Morgunblaðið - 05.01.1960, Qupperneq 20

V EÐRID
Sjá veSurkort á bls. 2.
2. tbl. — Þriðjudagur 5. janúar 1960
Saltfiskur
á jólum — Sjá bls. 11.
Rekaldsetti3m
rifu á kinnung
Veðurathugunaskipið Cumulus
leitar hafnar og viðgerðar hér
VEÐURATHUGUNARSKIPIÐ
Cumulus er hér í Reykjavík. —
Leitaði það hafnar hér á sunnu-
dagskvöldið, en á gamlárskvöld
hafði skipið orðið fyrir skemmd-
um á veðurathugunarsvæði sínu,
eem er miðja vegu milli Reykja-
ness og Suður-Grænlands.
— Ég hélt að skipið myndi far-
ast þegar þetta gerðist, sagði
skipstjórinn, Aar Visser, þegar
hann sýndi blaðamanni frá Mbl.
akemmdirnar á skipinu í gær-
kvöldi, en veðurathugunarskipið
liggur við Ægisgarð. Hér fer
fram viðgerð á skemmdum þeim,
er á skipinu urðu. Þegar komið
var undir þiljur, gekk blaðamað-
urinn í fylgd með skipstjóranum
fram í stefni skipsins. — Líttu á,
hérna sérðu þær, og hann benti
á allt að 10 feta langa rifu fremst
á kinnungi. — Og sjáðu meir að
segja þverböndin, sem með stuttu
millibili hafa öll þverkubbazt
undan högginu.
Við gengum upp í brú til íbúð-
ar Vissers skipstjóra til þess að
tala við hann um þetta atvik. Á
leiðinni hittum við fyrsta stýri-
mann, ungan, geðþekkan Indó-
nesíumann. — Þeir eru góðir sjó-
menn, liðlegir, þessir strákar,
sagði skipstjórinn. — Þeir eru
harðsnúnir náungar þessir Indó-
nesíumenn, sagði hann og hló við.
Visser skipstjóri virðist vera
maður nær sextugu. — Nei, ég er
69 ára og hef verið skipstjóri á
flutningaskipum frá því ég var
27 ára gamall. Nú er ég aðeins
við afleysingar, því þeir létu mig
hafa pokann minn fyrir 9 árum.
Mínar ferðir hafa einkum legið
til Suður-Ameríku og hingað
norður. Til Reykjavíkur hef ég
þó aldrei komið fyrr. Ég hef
ekki enn haft tíma til þess að
fara í land, en ég á það eftir, því
við eigum 4 daga viðgerð hér
fyrir höndum.
„TUNDURSKEYTI"
Já, þetta með skemmdirnar
á skipinu. Ég sat hér í setu-
stofu minni á gamlárskvöld og
beið raunar eftir því að hringt
yrði í kvöldmatinn. Ég var ný-
lega kominn niður úr brúnni.
Allt í einu kvað við svo mik-,
111 skellur, að ég kastaðist hér
þvert yfir setustofuna og í ■
vegginn á móti — um 4 metra.'
1 sömu andrá nötraði skipið
a)It svo, að fyrsta hugsunin
var — ég veit ekki af hverju:
TUNDURSKEYTI! Þá er öllu
lokið.
Ég komst strax á fætur og
fór á vettvang til að athuga
hvað komið hefði fyrir. Ég
hélt enn um stund að skipið
myndi farast. Skipsmenn mín-
ir virtust líka telja öllu lok-
ið. Nokkrir höfðu fengið slæm
ar byltur, allt lauslegt hafði
kastast til, en enginn hafði þó
hlotið alvarleg meiðsl.
Ég sendi menn um allt skipið
til þess að athuga um skemmdir
og leka. — Við fundum brátt rif-
una miklu á kinnungnum og tók
um þegar að troða í hana. Hún
var aðeins einn meter fyrir ofan
sjó. Það var snarvitlaust veður,
allt að 11 vindstig. í hvert sinn,
sem skipið stakkst í úthafsöld-
una, spýttist sjórinn inn um rif-
una. Það gekk þó greiðlega að
troða í hana, svo aðeins lítils-
háttar af sjó gaf inn með. Ég lét
menn halda stöðugan vörð og
þétta jafnóðum um lekann.
Þetta hefur verið ægilegur
hnútur sem kom á skipið?
— Þér segið það, sagði hinn
gamalreyndi hollenzki skipstjóri.
Nei, það var ekki hnútur og það
var ekki ís, því að hann sézt
aldrei á þessum slóðum. Þetta
hefur verið rekald. — Já, ein-
hverskonar rekald. Þvi að það
má sjá djúpar rispur á járnplöt-
unum sem fyrir högginu urðu.
FLAK HANS HEDTOFTS?
