Morgunblaðið - 07.03.1962, Blaðsíða 14

14
MORQUISBLAÐIÐ
Miðvikudagur 7. xnarz 1962
Námskeið
félagsmála-
stofnunarinnar
NÁMSFLOKKASTARFSEMI
Félagsmálastofnimarinnar hófst
sunnudaginn 4. þ. m. með rekstri
erindaflokks um verkalýðs- og
efnahaldsmál og námskeiði í
fundarstörfum, rökfræði og
mælsku. Hannes Jónsson, for-
stjóri, setti námskeiðið. Og að
l>vi loknu tók Bjarni Bragi Jóns-
son, hagfræðingur við stjórn
fyrsta námskeiðafundar. Á dag-
skrá voru tvö erindi: Þróun og
grundvöllur verkalýðsbaráttunn-
ar, flutt af Hannesi Jónssyni og
Upphaf verkalýðshreyfingarinn-
ar, sem Haraldur Jóhannsson
hagfræðingur flutti.
Á sunnudaginn kemur mun
Hannibal Valdemarsson, forseti
ASI, flytja erindi um íslenzka
verkaiýðshreyfingu í fortíð og
nútíð og Björgvin Sigurðsson,
framkvæmdastjóri Vinnuveit-
enda sambandsins, flytja erindi
um sögu, tilgang og skipulag
samtaka atvinnurekenda.
Innilegar þakkir öllum þeim er glöddu mig á áttræðis
afmæli mínu 15. febrúai sl. — Guðs blessun fylgi ykkur
ætíð.
Stykkishólfi 5. marz, 1962.
Guðrún Sigurðardóttir
llliit
Siguf-þóf Jór\ssor\ & co

Faðir minn
ANDRÉS J. BERTELSEN
stórkaupmaður
andaðist á Landakotsspítala 5. marz.
Friðrik Bertelsen
Elskulegu bórnm okkar,
JÓNA STEFÁNSDÓTTIR
og
LARUS DANIEL STEFÁNSSON
verða jarðsungin frá Kapellunni í Hnífsdal, fimmtu-
daginn 8, marz kl. 2 e.h.
Sigfríð Lárusdóttir, Stefán Björnsson
Jarðarför mannsins míns,
HAUKS HRÓMUNDSSONAR
fer fram frá Fossvogskirkju, fimmtudaginn 8. marz kl.
3 e.h.
Hulda Sveinbjörnsdóttir
Samkvæmt ósk bróður okkar,
HLÖÐVERS Á. ÁRNASONAR
frá Oddsstöðum
sem andaðist í Burkington Ondasio 6. jan sl. hefur jarð-
setning hans farið fram hér heima.
Áslaug Árnadóttir, Rannveig Árnadóttir,
Guðrún Árnadóttir
Hjartans þakkir sendi ég öllum þeim er auðsýpdu
samúð vegna andláts sonar míns
WILLIAMS BREIÐFJÖRD
Dorothy M. Breiðfjörð
Innilegar þakkir fyrir auðsýnda samúð og hlýhug við
andlát og jarðarför
INGÓLFS GUÐMUNDSSONAR
Strandgötu 25 B, Akureyri
Ingibjörg Halldórsdóttir, Margrét Ingólfsdóttir,
Sigurlaug Ingólfsdóttír, Ragnar Steinbergsson,
Ásta Sigurðardóttir.. Ingimar Eydal,
Steingrímur G. Guðmundsson, Lilja Valdimarsdóttir
Bótamál vegna meiðsla
af hálfu lögreglumanna
NÝLEGA var kveðinn upp í
Hæstarétti dómur í skaðabóta-
máli, er Baldvin Sigurbjörnsson,
skipstjóri, Hafnarfirði, höfðaði
gegn fjármálaráðherra f. h. rík-
issjóðs til greiðslu bóta vegna
meiðsla, ei hann varð fyrir af
völdum lögreglumanns í lög-
reglustöðinni í Reykjavík.
Málsatvik eru þessi:
Nokkru eftir hádegi 27. febrú-
ar 1957 kom stefnandi í lögreglu-
stöðina í Reykjavík og spurði
þar eftir kunningja sinum, er
var fangavörður þar. Stefnanda,
er var nokkuð undir áhrifum
áfengis, var eftir nokkra stund
vísað út af stöðinni. Hann kom
þó aftur innan tíðar og var þá
enn vísað út og fór lögreglumað-
ur með honum. Lét lögreglu-
maðurinn aftur útidyrahurðina á
eftir stefnanda, en stefnandi
varð milli stafs og hurðar hjara-
megin með hægri þumalfingur-
inn og hefur þá snúið að hurð-
inni. Varð síðar að taka fram-
an af fingrinum og eru bótakröf-
umar í málinu gerðar végna þess
ara meiðsla.
