Morgunblaðið - 03.01.1960, Qupperneq 15

SuniHMlftgur 1 játnöar 1960
MORGVNBLAÐI9
15
nú.
— Kmverjar
Framh. af bls. 1.
ar hafa nú á valdi sinu yfir 40
þús. fermílna landsvæði. Þeir
neita að fara með herinn á brott
Friðsamleg áramót
NOKKRIR fréttamenn Mbl. úti
á landi símuðu blaðinu í gær þau
ánægjulegu tíðindi ,að áramóta-
gleði hefði farið fram með menn-
ingarbrag í heimahögum þeirra.
Fara stuttar frásagnir þeirra hér
á eftir:
AKUREYRI, 2. jan. — Veður var
hér gott og fallegt á gamlárs-
kvöld. Áramótabrennur voru
veglegar og mikið af blysum og
flugeldum. Óskipta athygli vakti
ártalið 1960, sem ljómaði móti
Akureyringum frá Vaðlaheið-
inni. Var það búið þar til úr blys-
um, sem kveikt var á um mið-
nætti. Ártalið logaði að vísu
skamma stund, en var afar
skemmtilegt. Víða höfðu menn
gleðskap um áramótin, en allt fór
fram með ró og friðsemd.
— vig.
BORGARNESI, 2. jan. — í kyrru
veðri og 15 stiga frosti var margt
manna við áramótabrennurnar
hér í Borgarnesi. Kvöddu menn
gamla árið og fögnuðu hinu nýja
með friði og spekt. Einkum róm-
uðu allir framkomu unga fólksins
þetta mikla gleði og hátiðakvöld.
Vín sást á mjög fáum og var
drukkið hóflega í þeim áramóta-
fögnuðum, sem efnt var til.
— Fréttaritari.
ISAFIRÐI, 2. jan. — Veður var
hér ágætt, snjór yfir öllu og
bjartviðri. Áramótin fóru hið
bezta fram, flugeldum var skotið
og Skíðafélagið myndaði ártalið
1959 með blysum upp í Stóruurð
fyrir ofan bæinn. Togararnir
tveir, sem inni voru, svo og eitt
varðskipanna flautuðu á mið-
nætti, og menn skemmtu sér al-
menn vel og friðsamlega.
SEYÐISFJÖRÐUR, 2. jan. —
Á gamlárskvöld var leiðinlegt
veður hér, stormur og talsvert
frost. Unglingarnir héldu stóra
brennu ,sem blasti við kaupstaðn-
um, en þangað komu heldur fáir
vegna veðurs. Danleikur var i
samkomuhúsinu og fór skikkan-
lega fram.
Á nýjársdag brá til batnaðar
með veðrið, og er nú hiti um
frostmark og blæjalogn. Enginn
snjór er í kaupstaðnum, en Fjarð-
arheiði er eingöngu farin á snjó-
bílum.
Bátar eru að búast á vertíð
héðan, ýmist til Vestmannaeyja
eða til Faxaflóaverstöðva. Hinn
fyrsti fer á morgun og hinir úr
því. — K. H.
VESTMANNAEYJAR, 2. jan. —-
Veður var gott hér á gamlársdag
og gamlárskvöld. Dansleikir voru
á þrem stöðum í bænum og fóru
hið bezta fram.
Mikið var um flugelda og skot-
hvelli ýmiss konar, en yfirleitt
má segja, að áramótin hafi verið
með menningarbrag.
Hann gleymdi
straujárninu
SEYÐISFIÐI, 2. jan. — Brotizt
var inn í verzlun Kaupfélagsins
í nótt. Rúða var brotiní útihurðog
mátti þannig komast til að opna
smekklásinn að innan. Úrum, lind
arpennum o. fl. þess háttar var
stolið svo og tóbaki og sælgæti.
Alls mun þýfið nema yfir tíu þús-
und krónum.
