Morgunblaðið - 07.03.1962, Blaðsíða 20

20
MORC VTSBL AÐIÐ
Miðvikudagur 7. marz 1962
GEORGE ALBERT CLAY:
INA
Saga samvizkulausrar konu
------------ 2 ------------
bréfin.... að undanteknu því,
sem henni barst í marzmánuði:
....en það er ekki til ann-
ars en auka kvalir mínar að
reyna að hætta að hugsa um
þig. Alltaf er það þín rödd,
sem ég heyri á nóttunní, og
alltaf er það þitt andlit, sem
ég sé. Alltaf og alltaf og alltaf
ert það þú.
Ég hef lítið að bjóða, nema
serukæra og heiðarlega ætt,
en nokkrar greinar hennar
eru hér í fremstu röð. .og til-
tölulega náðugt líf, saman-
borið við það, sem gerist í
Vesturálfu, en síðast og ekki
sízt hjarta, líkama og sál.
Ef tilfinningar þínar eru
eins og ég vona og ef þú ert
eins viss og ég er, þá þarftu
ekki annað en tala við hr.
Baetz, og.....
Hún reyndi að gleyma þessu
bréfi, en árangurslaust, og því
meir, sem hún' reyndi að hrinda
því frá sér, því betur varð henni
ljóst, hvað það þýddi raunveru-
lega. Því að Gina hafði alltaf
þráð auðæfi. Ekki aðeins þægi-
legan efnahag, heldur auðæfi,
mikil auðæfi, óteljandi auðæfi.
Hún reyndi að telja sjólfri sér
trú um, að auðæfi væru ekki
hið eina eftirsóknarverða, en það
var árangurslaust, því að innst
í hjarta sínu fannst henni svo
vera. Á hverjum morgni ásetti
hún sér að skrifa Diego þá um
kvöldið og hafna boði hans, en á
hverjum degi sá hún eitthvað,
sem hana langaði að eiga og dag
eftir dag dró hún svarið á lang-
inn.
Tim tók eftir því, að hún var
þögul og virtist áhyggjufull og
honum datt í hug, að nú mundi
hún vilja festa ráð sitt. Samt
var hann hræddur við að reka á
eftir henni, en vildi heldur láta
hana taka ákvörðun sína sjálfa,
svo að hann beið þolinmóður eft-
ir réttu stundinni til að biðja
hana enn einu sinni að þiggja af
honum hringinn. Hann hafði þeg-
ar beðið í þrjú ár og þoldi að bíða
ofurlítið enn.
Þegar hún gekk inn í skrif-
stofuna og tók þangað með sér
apríl-sólskinið, fann hann, að
stundin var komin. Það var ein-
hver heiðríkja yfir henni, sem
hann hafði aldrei skynjað fyrr..
það var greinilegt, að hún hafði
tekið ákvörðun sína. Hún var
róleg og einbeitt.
Hann stóð upp og ætlaði að
taka hana 1 faðm sér, en hún
rétti honum bara bréfið og beið
síðan meðan hann las það. Fyrst
hló hann, eins og hann hafði gert
að öllum hinum bréfunum, en þá
varð hann þess var, að hún tók
ekki undir þennan hlátur hans.
Ég ætla að gera það, Tim sagði
hún rólega.
Vertu ekki svona vitlaus, Gina.
Hann seildist eftir henni, eins og
til að hrista hana, en þá lét hann
hendur falla. Þú elskar ekki
Diego! Nei, svei því þá alla daga.
Þú kærir þig beinlínis ekkert um
hann!
Hún gekk nær honum, rétt eins
og hún ætlaði að fara að sann-
færa hann, en hörfaði til baka..
nú gat henni verið sama, hvort
hann skildi hana eða ekki. Þú
hefur aldrei skilið mig eða trú-
að mér, sagði hún. Það er komið
heilt ár síðan ég sagði þér, að
mér litist vel á hann.
Litist vel á, gott og vel! sam-
þykkti Tim. En að elska hann er
dájítið annað. Þú þarft ekki að
segja mér, að þú gerir það.
Þetta er tækifæri, sem ég fæ
ekki nema einu sinni á ævinni,
ef út í það er farið.
Tækifæri til hvers?
Tækifæri til annarra betri lífs-
kjara en þeirra, sem ég hef haft
af að segja.# Til þess að geta
veitt mér það sem ég vil. Til
þess að verða hamingjusöm.
Þú ert bjáni og hefur séð of
margar kvikmyndir. Hann hló.
Veiztu kannske ekki, að margt
forríkt fólk, er óhamingjusamast
allra?
