Morgunblaðið - 21.03.1962, Blaðsíða 20

20
MORGUNBLAÐIÐ
Miðvikudagur 21. marz 1962
GEORGE ALBERT CLAY:
INA
Saga samvizkulausrar konu
------------ 14 ------------
Við þannig óveður vaknaði
Gina einn sunnudagsmorgun síð-
ast í júlímánuði, en hún vaknaði
bara svo seint, að hitinn var
kominn í almætti sitt. Það var
steinhljóð í húsinu, og svona
síðla morguns hlaut það að þýða,
að fjölskyldan væri við messu.
Hún flýtti sér í fötin, eins og
bezt gekk, og þaut svo út í kap-
elluna. Hún var einlyft og mjög
lítil, enda aðeins ætluð heimilis-
fólkinu. >að voru kannski tíu
bekkir í henni, tveir þeir fremstu
fyrir fjölskylduna og svo ná-
granna eða gesti, eins og Sffredo-
fjölskylduna, og svo voru þeir
næstu ætlaðir heldri hjúum, eins
og jómfrú Alverez og Maríu
frænku. Svo komu lægri hjúin og
börn þeirra og loks lausafólk og
snikjudýr.
Morgunverðurinn var etinn í
ró og næði, en þó stundvíslega,
því að þarna var 1 mörgu að snú-
ast. Vikuna á undan höfðu frú
Lolyta og maður hennar boðið
mörgum, sem þau höfðu hitt, til
miðdegisverðar, og svo mátti bú-
ast við fjölda óboðinna gesta.
Þarna gátu orðið þrjátíu gestir,
eða jafnvel kannske hundrað og
þrjátíu, því að þessi sunnudags-
máltíð hjá de Aviles var orðin
fastur siður.
Mörgum klukkustundum síðar,
þegar gestirnir tóku að tínast
burt og loks þegar ekki voru
nema örfáir gestir eftir, sagði frú
Lolyta við Ginu, að þau hjónin
ætluðu að bjóða henni í spænska
klúbbinn.
Þetta boð afþakkaði hún og bar
fyrir sig höfuðverk, og síðan
gekk hún til herbergis síns, og
fegnar urðu jómfrú Alverez og
María frænka, sem voru orðnar
kúguppgefnar eftir daginn, og
langaði mest i bólið.
Hún hafði ætlað að hafa fata-
skipti, en þá heyrði hún barið
létt að dyrum, rétt þegar bíll
hjónanna var að hverfa fyrir
hornið. Þar var kominn Vicente.
Hún opnaði í hálfa gátt og horfði
á hann. Hann hafði áður boðið
henni út með sér. Ég er nú hrædd
um, að henni mömmu þirmi líki
þetta ekki, sagði hún. En við
komum vonandi snemma heim
aftur?
Auðvitað líkar henni það ekki,
sagði Vicente hlæjandi, og hver
veit, hvenær við komum heim.
Hann yppti öxlum. Þú þarft ekk-
ert að vera að hafa fataskipti, því
að þama verður enginn, sem þú
þekkir. Og enginn, sem líklegt er,
að þú hittir aftur. Hann hló enn.
Ginu fannst þetta allt heldur
ískyggilegt — en freistandi um
leið. Og hún yrði með Vicente.
Ég ætla að fara og taka bílinn,
sagði hann. Ég verð strax kom-
inn að dyrunum.
Þegar Gina kom niður stigann,
sá hún Vicente og bílinn úti fyr-
ir, en hún sá líka Maríu frænku,
sem tók sér stöðu beint fyrir
framan hana, spyrjandi á svip-
inn og bablaði spænsku allt hvað
af tók. Gina brosti bara til henn-
ar og gekk til dyra, en gamla
konan feita, trítlaði á eftir henni.
Þá var eins og henni yrði nú
fyrst ljóst hvað til stæði og hún
gekk fram fyrir Ginu, án þess
beinlínis að stöðva hana, en rödd
in var biðjandi.
Hún hljóp niður dyraþrepin og
að bílnum, en steig ekki inn í
hann þótt hann héldi hurðinni
upp. Hún vildi gjarna fara með
honum og vera með honum, en
hún vildi láta hann skilja, að
enda þótt hún færi með honum
í samkvæmi, þá léti hún hann
ekki ráða öllum skilmálum.