En áður en þjófurinn brá sér í
Kaupfélagið, kom hann við í
verzlun H. Jóhannsens, braut þar
sýningargluggan og hafði á braut
með sér tvö straujárn. En í kaup-
félaginu hefur hann sennilega
orðið mjög heillaður af því, sem
honum varð þar til fanga, því að
straujárnin urðu þar eftir.
og -í Indlandi er óttazt að þeir
hyggi á frekari landvinninga.
A. m. k. hafa borizt fregnir um
mikinn viðbúnað hjá Kínverjum.
Vitað er, að þeir hafa eflt flutn-
ingaleiðir til indversku landamær
anna mjög mikið. >eir leggja nú
vegi á indverska landsvæðinu,
sem þeir hafa hertekið svo að
sýnt þykir að þeir ætli sér ekki
að hopa.
Indverska stjórnin hefur brugð
ið mjög skjótt við. Undanfarnar
vikur hefur aðaláherzlan verið
lögð á að efla landamæragæzluna.
Fjölmennar hersveitir hafa verið
sendar til landamærahéraðanna
og búnar betri og fullkomnari
vopnum en nokkru sinni fyrr til
landamæragæzlu í Indlandi. Stór
virkar vélar hafa verið fluttar
upp í óbyggðirnar til vegalagn-
ingar og kappkóstað er að endur-
bæta samgönguleiðir við landa-
mærahéruðin sem kostur er.
•
Erlendur fréttaritari, sem ferð-
aðist um hátíðarnar um nokkur
þessara héraða, segir, að jarðýtur
og stórvirkar vinnuvélar svo og
þyrilvængjur og annar nýtízku
útbúnaður sé nú dagleg sjón í
afskekktum og fjarlægum byggð
um þar sem fólk hafi lifað stein-
aldarlífi allt fram á síðasta ár.
Segir fréttaritarinn, að greini-
legt sé, að Indverjar ætli að vera
viðbúnir frekari framsókn Kiu-
verja, en almennt sé nú viður-
kennt, að sú stefna indversku
stjórnarinnar undanfarin ár að
treysta á hlutleysi Indlands ein-
vörðungu hafi verið hrapalleg.
I:
F urðufiskur
TANANARIVE, Madagascar, 2.
jan. (Reuter). — Leitað var í dag
aðstoðar visindamanna til að
halda lifandi fornaldafiski sem
hefur hendur svipaðar manna-
höndum. Fiskurinn, sem álitinn
er tengiliður milli mannsins og
frumstæðs lífs, veiddist seint á
föstudag í Indlandshafi.
Þetta er djúpsjávarfiskur, sem
var álitinn útdauður fyrir 50
milljónum ára, þar til 1938 að
fyrsti fiskurinn af þessari tegund
veiddist út af Góðravonahöfða.
Síðan hefr nokkrum sinnum tek-
izt að veiða þessa tegund, en
aldrei tekizt að halda þeim lif-
andi lengur en nokkra klukku-
tíma. Þetta er vegna þess að fisk
urinn þolir illa sólarljós og er
vanur kulda og þrýstingi sjávar-
ins á miklu dýpi. Fiskurinn er
stór, svartur, með fjóra stóra
ugga, en tveir þeirra líkjast
handleggjum manna og þeim
veifar hann er hann syndir. Aug-
un eru sjálflýsandi, eins og á
mörgum djúpsjávarfiskum.
Enn hefur ekki verið birt opin-
berlega afstaða indversku stjórn-
arinnar til þessarar nýju orðsend-
ingar Kínverja. Einsýnt þykir
samt, að Nehru hafni öllum við-
ræðum við Sjú En Lai meðan
Kínverjar sýna engin merki þess
að þeir hyggist flytja her sinn af
indversku landi.