Það eru fátæklingarnir líka,
svaraði hún rólega. Heldur vil ég
vera óhamingjusöm og rík en ó-
hamingjusöm og fátæk.
En þetta er bara skakkt að
farið hjá þér. Gina. Nú vissi
hann, að hann varð að taka á
öllum sínum fortölugáfum. Hann
mundi úr bréfinu, sem hann var
nýbúinn að lesa, að þar var tal-
að um að „tala við hr. Baetz“ og
mundi um leið, að það var ein-
mitt erindi hennar í skrifstofuna
nú en alls ekki að hitta hann
sjálfan. Hjónabandið verður að
byggjast á ást, sagði hann alvar-
lega. Það er áralöng samvinna,
það er að vera tilbúinn að afsala
sér þessa heims gæðum, án þess
að sakna þeirra, aðeins af því
að manni nægir að vera með
þeim, sem maður elskar.. Hann
þagnaði og sá að hún hlustaði.
Það er heimili, sem maður hefur
unnið fyrir sjálfur og börn, sem
eru sameiginleg eign beggja. Og
þá er hægt að njóta erfiðisins,
ef maður eignast auð, en fyrr
ekki.
En ég vil fá auðinn strax, með-
an ég er enn ung og get notið
hans, sagði hún og vissi um leið,
að hann hafði hlustað án þess að
heyra. Ég kæri mig ekkert um
allan þennan munað, þegar ég
er orðin gömul.
Þetta sem þú hefur sagt, þýðir
ekki annað en það að þú ætlar
að giftast til fjár.
Ég ætla að giftast manni, sem
svo vill til, að er ríkur.
Það þýðir nú eitt og það sama.
Kann að vera. Gina yppti öxl-
um. Ég veit það ekki, en hitt veit
ég, að ég vil vera hamingjusöm
og það verð ég aldrei fátæk. Ég
hef þaulhugsað þetta, Tim. Hugs-
að um það dag og nótt í heilan
mánuð og þetta er eina leiðin,
veit ég fyrir vist.
En hvað þá um mig, Gina?
Hann tók í arm hennar. Hvað um
þetta? Hann dró hana að sér og
kyssti hana. Nei, þú skalt ekki
streitast á móti.... Og hún hálf-
gleymdi sér, þangað til hún átt-
aði sig á því að hr. Baetz gæti
komið fram í dyrnar, og séð til
þeirra. Hún sleit sig því lausa.
Þetta var ekki rétt af þér, Tim.
Hún stóð langt frá honum og
seildist í töskuna sína eftir vara-
lit.
Þú elskar mig eins og ég þig,
sagði hann, rólega. Og hvers ósk-
ar þú frekar í lífinu, Gina? Ég
verð ekki alltaf skrifstofuþræll,
hversvegna viltu mig ekki eins
yel? Hr Baetz fer bráðum til
Manila og ég er kunnugri hér í
skrifstofunni en nokkur annar
maður. Seinna gæti ég jafnvel
fengið stöðuna hans, hélt hann
áfram í ákafa sínum og bjart-
sýni. Svo kemst ég einhverntíma
í aðalskrifstofuna, er ég viss um,
og get endað sem aðalforstjóri
fyrir öllu fyrirtækinu.
Hann þagnaði þegar hún hló
sem hún þó hafði ekki ætiað sér.
En hún hafði orðið svo hissa á
þessu, þar eð hún hafði aldrei
hugsað sér hann í sambandi við
metorðagirnd. Vertu ekki með
þessa vitleysu, sagði hún. Þú hef-
ur hvorki menntun né aÓstöðu til
þess arna, Tim. Þú mátt þakka
fyrir ef þú getur orðið aðstoðar-
forstjóri hérna.
Hann lét axlir síga og horfði
snöggvast niður fyrir sig, rétt
eins og verið væri að hrifsa ein-
hvem draum úr hendi hans og
það ylli honum ósegjanlegum
sársauka. Þegar hann svaraði,
var öll æsing horfin en þreyta
boemin í staðinn. Þetta skaltu
aldrei gera, Gina, sagði hann
dræmit. Segðu aldrei við mann að
hann sé hlægilegur. Hlæðu að
öllu sem hann segir en ekki þessu
láttu hann ekki finna, að hann
hafi heimskað sig. Lofðu honum
að eiga drauminn sinn óáreitt-
um.
Hvorugt þeirra sagði orð, en
sólin varpaði geisla, kvikum af
ryki, rétt milli þeirra. Þá stakk
Gina töskunni undir handlegg-
inn, en grænu augun ljómuðu
af eftirvæntingu og munnsvip-
urinn var einbeittur. Ætlarðu
ekki að vísa mér inn til hr. Ba-
etz? spurði hún.
