Morgunblaðið - 12.12.1959, Side 17

Laugardagur 12. des. 1959
MORGin\fíLAÐIÐ
17
er skepnur veiktust eða slösuðust,
og gafst það vel. Hann hafði yndi
af góðhestum, og átti jafnan úr-
vals reiðhesta.
Hinn 14. október 1908 kvæntist
Baidvin festarmey sinni, Guð-
rúnu Vigfúsdóttur, hreppstjóra í
Dalsmynni í Norðurárdal, Bjarna
sonar, Einarssonar, Þórðarsonar
í Hjarðarholti í Stafholtstungum
í Mýrasýslu, en kona Vigfúsar
og móðir Guðrúnar var Þorbjörg
Jónsdóttir, Skeggjasonar á Erps-
stöðum í Miðdölum. Var sambúð
þeirra Baldvins og Guðrúnar hin
farsælasta. Gagnkvæmt traust,
virðing og samvinna skapaði
hjónabandshamingju, sem grund-
vallaðist á æskuást, sem aldrei
kulnaði á rúmlega fimmtíu og
eins árs samleið.
Þau eignuðust einn son barna,
Vigfús bifreiðarstjóra, sem
kvæntur er Katrínu, dóttur
Karls Jónssonar, bónda á Breiða-
bólsstað í Sökkólfsdal, og konu
hans, Guðrúnar Níelsdóttur. Eiga
þau tvær efnilegar dætur, sem
voru mjög elskar að afa sínum,
enda var hann barngóður og hafði
gott lag á því að hæna börn að
sér.
Fóstursonur þeirra hjóna, Bald
vins og Guðrúnar, er Sumarliði,
starfsmaður hjá Vegagerð ríkis-
ins, sonur Knstjáns Nikulás-
sonar sútara og konu hans, Ágúst-
ínu Ögmundsdóttur frá Breiða-
bólsstað, uppeldissystui Baldvins.
Kona Sumarliða er Þorbjörg,
dóttir Einars Vigfússonar frá
Dalsmynni og konu hans, Ragn-
hildar Jóhannesdóttur, Jónssonar
frá Geirmundarstöðum á Skarðs-
strönd. Þau eiga þrjú mannvæn-
leg börn.
Þau Baldvin og Guðrún hófu
þegar eftir giftinguna sjálfstæð-
an búskap í Fremri-Hundadal,
sem byggðist á landnámstíð eins
og Breiðabólsstaður, byggðu þar
íbúðarhús úr timbri, lagfærðu
útihús og byggðu ný, og bættu
jörðina á margan hátt þau fjöru-
tíu ár, sem þau bjuggu þar. Árið
1948 seldu þau jörðina. Nokkru
Framh. á bls. 22.

ciijonciFct
Marloi’ Brnrx-le og Miko Xaka
Bókin er prýdd nokkrum fallcgum
myndum úr kvikmyndinn.
hin heimsfræga ástarsaga er lýsing á ástum
bandarísks hermanns og japanskrar stúlku. Sögu-
sviðið er vafið austurlenzkum ævintýraljóma og
töfrum japanskrar menningar.
Sayonara óskarsverðlauna kvikmyndin heims-
fræga, sem sýnd hefur verið vi ðmetaðsókn víða
um heim verður sýnd í Austurbæjarbíói um
áramótin.
Sayonara er bók konunnar,
unnustunnar og vinkonunnar.
Baldvin Sumarliðason
bóndi frá Fremri-Hundadal
Sunnudaginn 6. þ. m. lézt á
heimili sínu í Búðardal mætur
maður, Baldvin Sumarliðason,
fyrrum bóndi í Fremri-Hundadal
í Miðdölum í Dalasýslu, sjötíu
og fimm ára.
Baldvin Sumarliðason var
fæddur á Breiðabólsstað í Sökk-
ólfsdal í Dalasýslu 6. ágúst 1884.
Faðir hans var Sumarliði, óðals-
bóndi þar, f. 21. marz 1855, d. 14.
nóvember 1898, sonur Jóns Sæm-
undssonar frá Miðskógi í sömu
sveit. Kona Jóns og móðir Sum-
arliða var Guðrún Jónsdóttir frá
Ingjaldshóli á Snæfellsnesi. Kona
Sumarliða og móðir Baldvins var
Elísabet, f. 22. október 1852, d. 30.
nóvember 1914, dóttir Baldvins,
er lengi bjó á Bugðustöðum í
Hörðudal, Haraldssonar, en kona
Baldvins og móðir Elísabetar var
Sæunn Jónsdóttir frá Gröf í Sökk
ólfsdal, Jónssonar. Eru þetta
traustar og merkar ættir, en ekki
verða þær raktar frekar að þessu
sinni.
Hefur mikið orð farið af höfð-
ingslund og risnubúskap þeirra
hjóna á Breiðabólsstað, Sumar-
liða og Elísabetar. Heimilið mót-
aðist af traustri og rótgróinni
menningu sveitanna, enda var
það til sæmdar og gagns hérað-
inu, svo sem fyrr og síðar.
Af sex börnum þeirra hjór.a,
komust fimm þeirra til þroska,
og var Baldvin þeirra elztur.
Heimilið var mannmargt á upp-
vaxtarárum þeirra systkina, því
þar ólust og upp mörg fósturbörn
og margt var þar hjúa. Var það
rómað vegna alúðarríkrar glað-
værðar, stjórnsemi og frábærrar
rausnar, enda gestakoma mikil.
