Morgunblaðið - 22.03.1960, Síða 14

14
MORGUNBLAÐIÐ
Þriðjudagur 22. marz 1960
fbúð - Sbúð
Óska eftir 3ja til 5 heirb. íbúð til leigu.
Uppl. í síma 13146 frá kl. 9—7.
Húseign til sölu
Til sölu er efri hæð húseignar á góðum stað mjög
nærri miðbænum. Einnig veitingastofa, verkstæðis-
pláss, bílskúr og hluti af kjallara. Eignarlóð.
Uppl. gefnar í síma 13049.
Whirla - Whip ísvél til sölu
ásamt tilheyrandi ísgeymslu. ísborg útvegar hráefni
til vélarinnar. — Söluverð miðast við gamla gengið.
Góðir greiðsluskilmálar. Nánari upplýsingar gefur:
HARALDUK GUÐMUNDSSON
lögg. fasteignasali. — Hafnarstræti 15.
Símar: 15415 og 15414, heima.
Glœsilegt raðhús
til sölu við Hvassaleiti. Húsið er 2 hæðir og bílskúr.
Á neðri hæðinni ,sem er ca. 85 ferm., eru 2 stofur,
eldhús, skáli, anddyri o. fl. A efri hæðinni, sem er
95 ferm., eru 4—5 herb., bað, þvottahús o. fl. Upp-
steyptur bílskúr fylgir. Húsið er selt fokhelt með
járni á þaki. Gott útsýni. Hagstæð kjör.
FASTEIGNA & VERÐBRÉFASALAN,
(Lárus Jóhannesson, hrl.)
Suðurgötu 4. Símar: 13294 og 14314.
Cyggingarfélag verkamanna
Aðalfundur félagsins verður haldinn í Alþýðuhúsinu
við Hverfisgötu þriðjudaginn 22. þ.m. kl. 8,30 e.h.
Dagskrá:
1. Venjuleg aðalfundarstörf
2. Önnur mál.
STJÓRNIN.
Orðsending til almennings
um Ijósaperur
Nú eru komnar á markað-
inn Ijósaperur, sem að
endingu jafnast á við þær
beztu, sem framleiddar
eru í Evrópu, en það eru
hinar pólsku „Helios ljósa
perur, sem voru víðþektar
fyrir síðari heimsstyrj-
öldina, en verksmiðjumar
hafa verið endurbyggðar
með hollenzkum vélum af
fullkomnustu gerð og nota
til framleiðslunnar sam-
bærileg hráefni og aðrar
verksmiðjur í Vestur-
Evrópu.
Perumar eru gefnar upp fyrir 1400 tíma endingu og
eru allar verksmiðjuprófaðar, sem þýðir að engar gallað-
ar perur eiga að geta leynst með. Reynslan, sem þegar er
fengin hér á landi, sannar þetta ótvírætt.
Heliosumboðið
Hólavallagötu 7 — Símar 13626 og 13339
Páll Guðmundsson, Gilsárstekk:
„Faðir vor kallar kútinn"
SAGA þeirra Bakkabræðra hef-
ur aldrei verið tekin til fyrir-
myndar. Engu að síður hafa
menn haft gaman af þeim kump
ánum, og hvarfla þeir gjarna í
hug þegar nútímaatburðir minna
á þeirra háttlag. Nú um skeið
hafa Framsóknarmennirnir bor-
ið sig aumkunarlega út af valda
missi, og það svo, að jafnvel
fyrrverandi fylgjendur þeirra
geta ekki annað en skopazt að.
Menn eru að veltá því fyrir sér,
hvernig á að samræma orð
þeirra. Hermann Jónasson lýsti
] því yfir 4/12 1958, að engin sam-
staða væri til milli þáverandi
stjórnarfolkkanna þriggja um
lausn efnahagsvandamálanna.
Þetta hefur ekki verið vefengt,
heldur þvert á ámóti marg stað-
fest í opinberum erjum allra
þessara þriggja vinstri flokka,
og er óþarft að rekja þá sögu.
Jafnframt hafði Framsóknar-
flokkurinn sett sér það, sem
æðsta stig pólitiskrar fullkomn-
unar, að útiloka Sjálfstæðis-
flokkinn gjörsamlega frá áhrif-
um á gang mála. Þetta var auð-
vitað markmið í sjálfu sér, en
eitt það heimskulegasta, sem þeir
hafa þó ætlað sér, og er þá mikið
þeirra til valdanna varð æ sár-
ari.