Skrifstofan hans er þarna,
sagði hann þreytulega. Nú verð-
urðu að bjarga þér sjálf, Gina.
II.
Geislar brennheítrar Filips-
eyjasólarinnar teygðu sig eftir
svölunum að herbergi frú Lolytu
ög brutust síðan gegn um glugga-
hlerana og ráku á flótta svalann,
sem þar var inni fyrir. Þeir hit-
uðu bambusmotturnar á gólfinu
og leituðu síðan áfram að rúm-
inu, til að leita að gömlu frúnni
sem reyndi að forðast þá í
lengstu lög. Hún rumskaði, en
lokaði augunum aftur einbeitt-
lega, svo að hrukkurnar við
augnakrókana jukust og marg-
földuðust, en það var árangurs-
laust því að hitabeltisbirtan náði
samt að komast gegn um augna-
lokin. Hún skynjaði, að hún hafði
sofið yfir sig og þótt ekki væri
það nema hálftími, var það mikil
vægur hálftími, því að einmitt
nú var svali morgunsins að lúta í
lægra haldi fyrir hitanum, sem
svo varð að þola til sólarlags.
Hún ýtti diúnábreiðunni til fóta
í rúminu og fann hitann á þess-
ari gömlu ábreiðu og minntist þá
um leið brúðkaupsferðarinnar
sinnar til Hong Kong, þegar Don
Diego hafði keypt ábreiðuna
handa henni. Enda þótt skáparnir
hennar væru fullir af nýrri rúm-
ábreiðum hafði hún aldrei viljað
nota aðrar en þessa.
Dios! Hún mátti ekki vera að
hugsa aftur í tímann. Hún átti
verk fyrir höndum — mikið
verk! Þú verður að komast á
lappir, sagði hún við sjálfa sig.
Hvað gengur eiginlega að þér,
Lolyta de Aviles, fyrst þú held-
ur, að þú megir liggja í bælinu?
Samt lá hún svolitla stund enn,
því að hún gat ekki annað en
hugsað um Vicente, son sinn.
Hún þóttist viss um, að hann um-
gengist „Amerísku nýlenduna"
ofmikið. Það var allt í lagi þó
GEISLI GEIMFARI * X- X-
Eullreynd. Verkfræðingar okkar hafa
undirbúið mjög nákvæmar prófanir
* Xr >f
NATUIfAULY/ EAPTM SECURITY Y I'LL TAKE YOU
IS AT YOUR PISPOSAL, MR. I THERENOW,
■— Öryggiseftirlitið er að sjálf-
sögðu reiðubúið að veita aðstoð,
herra Jason. Hvenær get ég skoðað
verksmiðju ykkar?
— Ég skal fylgja yður þangað
núna Geisli höfuðsmaður. Við hefj-
um prófanir eftir tvo daga, Geisli.
Þessi durabillium blanda verður
á þensluþol, þrýsting og solarhita.
— Það ætti að verða athyglisvert
íð sjá.
hann vœri félagi í Ameríska
Klúbbnum, og gat meira að
segja verið gott upp á verzlunar-
viðskipti, að því er Diego sagði,
en Vieente varð að eignast
spænska konu og það var ólík-
legt, að hann hitti margar þeirra
á slíkum stað. Hann var kominn
fast að þrítugu og móðir hans
hafði ýtt hverri stúlkunni eftir
aðra í veg fyrir hann, svo sem
Luisu Sffredo, sem var vel ætt-
uð, þótt ekki væri hennar ætt
eins gömul og de Aviles-ættin.
Hún reyndi svo sem lengst af
að vera ekki að hugsa um þetta,
en það lét hana aldrei í friði,
Diego hafði líka verið áhyggju-
fflUtvarpiö
Miðvikudagur 7. marz
(Öskudagur)
8:00 Morgunútvarp (Bæn — 8:05 Morg
unleikfimi — 8:15 Tónleikar
8:30 Fréttir — 8:35 Tónleikar
9:10 v v.ðurfregnir — 9:20 Tónl.),
12:00 Hádegisútvarp (Tónleikar —
12:25 Fréttir og tilkynningar).
13:00 „Við vinnuna“: Tónleikar.
15:00 Síðdegistónleikar (Fréttir, tiJlk.
— Tónl. — 16:00 Veðurfr. —
Tónleikar — 17:00 Fréttir — Tón«
leikar).
17:40 Framburðarkennsla í dönsku og
ensku.
18:00 Útvarpssaga bamanna: ,.Nýja
heir. ilið“ eftir Petru Flagestad
Larsen; XV. (Benedikt Arnkels-
son).