Svo mikið er víst. að orðalag
kínversku orðsendingarinnar mun
ekki falla í góðan jarðveg í Ind-
landi að því er segir í fréttastofu-
fregnum. f orðsendingunni segir
m. a., að Kínverjar hafi aldrei né
muni breyta landamærum sínum
og annarra ríkja með einhliða
ákvörðunum. Kínverjar séu fúsir
til að hafa samvinnu við ná-
granna sína um Iausn ágreinings,
sem kunni að risa út af landa-
mærum, því heitasta ósk Kín-
verja sé sú, að jafnan ríki öryggi
og gagnkvæm vinátta á landa-
mærum Kína og annarra ríkja.
Það er ekki ætlun Kínverja að
karpa við Indverja, heldur að
binda endi á allt slikt. Og að lok-
! um er lýst yfir sárum vonbrigð-
um vegna þess hve afstaða ind-
, versku stjórnarinnar í garð Kín-
verja hefur vakið mikla andúð
í Indlandi á Kínverj um.
Sfjörnuljós
Stjörnuljósin eru mjög vin-
sæl með'al yngstu kynslóð-
arinnar á gamlárskvöld. Að
vísu eru raketturnar og
svifljósin tilkomumeiri, en
stjörnuljósin eru engu síður
falleg — og miklu viðráðan-
1 legri.
— Rússar
Framhald af bls. 1.
ann, lætur Krúsjeff einn af stuðn
ingsmönnum sínum að nafni Ar-
istov koma fram og fara að spila
með tölur.
Hlýðið á herra Aristov: „Þrátt
fyrir þurrkinn á mörgum svæð-
um lýðveldisins var uppskeran á
þessu ári meiri en á beztu upp-
skeruárum fyrir nýræktarfram-
kvæmdirnar. í nóvember var upp
skeran orðin 1825 milljónum
skeffa meiri en meðaluppskeran
á árunum 1949—53.“
Þetta lítur fallega út hjá Arist-
ov, en það er ekki fallegt í reynd-
inni. Landbúnaðaruppskeran á ár
unum 1949—53 var svo lítil, að
Krúsjeff hefur sjálfur lýst henni
sem alþjóðarhneyksli. Ef fram-
leiðslan 1959 hefði ekki orðið
meiri en á þeim vonlausu árum,
þegar Stalin hafði vanrækt land-
búnaðinn í lengri tíma, þá mætti
Krúsjeff vissulega blygðast sín
Það sem nú hefur gerzt er ein-
faldlega það, að landbúnaðarfram
leiðslan hefur ekki aukizt um 5%
eins og áætlað hafði verið, held-
ur hefur hún minnkað um 10%.
En Krúsjeff þarf ekkert að blygð
ast sín fyrir það, því að þetta er
af eðlilegum orsökum. Honum
væri miklu nær að skammast sín
fyrir staðhæfingar um það, að
framleiðsla landbúnaðarafurða
skuli fara fram eftir fyrirfram
gerðum áætlunum, eins og stjórn
málamennirnir gætu stjórnað sól-
skini og rigningu.
Sovétríkin eru eða ættu að vera
orðin nógu öflug til þess að geta
sagt umheiminum og eigin íbúum
sínum sannleikann um atvinnulíf
sitt. Ef herra Aristov, sem stend-
ur Krúsjeff nærri getur ekki sagt
sannleikann um landbúnaðarfram
leiðslu Sovétríkjanna, þá þarf
hann ékki að undrast þó við eig-
um erfitt með að trúa honum á
öðrum sviðum.
Ástandið í matvælaframleiðslu
Sovétríkjanna er þetta: Á síðustu
árum Stalíns var landbúnaðurinn
herfilega vanræktur og ár eftir ár
héldu hagfræðingar og stjórn-
málamenn áfram að bera fram
upplognar tölur um framleiðslu
hans. Árið 1953 fletti Krúsjeff of-
an af þessu auma ástandi og batt
enda á hinar fölsuðu hagskýrsl-
ur landbúnaðarins, eða sva hélt
maður. Skömmu siðar hóf Krús-
jeff sína miklu baráttu fyrir því
að vinna mikil óræktarlönd. Fyrst
í stað hafði það í för með sér,
að öll kornræktarmet voru slegin.
