Morgunblaðið - 14.06.1959, Síða 20

20
MORCTnMTtL AÐIÐ
Sunnudagur 14. júní 1959
‘ WHERE'S CHRIS? V SHE'LL BE ALONG
WE'P BETTER GO < LATER WITH UNCLE
IF WE'RE ©OING ) BOB...SHE ISN'T
TO BE ON TIME/y USEP TO GETTING
^ ^ M PRESSEP U?
V°U KNOW/ .—'
1 VOU LOOK *
TERRIFIC, LVNPA
...THAT PRESS
IS A WOW/
THANKS, ©COTTY.
I'M GLAP YOU
Qk LIKE IT/ '
THE CONTEST WINNER
WILL BE ANNOUNCEP AT 9 O'CLOCK
...THE PANCE BEGINS AFTER HE
^ CHOOSES THE QUEEN /
COME ON, VOU KIPS...WE'LL
HAVE TO HURRY HOME IF
YOU'RE GOING TO PRESS ■rl
r FOR THE BALL/ - J\
50NN NJOSNAfiSAGA UR
IFT/R M/CHAEL GRAT SOLTJkOW
HE/MSSTYR. JOLD/NN/ S/ÐAR/
Samt sem áður er ekki allt
eins og áður. Hin lágvaxna,
granna kona með einkennilegu
toppgreiðsluna, sem var kölluð
„Læðan“ og var þó bæði fangi
hans og ástmey, stóð nú ekki leng
ur við hlið hans. Það var fangi
hans og ástmey, :m hann ætlaði
að láta mæta foreldrum sínum.
Þau sitja hvert á móti öðru,
herra og frú Bélard, foreldrar
„Læðunnar" — og Hugo Bleic-
her. Þau sitja hvert á móti öðru,
sumarið 1955, eins og þau gerðu
áður fyrr veturinn 1941.
Þau þekktu hann ekki aftur,
fyrrverandi undirforingjann í
þýzku leyniþjónustunni. — Til
þess hafa of margir atburðir orð-
ið fyrir sjónum gömlu hjónanna,
og liðnu árin hafa rist of djúpar
rúnir í andlit Hugo Bleichers.
Við þóttumst aftur vera þýzkir
blaðamenn, sem vildum kynnast
örlögum „Læðunnar". Eins og
átti sér stað við endurfundinn
hjá frú Blavette í Rue Villa
Léandre, þá varð ég aftur vott-
ur og jafnframt söguritari endur
funda, þar sem stórviðri æstra
tilfinninga gat skollið á, á hverri
stundu ' að baki þunnrar hulu
kaldrar rósemi.
Við sátum í litlu herbergi, sem
var fullt af húsgögnum hins
„góða, gamla tíma“, kringum
aldamótin. Á þeim tíma var hin
trausta borgarastétt, sem innan
sinna vébanda átti mikilsvirtar
fjölskyldur, eins og Bélards-
fjölskylduna, mæniásinn í Frakk
landi. Iðn- og verkfræðingurinn
Arsene Bélard, sem nú hefur tek
ið sér hvíld, er lítill að sjá innan
um hin íburðarmiklu húsgögn,
hina útskornu og renndu fót-
stalla og súlur á skápum, borð-
um og stólum. Konan hans er
meira en höfði hærri en hann og
það er auðséð, frá hverjum
„Læðan“ hefur erft vöxt sinn.
Samræðurnar komust trauðlega
á rekspöl og herra Bélard sagði
frá dóttur sinni, frá árunum, sem
hún varð að dvelja bak við fang
elsisgrindurnar, frá málaferlun-
um, sem voru hafin gegn henni
og að lokum frá því, er hún var
látin laus fyrir skömmu síðan.
„Hvar er hún núna — hún dótt
ir yðar?“ Það var Hugo Bleicher,
sem bar fyrr fram þá spurningu,
sem mér lengi hafði legið á vör-
um. Því „Læðan“ hafði verið
látin laus úr fangelsinu þá um
vorið eftir margra ára fangavist.
MatreiðsSukona
Matreiðslukona óskast á hótel út á landi. Upplýsingar
frá því kl. 2 eftir hádegi. Sími 18653.
Til sölu vegna brottfarar
Amerísk húsgögn
þvottavél, þurrkari, eldavél og kæliskápur. Til sýnis
að Skaftahlíð 26, II. hæð.
GÍTARAR
Gítarpokar
Gítarstu-engir
Gítarhljómar
Gítarstillipípur
Gítarneglur
— Póstsendum —
H1 j óðf æra verzlun
Sigríðar Helgadóttur s.f.