Alþýðuflokksstjórnin, sem
studd var af Sjálfstæðisflokkn-
um varð ákaflegur fleinn í
þeirra holdi. Nú var gert banda-
lag við kommatetrin, en allt laust
þó frá Framsóknarflokknum. —
Þegar kommar vildu þó ganga
hreinlega til verks og ákveða
samstöðu fyrir haustkosningarn-
ar, var Framsókn ekki fáanleg,
vildi freista að halda öllum gátt-
um opnum, enda ekki beinlínis
varð til að æsa þá enn að nýjn.
Þá skeði sá einstæði atburður,
að einn snjallasti og rökfimasti
maður Sjálfstæðisflokksins svar-
aði ofstopa og æsingaræðu Ey-
steins Jónssonar, með hans eigin
orðum. Hvílík meðferð á einum
aumingja manni.
Þetta og margt fleira sannar
það, sem flestir vissu, en alla
grunaði: Framsóknarflokkurinn
með Eystein í broddi fylkingar
hefði barizt eins og ljón með
þessu frumvarpi, bara ef hann
hefði fengið að vera í ríkis-
stjórn.
Allt þetta gaspur og gal um
samstarf á sem breiðustum grund
velli, er ekkert annað en dul-
búin ósk og bæn um að fá að
sitja í ríkisstjórn. Svo cr
hóað saman flokksfundi, og hann
fæst til að samþykkja tillöguna,
sem nánast er aðeins þetta:
„Faðir vor kallar kútinn“, kút
valdhafanna verða flokksfor-
ingjarnir að fá að bargja af ann-
ars er þeirra tímanlega velferð
í bráðum voða.
En svo kemur hljóð úr homi.
Sjálfur Vilhj. Þór býður til veizlu
og heldur ræðu, og þar er nú
ekkert Tímabragð að.
Tillögur ríkisstjórnarinnar eru
allt í senn: Skynsamlegar, heilla-
vænlegar og bráðnauðsynlegar
sjálfstæði landsins. Þá vita menn
það. En aumingja Framsóknar-
liðið í hinum dreifðu byggðum
verður að fara að meta og vega
hverjum á að trúa. Og fjöldi
bænda verður ekki lengi að átta
sig á þessum hlut. Kommúnista-
dekur Framsóknarflokksins verð
ur líka að skerpa hugsun þeirra,
og flýta dómsniðurstöðu. Þessi
fyrverandi bændaflokkur er ger-
samlega orðinn óhæfur til að
halda á þeirra málstað. Þeir fara
visvitandi með ósannindi um hin
örlagaríku efnahagsmál, enda
augljóst að þeir vita betur, sbr.
fyrri ræður þeirra.
Fyrir einum mannsaldri eða
eða svo, var karl einn hér sunnan
til í Suður-Múl'asýslu, talinn mik
ill málafylgjumaður, og hafði
yndi af erjum.Sveitarfélög deildu
þá oft um þurfamenn, og tók karl
eitt sinn að sér að verja slíkt
mál, og vann það. Hann vildi
eðlilega hafa nokkuð fyrir snúð
sinn, en hreppsnefndin sem hann
hafði unnið málið fyrir, sýndi
þann grútarhátt að neita að
greiða honum þóknun.
Karlinn vendir þá sínu kvæði
í kross og tekur málið upp aftur
og þá fyrir sveitarfélagið sem
hafði verið dæmt til að framfæra
þurfalinginn. Og sagan endurtók
sig.
Hann vann málið í annað sinn.
Það lítur svo út, að enn séu til
menn, sem telji sigurstranglegast
að viðhafa þessi vinnubrögð. En
tímarnir hafa breytzt. Svona
skrípaleikur er nú vonlaus.
Áhrif hinnar nýju kjördæma-
skipunar eru þegar farin að segja
til sín, en ekki á þann hátt, sem
Tímaliðið þrástagast á. Þing-
menn kjördæmanna sameinast
um nauðsynjamál án flokka-
dráttar. Ákvæðin um sömu fjöl-
skyldubætur um allt land o. fl.
o. fl. benda ákveðið til þess að
rétt var stefnt. Það er því alveg
furðuleg þrjózka og blinda, að
greindir og gegnir menn skuli
ennþá japla á þessu máli, sbr.