Það er bara eitt, sagði hún. Ég
vil að þú skiljir, að....
Ég skil ekki neitt, tók hann
fram í fyrir henni reiðilega. Og
ég lofa engu. Það hef ég þegar
sagt. Þú bara kemur eða kemur
ekki. Ég nenni ekki að horfa á
þig tvístíga þetta lengur.
Gina leit á húsið, sem var svo
dimmt og formlegt og þögult í
myrkrinu. Hún leit á gömlu
konuna, sem nú stóð á dyraþrep-
unum og var að ráða það við
sig, hvort hún ætti að kalla á
hjálp eða hlaupa til og halda í
stúlkuna með afli. Svo leit hún
á Vicente sem, eins og hann sjálf-
ur sagði, lofaði engu nema því
að taka hana með sér út að
skemmta sér. Kannske var þetta
síðasta vonin, um. að hann
beiddi hennar — síðasti mögu-
leikinn til að erfa auðæfi de
Aviles.
Jæja? spurði hann
Hún þaut inn í bílinn og skellti
hurðinni hart aftur, og Vicente
setti bílinn í gang, og Gina sá, að
jómfrú Alverez var komin til
Maríu frænku úti fyrir dyrunum.
X.
Gina hallaði sér aftur í leður-
sætinu og lét hendurnar hanga
en vindurinn feykti hárinu á
henni til og kyssti rakt enni henn
ar. Þau töluðu hvorugt meðan
bíllinn þaut niður eftir Lopenza
og beygði inn í Avenida de
Mangos og smaug síðan í hlykkj-
um gegnum næturumferðina, og
rétt slapp við árekstur við vöru-
bíla og önnur farartæki, og Vic-
ente hló, þegar einhver bölvaði
honum, sem hafði rétt sloppið við
að verða undir bílnum. Gina hló
líka. Það átti eitthvað svo vel við
hana núna. Látum bara þá gömlu
og fátæku sjá um sig sjálfa! Nótt
in sú ama var fyrir þá ungu og
ríku.
Er þetta samkvæmi ekki í borg
inni? spurði hún þegar bíllinn
var að komast út á þjóðveginn út
í sveitina. Þarna var samt mikil
umferð, ekki síður en í borginni
sjálfri.
Nei! æpti harin á móti. Það er
í strandhúsi í Talisay. Húsinu
mínu. Ertu kannski hrædd við
það? Hann hló upp í goluna.
Kannski þú viljir snúa við?
Gina hristi höfuðið, en sagði
ekkert. Bíllinn stundi, vindurinn
feykti hárinu á henni, en henni
var alveg sama. Hún var að fara
í samkvæmi með Vicente, hann
hafði boðið henni, hann þráði
hana, og nóttina átti hún sjálf,
til að gera við hana hvað hún
vildi.
Húsið var langt og mjótt,' ekki
nema ein stofa á breiddina, og
byggt á þarlenda visu, milli lágr-
ar hæðar og kókoslundar. Þau
fóru út úr bílnum og fleiri gestir
lentu samtímis. Húsagarðurinn
var illa hirtur, eins og algengast
var þama í landi, og frá vegin-
um séð skar húsið sig alls ekkert
úr frá öllum hinum. Ginu datt í
hug, að það væri viljandi gert af
Vicentes hálfu.
Stofan var skuggaleg og ekki
stór, en samt sýndist hún allstór
því að þarna voru lág húsgögn
og bogagluggar út að sjónum.
Nokkur pör dönsuðu þama eftir
lágværri útvarpshljómlist, en
aðrir, bæði Spánverjar, Ameríku
menn, Filipseyingar og kyn-
blendingar, sátu eða lágu á lágu
legubekkjunum, með glös í hönd
um eða í feimnislausum ástarat-
lotum. Dyrnar út í eldhúsið voru
opnar
Þá tók Vicente í handle'gg
henni og í sama bili kom Filips-
eyjastúlka til þeirra. Hún var
smávaxin og þröngi innisLoppur-
inn leyndi ekki fögru vaxtarlagi
hennar. Hún hafði tré-ilskó á fót-
um, að þarlendum sið, og um leið
og hún gekk fram með miklum
yndisþokka, sá Gina, að hælarn-
ir á skónum voru svo háir, að
stúlkan mundi ekki ná henni
nerna í öxl. Hörund hennar var
mjúklega brúnt og augun ofur-
lítið skásett, munnurinn stór en
þó ekki um of og þykka, svarta
hárið var sett upp í hnút, heldur
óvandlega, uppi á höfðinu.
