðfjársölu, eins
og verið hefur undanfarin haust.
Slátrað var 5000 fjár. Meðalþungi
reyndist 14,4 kg.
Mjólkursala til Patreksfjarðar
var 244 þúsund lítrar. Er sú sala
eingöngu úr Rauðasandshreppi.
Aðrír nærliggjandi hreppar selja
ekki mjólk sína á Patreksfirði,
enn sem komið er.
Alls munu kaupgreiðslur Kaup
félags Patreksfjarðar og fyrir-
tækja þess nema ca. 6 millj. kr.
Patreksfirði, 24. jan. 1959.
—T.
Leikritið „Á yztu nöf‘‘ eftir bandariska skáklið Thornton
Wilder er nú sýnt í Þjóðleikhúsinu við ágæta aðsókn. —.
Þetta er talin ein nýstárlegasta sýning, sem sézt hefur á ís-
lenzku leiksviði og hefur hinn ungi leikstjóri, Gunnar Eyjólfs-
son, hlotið mikið lof fyrir frumraun sína sem leikstjóri á
leiksviði Þjóðleikhússins. — Leikur Herdísar Þorvaldsdóttur
í þessari sýningu er talinn listrænt afrek og hefur hún hlctið
mikið lof fyrir frábæra túlkun sína á „Sabínu“ vinnukonu. —
Næsta sýning er annað kvöld. — Myndin er af Herdísi og Val
Gíslasyni í hlutverkum sinum.
Sexfug Alberfa Alberts-
dóffir, ísafirði
1 DAG á sextugsafmæli ein
mætasta húsfreyja Isafjarðar,
frú Alberta Albertsdóttir, kona
Marzelliusar Bernharðssonar,
skipasmíðameistara.
Alberta er fædd á ísafirði 11.
febrúar 1899 og hefur búið hér
alla tíð. Foreldrar hennar voru
merkishjónin Messíana Sæm-
undsdóttir og Albert Brynjólfs-
son skipstjóri. Messiana missti
mann sinn frá ellefu börnum, er
elzta barnið var 11 ára. Tvö
barnanna voru þá tekin í fóstur,
en Messíana barðist áfram með
hinn hópinn. Var Alberta þá 10
ára og elzt þeirra barna, sem
heima voru. Messíana var ein-
stök dugnaðarkona, sem naut
virðingar allra fyrir skaþfestu
og mannkosti. Má nærri geta,
að Alberta litla hafi snemma
orðið að taka til hendi á heim-
ilinu og gæta yngri systkina
sinna meðan móðir hennar vann
erfiðisvinnu til að sjá heimilinu
farborða. Víst er, að Messíönu
tókst prýðilega að koma börn-
um sínum upp.
Alberta varð snemma ham-
hleypa til allrar vinnu. Kom
það ekki sízt skýrt í ljós eftir
að hún missti fyrri mann sinn,
Kristján Stefánsson sjómann,
sem ættaður var frá Breiðafirði,
eftir skamma sambúð, frá þrem-
ur ungum börnum. Vann hún
þá fyrir börnum sínum utan
heimilis í nokkur ár. Er þess enn
minnzt, að enginn hafi staðizt
henni snúning við saltfiskþvott,
sem þá var jafnan unnin í ákvæð
isvinnu.
Alberta giftist síðari manni
sínum, Marzelliusi Bernharðs-
syni 1927. Gekk hann börnum
hennar í föður stað og reyndist
þeim eigi síðri en eigin börnumi
Alberta og Marzellius eignuðust
tíu börn. Tvö þeirra dóu á fyrsta
ári, en átta eru fulltíða, allt
mesta dugnaðarfólk. Alberta
hefur þannig komið upp 11 mann
vænlegum börnum af miklum
myndarskap og er það eitt út af
fyrir sig ekkert smádagsverk.
Framan af mun efnahagur
þeirra Marzelliusar hafa verið
erfiður og húsnæði hinnar stóru
fjölskyldu ófullnægjandi. Með
alkunnum dugnaði og ráðdeild
þeirra hjóna fór hagur þeirra
batnandi og á stríðsárunum
byggðu þau sér eitt myndarleg-
asta íbúðarhúsið hér í bæ — og
hafa búið þar síðan. Þar hefur
jafnan verið gestkvæmt enda er
gestrisni húsbændanna við
brugðið og gott að koma þar.
Hefur húsfreyjan að sjálfsögðu
borið hitann og þungann af
risnu þeirra hjóna, en Alberta
virðist alltaf hafa nógan tíma
til alls þrátt fyrir miklar annir
á mannmörgu heimili. Slíkt er
aðalsmerki alls atorkufólks.
Síðan börnin komust upp hef-
ur Alberta haft meiri tíma til
að sinna ýmsum hugðarefnum
sínum, t. d. hannyrðum og prýð-
ir falleg handavinna hennar
heimili þeirra hjóna.
Alberta er mikil skapfestu-
kona, stillt og ákveðin. Hún hef-
ur stjórnað sínu stóra heimili af
miklum skörungsskap. Slíkra
kvenna er gott að minnast.
Ég og fjölskylda min sendum
henni beztu hamingjuóskir á
sextugsafmælinu og þökkum
þeim hjónum ánægjuleg kynni
og sambýli í þrettán ár.
Ásberg Sigurðsson.