Á vetrum voru þar iðulega á
annan tug næturgesta og fjöldi
hesta, en ætíð var gnægð fæðis
og fóðurs og húsrúm fyrir gesti
og hesta þeirra. Þeir eru æði
margir, sem þar hafa minnzt
góðrar gistingar, sérstaklega þeir,
sem komu hríðarhraktir af fjalli
ofan, Bröttubrekku, þeim var-
hugaverða og erfiða fjallvegi, en
Breiðabólsstaður er fremsti bær
í Sökkólfsdal, stendur skammt
frá „Brekkunni“ vestanverðri.
Á heimilinu nutu börnin öil
ágætrar fræðslu, bæði bóklegrar
og verklegrar, enda voru jafnan
haldnir góðir kennarar. Þar voru
góðir eiginleikar og fagrir siðir
í hávegum hafðir, undir hvetj-
andi og leiðbeinandi handleiðslu
greindra og þroskaðra húsbænda.
Eftir fráfall Sumarliða, föður
Baldvins, hélt ekkjan áfram bú-
skap á Breiðabólsstað. Henni
varð ekki kjarkfátt, enda var
það sízt að skapi hennar að láta
undan síga. Að sið hirma ágæt-
ustu kvenna færðist hún í auk-
ana, svo að um munaði, og gerð-
ist eftir þetta þunga áfall ein-
hver athafnamesta búkona lands-
ins á þessari öld. Til rnerkis um
dugnað Elísabetar og framfara-
hug, skal þess getið, að þegar árið
1905 byggði hún á jörðinni stórt
steinsteypt íbúðarhús, ennfremur
færði hún út túnið, sléttaði það
og girti, endurbætti peningshús
og önnur útihús og byggði ný,
auk þess sem hún jók bústofninn,
enda kom hún efnilega barna-
hópnum, bæði börnum þeirra
hjóna og fósturbörnum, vel til
manns. Þó lét hún ekki hér við
sitja, heldur tók enn fleiri fóstuv-
börn og þeim reyndist hún einnig
sem bezta móðir.
Þeim sem áhuga kynnu að hafa
á að fá eitthvað frekar að vita
um heimilið á Breiðabólsstað og
umbótakonuna og kvenskörung-
inn Elísabetu Baldvinsdóttur, má
benda á þáttinn , ,Ekkjan á
Breiðabólsstað" 1 bókinni „Á
fullri ferð“ eftir Oscar Clausen,
ennfremur á grein um Ragnheiði
dóttur Elísabetar, í „Æviminn-
ingabók Menningar- og minning-
arsjóðs kvenna“.
Nú hefur verið sagt nokkuð frá
æskiheimili Baldvins, ætt hans og
uppruna. Þar undi hann sér vel í
hópi glaðværra systkina og fóst-
ursystkina, og dafnaði vel, and-
lega og líkamlega.
Þar sem Baldvin var elztur
barna á heimilinu, varð hann
snemma móður sinni til aðstoðar
við búsýsluna, sérstaklega með
ferðalög, innkaup fyrir heimilið
og sölu á afurðum þess. Þá lágu
leiðir til viðskipta frá þessu stóra
heimili i margar áttir, svo sem
suður til Borgarness, vestur undir
Jökul, til Stykkishólms, norður
á Borðeyri, til Búðardals, Gunn-
arsstaða og víðar. X þann tíð var
allt flutt á hestum, og lítið um
greiðfærar götur, nema troðning-
ar eftir hestahófa. Slík ferðalög
voru erfið mönnum og hestum,
og kröfuðst þau mikillar aðgæzlu
til þess að allt færi vel og komizt
yrði hjá slysum á mönnum eða
hestum. Þennan vanda leysti
Baldvin ágætlega af hendi
Hann var mikil ferðamaður,
harðduglegur og úrræðagóður,
og sérlega nærfærinn við
hesta eins og reyndar öll dýr,
enda var oft leitað aðstoðar hans
Hún mýkti
skap hans með
köldu baði.
Húseign við
Akranes tii sölu
Húseignin Borgartún við Akranes er til
sölu nú þegar, ásamt 12 kúa fjósi og
hlöðu. Húsið er ca. 90 ferm. úr stein-
steypu, 4 herbergi og eldhús, ásamt rúm-
góðum geymslum.
Leiga á 7 ha. landi gæti fylgt.
Undirritaður gefur nánari upplýsingar.
Akranesi, 5. des. 1959..
Bæjarstjórinn Akranesi.
IJppboð
Samkvæmt ákvörðun skiptafundar í skuldafrágöngu-
dánar- og félagsbúi Skarphéðins Jósefssonar og Rósu
Einarsdóttur, Framnesvegi 1, hér í bænum, verður opin-
bert uppboð haldið í skrifstofu borgarfógeta í Tjarníu-
götu 4, mánudaginn 21. des. n.k. kl. 2 e.h.
Seld verða réttindi búsins yfir eftirtöldum skips-
flökum:
1. Louis Botha á Fossafjöru, Vestur-Skaftafellssýslu.
2. Egill Rauði, undir Grænihlíð, N-ísafjarðarsýslu.
3. Sindri í Hvalfirði.
4. Chargon við Patreksfjörð.
5. Charles Chalter, undir Eyjafjöllum.
6. Einvika, við Raufarhöfn.
Greiðsla fari fram við hamarshögg.
Borgarfógetinn í Reykjavik