Morgunblaðið - 15.01.1961, Blaðsíða 20

20
MORGVTSBLAÐIÐ
Sunnudagur 15. jan. 1961
komst að veggnum, teygði út
angana, sveiflaði þeim með mikl
um yndisþokka, til beggja hliða,
sneri síðan við og skreið hægt og
hægt yfir loftið aftur. Ég fyrtist
við þetta og sagði: — I>ú hefur
alls ekkert hér að gera. Reyndu
að hafa þig burt. Snáfaðu burt.
Eftir andartak leit ég snöggvast
á loftið aftur. Krabbinn var
horfinn.
' Jæja, hugsaði ég. I>að var þó
elltaf léttir. En Diana, nú geng-
ur þetta of langt. Þú veizt ósköp
vel, að þarna var enginn krabbi.
Þetta er bara taugar og jmynd-
un og áhyggjur og ofmikill
drykkjuskapur. Diana mín, nú
er tími til kominn að taka sig
saman í andlitinu. Þú hefur
drukkið stöðugt vikum saman.
Þetta gengur ekki, Diana: Ég
var enn að æpa að sjálfri mér,
|>egar ég sofnaði aftur, jafn
snögglega og ég hafði vaknað.
Daginn eftir var ég hræddari
; en ég vildi kannast við, jafnvel
fyrir sjálfri mér. Ég sagði Bob
ekki frá neinu. Ég hugsaði með
mér, að ekki gæti þetta verið
i dellan. Getur maður fengið deil-
; una þegar rnaður er ekki nema
þritugur? Er það ekki nokkuð
snemmt? Svo mikið hef ég ekki
drukkið og heldur ekki svo
lengi. Ég sé ekki ofsjónir og
i heyri ekki ofheyrnir.
p • Én þetta, sem ég hafði séð,
hræddi mig samt nægilega til
þess, að ég snerti ekki áfengi í
marga daga á eftir.
t Það var ekki eimiungis lát
mömmu, sem hafði komið mér
á fyllirí, heldur líka vaxandi
peningaáhyggjur. Ég fékk í mag
ann í hvert skipti sena ég hugs-
aði- til fjármálanna minna. Hing
að til hafði ég ekki þurft annað
en rétta út höndina eftir þvi,
sem ég þurfti á að halda, og ég
hafði aidrei hugsað nánar um
það, þvj| að uppspretturnar voru
svo ma^gar. En nú höfðu allar
þær pppsprettur skyndilega
yrði gert upp, en það yrði aldrei
fyrr en eftir tvö—þrjú ár, og
þomað upp. Ég hafði unnið mér
inn næstum tvö hundruð og
fimmtíu þúsund dali í Holly-
wood, og það var farið, sömu-
leiðis arfurinn eftir Robin, líf-
rentuna var ég búin að fá lánað
út á eins og hægt var og við Bob
höfðum eytt því öllu eins og
það lagði sig. Ég gat búizt við
einhverju, þegar bú mömmu
hann aldrei ófriðsamur nema
veitzt væri að mér. Þá var hann
fljótur að koma mér til hjálpar
og gefa hverjum á hann, sem
dirfðist að segja, að Diana Barry
more væri drukkin — hvort sem
'það var leiksviðsþjónn, leik-
stjóri eða hver annar sem var.
Lengst af, eftir því sem leið á
daginn, breyttiet góðlyndi Bobs
í máttleysi og syfjur. Hann var
nú mikið tii hættur að ganga
Já, það er ekki nema blákaldur sannleiki/
(Úr kvikmyndinni, er sýnd verður í Austurbæjarbíói).
yrði líklega aldrei mikið, sökum
hins geysilega kostnaðar við
legu hennar og útför.
Og Bob hafði engar tekjur,
ekkert sparifé, enga atvinnu.
Allt í einu voru peningarnir
orðnir svo óskaplega mikilvæg-
ir, ekki sem leikfang til að hafa
í höndunum, heldur sem nauð-
syn, til þess að standa undir
fæði, fötum og þaki yfir höfuðið.
