Morgunblaðið - 24.06.1959, Side 3

Miðvik'udagur 24. júní 1959
WORGVNBLAÐIÐ
3
Málstaður okkar hefur aldrei
verið betri en nú
j Úr útvarpsræðum Sjálfstæðismanna
\ i gærkvöldi
Ólafur Thors:
Fortíð okkar er öruggasta
vitnið um hœfni okkar
Formaður Sjálfstæðisflokksins,
Ólafur Xhors, talaði fyrstur fynr
flokkinn í gærkvöldi.
1 upphafi máls síns ræddi
hann um kjördæmamálið, talaði
síðan um vinstri stjórnina og
feril hennar, en lauk ræðu sinni
með þessum orðum:
Ólafur Thors
Fortíðin ber vitnl
Sjálfstæðismenn um land
allt!
Kjördagurinn nálgast. Þjóðin
ákveður þá örlög sín um lengri
eða skemmri tíma. Mikið veltur
á því, að menn geri sér grein
fyrir, að sérhver íslendingur á
að verulegu leyti afkomu sina
undir því, hvernig haldið er á
sameiginlegum málefnum þjóð-
arinnar. Takizt að vekja fullan
skilning á því, ætti gatan að vera
greið fyrir Sjálfstæðisflokkinn.
Fortíð okkar er öruggasta
vitnið um hæfni okkar. Það erum
við, sem alla forustuna höfum
haft um flest velferðarmál þjóð-
arinnar síðustu áratugina. Nægir
að minna á endurreisn lýðveld-
isins, nýsköpun atvinnuveganna,
stjórn utanríkismálanna, land-
helgismálið og nú síðast hið
mikla réttlætismál, kjördæma-
breytinguna, Jafnframt hefir
okkur tekizt að halda svo á mál-
um, að þjóðin býr nú við betri
kjör allra stétta og allra manna
en flestar eða allar aðrar þjóðir.
Fortíð okkar er þannig með
miklum glæsibrag. En að sjálf-
sögðu langar okkur til að fram-
tíðin sýni enn betur hæfni okkar,
atgervi og afrek.
Löng leið í stuttum áföngum
Á síðasta landsfundi voru
gerðar samþykktir um öll helztu
þjóðmálin. Þær samþykktir eru
fyrirheit okkar til þjóðarinnar,
ef hún eflir okkur til valda —
loforð, sem verða efnd, en ekki
svikin.
Hér vinnst ekki tími til að
rekja þau, enda fremur málefni
haustkosninganna. En megin-
áherzluna leggjum við á að
tryggja kjör almennings. Það er
mikið vanda- og átakamál, eins
og búið er að fara með allt.
Flestir vilja, að uppbótum og
niðurgreiðslum verði hætt svo
fljótt sem auðið er. En það er
enginn leikur, og alsenndis
ómögulegt án gengisfalls. En
verði gengið fellt, án þess að
kaup hækki, verða kjör launþega
alveg óviðunandi. Hækki kaupið
hins vegar í hlutfalli við gengis-
fallið, rennur sú ráðstöfun út í
sandinn og raunar langtum ver
farið en heima setið.
Þetta er sjálfheldan, sem við
erum komnir í.
Hvað á þá að gera? spyrja
menn.
Því er torsvarað í stuttu máli.
Aðalatriðið er, að við verðum
að fara langa leið í stuttum
áföngum. Það tekur því mikinn
tíma að losna við uppbætur og
niðurgreiðslur með því að skrá
krónuna rétt. Á þessum tíma og
samfara leiðréttingum á krón-
unni verður að gera ráðstafanir
almenningi til hagsbóta. Ég á þar
ekki fyrst og fremst við að létta
af sköttum, auka fjölskyldubæt-
ur og annað þess konar, heldur
hitt, að fjölga framleiðslutækj-
um og bæta tæknina. En einkum
þó að hagnýta auðæfi lands okk-
ar og sjávarins, sem umlykur
það. Nefni ég þar til ótæmandi
orkuna í iðrum jarðar og elfum
landsins.
Það, sem fyrir mér vakir, skilzt
bezt, ef ég minni á byltinguna
í afkomu þjóðarinnar, þegar ára-
bátnum var breytt í vélskip og
togara. Þá skilaði hvert handtak
sjómannsins þjóðarbúinu marg-
földum afrakstri. Af því leiddi,
að miklu meira varð til skiptanna
en áður. Með því auðnaðist að
bæta kjör sérhvers þjóðfélags-
þegns.
Traustið ræður öllu
Þetta er leiðin til gæfu. Hún
er vandfarin. Og hún verður
aldrei farin, nema því aðeins að
þjóðin beri fullt traust til vald-
hafanna um það að þeir skerði
helzt aldrei stundarhagsmuni al-
mennings, og aldrei um svo mik-
ið sem eyris virði umfram það,
sem óumflýjanleg nauðsyn býður
til að tryggja framtíðarhagsmun
ina.
