Morgunblaðið - 19.03.1959, Blaðsíða 16

16
MORCUKBLAÐIÐ
Fimmtudagur 19. marz 1959
WITHOUT
OUTSIDERS
COMING IN TO
SPOIL IT/
THANK
VOU, MV
PEAR /
PON'T FEEL TOO BAD ABOUT
MILO, MISS ALLISON... HIS
PEATH WASN'T VOUR
FAULT/ . )gg
SOMEHOW r FEEL *
IT WA8...I SEEM TO
HAVE CAUSEO SO MUCH
TROUBLE... AND, MR. MCHUC
tízku útlit
F 0 N I X
O. KORNERUP-HANSEN
Sími 1-26-06
Suðurgötu 10
JHavjginttfrlafrifr
Aðalstræti 6 — Sími 22480.
allakosti:
★ hentugustu og
vönduðustu
innréttinguna
★ öruggt kæli-
kerfi með
fimm ára
ábyrgð
★ glæsilegt, ný-
ur grein. Ég vil að dalurinn yðar
haldist óbreyttur .. “
3) „Og að engir óviðkomandi
komi til að eycileggja hann“.
„Þakka þér íyrir, góða mín.“
ATI.AS hefur
DIP THE SERGEANT GO?
I JUST REALIZED HE
DISAPPEARED SOON AFTER
WE FOUND MILO/
segir pápi gamli.“ Heyrið þið,
hvað varð af varðstjóranum?"
spyr Markús." Hann hvarf
skömmu eftir að við fundum
Míló.“ —
að svo hafi einmitt verið. Ég virð-
ist hafa valdið svo miklum vand-
ræðum. Og ég get sagt yður það,
að ég ætla ekki að skrifa um yð-
6
1) „Verið ekki að kvelja yður
i að hugsa um örlög Mílós. Ekkj
eigið þér sök á dauða hans.“
2) „Einhvern veginn finnst mér
Hann hnyklaði brýrnar. Það
sást greinilega, hvernig hann
reyndi með ofurmannlegum kröft-
um að rif ja eitthvað upp fyrir sér,
eitthvað sem hvarf alltaf jafn-
skjótt úr huga hans aftur.
Hann stóð á fætur og horfði
hvössum rannsóknaraugum á
Helen.
„Og hver, má ég spyrja, stjóm-
»r blöðunum mínum?“
„Ég — það veiztu sjálfur".
„Mínum blöðum getur aðeins
Morrison stjórnað".
Hún reyndi að hlæja.
„Ég er lík-a Morrison, Richard.
Ég, gem er eiginkonan þín“.
Hann horfði á hana með hikandi
efa í svipnum, eins og þessi hugs-
un væri honum alveg ný.
„Þú þarfnast þá ekki föður
míns?“ sagði hann í spurnartón.
„Nei“. _
Hann kinkaði kolli.
„Gott. Þá mun ég sem sagt við-
Úrkenna að hann sé dáinn“.
Hún stóð á fætur.
„Hann er dáinn“, sagði hún
ákveðið. — „Geturðu endurtekið
það? Hann er dáinn“.
„Hann er dáinn“.
„Faðir minn er dáinn".
„Faðir minn er dáinn", endur-
tók hann hlýðinn.
Þau gengu saman heim að hús-
btu.
Fyrst, þegar hún kvaddi hann
hálfri klukkustundu síðar, tók
hann í handlegginn á henni.
„Þú getur verið alveg róleg",
sagði hann og rödd hans var næst-
um glaðleg. — „Það verður ekki
auðvelt fyrir glæpamennina að
dæma mig geðveikan".
Eftir klukkustundar akstur kom
Helen til borgarinnar aftur.
„Hr. Clark hringdi", sagði stofu
þernan. — „Hann sagðist ætla að
hringja aftur fljótlega, frú Morri-
son“.
Hún beið ekki eftir því að hann
hringdi aftur, heldur gerði það
sjálf. Hún taldi víst, að Bill vildi
heyra um árangurinn af heim-
sókninni á hressingarhælið.
En það var nokkuð annað.
„Við fengum skeyti fr.'. Berlín
fyrir einni klukkustund sagði
gamli Bill: — „Jan Möiler hefur
óvænt og skyndilega verið látinn
iaus. Hann kom snemma í morgun
yfir á Vestursvæðið“.
Hún þrýsti hendinni að hjarta-
stað.
„Veit nokkur hvað það muni
merkja?-‘
„Fréttin var aðeins tvær línur.
Annað var ekki nefnt“.
„Gefið fréttaritara okkar í Ber-
lín fyrirmæli um að tala við Jan
Möller. Ég vil fá nákvæma vitn-
eskju um það, sem gerzt hefur.
Þér getið líka haft samband við
mig í nótt“.
Okkur er ánægja að tilkynna mikla verðlækkun á ATLAS
kæliskápum, og getum nú loksins bætt við pötunum, en
því miður aðeins takmörkuðum f jölda,
Reynslan hefur
sýnt, að ekki er
framleiddur betri
kæliskápur en
ATLAS — né á
betra verði.
4 stærðir.