Vesturver — Sími 11315
Hvar skyldi hún nú vera —
Matthildur Carré, konan, sem við
vissum svo mikið um og þó svo
lítið. Skyldu dyrnar opnast og
hún koma inn til okkar úr næsta
herbergi, skyldum við standa
augliti til auglitis við hana og
heyra af vörum hennar allt það,
sem við nú aðeins gátum ráðið í
og getið okkur til? Og hvernig
myndu slíkir endurfundir verða,
ei durfundir Hugi Bleichers, sem
eitt sinn var undirforingi og nú
var vindlasali — og Matthildar
Carré, sem eitt sinn var meistari
í njósnum, endurfundir tveggja
persóna, sem örlögin höfðu flækt
saman á svo undurnarverðan og
ævintýralegan hátt?
Herra Bélard hristir hið litla,
reglulega höfuð sitt hægt, áður
en hann svarar.
„Spyrjið ekki um það, herrar
mínir — gerið svo vel að spyrja
ekki um það. Ég vil helzt ekki
svara því“.
Það er auðséð að þau vilja
hlífa Matthildi við forvitnisleg-
unr. spurningum og ágengni blaða
mannanna, gefa henni tóm og
næði til að jafna sig og ná sér
eftir allt það, sem hún hefur
orðið að þola þessi síðustu. erfiðu
ár, innilukt í fangaklefanum.
„Hefur hún þá ekki verið lát-
in laus, er hún ekki í París?"
varð mér að orði. Ég sé, að
spurning mín kemur hinum litla.
gamla manni í vandræði, og það
verður stutt þögn, full eftirvænt
ingar.
„Hún er ekki í París", sagði
hann því næst. „Hún er í mörg
hundruð kílómetra fjarlægð
héðan“. Hann þagnaði snöggvast,
en sagði síðan með beiskju í
röddinni: „Hún er fangi“.
„Fangi?“ hrýtur út úr okkur
Bleicher báðum nærri samtímis.
Við horfum á gömlu hjónin og
skiljum ekki í neinu. „Ég hélt,
að hún hefði verið látin laus“,
sagði ég hissa.
Arséne Bélard verður vand-
ræðalegur og mæðulegur á svip-
inn.
„Hún var að vísu látin laus úr
fangelsinu — en“.
Arséne Bélard á snöggvast
baráttu við sjálfa sig. „Frjáls —
nei, frjáls er hún ekki, langt frá
því“, segir hann síðan.
Frú Bélard kemur honum til
hjálpar og hún segir í hörkuleg-
um róm:
„Við urðum að setja Matthildi
í stofufangelsi. Við — það er að
segja við hjónin — fjölskylda
okkar. Það var vegna hennar
sjálfrar, af öryggisástæðum,
skiljið þér?“
Nú skildum við. Metthildur
Carré, hin fræga „Læða“ hafði
fengið svikult frelsi. Hún var út
lagi. Ríkið hafði að vísu látið
hana lausa úr fangelsihu, en
Frakkland gat ekki fyrirgefið
henni. Franska andspyrnuhreyf-
ingin. sem enn var alvöld, átti
eftir að jafna reikningana.
Það var ekki svo auðvelt að
gleyma því, að hún, frönsk
kona úr einni af helztu fjölskyld
um landsins hafði framið svik-
ráð. Það voru svik við þjóðina,
svik við njósnasamtökin „Inter-
alliée“ og við mótspyrnuhreyf-
inguna. Eftir 1945 hafði hún ver
ið Jcærð og mál verið höfðað
gegn henni fyrir að hafa komið
mörgum félögum andspyrnu-
hreyfingarinnar í hendur Hugo
Bleicher. Hún hafði verið dæmd
til dauða, en dómnum hafði á síð
ustu stundu verið breytt í ævi
langt fangelsi og nú, tíu árum síð
ar, hafði hún verið látin laus.
Henni hafði verið gefið aftur
vafasamt, hættulegt frelsi. Því
ennþá brann hatrio til „svikar-
undir raðhús
á góðum stað í bænum til sölu. Tilboð merkt: „Raðhús
— 9879“, sendist afgr. Mbl. fyrir miðvikudagskvöld n.K.
Afgreiðslumaður
nú þegar, þarf að hafa bílpróf
Verzlunin Vísir
Laugavegi 1
ans“ Matthildar Carré í hjört-
um margra þjóðrækinna Frakka,
margra félaga andspyrnuhreyf-
ingarinnar, sem alls ekki voru
því samþykkir, að dauðadómn-
um yfir þessari konu var ekki
fullnægt. Það voru menn, sem
var trúandi til þess, að taka
meintan rétt í sínar hendur og
stytta „Læðunni" aldur, þar eð
einhver leyniréttur andspyrnu-
hreyfingarinnar hafði ákveðið
það.
Þess vegna var „Læðan“ þá í
stofufangelsi, þess vegna héldu
foreldrar hennar henni leyndri
einhvers staðar úti á landi hjá
skyldmennum hennar, og höfðu
svift hana aftur nýfengnu frelsi.
Þessi gömlu hjón voru bæði mjög
mæðusöm. Þau voru hrelld
vegna ör'aga sinnar elskuðu
einkadóttur, Matthildar Carré.