Hvað það var veit enginn á
skipinu því úti var eins og ég
sagði áðan stormur og stór-
sjór og ekkert sást. Næsta
dag sáum við þessar djúpu
rispur. Þá datt mér í hug
sjálfum, sagði Visser, að það
skyldi þó aldrei hafa verið
danska skipið, sem hvarf und
an Grænlandi í fyrravetur?
— Hver veit.
Nei, þetta var óhugnanleg
stund skal ég segja yður. Ég hélt
að það yrði enginn til frásagnar
af því sem gerðist. Og einn skips
manna minna fékk taugaáfall.
Þetta er gott skip: „She is strong
as hell“, sagði Visser, og þess
vegna fór allt vel.
Siglir Nepfúnus med
eiginn síldarafla?
SEM kunnugt er hefur togarinn
Neptúnus verið að síldveiðum hér
við suðvesturlandið undanfarið
með hina nýju flotvörpu þeirra
Bjarna Ingimarssonar skipstjóra
og Jakobs Jakobssonar fiskifræð-
ings.
Varpan hefur nú sýnt svo mikla
Bleib og blá
vegabréf
I LÖGBIRTINGI sem barst
í pósti í gær, er tilk. frá
varnarmáladeild utanríkis-
ráðuneytisins, varðandi
reglugerð um vegabréf á
varnarsvæðinu á Keflavík-
urflugvelli.
Segir þar að vegabréfin
skuli vera prentuð og auð
kennd með orðinu „Kefla-
víkurflugvöllur“, í þeim
skuli vera mynd og eigin-
handairundirshrift vega-
bréfshafa, með nauðsynleg-
um upplýsingum m. a. um
störf og nafn vinnuveitanda
Skulu þessi vegabréf, sem
innsigluð verða í plasthylki
vera í tveim litum, blá og
bleik. Þeir sem lögheimili
eiga innan varnarsvæðisins
skulu bera bleik vegabréf,
en þeir sem lögheimili eiga
utan þess blá.
kosti, að hún er jafnvel talin
betri en vænzt hafði verið. Þegar
togarinn hefur rekið í góðar síld-
ar hefur aflinn komizt upp
í 30—40 tunnur síldar á mínútu
í togi.
Neptúnus er nú að veiðum með
vörpuna. Mun Bjarna skipstjóra
leika mikill hugur á því að reyna
að fá svo mikinn afla í skipið, að
hægt verði að senda það með
síldina ísvarða til Þýzkalands.
Jakob Jakobsson fiskifræðing
ur sagði í gær, að það væri ekki
lengur neitt vandamál að veiða
í trollið, heldur væri nú allur
vandinn fyrir Bjarna að finna
síldina. Togarinn hefur ekki
asdictæki til að auðvelda þessa
leit, heldur aðeins dýptarmæla
v ÞESSI mynd var tekin á ný- ■
• ársnótt, nokkru eftir að upp- ^
\ lýst var að Hafmeyjan var s
\ eyðilögð. Þannig lágu brotin á >
| snæviþaktri Tjörninni. Ekki;
^ hafði rannsókn málsins borið s
S árangur í gær. Þessi mynd j
j var tekin af Paul Heide í •
■ Tjarnargötu 30, en það var s
S hann sem varð fyrstur manna \
\ var við að skemmdarverkið ■
■ hafði verið framið. Enn eru;
i, menn hvattir til þess að vera \
\ vel á verði ef þeir skyldu |
• heyra eitthvað undir væng, er ^
^ orðið gæti til þess að upplýsa \
S þelta óhæfuverk. 'í
Skíðasnjói
MILLI jóla og nýjárs var ágætt
skíðafæri í Hveradölum og not-
uðu sér margir hir. miklu frí yiir
hátíðarnar til að íara á skíði Frá
því á jóladag var að jafnaði um
30 manns í Skíðaskálanum og á
nýjársdag voru þar um 70 manns.
Á sunnudag tók svo að rigna og
fyrir miðjan dag hafði allt skíða-
fólk forðað sér í bæinn úr rigning
unni.
Vegleg 13.-brenna og
álfada ns við Hlégarð
ANNAÐ kvöld, þrettándakvöm,
verður mikið um dýrðir við Hlé-
garð í Mosfellssveit. Þá efnir
ungt fólk þar í sveitinni til álfa-
dans og brennu með meiri íburði
og skrauti en hér hefur þekkzt
frá því einhvern tíma í gamla
daga, eins og Ásbjörn Sigurjóns-
son á Álafossi, komst að orði við
Mbl. í gær.