Og svo fórum við Bob að rífast
út af peningum. Það var annars
erfitt að rífast við Bob. Hann
var góðlyndur, hægur og þótt
hann væri, eins og pabbi, stund-
um óstyrkur á fótunum, var
Eg er alveg að verða búinn að láta niður í mína tösku!
milli leJkstjóranna, þar sem
hann óttaðist þá auðmýkingu,
sem afsvari fylgdi, og héit sig
því mest heima. Og hvað mig
snerti þá gat einn Barrymore
ebki gengið frá manni til manns
í atvinnuleit. Það gerði enginn,
sem eitthvert nafn hafði. Það
voru umboðsmennirnir, sem sáu
um nafnkunna fólkið, en þeir
voru bara farnir að tregðast.
Enginn leikstjóri hafði lyst á
endurtekningu á Ansonia-þætt-
inum.
Þegar ég hitti Bób í fyrsta
sinn, sagði hann. — Ég er alveg
kominn út úr öllu. Ég vil, að þú
vitir það. Ég hummaði það fram
af mér. — Það er ég líka, sagði
ég glaðlega. En þá átti ég enn
einhverja aura. Yonirnar fyrir
hönd okkar Bobs voru miklar og
allar uppi í skýjunum. Við ætl-
uðum að leika hjónapar, alein,
og verða fræg fyrir leik okkar.
En þá var mér ekki ljóst, að orð
Bobs voru bókstaflega sönn.
Hann var búinn að gefa alla von
frá sér.
En nú, þegar fjármálaáhyggj-
urnar voru komnar til sögunnar,
sá ég ekkert hlægilegt við á-
standið hjá okkur. Ég fór að
selja hitt og þetta. Robin hafði
arfleitt mig að nokkrum verð-
mætum nýtízku málverkum. Ég
seldi þau fyrir milligöngu Ted
Paokhams. Ted gerði dálítið að
slíkri umboðssölu fyrir fínt fólk
og seldi fyrir það alllt frá list-
munum, niður í kjóla, sem einu
sinni hafði verið komið í, og
minkaskinnsteppi. Ein af mynd-
um Robins, sem var tvö þúsund
dala virði, fór fyrir sjö hundruð.
— Þarftu þess arna? spurði Ted,
vandræðalegur, í hvert sinn, og
ég sagði: — Já, ég þarf þess. En
auðu rúmin á veggjunum voru
mér kvöl. Ég þaut út og keypti
fjölda af ódýrum myndum, til
þess að þekja þau með.
Þegar þeir peningar voru
eyddir, tók ég að veðsetja skart-
gripina mína. Fyrst fór demanta
armbandið mitt og síðan gull-
falleg næla með rúbínum og
safírum og demöntum, sem
Jimmy Olark hafði gefið mér,
eftir kynningarveizluna mína;
hann var einn af tilbiðjendum
mínum þá. (Mamma hafði sagt:
— Þetta er svo smekklegt, að ég
ætla að lofa þér að taka við
því). Þar næst var það stórkost-
lega fallegur kross, settur dem-
öntum, sem pabbi hafði gefið
mömmu á fyrsta giftingarafmæl
inu þeirra og sjálfur teiknað.
Ég veðsetti þetta allt, en hugg-
aði mig við það, að ég rnyndi
leysa það út aftur, þegar bú
mömmu hefði verið gert upp.
Bob horfði á þetta, miður sín
af gremju. — Æ, fjandinn hirði
þetta; hraut loksins út úr hon-
um einn daginn. — Allt, sem
þér hefur þótt svo vænt um, og
nú þarftu að selja það, af því
að ég get ekki unnið fyrir þér.
— Svona vil ég ekki láta tala
um þetta, sagði ég.