útvarpsumræður. En varðandi
þrálátan vaðal um áframhald-
andi „uppbyggingu“ í dreifbýl-
inu á sama grundvelli og verið
hefur þá væri nauðsynjaverk að
bregða upp myndum, af vinnu-
brögðum Framsóknarflokksins í
fjárveitingar- og verzlunarmál-
um dreifbýlisins. í því safni
kennir margra grasa, sem gimi-
leg væru til fróðleiks.
10. marz 1960.
Páli Guðmundsson.
sagt, enda auðvitað í andstöðu
við sjálfsagt pólitískt siðgæði í
lýðfrjálsu landi og eflaust í ó-
þökk og andstöðu við alla greind-
ari menn flokksins. Það kom líka
fljótt á ádaginn.
Skömmu eftir sjálfsmorð
vinstri stjórnarinnar, kom væl
úr horni Framsóknar. Sjálfsagt
að mynda þjóðstjórn. Ekki stóð
á undirtektum flokksmanna.
„Faðir vor kallar kútinn“. —
Flokksfeðurnir söknuðu vald-
anna, og óskuðu þeirra nú með
aðstoð þess flokks, sem þeir töldu
sig þó umfram allt ætti að úti-
loka. Þetta var mikil traustsyf-
irlýsing til Sjáltsæðisflokksins.
Honum einum var treystandi til
að sameina þjóðina. Meðal allra
annara þjóðmálaflokka var „eng-
in samstaða", en ef hann vildi
koma til, þá var vís þjóðarein-
ing um lausn mikilla vanda-
mála.
En það var steinn í götunni.
Það gat enginn treyst Framsókn
arflokknum, og enginn vildi
vinna með honum. Hann sýndi
fádæma þröngsýni í leiðréttingu
kjördæmaskipunarinnar, og allra
augu opnðuust loks fyrir ósvíf-
inni eiginhagsmunavaldastreitu
flokksforingjanna. Hið rang-
fengna pólitíska vald þeirra
hlaut því sinn dóm, en þorsti
sigurstranglegt í sveitunum að
falla í fang kommúnista. í Aust-
fjarðakjördæmi var þetta þó
einna erfiðast, því kjósendur þar
áttu ekki beinlínis því að venj-
ast að Eysteinn og Lúðvik sýndu
sig í ástúðlegum faðmlögum. En
eftir stofnun núverandi ríkis-
stjórnar féllust þeir óhikað í
faðma, og mega Austfirðingar nú
hlakka til að sjá þessa skeleggu
baráttumenn snúa bökum saman
á fundum. Sem sagt elskast af
einlægni, nú loks á efri árum.
„Sagan endurtekur sig“, sagði
Tryggvi Þónhallsson. Þegar nú-
verandi ríkisstjórn tók til starfa,
upphófst enn á ný kvein þeirra
og kjökur eftir valdaaðstöðu.
Það er nefnilega það eínkenni-
lega við Framsóknarflokkinn að
foringjar hans treystu sér ekki
til að lifa án þess að vera í rík-
isstjórn.
Þeir voru svo eyðilagðir yfir
þingfrestuninni í vetur, ag flestir
gerðu góðlegt grín að, en málið
1-eit þannig út frá þeirra sjónar-
hól, að ef þeim tækist að halda
uppi illindavaðli á Alþingi, þá
mætti lukkast að sþrengja stjórn
ina vegna deilunnar um verð
landbúnaðarvaranna. En allur
þeirra æsingur varð að engu, og
farsæl lausn fékkst á viðkvæmu
máli. En þá var gripið til nýrra
ráða. Efnahagsmálafrumvarpið
Iðnaðarhús
til sölu við Siðumúla. Búið að byggja upp tæpa 200
ferm. Samþykkt teikning fyrir stórbyggingu.
. FASTEIGNASALA
Áka Jakobssonar og Kristjáns Eiríkssonar
Sölum. Ölafur Asgeirsson
Laugaveg 27 sími 14226 og frá 19—20,30
sími 37087.
Veiðijörð
Jörðin Ytri-Hóll í Vestur-Landeyjarhreppi Rangár-
vallasýslu, er til sölu og laus til ábúðar í næstu far-
dögum, eða íyrr. Jörðin er mjög hæg, land afgirt og
góð ræktunarskilyrði, og liggur jörðin við þjóðveg.
Rafmagn frá Sogslínunni, sími og silungsveiði í
Hólsá, sem rennur meðfram túninu. -— Uppl. gefur
Magnús Gunnarsson, Ártúnum, Rang.