Þetta er Beteta, sagði Vicente.
Gefðu henni Ginu eitthvað að
drekka, skipaði hann og hvarf
síðan út gegn um bogagluggann.
Velkomin! sagði stúlkan og
röddin var eins og í strengjahljóð
færi, en augun voru ekki í neinu
samræmi við orðin, því að þau
voru spyrjandi, reið og móðguð.
Vildirðu.... ?
Laga á mér hárið, sagði Gina.
Vindurinn í bílnum....
Beteta fylgdi henni inn í stórt
svefnherbergi, með baði, en einn
veggurinn þama var lika boga-
gluggi, út í garðinn, eins og
gluggarnir í stofunni. Ung stúlka
lá þversum á rúminu, rétt eins
og hún hefði fleygt sér þar án
þess að nenna að koma sér fyrir,
og þarna inni var einhver sæt-
beiskur ilmur.
Gina settist við snyrtiborðið
og greiddi sér, en Beteta stóð
kyrr að baki henni, svo að hún
sá mynd hennar í speglinum, sá
reiði hennar og afbrýðisemi, sem
hún gat þó ekki skilið. Þá mundi
hún allt í einu orðróminn og sög-
ur jómfrú Alverez, og það með,
að Beteta væri ekki einungis ráðs
kona Vicentes þarna, heldur
hjákona hans. Og svo hélt aum-
ingja stúlkan, að Gina væri ein
af hjákonum hans!
Eg hef engan áhuga á honura,
máttu vita, sagði hún hreinskiln-
islega. Enda mundi hann alls
ekki koma með mig hingað, ef
svo væri bætti hún við.
Það kemur nú annars fyrir, að
hann kemur með þær hingað,
sagði Beteta. Þetta er líka hans
hús.
ailltvarpiö
Miðvikudap'ur 21. marz.
8.00 Morgunleikfimi (Bæn. — 8.05
Morgunleikfimi. — 8.15 Tónl.
— 8.30 Fréttir. — 8.35 Tónleikar.
— 9.10 Veðunfregnir. — Tónl.
12.00 Hádegisútvarp (Tónleikar. —
12:25 Fréttir og tilkynningar).
13.15 Erindi bændavikunnar:
a) Nýjungar 1 ullarframleiðslu
(Stefán Aðalsteinsson búfjár-
fræðingur).
b) Sauðfjárræ.-ú (Sigfús I>or-
steisson ráðunautur).
c) Fjármennska / eftir Þorstein
Geirsson bónda á Reyðará
(Egill Jónsson ráðunautur
flytur).
14.00 „Við vinnuna'*: Tónleikar.
15.00 Síðdegisútvarp (Fréttir og til. —
Tónleikar. 16.00 Veðurfr. — Tónl.
— 17.00 Fréttir. — Tónleikar)
17.40 Framburðarkennsla í dönsku og
ensku.
18.00 Útvarpssaga barnanna: ..Leitin að
loftsteininum*' eftir Bernbard
Stokke; III. (Sigurður Gunnaií
son þýðir og les).
18.20 Veðurfregnir. — 18.30 Þingfr.
Tónleikar.
19.00 Tilkynningar. — 19.30 Fréttir.
20.00 Vamaðarorð: Haraldur Árnason
ráðunautur talar um meðferð bú-
véla.
20.05 Létt lög: Egerlander músikant-
arnir syngja og leika.
20.20 Kvöldvaka:
a) Lestur fornrita: Eyrbyggja
saga; XIV. (Helgi Hjörvar rit-
rithöfundur).
b) íslenzk tónlist: Lög eftir
Bjarna Böðvarsson.
c) Dr. Símon Jóh. Ágústsson pró-
fessor flytur frásöguþátt um
gamalt útilegumannabæli, Þórð-
arhelli á Ströndum.
d) Sigurbjörn Stefánsson flytur
vísnaþátt.
e) Jóhannes úr Kötlum les úr
Þjóðsögum Jóns Árnasonar,
21.45 íslenzkt mál (Jón Aðalsteinsson
cand mag).