Traustið, — vissan um það,
að valdhafarnir séu sannir og
dyggir þjónar og vinir almenn
ings, ræður miklu eða fremur
þó öllu um, hvort þær aðgerð
ir, sem framundan eru, far-
sælast eða fara út um þúfur.
Á þvi veltur gæfa íslands og
gengi um langa framtíð.
Þetta er hlutskipti, sem við í
forustuliði Sjálfstæðisflokksins
ágirnumst, viðfangsefni, sem okk
ur langar að glíma við. Feli þjóð-
in okkur það og styðji okkur
með trausti og samúð, kynni líka
að rætast sú mikla draumsýn
okkar, að búa æskunni og kom-
andi kynslóðum stöðugt batn-
andi afkomuskilyrði. í okkar
fagra fósturlandi.
Sjálfstæðismenn-
Málstaður okkar hefir aldrei
verið betri en nú.
Andstæðingar okkar hafa
aldrei verið jafn bersyndugir og
samsekir sem nú.
Sigurhorfur okkar hafa því
aldrei verið eins miklar og nú.
Herðum róðurinn.
Eftir talningu munum við þá
geta sagt:
Sigur Sjálfstæðisflokksins hef-
ur aldrei orðið jafn voldugur sem
nú. Hamingja íslands aldrei
1 meiri.
Ragnhildur Helgadóttir:
Þar sem heimilin eru
traust er erfitt fyrir upp-
lausnaröfl að festa rœtur
Næsti ræðumaður Sjálfstæðis-
flokksins var frú Ragnhildur
Helgadóttir, sem talaði um stjórn
málaviðhorf æskunnar og ýmis
pólitísk óhugamál kvenna. Um
þau sagði hún:
Þingmenn úr hópi kvenna
Röskiur helmingur kjósenda
á þessu landi eru konur. Tala
þeirra í hópi þingmanna hef-
ur hins vegar aldrei verið há,
og verður ekki séð, að nokk-
ur andstöðuflokkur Sjálfstæð-
ismanna hafi uppi neina til-
burði til að hækka þá tölu.
Sjálfstæðisflokkurinn bendir
íslenzkúm konum á launajafn-
réttisákvæði laganna um réttindi
og skyldur opinberra starfsmanna
sem þeir stóðu að. Sjálfstæðis-
menn minna á þingsályktun, sem
þeir fengu samþykkja á alþingi
1953 þess efnis, að undirbúnar
yrðu nauðsynlegar ráðstafanir til
þess að alþjóðasamþykkt um jöfn
laun karla og kvenna fyrir jafn-
verðmæta vinnu gæti orðið stað-
fest á íslandi. Þá skal bent á til-
lögur Sjálfstæðisflokksins um
skattamál hjóna, þar sem fullt
tillit er tekið til vinnu húsmóður
á heimilinu, tillögur um bætta
aðstöðu einstæðra foreldra í sam
bandi við skattamál, tillögur um
endurbætur á tryggingalöggjöf-
inni og tillögur um barnavernd-
armál.
Þetta sýnir, að Sjálfstæðis-
flokkurinn ber áhugamál kvenna
fyrir brjósti.
Festa heimilanna
Það stendur hins vegar hinum
sósíalistisku og hálfsósialistisku
flokkum talsvert fyrir þrifum,
að Sjálfstæðisflokkurinn hefur
jafnan lagt þunga áherzlu á þátt
kvenna í að skapa þá festm heim-
ilanna, sem traust þjóðfélag hvíl-
ir á. En þar sem heimilin eru
trauðt er erfitt fyrir upplausnar-
öfl að festa rætur.
Fyrst og fremst minnir Sjálf-
stæðisflokkurinn á það sjónar-
mið, sem hann leggur til grund-
vallar við lausn á vandamálum,
að réttúr hvers einstaklings til
sjálfsákvörðunar og athafna sé
sem fyllstur. Sjónarmið mann-
helgi og mannræktar ráða stefnu
Sj álfstæðisflokksins.
Sú kona, sem búa vill börnum
sínum, heimili sínum og samborg-
urum bjarta framtíð, kýs Sjálf-
stæðisflokkinn.
Ragnhildur Helgadóttir
Gunnar Thoroddsen:
Framsóknarflokkurinn
vill ekki sjálfstœði
héraðanna
Síðasti ræðumaður Sjálfstæðis-
flokksins var Gunnar Thoroddsen
borgarstjóri. Hann ræddi um
kjördæmamálið og sagði m. a.:
Gunnar Thoroddsen
Hentar okkur bezt
Ég kem þá að þeirri leiðinni,
sem nú er lagt til að farin verði:
8 kjördæmi með hlutfallskosn-
ingu og uppbótarsætum til
jöfnunar. Þessi leið er ekki
ný bóla, sem einhverjir
vondir menn með vélaþras
hafa nú fundið upp til að
hrekkja Framsóknarfl. Meira en
hálf öld er liðin, síðan er hinir
vitrustu menn á Alþingi og utan
þess mæltu fast með þesari skip-
an. Síðan hafa menn jafnan borið
niður á þessari sömu leið,
þegar menn hafa hugsað um mál-
ið með hag þjóðarinnar allrar
fyrir augum, og ekki hafa þeir
sízt mælt með þessu fyrirkomu
lagi nú og fyrr, sem mest hafa
borið hag sveitannr. fyrir brjósti.