18:20 Veðurfr. — 18:30 Þingfréttir.
Tónleikar.
19:00 Tilkynningar — 19:30 Fréttir.
20:00 Varnaðarorð: Þórður Hunólfssoil
Öryggismálastj óri talar um ör«
yggi á vinnustöðum.
20:05 Tónleikar: Andre Kostelanetz og
hljómsveit leika lög eftir Richard
Rodgers.
20:20 Kvöldvaka:
a) Lestur fomrita: Eyrbyggja
saga; XII. (Helgi Hjörvar rit
höfundur).
b) íslenzk tónlist: Lög eftip
Árna Björnsson.
c) Andrés Björnsson flytur síð
ari hluta frásöguþáttar I>or«
móðs Sveinssonar: Úr fjörðu
— inn Látraströnd.
d) Jóhannes úr Kötlum les úp
þjóðsögum Jóns Árnasonar.
e) Úr Vestfjarðaför: Stefán Jóna
son ræðir við Guðmund Gils
son og Halldór Kristjánssou
á Kirkjubóli um roðskó.
21:45 íslenzkt mál (Ásgeir Blöndal
Magnússon cand. mag.).
22:00 Fréttir og veðurfregnir. — 22:10
Passísusálmur (14).
22:25 Veraldarsaga Sveins frá Mæli'*
fellsá; VI. (Hafliði Jónsson garð
yrkjustjóri).
22:45 Næturhljómleikar: Frá tónleik*
um Sinfóníuhljómsveitar íslands
í Háskólabíói 22. f.m.; síðari
hluti íslenzkrar efnisskrár
Stjórnandi: Jindrich Rohan. —•
Einsöngvari: Guðmundur Jóns«
son.
a) „Landssýn'* eftir Jón Leifs.
b) „Um ástina og dauðann** eft
ir Jón Þórarinsson.
c) „Á krossgötum**, svíta eftip
Karl O. Runólfsson.
23:25 Dagskrárlok.
Fimmtudagur 8. marz.
8.00 Morgunútvarp (Bæn. — Morgun
unleikfimi. — 8.15 Tónleikar.
8.30 Fréttir. — 8.35 Tónleikar.
9.10 Veðurfregnir — Tónleikar),
12.00 Hádegisútvarp (Tónleikar.
— 12.25 Fréttir og tilkynningar).
13.00 „Á frívaktinni**, sjómannaþátt*
ur (Sigríður Hagalín).
15.00 Síðdegisútvarp (Fréttir og tilk,
— Tónleikar. — 16.00 Veðurfr,
. — Tónleikar. — 17.00 Fréttir,
Tónleikar).
17.40 Framburðarkennsla í frönsku og
þýzku.
18.00 Fyrir yngstu hlustendurna (Guð«*
rún Steingrímsdóttir).
19.20 Veðurfregnir. — 18.30 t>ingfréttip
— Tónleikar.
19.00 Tilkynningar. — 19.30 Fréttir.
20.00 Um töluvísi; II. þáttur: Talna*
kerfi og talnaritun (Björn Bjarna
son menntaskólakennari).
20.15 íslenzkir organleikarar kynna
tónverk eftir Johann Sebastian
Bach; V : Páll Kr. Pálsson leikup
sálmaforleik og prelúdíu og fúgu
1 h-moll; dr. Páll ísólfsson flytur
formálsorð.
20.45 Austfirðingavaka, hljóðrituð
eystra s.l. haust á vegum Ung*
menna- og íþróttasamband Aust-*
urlands. I>ar koma fram Hilmap
Bjamason skipstjóri, Kristján
Ingólfsson skólastjóri, Jóhann
Magnússon bóndi, Gissur Ó, Er«
lingsson stöðvarstjóri, Þórarinn
I>órarinsson -ólastjóri Sigur«
björn Snjólfsson bóndi, Sigurðup
Blöndal skógarvörður, Ármann-*
Halldórsson kennari, Jón Kerúlf
bóndi, Steínn Stefánsson skóla^
stjóri, Erlendína Jónsdóttir hús*
frú, samkórinn Bjarmi, barna*
kór Seyðisfjarðar og karlakóp
Flj ótsdalshéraðs.
22.00 Fréttir og veðurfregnir. — 22.13
Passí usálmur (15).
22.25 Þrjátíu ára hj ónabandssæla**,
smásaga eftir Eduard Vilde, I
þýðingu Málfríðar Einarsdóttup
(Jón Aðils leikaM).
22.40 Djassþáttur (Jón Múli Árnason),,
— 23.10 Dagskrárlok.