Stefnanda og lögregluþjóni
þeim, er hlut átti að máli, bar
ekki saman um aðdraganda slyss-
ins. Stefnandi hefur haldið því
fram, að lögregluþjónninn hafi
ýtt sér til dyranna og hafi hann
hrökklast undan manninum til
dyra og gengið aftur á bak. Lög-
regluþjónninn hafi síðan lokað-
dyrunum snöggt á eftir sér og
fylgt vel eftir með því að leggj-
ast á hurðina og þá hafi slysið
orðið.
Lögregluþjónninn, sem tjáði
sig tvisvar um þetta atriði, taldi
í síðara sinn, að stefnandi hefði
gengið einn út um dyrnar og
gengið áfram. Hann neitaði því
og, að hafa lokað dyrunum
harkalega eða hafa lagst á hurð-
ina og kveðst hann ekki hafa orð
ið var við, að stefnandi sneri sér
við í dyrunum.
Fleiri vitni voru leidd, sem öll
báru, að stefnandi hefði verið
alldrukkinn, en enginn hafði séð,
þegar slysið skeði.
Baldvin Sigurbjörnsson krafð-
ist bóta að upphæð kr. 93.935,00.
auk vaxta og málskostnaðar.
Studdi hann kröfur sínar þeim
rökum, að skv. islenzkum lögum
bæri ríkissjóði að greiða bætur
fyrir skaðaverk lögreglumanna.
Hér væri um slíkt verk að ræða,
en leggja yrði til grundvallar
skýrslu stefnanda um slysið.
Hinsvegar yrði ekki byggt á
framburði lögreglumannsins,
enda hafi hann orðið tvisaga um
mikilvæg atriði. >á var þvi og
haldið fram, að lögreglumaður-
inn hefði átt að sýna sérstaka
varúð, hafi hann verið jafn
drukkinn og lögreglumenn halda
fram.
Fjármálaráðherra, f.h. ríkis-
sjóðs, krafðist sýknu af kröfum
lUNDARGÖTU 25 iÍMI 0745
stefnanda, og rökstuddi kröfuna
með því, að ekki væri sannað, að
lögreglumaðurinn hefði viljandi
eða af gáleysi hegðað sér með
öðrum hætti en honum bar. Stefn
andi hafði verið drukkinn á lög-
reglustöðinni, hann hafi þrjósk-
ast við að fara út og hann hafi
lagt hægri hönd á dyrastaf hægra
megin, en á slíku hafi lögreglu-
maðurinn eklji getað varað sig.
Var því haldið fram, að slysið •*
væri annaðhvort sök stefnanda
eða það hefði orðið fyrir óhappa-
tilviljun, sem ekki leiddi til bóta-
skyldu stefnda.
Til vara krafðist stefndi þess,
að bótakrafan yrði lækkuð veru-
lega og var sú krafa rökstudd
með því, að stefnandi ætti megin
sök á tjóni því, sem hann varð
fyrir.
Niðurstöður málsins fyrir hér-
aðsdómi urðu á þá leið, að talið
var að stefnandi og lögreglumað-
urinn ættu hvor um sig jafnmikla
sök á slysinu og bví bæri stefnda
að greiða stefnanda hálft tjón
hans, en sú upphæð var talin
kr; 27.900,00.
í Hæstarétti urðu dómarar ekki
á eitt sáttir um niðurstöðu máls
þessa.
í forsendum að dómi meirihluta
Hæstaréttar segir svo:
„Er lögreglumaðurinn leiddi
(stefnanda) út og lokaði dyrum
lögreglustöðvarinnar, mátti hann
vænta óeðlilegra viðbragða af
hendi gagnáfrýjanda sökum ölv-
unar hans. Bar lögreglumannin-
um að kosta kapps um eftir föng-
um að. Stefnandi yrði eigi fyrir
meiðslum. Þetta átti lögreglu-
manninum að mega takast, enda
sýndi stefnandi honum eigi til-
ræði né átti lögreglumaðurinn á
neinn hátt hendur sínar að verja.
Samkvæmt þessu og forsend-
um héraðsdóms má rekja slys
stefnanda til ölvunar hans sjálfs,
óhappatilviljunar og vangæzlu
lögreglumannsins. Þegar litið er
til allra málavaxta, þykir rétt,
FERÐASKRIFSTOFAN SUNNA
hefir opnað nýja skifstoÆu í
Bankastræti 7, þar sem verzlun-
in Ninon var áður og flutt þang-
að starfsemi sína. Er inngangur
og sýningargluggi á götuhæð, en
skrifstofan á efri hæðinni.
Mörg umboð.