22.00 Fréttir og veðurfregnir. — 22.10
Passiusálmur (26).
22.00 Veraldarsaga Sveins frá Mæli-
fellsá; VIII. lestur (Hafliði Jóns-
son garðyrkjustjóri).
22.40 Næturhljómleikar: Kammerhljóm
sveit útvarpsins í Strassborg leilc
ur. Stjórnandi: Marius Briancon.
a) Sinfónía nr. 83 í G-dúr eftir
Haydn.
b) Lítil sinfónía fyrir blásturs-
hljóðfæri eftir Gounod.
c) Divertimc.ito nr. 7 eftir Moz-
art.
23.35 Dagskrárlok.
Fimmtudagur 22. marz.
8.00 Morgunleikfimi (Bæn. — 8.05
Morgunleikfimi. — 8.15 TónJ,
— 8.30 Fréttir. — 8.35 Tónleikar.
— 9.10 Veðunfregnir. —» Tónl,
12.00 Hádegisútvarp (Tónleikar. —•
12.25 Fréttir og tylkynningar).
13.15 JSrindi bændavikunnar:
a) Ylræktarspjall (Óli Valur
Hansson ráðunautur).
b) Jurtasjúkdómar (Ingólfur Da-
víðsson magister).
c) Útrýming ^ rgs (Sveinn Ein-
arsson veiðistjóri).
14.00 „Á frívaktinni*', sjómannaþáttur
(Sigríður Hagalín).
15.00-Síðdegisútvarp (Fréttir og til. -r*
Tónleikar. 16.00 Veðurfr. — Tónl,
— 17.00 Fréttir. — Tónleikar)
17.40 Framburðarkennsla í frönsku og
þýzku.
18.00 Fyrir yngstu hlustendurna (Guð-
rún Steingrímsdóttir).
18.20 Veðurfregnir. — 18.30 Þingfrétti*
— Tónleikar.
19.00 Tilkynningar. ■— 19.30 Fréttir.
20.00 Um töluvisi; III þáttur: Meira un*
talnritun, — algorismus (Björa
Bjarnason menntaskólakennari),
20.15 íslenzkir organleikarar kynna
verk eftir Johann Sebastian
Bach; VI.: Guðmundur Gilssoij
leikur orgeltilbrigðin „Sei gegr-
usset, Jesu gutig"; dr. Páll ís-
ólfsson flytur formálsorð.
20.40 Kvöldvaka bændavikunnair (Ráðil
nautarnir Agnar Guðnason.
a) Karlakórinn Heimir í Skaga-
firði syngur. Söngstjóri: Jóa
Bjömsson bóndi á Hafsteina-
stöðum.
b) Farið á bæi og rætt við húa-
freyjur af þýzkum uppruna.
c) Frá þorrablóti í Biskupstung-
um: Mælt íyrir minni karla og
fluttur leikþáttur.
d) Veiðimannaspjall: Rætt vig
Lárus Björnsson bónda f
Grímstungu o-f J.
•) Lokaorð: Þorsteinn Sigurðsso*|
bóndi á Vatnsleysu, formaður
Búnaðarfélags íslands.
22.00 Fréttir og veðurfregnir. — 22.15
Passíusálmur (27).
22.20 „Ævintýrið í gróðurhúsinu", cmf
saga eftir Guy de Maupasant, f
þýðingu Baldurs Pálmasonar
(Brynjólfur Jóhannesson leikari|
22.40 Djassþáttur (Jón Múli Ámaaon).
23.10 Dagskrárlok.
— Eg mála aðeins það raunverulega, aðeins það, sem ég sé!
Vegleg afiiiælisgjöf
RBTSAFN
JÓIMS TRAUSTA
8 bindi.
Verð kr: 1500.—
Fæst hjá bóksölum.
* X- >f
GEISLI GEIMFARI
>f >f
•— Við hringjum aftur til þín, John
r.... Til að segja þér hvenær ég get
komið!
— Hvað átti John við, Vandal?
Hvað er athugavert við durabilium-
blönduna ?
— Eg veit það ekki, Lára. En eitt
veit ég fyrir víst- Það verður að þagga
niður í John.... Fyrir fullt og allt!