1958 varð mesta kornár, sem um
getur í sögu Rússlands. Uppsker-
an var mjög mikil bæði á hinum
gömlu ökrum Ukrainu og á ný-
ræktarsvæðunum við Volgu og í
Kasakstan.
Krúsjeff virðist hafa komizt í
slíka! sigurvímu af þessum mikla
árangri, að hann fór að tala um
það, að ná framleiðslu Banda-
ríkjanna. I sjö ára áætluninni,
sem nú er í gildi er svo fyrirmælt,
að kornuppskeran 1965 skuli vera
164—180 milljón tonn. En á þessu
ári hefur uppskeran orðið léleg,
líklega ekki meiri en 115 milljón
tonn, eða talsvert minni en sl. ár.
Þess vegna hafa Rússar fjarlægzt
framleiðslutakmarkið fyrir 1965.
Þá staðreynd virðist Krúsjeff
og aðrir kommúnistaforingjar
ekki þora að viðurkenna. Þess
vegna byrja þeir aftur á sama
gamla blindingsleiknum með töl-
ur og tíðkaðist á dögum Stalins.
Ég vil þakka öllum skildum og vandalausum, sem
heimsóttu mig á áttræðis afmæli mínu og sýndu mér
vinsemd með nærveru sinni og færðu mér góðar gjafir.
Vil ég þó fyrst nefna stjórn Vélstjórafélags íslands,
ásamt vinnufélögum mínum við Elliðaár og Sog, svo
öllum vinum og velunnendum. Öllu þessu góða fólki
verð ég þakklátur til hinstu stundar.
Ég kveð ykkur vinir, sem komuð í gær
og kveiktuð þá gleði sem dvínað ei fær,
hreinræktað þakklæti í hjarta mér grær
með hækkandi sólu er kraftinn mér ljær.
Kópavogi, 31 desember 1959.
Sigurjón Kristjánsson
Elsku bróðir okkar
UNNSTEINN LARUSSON
andaðist 1. jan. að heimili systur sinnar, Miklubraut 50.
Systkinin
BJÖRN GUÐMUNDSSON
frá Vesturkoti á Skeiðum
andaðist í Sjúkrahúsi Keflavíkur 1. janúar. Jarðarförin
ákveðin síðar. — Fyrir hönd vandamanna:
v Guðríður Eiríksdóttir
Jarðarför móður minnar,
JÓRUNNAR PÁLSDÓTTUR
Fljótshólum
er andaðist 24. desember, fer fram frá Gaulverjabæjar-
kirkju 5. janúar kl. 2 síðd.
Athöfnin hefst frá heimili hennar kl. 1 siðd. Bílferð
verður frá Bifreiðastöð íslands kl. 9,30 árd.
Guðríður Jónsdóttir
Maðurinn minn og faðir okkar
SIGURÐUR MAGNCSSON
frá Borgarhöfn í Suðursveit, Skipasundi 34
verður jarðsunginn frá Fossvogskirkju þriðjudaginn 5.
janúar kl. 1,30. Athöfninni verður útvarpað.
Guðný Jónsdóttir og bðrn
Kveðjuathöfn um
JÓN ÓFEIGSSON
frá Vatnagarði
fer fram frá Fossvogskirkju mánudaginn 4. þ.m. kl.
1,30 eftir hádegi. Jarðað verður frá Skarðskirkju á Landi
þriðjudag. 5. þ.m. kl. 1 e.h. Bílferð verður frá B.S.R.
kl. 8 f.h.
Auðfinna Þórðardóttir og börn
Við þökkum hjartanlega öllum, er auðsýndu okkur
viná,ttu og samúð við fráfall og jarðarför
STEINUNNAR BENEDIKTSSDÓTTUR
Ausu, Borgarfirði
Vandamenn