En hann hélt áfram að ásaka
sjálfan sig. — Ef ég bara væri
sá maður, að ég gæti eitthvað
gert .... ef ég hefði nokkra
sjálfsvirðingu ....
Þetta nægði til þess að koma
mér út úr jafnvægi. Þessi ör-
vænting hans gerði mig hrygga
og síðan grama yfir því, að ég
skyldi vera hrygg. Ég vildi
ekki vorkenna Hmanninum mín-
um og aumka hann:
— Já, það er ekki nema blá-
kaldur sannleiki! hvæsti ég
framan í hann. — Ef þú værir
einhverskonar maður, þyrfiti ég
ekki að vera að þessu. Þá mund-
irðu fá þér eitthvað að gera, ef
efcki á Broadway, þá annars
Sflíltvarpiö
Sunnudagur 15. janúar
8.30 Fjörleg músík í morgunsárið.
9.30 Fréttir.
9.10 Veðurfregnir.
9.20 Vikan framundan.
9.35 Morguntónleikar:
a) ..Erbarm dich mein, o Herre
Gott“, kantata eftir Buxte-
hude (Margot Guilleaume,
Ernst Max Lúhr og Musik-
krunde-kórinn syngja; Marie
Luise Becchert leikur á org-
el og stj. kór og hljóðfæra-
leikurum).
b) Walter Gieseking leikur á
píanó etýður eftir Debussy.
VöruhappdrcPtii
d SiBS
12000 vinningar á ari
30 krónur miðinn
r
McCLUNE'S QUITE A CHARACTER,
ANDV...I WONDER »F HIS BITEfe
h- AS BAD AS HIS BARK t .
I DON'T BELIEVE TRAIL
WILL, VELLOW BEAR, BLTT
FOLLOW HIM ANVWAY...
I'M NOT SURE HE'S
A WRITER OR A 1
PHOT OGR APHER / h
VOU WANT ME TO
FOLLOW HIM, MISTER
McCLUNE, TO SEE IF
HE GOES INTO HIDDEN
LAKES?
LET ME 1
KNOW WHERE
HE GOES AND
WHAT HE'S UP TO
Á
— Á ég að elta hann, herra
McClune, til að sjá hvort hann
í&r til Leynivatna?
Ég held ekfci að Markús hvort hann er rithöfundur og
geri það, Guli Björn, en eltu Ijósmyndari. Láttu mig vita
hann samt, Eg er ekki viss lun hvert hann fer og hvað hann
gerir!
— McClune er sérkennilegur,
Andy .... Ætli hann aé jafn
grimmur og hann lætur? ■
J*.
c) Skozk fantasfa op. 46 eftir
Bruch (Jascha Heifetz fiðlu-
leikari og RCA-Victor hljóm
sveitin í New York leika;
William Steinberg stjórnar).
11.00 Messa 1 Fríkirkjunni (Prestur:
Séra Þorsteinn Björnsson. Org-
anleikari: Sigurður ísólfsson).
12.15 Hádegisútvarp.
13.00 Afmæliserindi útvarpsins um
náttúru íslands; X: Lífið í sjón-
um (Ingvar Hallgrímsson mag.),
14.00 Miðdegistónleikar:
a) Fiðlusónata nr. 3 í c-moll op.
45 eftir Grieg (Josef Suk leik-
♦ ur á fiðlu og Josef Hála á
pfanó.)
b) Lenoie Rysanek syngur óperu
aríur.
c) ,,Sylvia", balletmúsík eftlr
Delibes (Hljómsveit tónlisíar-
skólans í París; Désormiére
stj.).
15.30 Kaffitíminn: Jan Moravek og fél
agar hans leika.
16.00 Veðurfregnir.
Endurtekið leikrit: „Óskalindtn**,
gamanleikur eftir Eynon Evans,
þýddur af Sveini Einarssyni fil.
kand. (Áður útv. 5. marz í fyrra)
— Leikstjóri: Gísli Halldórsson.