í orðum Arséne Bélard má enn
þá heyra angistina, áhyggjurnar
og sorgina, endurminninguna um
svefnlausar nætur árið 1949, þeg
ar dóttir hans var dregin fyrir
franskan rétt, varð að berjast
fyrir sjálfu lífinu — og tapaði.
Á þessum vikum og mánuðum,
þegar hatur og hefnd voru alls-
ráðandi urðu bæði Bélard-hjón-
in gömul og gráhærð. Það var
þegar böðulöxin hék'k yfir höfði
dóttur þeirra og ekki virtist leng
ur nein von, en allt tapað.
„En það hefði þó verið einn
maður, sem hefði getað komið
okkur hjá öllu þessu“, sagði
herra Bélard með beiskju í rödd-
inni. ,Það var maður, sem vissi,
hvernig í öllu lá og hefði getað
sannfært dómarana um, að barn-
ið okkar bar ekki alla sökina, en
að ástæðurnar voru henni þá yf-
irsterkari".
r 1) Sigurvegarinn verður kynnt
ur kl. 9, og dansinn hefst, þegar
hann er búinn að velja drottn-
inguna.
ki Komið bið. krakkar. Við verð-
um að flýta okkur heim, ef við
eigum að hafa tíma til að búa
okkur fyrir dansleikinn.
2) Síðar: — Þú ert sannarlega
glæsileg, Linda, segir Siggi hrif-
inn. Þessi kjóll er alveg indæll.
Þakka þér fyrir, Siggi. Mér
þykir vænt um, að þér skuli geðj-
ast að honum.
3) Hvar er Stína? Við verðum
að fara að hraða okkur af stað,
ef við eigum að vera stundvís.
Hún kemur áreiðanlega á eft-
ir með Róbert frænda. Hún er
ekki vön að búa sig.
ailltvarpiö
Sunnudagur 14. júnf:
Fastir liðir eins og venjuleg*.
11,00 Messa í Laugarneskirkju
(Prestur: Séra Árelíus Níelsson.
Organleikari: Helgi Þorláksson).
15,00 Miðdegistónleikar (plötur).
16,00 Kaffitíminn (plötur). 16,30
Veðurfregnir. — Færeysk guðs-
þjónusta (Hljóðrituð í Þórs-
höfn). 16.55 Útvarp frá knatt-
spyrnukeppni í Ytri-Njarðvík:
Akurnesingar og Keflvíkingar
eigast við (Sigurður Sigurðsson
lýsir síðari hálfleik). 17,45
Sunnudagslögin". 18,30 Barna-
tími (Anna Snorradóttir). 20,20
Raddir skálda: Smásaga. sögu-
kaflar og kvæði eftir Sigurjón
Jónsson. Inngangsorð flytur
Stefán Júlíusson. Lesarar: Brynj
ólfur Jóhannesson, Sólrún Yngva '
dóttir, Andrés Björnsson og höf-
undurinn sjálfur. 21,20 Tónleik-
ar (plötur). 21,30 Nokkrir alvöru
litlir smáþættir (Örn Snorrason
kennari). 22,05 Danslög (plöt-
ur). 23,30 Dagskrárlok.
Mánudagur 15. júní:
Fastir liðir eins og venjulega.
19,00 Tónleikar og tilkynningar.
20.30 Einsöngur: Elisabeth
Schwarzkopf syngur lög eftir
Mozart; Walter Gieseking leik-
ur undir á píanó (plötur). 20,50
Um daginn og veginn (Baldur
Pálmason). 21,10 Tónleikar. —
21.30 Útvarpssagan: „Farandsal-
inn“ eftir Ivar Lo-Johansson;
IV. (Hannes Sigfússon rithöf.).
22,10 Fiskimál: Um síldarmerk-
ingar (Jakob Jakobsson fiski-
fræðingur). 22,25 Kammertónleik
ar: Komitas kvartettinn frá
Armeníu leikur (Hljóðritað í
.Austurbæjarbíói 2 þ.m.). 23,20
Dagskrárlok.
Þriðjudagur 16. júní:
Fastir liðir eins og venjulega.
15,00 Miðdegisútvarp. — 19,00
Tónleikar og tilkynningar. 20,30
Erindi: Kristindómurinn; síðara
erindi (Séra Guðmundur Sveins
son skólastjóri). 21,00 Hljómsveit
Ríkisútvarpsins leikur. Stjórn-
andi: Hans Antolitsch. — 21,30
Iþróttir (Sigurður Sigurðsson).
21.45 Samleikur á balalæku og
píanó: Evgenij Blínov og Mihail
Bank leika (Hljóðritað á tónleik
um í Þjóðleikhúsinu 28. sept.
s.l.). 22,10 Upplestur: „Dísa
gamla“. smásaga eftir Hugrúnu
(Höfundur les). 22,20 Lög unga
fólksins (Haukur Hauksson). —
23,15 Dagskrárlok.