„Yfii-heyrslan“ átti að fara
fram hinn 30. apríl.
Það var regnvotur vordagur. —
Garðurinn á Long Island, sem
„Bentley" Morrisons ók fram hjá,
angaði af gróðrarilm og rakri
mold. Fíngert regnið rann hægt
niður gluggarúðurnar. Alla leiðina
mæltu þau Helen og Bill varla orð.
Bill ætlaði að híða hennar í einu
af gistihúsunum í nágrenni hælis-
ins.
Stundvíslega klukkan þrjú eftir
hádegi tók nefndin sér sæti við
langborð í fundarsal „Hressingar-
hælis dr. Jensens".
Fimm menn höfðu sezt umhverf
is fundarborðið. Hægra megin við
dr. Jensen sátu ungur prófessor
frá Yale-háskólanum, dr. Livings-
ton og gamall maður með stuttan,
hvítan hökutopp, fyrrverandi aust-
urrískur prófessor, lasrisveinn dr.
Sigmund Freuds. Vinstra megin
við yfirlækninn hafði feitlaginn
maður um fimmtugt tekið sér sæti.
Dr. Menken forstöðumaður hins
heimsfræga Menken-sjúkrahúss.
Við hlið hanis sat óvenjulega út-
litsgóður maður á fertugs aldri —
prófessor í geðsjúkdómafræði við
háskóla í Suður-Kalifomíu.
Helen var vísað til s*tis við hlið
ina á hinum smávaxna dr. Horoh
frá Wien. Hinum megin voð borðið
við hliðina á dr. Corti geðveikra-
lækni frá Kaliforníu, sat Cooper
málafærslumaður, feitlaginn og
glettnislegur og minnti sízt af
öllu á kænan og viðsjárverðan
málafylgjumann. Sú staðreynd að
allir mennirnir voru í venjulegum
götufötum, dró úr sjúkrahúss-
andrúmslofti salaTÍns.
Dyrnar opnuðust og Morrison
kom inn. Hann gekk hægum,
ákveðnum skrefum inn að borði
læknanna, rétti hverjum þeirra
höndina, kurteislega en nokkuð
dræmt, kyssti Helen á ennið og
settist að því búnu í þægilegan
hægindastól, sem fluttur hafði ver-
ið að borðinu.
Þegar yfirlæknirinn, dr. Jen-
sen, hafði ávarpað sjúklinginn
með nokkrum vingjamlegum kurt
eisisorðum, hófst baráttan milli
hinna lærðu fimm-menninga og
hins sjúka blaðakóngs.
Dr. Jensen: „Fyrsta spurningin
snertir einungis yður sjálfan, hr.
Morrison. Viljið þér gera svo vel
og skýra frá því "í fáum orðum,
hver þér e.ruð".
Morrison: „Nafn mitt er Ric-
hard Morrison II. Ég er aðalhlut-
hafi hinna svonefndu Morrisons-
blaða, en blöð og tímarit þess for-
lags eru yður kunn. Ég hef nú
stjómað blöðum mínum í rúmlega
tuttugu ár, sumpart frá skrifstofu
minni í New York og sumpart frá
húsi mínu í Californiu. Ég er
kvæntur fyrrverandi sendiherra
lands okkar í París, Helen Cuttler.
Ég- er barnlaus. Fyrir nokkrum
mánuðum síðan varð ég fyrir því
slysi að flugvél mín „Boss“, hrap-
aði til jarðar, skammt frá London.
Að hættulegri skurðaðgerð lokinni
var ég fluttur hingað frá London.
Nægir yður þetta?“
Dr. Menken: — „Vitið þér á
hvaða stað þér eruð, hr. Morri-
son?“
Morrison: — „Já, því miður. Ég
er 1 „sjúkrahúsi dr. Jensens, sem
er hressingarhæli fyrir taugaveikl
að fólk“.
Dr. Corti: -— ,Finnst yður þér
hafa ástæðu til að kvarta undan
meðferðinni hér á hælinu?“
Morrison: — „Nei, hreint ekki.
Ég stend í mikilli þakkarskuld við
dr. Jensen og starfsbræður hans,
fyrir vingjarnlegar móttökur og
góða umönnun. Þar sem ég hef nú
hins vegar náð fullum andlegum
kröftum aftur, virðist mér það
vægast sagt hlægilegt, að mér
skuli enn vera haldið hér föst-
um. Geðlækningafræðin er merki
legt málefni. Heilbrigt fólk
fellst venjulega á, að það sé
heilbrigt — nema því aðeins, að
um sérstaka ímyndunarsjúklinga
sé að ræða. En því miður trúa
heimskingjarnir líka því sama.
Sá heilbrigði sem heldur fast
við það að hann sé heilbrigður,
getur því auðveldlega fengið þá
flugu í kollinn, að hann sé ekki
með öllum mjalla. Það er furðu-
legt og fjarstætt ástand, sem þið,
herrar mínir, verðið sjálfir að
sigrast á“.
Mennirnir við græna fundar-
borðið litu hvor til annars.