17.30 Barnatími (Anna Snorradóttir):
a) Rabb um nýársáform.
b) Tvær telpur syngja og leika
undir á gítara.
c) „Tryggur og Ótryggur**,
norskt ævintýri.
d) Leikritið „Ævintýraeyjan**:
IV. þáttur. — Leikstjóri; Stein
dór Hjörleifsson.
18.25 Veðurfregnir.
18.30 Þetta vil ég heyra: Ásgerður
Jónsdóttir velur sér hljómplötur,
19.10 Tilkynningar.
19.30 Fréttir og íþróttaspjall.
20.00 Samtals|>áttur: Sigurður Bene»
diktsson talar við íslenzkan fall«
hlífarhermann, Júlíus Magga
Magnús.
20.20 Hlj.ómsveit Ríkisútvarpslns lelk
ur mansöng fyrir strengjasveit
eftir Karlowicz. Stjórnandi: Boh
dan Wodiczko.
20.45 Spurt og spjallað í útvarpssal,
— Þátttakendur: Freymóður Jó-
hannsson málari, Gunnar Dal rit
höfundur, Hinrik Guðmundsson,
verkfræðingur og Pétur Sigurðs-
son alþingismaður. — Stjórnandl
Sigurður Magnússon.
22.15 Fréttir og veðurfregnir.
22.20 Danslög, valin af Heiðari Á«t-
valdssyni danskennara.
23.30 Dagskrárlok.
Mánudagur 16. janúar
8.00 Morgunútvarp. — Bæn (Sér*
Jón Auðuns dómprófastur). —
8.05 Morgunleikfimi. — 8.15 Tón-
leikar. — 8.30 Fréttir. — 8.35 Tón
leikar. — 9.10 Veðurfregnir. —
9.20 Tónleikar. — y
12.00 Hádegisútvarp. K
(12.25 Fréttir og tilkynningar).
13.15 Búnaðarþáttur: Gísli Kristjáns*'
son ritstjóri ræðir við mjólkur-
fræðing, sem gerzt hefur bóndi.
12.50 „Við vinnuna“: Tónleikar. —
15.00 Miðdegisútvarp: Fréttir. — 15.05
Tónleikar. — 16.00 Fréttir og til-
kynningar — 16.05 Tónleikar.
18.00 Fyrir unga hlustendur: „Forspil
bernskuminningar listakonunnar
Eileen Joyce; XI. (Rannveig
Löve).
18.25 Veðurfregnir.
18.30 Þingfréttir. — Tónleikar.
19.00 Tilkynningar.
19.30 Frcttir.
20.00 Um daginn og veginn (Séra
Sveinn Víkingur).
20.20 Einsöngur: Erlingur Vigfússon
syngur; Fritz Weisshappel leik-
ur undir á píanó.
a) Tvö lög eftir Emil Thorodd-
sen: „í fögrum dal" og „Geng
ið er nú“, bæði úr „Pilti og
stúlku“.
b) „í fjarlægð" eftir Karl O,
Runólfsson.
c) „Fjólan" eftir Þórarin Jóns-
son.
d) „A vucchella" eftir Tostl.
e) „Rondine al nido“ eftir Cresc
enzo.
20.40 Úr heimi myndlistarinnar (Björn
Th. Björnsson listfræðingur.)
21.00 Tónleikar: Píanókonsert í f-moll
op. 92 eftir Glazunoff (Svjatoslav
Rikter og Nýja sinfóníuhljóm-
sveitin í Moskvu; Kyril Kondra-
sjín stjórnar).
21.30 Útvarpssagan: „Læknirinn Lúk-
as“ eftir Taylor Caldwell. Ragn-
heiður Hafstein. XXVII. lestur.
22.00 Fréttir og veðurfregnir.
22.10 Hljómplötusafnið (Gunnar Guð-
mundsson).
23.00 Dagskrárlok.
Hann gleymdi ^
1APPDRÆTTI
fÁSKÓLANS