Cóð sala
1 GÆR seldi Ingólfur Arnarson
1 Grímsby 2629 kitt (167 lestir)
fyrir £12.261, sem er mjög góð
sala. í dag selja í Bretlandi tog-
ararnir Egill Skallagrimsson og
Geir, báðir frá Reykjavík. Tog-
ekipið Margrét frá Siglufirði sel-
ur í Þýzkalandi í dag um 100
lestir af síld. Hafnarfjarðartog-
arinn Keilir er á leið til Þýzka-
lands með fullfermi af síld, eða
um 250 lestir, og selur þar vænt-
anlega á miðvikudag.
Yfir jökul og vegleysur
GJÖGRI, 4. jan.
KRISTINN Jónsson, bóndi á
Dröngum, fór fyrir skömmu
yfir Drangajökul með 15 ára
son sinn, villtist þar og komst
eftir 20 tíma göngu niður af
jöklinum, eins og áður hefur
verið skýrt frá hér í blaðinu.
1 gærmorgun lagði Kristinn
aftur á jökulinn, áleiðis heim
og kom að Dröngum eftir 23
tíma stanzlausa göngu, en
þetta er undir venjulegum
kringumstæðum 7—8 tíma
ferð.
Þegar Kristinn fór að heim-
an, gerði hann ráð fyrir áð
komast með Skjaldbreið frá
ísafirði til Ingólfsfjarðar, er
hann hefði komið drengnum
í skóla. En á ísafirði frétti
hann að Skjaldbreið legði
ekki af stað frá Reykjavík
fyrr en 5. jan. Þótti honum
of langt að bíða skipsins, þar
eð hin dugmikla kona hans,
Anna Guðjónsdóttir, var ein
heima með 8 börn, það elzta
13 ára.
Kl. 9 í gærmorgun lagði
Kristinn af stað yfir Dranga-
jökul, en þá leið fór hann í
fyrsta sinn um daginn. Fylgdi
Aðalsteinn Jónasson, bóndi í
Skjaldfönn honum upp að
jökulröndinni. Kl. 12 í nótt
var Kristinn ekki kominn
heim og var fólk farið að ótt-
ast um hann, því leiðindaveð-
ur var og dimmt yfir allan
daginn í gær. KI. 8 í morgun
kom Kristinn svo heim að
Dröngum eftir 23 tíma stanz-
lausa göngu.
Kristinn bóndi á Dröngum
er ákaflega duglegur, kjark-
maður mikill og þaulvanur
ferðalögum upp um fjöll og
firnindi.
TÍU TÍMA FERÐ f SKÓLANN
Þrátt fyrir þetta erfiða
ferðalag til að koma elzta syn-
inum í skóla, er Kristni ekki
til setunnar boðið. Barnaskól-
inn hér á Gjögri byrjaði í dag
og tvö af börnunum á Dröng-
um þurfa að komast í skólann.
Þangað er 10 tíma ferð land-
leiðina, en nú er ekki hægt að
komast sjóleiðina, sem er
tveggja tíma ferð.
— Regína.
með börnin í skóla
En það er rétt að taka það
fram, sagði Ásbjörn að ekki verð
ur þessi þrettándahátíð okkar
nema veður leyfi, — en við von-
um að það muni gera það.
Það er búið að undirbúa þetta
þrettándakvöld og munu taka
þátt í álfadansinum og skrúð-
göngunni 70—80 manns.
Það verður byrjað stundvíslega
klukkan 8. Mun þá mikil skrúð-
ganga fara að brennunni. Fyrir
henni munu fara 12 riddarar í
skrautklæðum og bera þeir
kyndla. Siðan koma Álfadrottn-
ingin og Álfakóngurinn. Það
verða þau Gerður Lárusdóttir frá
Brúarlandi og Ólafur Magnússon
frá Mosfelli. Mun upphefjast mik
ill söngur þá er þau ganga um-
hverfis bláköstinn ásamt fylgdar-
liði sínu, sem verður hin fxíðasta
fylking. Verða þar hirðmeyjar
drottningar hirðsveinar Álfakon-
ungsins, nokkrir púkar verða í
göngunni, og ýmiskonar lýður
sem vekja mun hlátur og verða
í hópnum ein geit, fallegur hrút-
ur og naut með klukku um há'.s-
inn. Þá verður að sjálfsögðu skct-
ið upp flugeldum, tunnuskot
heitir ein tegundm og þá munu
menn komast í kynni við eldflaug
ar þetta ævintýrakvöld. Hljóm-
sveit verður að sjálfsögðu til þess
að leika undir með söngfólkinu.
Enginn skilji orð mín svo, sagði
Ásbjörn að lokum, að þessi þrett-
ándabrenna sé eingöngu fyrir oss
innanhéraðsmenn. Við búumst
við fjölmenni frá Reykjavík og
víðar að. Og nú verðum við að-
eins að vona að veðrið verði gott.