Ég er sannfærður um, að þessi
skipan, stór kjördæmi með hlut-
fallskosningu og uppbótar-
sætum, hentar íslenzku þjóðinni
bezt.
Nágrannaþjóðir okkar á Norð-
urlöndum, sem skyldastar eru
um sögu, menningu og lífsvið-
horf, hafa allar búið um 40—50
ár við þetta skipulag. Þær hurfu
Frh. á bls. 23
STAKSTHIIlMt
Nokkur orð
úr Þjóðviljanum
Frá því var skýrt hér i blaS-
inu á sunnudaginn, að frambjóð-
endur kommúnista væru farnir
að bítast opinberlega um uppbót-
arþingsæti þau, sen_ þeir telji að
falla muni flokki þeirra í skaut.
Kom þetta fram i frásögn af
fundi „Alþýðubandalagsins" á
Selfossi, en sú frásögn birtist i
Þjóðviljanum daginn áður. Kafla
fyrirsagnir þær, sem blaðið hef-
ur í frásögn sinni, eftir að þaS
hefur sagt frá þessu, sýna og
nokkuð innræti þeirra, sem töl-
uðu á samkomunni. Fyrirsagn-
irnar eru þessar:
„Að ganga móður sína ofan i
gröfina".
„Ekki tína lýsnar“.
Enn eitt athyglisvert dæmi um
hugarfar þeirra „Alþýðubanda-
lagsmanna“ getur að lita í Þjóð-
viljanum á sunnudaginn. Þax
hrósar Skúli Guðjónsson Her-
manni Jónassyni fyrir að ganga
á bak orða sinna: „Kosningarnar
1956 færðu „umbótabandalag-
inu“, eins og það var nefnt, ekki
hinn eftirsótta meirihluta, og
Hermann sýndi þann manndóm
að ganga á bak hinna vanhugs-
uðu orða sinna og fara að mínum
ráðum: hann tók Alþýðubanda-
lagið með í stjórn þá, er hann
myndaði að kosningum loknum“.
Slúðurbunan í Tímanum
Orðaflaumur Framsóknar-
manna um kjördæmamálið bun-
ar enn yfir þjóðina af síðum
Tímans. Þar hefur margt kostu-
legt verið sagt, en sjaldan eins
mikið af kjánaskap á einum og
sama degi og í gær. Þar gengur
maður undir manns hönd til
að „rökstyðja", hvílikt böl muni
fylgja þvi, að Framsóknarflokk-
urinn íái ekki þingmenn nema
í samræmi við fylgi sitt meðal
fólksins. .... háfleygastur er
Friðrik Hallgrimsson á Sunnu-
hvoli í SkagafL-ði:
„Með kjördæmabreytingunni
er stefnt að landeyðingu og ham
ingjan hjálpi hinni islenzku þjóð
ef íyrir henni á að liggja að ala
mestan aldur sinn á mölinni, en
hinir yndislegu og blómlegu dal-
ir inn til .andsins að leggjast í
auðn og þar með skilyrði fyrir
því, að þar geti alizt upp táp-
mikið fólk, hraust á sál og lík-
ama“.
Og aðrir vitringar Tímans sjá
ekki fremur en Friðrik Hallgrims
son, að sízt er stefnt að því að
leggja sveitirnar í auðn. Gunnar
Jónson verzlunarmaður segir:
»— — tekst forsvarsmönnum
frumvarpsins ekki að leyna hinu
sanna innræti sínu, þegar þeim
hitnar í hamsi og verður tung-
an laus. Þá er talað um „pólit-
íska“ fjárfestingu og bændum
eigi að fækka um helming“.
Og þegar komið er að Jóni S.
Óskarssyni laganema, er frelsi
og sjálfstæði þjóðarinnar orðið
í hættu:
„Það gæti orðið þjóðinni dýr-
keypt reynsla, ef þetta tilræði við
stjórnskipan landsins verður ekki
brotið á bak aftur í tíma og ó-
svífnum valdastreitumönnum
helzt uppi að stefna frelsi og sjálf
stæði þjóðarinnar í voða vegna
eigin hagsmuna“.
Framsóknarmenn eru auðvitað
ekki að hugsa um eigin hags-
muni!
Framsóknarflokkurinn væri
ekki á nástrái, ef hann gæti beizl-
að fegurð íslenzkra dala og frels-
isást fólksins í sína þágu. En slíkt
er dálítið erfitt! Tilraunir eins og
þessar til að skírskota til heil-
brigðrar ættjarðarástar í þágu
rangs málstaðar /erða þeim ein-
um til falls, sem gera þær.