Helen var Ijóst, að hin rólega
en örlítið háðslega ræða hins
mikla Morrisons hafði haft áhrif
á læknana. Tók nokkur af þeim
eftir þeirri áreynslu, er það kost-
aði sjúklínginn að leyna gremju
Handsetjari
eðo vélsetjari
getur fengið atvinnu
nú þegar
sinni við „glæpamennina" bak
við hið meinleysislega rabb?
Dr. Jensen: — „í forföllum yð-
ar, hr. Morrison, hefur eiginkona
yðar stjórnað fyrirtæki yðar. Er
það of mikil forvitni að spyrja
hvort þér séuð ánægður með stað
göngu hennar.
Morrison: — „Elöðin mín hafa
orðið að þola ekki svo litla upp-
lagsrýrnun. Konan mín gerði sitt
bezta — og það er mikið. Heil rðð
af ágætum ráðgjöfum stendur
við hlið hennar. Það þýðir þó
ekki það, að hægt sé umsvifalaust
að fylla sæti mitt".
Dr. Horch: — „Hvað eigiS þér
við með því?“
Morrison: — „Ekki það sem þér
haldið. Eitt einkenní stórmennsku
æðis er, eins og allir vita það,
að sjúklingurinn álítur sjálfan
sig óbætanlegan. Það geri ég
ekki. Enginp er óbætanlegur —
og sízt í blaðamennsku. En
reynsla blaðamanns, ef ég mi
taka svo til orða, af minni stærð,
verður ekki bætt til fulls umsvlfa
laust. Orsökin til þess, að eig-
inkona min tók að sér stjórn for-
lagsins, var sú að fyrirtæki mitt
varð að þola innbyrðis kreppu,
berjast gegn vissum, fjandsam-
legum öflum".
Dr. Livingston: — „Gætuð þér
ekki skýrt þetta örlitið nánar hr.
Morrison?"
Mrorison: — „í forlagi á stærd
við Morrison-blaðahringinn, eru
alltaf fleiri eða færri menn, sem
keppa eftir völdum. Maður m&
samt með engu móti þjást af
ofsóknarótta, enda þótt maður
viti fullvel að maður eigi óvini**.
Enda þótt hann talaði í léttum
tón, voru æðarnar á hárlausu
enninu ískyggilega þrútnar.
----------------------------
SHtltvarpiö
Fimmtudagur 19. marai
Fastir liðir eins og venjuleg*.
12,50 „Á frívaktinni", sjómanna-
þáttur (Guðbjörg Jónsdóttir). —.
14,00 Erindi bændavikunnar: a)
Fóðrun nautgripa (ólafur E.
Stefánsson ráðunautur). — b)
Hrossarækt og hrossasala (Gunn-
ar Bjarnason ráðun.). c) Kart-
öfluframleiðsla og kartöflugeymsl-
ur (Jóhann Jónasson forstjóri).
18,30 Barnatími: Yngstu hlustend-
urnir (Gyða Ragnarsd.). — 18,50
Framburðarkennsla í frönsku. —
19,05 Þingfréttir. — Tónleikar.
20,00 Spurt og spjallað í útvarps
sal: Sigurður Magnússos fulltrúi
stjórnar umræðum. 21,30 Útvarpa-
sagan: „Árrnann og Vildís" eftir
Kristmann Guðmundsson, VII. —
(Höf. les). 22,10 Passíusálmur
(44). 22,20 Erindi: Áferð og að-
ferð, hugleiðing um húsbyggingar
(Bjarni Tómasson málarameist-
ari). 22,40 Frá tónleikum Sin-
fóníuhljómsveitar Islands í Þjóð-
leikhúsinu 10. þ.m.; síðari hluti.
Stjórnandi: Thor Johnson. 28,16
Dagskráriok.
Föstudagur 20. marz
Fastir liðir eins og venjulega.
13.05 Lesin dagskrá næstu viku.
— 13.15 Erindi bændavikunnar:
a) Heimilisstörfin (Steinunn Ingl
mundardóttir heimilisráðunaut-
ur). b) Útihúsabyggingar (Þórir
Baldvinsson forstjóri). c) Slysa-
hætta af völdum dráttarvéla
(Þórður Runólfsson öryggismála-
stjóri). — 18.30 Barnatími: Afi
talar við Stúf litla; — fjórða
samtal (Guðmundur M. Þorláks-
son kennari flytur). — 18.55 Fram
burðarkennsla í spænsku. — 19.05
Þingfréttir. — Tónleikar. — 20.30
Daglegt mál (Árni Böðvarsson
kand. mag.). — 20.35 Kvöldvaka
bændavikunnar: a) Ávarp (Sverr
ir Gíslason bóndi í Hvammi, for-
maður Stéttarsambands bænda).
b) Samfelld dagskrá um íslenzk-
ar sveitir við aldamótin 1900 og
2000. — Páll Bergþórsson veður-
fræðingur undirbýr dagskrána.
c) Lokaorð (Þorsteinn Sigurðs-
son bóndi á Vatnsleysu, formað-
ur Búnaðarfélags íslands). —■
22.10 Passíusálmur (45). — 22.20
Lög unga fólksins (Haukur
Hauksson). — 23.15 Dagskrárlok.