Guðni Þórðarson, framikvæmda
stjóri, sýndi fréttamönnum þetta
nýja húsnæði nýlega og skýrði
jafnframt frá starfsemi skxif-
stofunnar, sem hefur fengið við-
urkenningu og aðild að IATA,
alþjóðasa/mbandi flugféla;|a og
söluumboð fyrir flugfélög um
allan heim til útgáfu og söluum-
boð fyrir flugfélög um allan
heim til útgáfu farseðla fyrir
sama verð og flugfélögin. Selur
skrifstofan farseðla fyrir ísl. pen-
inga með flugfélögunum, svo og
með skipum, járnbrautum og bíl
um hvert sem vera skal. Hefur
Sunna aðalumboð á íslandi fyrir
ýmis stór skipafélög og er að
taka við umboði fyrir frönsku
ríkisjámbrautirnar, sem gerir
henni fært að selja fyrir íslenzka
peninga járnbrautarseðla um
alla Evrópu og fargjöld fyrir
bíla yfir Ermarsund og víðar.
Eru slilkir farseðlar aldrei dýr-
að (stefnandi) beri tjón sitt, sem
er hæfilega metið í héraðsdómi,
að % hlutum sjálfur, en (stefndi)
bæti honum það að hluta“.
Samkvæmt því fékk stefnandi
tildæmdar bætur að upphæð kr.
13.950,00 ásamt vöxtum og kr.
6.000,00 í málskostnað.
Sératkvæði.
Þórður Eyjólfsson, hæstarétt-.
ardómari, og prófessor Magnús
Þ. Torfason, er gegndi dómara-.
störfum í máli þessu, skiluðu sér
atkvæði. í forsendum að atkvæði
þeirra segir, að auðsætt sé, að
orsakir slyssins megi rekja til
mótþróa stefnanda og mikillar
ógætni hans. Þykir lögreglumað-
urinn ekki hafa sýnt af sér óvar-
kárni eða gáleysi í starfi sínu,
sem eigi að varða skaðabóta-
skyldu. Niðurstaða þeirra var þvf
sú, að sýkna bæri fjármálaráð-
herra f. h. ríkissjóðs af kröfum
stefnanda, en málskostnaður fyr
ir báðum réttum skyldi falla nið-
ur,
Höggmyndin af
Ólafíu
Jóhannsdóttur
1 SEINASTA jólablaði Lesbókar
ritaði ég grein um Ólafíu Jó-
hannsdóttur og sagði frá högg-
myndinni af henni, er Kristinn
Pétursson gerði. Var þar sagt
að hún væri gjöf frá Norðmönn-
um til Hins íslenzka kvenfélags.
Þetta er á algjörum misskiln-
ingi reist.
Listamaðurinn, sem myndina
gerði, hefur nú skýrt mér frá
því, að myndastyttan sé alla
ekki gjöf frá Norðmönnum,
heldur hafi frú Ragnhildur Pét-
ursdóttir í Háteigi keypt hana
af sér. Frú Ragnhildur var
stödd í Noregi 1928 þegar Krist-
inn var að gera myndina og sá
hana hjá honum. Leizt henni
svo vel á, að hún bað Kristin
að sjá til þess að tvær steypur
yrði gerðar af myndinni, og hún
fengi aðra þeirra. Þetta varð og
myndina hafði frú Ragnhildur
síðan á heimili sínu.
Ég verð að biðja afsökunar á
því, að hafa farið eftir ótraust-
um heimildum um þetta efni
þegar ég ritaði um Ólafíu. En
hitt sný ég ekki aftur með, að
höggmyndin ætti helzt af öllu
að vera í Háskóla Islands.
A. ó.
ari en í landinu sem ferðast er
um, en stundum ódýrari, eins og
t.d. 10% ódýrari með lan/gferða-
bílum i Bandaríkjunum en séu
þeir keyptir á staðnum.
Afsláttur af hótelherbergjum.
í sambandi við hótelútveganir
í Evrópu og Ameríku hefur skrif
stofan komizt að samkomulagi
við ýmis hóbel með afsiaetti, t.d.
yfir vetrarmánuðina og miunar
allt að 50% á mörgurn hótelum
á Ítalíu.
Sunna hefur undanfarin ár
skipulagt hópferðir með íslenzk-
um fararstjórum yfir sumar-
mánuðina, fyrsta ferðin á pásk-
um og sú síðasta í október,
Sagði Guðni að í fyrra hefði ver*
ið tekin upp sú nýlunda aið
fljúga mikið á langleiðum i
Evrópu og hefði það orðið vin*
sælt til að losna við löng og
þreytandi ferðalög.
Sérstaklega kvaðst Guðni vilja
leiðrétta þann misskilning, sem
hann hefði orðið var við, að
ferðaskrifstofur hljóti að leggja
aukagjald á farseðla sem þær út-
vega, en þeir væru þvert á móti
ávallt seldir á nákvæmlega
sama verði og keyptir beint hjá
viðkomandi lélagL
„Sunna“ flutt í
nýtt húsnæði